Ginugol ko ang isang araw kong leave sa pagtulong sa pagtitinda ng mga gulay sa aming maliit na puwesto sa may palengke.
Noong bata pa ako, all I ever dreamed was for our family to have a comfortable life. All I ever dreamed was for my parents to live an easy and stress-free life.
Pangarap ko ring makapagtapos ng pag-aaral para matulungan ko sila. Sa mura kong edad, ay mayroon na akong mga priorities sa buhay.
Sinabi ko noon na kapag nakapagtapos ako ng pag-aaral ay madali na lang ang yumaman at makapagtrabaho, pero ngayong nakatapos na ako, mali pala lahat ng iyon.
I'm a college graduate pero aminado akong nahirapan ako sa pag-aapply sa iba't ibang mga kompanya.
Biruin mo 'yon, college graduate ako tapos nag-apply akong maging dishwasher sa isang kainan? At ang masaklap pa, hindi rin ako natanggap kasi marami na raw silang empleyado.
Naisipan ko pa ngang mag-abroad na lang ngunit ng naalala kong 14 years old pa lang ang kapatid ko at may edad na si Mama ay hindi ko na itinuloy.
Ayaw ko ring mawalay sa kanila.
Noong natanggap ako sa kompaniya nina Sir, pinangako ko sa sarili kong pagbubutihin ko ang aking pagt-trabaho. Ipinangako kong I'll do my best kasi baka kapag nawala pa sa akin ang trabahong 'yon, ay sa kangkungan ako pulutin.
Ang sabi ko sa sarili ko, I'll do my best, pero nyeta! Lagi na lang akong palpak!
Lagi na lang akong minamalas kasi sa tuwing sinusubukan kong maging productive ay may kamalasang nangyayari.
Noong pinagprint ako ng mga papeles ay aksidente ko iyong nabasa ng kape. Noong pinag-encode naman nila ako ay aksidente kong nabura ang files. Buti na lang at may duplicate iyon, kung hindi ay baka namura na ako't napagsisipa ng mga kasama ko.
Laking pasasalamat ko at hindi ako sinisanti ni Sir kahit na maka-ilang ulit na akong pumalpak.
Noong kumikita na ako't nakakapagbigay kay Mama, ay doon na umusbong ang kagustuhan kong mapatayuan siya ng negosyo.
Ayoko nang nakikita siyang namomroblema dahil wala nang nagpapalaba sa kaniya.
Makulit din kasi si Mama. Ilang ulit ko na siyang sinabihan na huwag nang magtrabaho dahil kaya ko na silang buhayin ay sige pa rin siya.
Lagi niyang sinasabing itabi ko raw ang pera ko at ipunin dahil kaya pa naman daw niyang magtrabaho.
Arrgh! Minsan, pakiramdam ko ay wala akong silbi dahil kahit may trabaho na ako ay nagt-trabaho pa rin siya.
“Nak, paki-abot naman ng pechay na nasa kaliwa mo, o.“ pakiusap ni Mama sa'kin.
Dali-dali ko namang iniabot sa kaniya ang pechay na nasa kaliwa ko.
“Eto po, Ma, “ nakangiti kong wika.
Kahit na medyo matanda na si Mama ay hindi pa rin mapagkakailang napakaliksi niya pa rin.
Sa edad niyang 55, ay mabilis pa rin siyang kumilos. Parang 40 lang!
Natigil ang aking pagmumuni-muni ng may kumulbit sa akin.
“Woii, Ate! Ano bang iniisip mo? Kanina ka pa kasing nakatulala? Para kang 'yong babae sa music video tapos nag-eemote,“ wika ng kapatid ko habang nakangiwi.
Aba! Humanda ka sa aking bata ka!
“Alam mo. . . Ang kyut-kyut mo!“ wika ko habang pinipisil ng todo ang kaniyang pisngi.
Ayaw na ayaw niya kasing pinipisil ko ang pisngi niya dahil hindi na daw siya baby.
Hmmp, baby pa rin siya, 'no! Parang kailan lang ay pinapalitan ko pa siya ng diaper.
Napangiwi naman siya sa aking ginawa.
Nag-eemote pala huh, pwes humanda 'yang pisngi mo.
“Ate! Stop that! I told you, I'm not a kid anymore.“ he looks so annoyed habang hinihimas ang pisngi niya.
Namula na iyon kakapisil ko.
“Opps! Sorry, baby. Anong gusto ng abunjing ko na 'yan?“ I said sweetly na parang binibaby-talk ko siya.
“ATE!“
“Yes, Baby Almiro?“
“Arrgh! Ate! Stop that! Hindi na nga ako bata eh!“
“Asus, baby ka pa rin para sa akin, baka nakakalimutan mong noong baby ka pa ay ako ang nagpupunas ng pwet mo tuw—“ hindi ko na naituloy ang aking sasabihin ng bigla niyang takpan ang bibig ko.
“ATE! Stop that, baka may makarinig sa'yo!“ wika niya; annoyed.
“Bakit, nahihiya ka ba?May crush ka ba rito? Yiee, mukhang may hinahangaan na ang baby brother ko!“ wika ko habang tumatawa.
Ang sarap niya kasing asarin, kasi mabilis siyang mabadtrip. Lagi pang nakakunot ang noo at palaging seryoso.
Pinaglihi ba siya sa sama ng loob?
Sandali ko muna siyang iniwan dahil may bumibili ng sitaw. Nang bumalik ako ay nakita ko siyang nakatingin sa isang dalagitang nakabestida.
Teka, parang kilala ko ang batang 'to ah!
Wait lang, isipin ko. . .
Ah, siya nga pala 'yong pamangkin ni Aling Sarah; ang landlady namin.
May puwesto rin sila dito sa may palengke.
“Serine, halika nga rito't tulungan mo akong magtinda. Huwag kang tutunga-tunganga lang riyan!“ masungit na wika ni Aling Sarah.
Nakayuko namang lumapit sa kaniya si Serine.
Nakita kong sinundan siya ng tingin ng kapatid ko.
Hmm, I smell something fishy!
Ayy, palengke nga pala ito, natural na mangamoy isda. Heheh
“Yiee, umiibig ka na ba, baby brother?“ pang-aasar ko sa kaniya. Mukha naman siyang nagulat. Agad niyang iniiling ang kaniyang ulo.
Tiningnan naman niya ako ng masama. Kung hindi ko siya kilala ay baka natakot na ako.
Nakakaintimidate naman kasi siyang tumingin, kaya siguro walang naglalakas loob na lumapit sa kaniya.
Marami namang mga babae ang nagpapakilala pero lagi silang nat-turn-off kasi tititigan lang sila ng kapatid ko pagkatapos ay iiwang nakatulala.
“Shut up, Ate. Baka marinig ka niya.“ pagsusungit niya sa akin.
Hmmp, e 'di mas mabuti!
“Hayys, torpe. Oh, sige na. . . Mamaya na ang harot, tumulong ka muna rito.“ natatawa kong wika.
“Fine, whatever.“ he boredly said.
Tumulong na kami sa pagtitinda. Medyo kaunti lang ang namimili ngayon dahil miyerkules pa kung kaya't mas marami pa ang pagtambay kaysa sa pagtitinda.
Lagi ko ring nakikitang nakamasid ang kapatid ko kay Serine.
Well, hindi ko naman siya masisisi.
Serine is really pretty; she's a goddess. She has amber eyes and her skin is fair white. Mahaba rin ang kaniyang buhok at maganda ang hubog ng pangangatawan.
Simple lang siyang manamit pero ang lakas ng dating niya.
Lagi siyang naka-dress na bagay naman sa kaniya.
Nang maghapon na at malapit na kaming magsara ay nagpaalam si Almiro na may bibilhin lang.
It's so suspicious kasi nakita ko siyang halos iligo na ang pabango kanina.
I get it na gusto niyang maging mabaho, pero para saan? Para kanino?
Bilang isang chismosang ate ay sinundan ko siya.
Nang makita ko siyang papalapit sa puwesto nina Serine ay napangiti ako.
Yiee, pumapag-ibig na ang baby ko! Heheh
Nang makita ko siyang inaamoy ang sarili niyang hininga maging ang kaniyang damit ay napangiti akong muli. Hindi na talaga siya baby.
Ilang sandali pa ay nakita ko siyang naglakad papunta sa pwesto nina Serine. Si Serine kasi ang tindera ngayon, siguro ay dahil may pinuntahan si Aling Sarah.
Narinig ko ang tikhim niya bago magsalita.
“Uhhm, Miss, pabili nga po ng 2 bingo.“ ani Miro na nakapagpataas ng tingin ni Serine.
Mukhang nagulat naman ang dalaga sa presensya ng kapatid ko dahil nabitawan niya ang hawak niyang lalagyan ng candy.
Nang akmang tutulungan siya ni Miro ay kaagad niyang pinulot ang lalagyan.
“Uhhm, okay lang po ako! Salamat! A-Ano nga po ulit 'yong binibili niyo?“ mahinhin niyang wika.
Nakita ko naman ang pagbabago ng ekspresyon ng kapatid ko. His expression is now dark.
“I said, pabili ng 2 bingo.“ malamig niyang wika.
Napaface-palm naman ako.
Jusko ka, Almiro! Hindi ganiyan manligaw at magpagood-shot sa babae!
Nakita ko namang medyo namutla si Serine. Hayy, sorry, my sister-in-law! Medyo pakipot pa kasi itong demuhong kong kapatid!
“A-Ahh. . . S-Sorry po! Kukunin ko lang po sa loob 'yong 2 bingo.“ nauutal niyang wika.
Tanging tango lang ang isinukli ng kapatid ko.
Nang makabalik si Serine galing sa pagkuha ng 2 bingo ay nakita kong umayos ng tindig ang aking kapatid.
Ayy, wews? Nagpapa-impress kahit nabad-shot?
“Uhmm, I-Ito na po, Salamat po!“
Ngumiti lang ng tipid sa kaniya si Miro at pagkatapos ay iniabot na ang bayad.
Nagtaka nga ako sa inasta niya kasi may bente naman pero iyong isandaan pa talaga ang iniabot niya sa dalaga.
Nang makuha ni Serine ang bayad ay nakita kong napakamot siya sa kaniyang ulo.
Myghad, Miro! Ano na naman ang binabalak mo?
“Uhhm, may barya po ba kayo? Wala po kasi kaming barya rito.“ mahinahon na tanong ni Serine.
Napatingin naman sa kaniya ang kapatid ko.
“Uhhm, wala na. Puro 100 na lahat,“ pagsisinungaling niya.
Wow! Yaman yarn?
“Uhmm, Saglit lang po, magpapabarya na lang po ak–“ hindi na natapos ang sasabihin niya ng biglang magsalita ang kapatid ko.
“No need. Kukunin ko na lang sa'yo bukas. I'll. . . I'll get it from you tommorow.“
Nakita ko namang namutla si Serine.
“Ahh, sige po. Dadalhin ko na lang po sa pwesto niyo.“
“No. Ako ang kukuha.“ agap na wika ng kapatid ko.
Nang akmang magsasalita pa si Miro ay agad akong sumigaw.
“ALMIRO CREIVEN! UUWI NA DAW!“ wika ko.
Gusto ko lang naman siyang inisin kasi ang cute niyang magtantrums.
Sinamaan niya naman ako ng tingin.
Nang makita ko si Serine ay agad ko siyang binati.
“Hi, Serine! Ginugulo ka ba nitong kapatid ko? Pagpasensyahan mo na, huh! Pinglihi kasi ito sa sama ng loob.“ wika ko sabay turo sa mukhang natatae kong kapatid.
“Ate! Shut up!“
“Alam mo bang ako pa ang naghuhugas ng pwe–“ hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil tinakluban na niya ang aking bibig.
Sinubukan kong tanggalin ang kamay niya sa akin pero hindi ko kaya.
Hayys!
Narinig ko namang medyo napatawa si Serine.
Nakita ko namang sinamaan siya ng tingin ng kapatid ko pagkatapos ay bumaling muli sa akin.
*Halika na nga, Ate! Nakakahiya kay Serine!“ wika niya.
Lalo naman akong humagalpak.
“Asus, asus! “ natatawa kong wika.
Nakita ko naman ang pag-igting ng panga niya.
Nagulat ako ng bigla niya akong akbayan. Hindi ako makapalag kasi ang tangkad niya!
Grabeng tangkad iyan! 16 years old pa lang siya pero mas matangkad pa siya kaysa sa akin. Hayys, lumalaki na talaga ang baby brother ko.
