Tainted Hearts 07

Every time I think about graduation, I get excited. I have many plans after graduation. I don't know what awaits me in the future but I can feel that what's there is better than my life before.

"Substitute again? Sir Lennox didn't teach all week. Is he sick?

Buong isang linggo na hindi pumasok si Sir Lennox pagkatapos ng nangyari sa restaurant. Maayos naman kami bago ako umuwi nang araw na iyon kaya't sa palagay ko'y hindi maaapektuhan nang naging sagutan namin ang grades ko.

"Are all your classes over?"

"Going home?"

"Goodbye, Xena!"

Panay ngiti ko sa mga nakakasalubong. Sa buong linggo na iyon na wala siya, maraming magandang nangyari. Mas komportable rin akong kumilos dahil walang nakamasid o nakatitig sa akin. Nadagdagan din ang ibang mga kilala ko. Maging ang mga mayayaman na estudyante'y nauuna nang mag-approach sa akin. Marahil ay dahil kumalat ang usapang kinausap ako ni Mrs. Umali sa parehong araw kung saan kinausap din ang iba pang estudyante na posibleng magkaroon ng mataas na honor.

Nakalilim ako sa isang waiting shed. Nag-aabang ako ng jeep nang biglang mayroon tumigil na sasakyan sa harapan ko. Naglakad ako at umusog dahil baka hindi makita ng driver ng jeep ang pagpara ko dahilan na nakaharang ang sasakyan. Subalit nang umusog ako, umusog din ang sasakyan. Tiningnan ko iyon nang masama dahil sa harapan ko mismo tumitigil. Hindi kita mula sa labas ang nagmamaneho.

Pumikit ako at kinagat ang labi para kumalma. Naglakad ulit ako sa unahan para mas malayo na at sigurado na hindi na ako mahaharangan ng sasakyan. Pagkatigil ko'y itinaas ko ang aking isang kamay para parahin ang natanaw na paparating na jeep. Kaya lang, umabante ulit yung sasakyan kaya naharangan ulit ako. Dismayado ko na lang na sinundan ng tingin ang lumampas na jeep.

Pabalang kong nilingon ang sasakyan. Masama ko iyon na tiningnan. Pinigilan ko ang paa na tadyakan iyon lalo pa't mukhang mamahalin at baka pagbayarin pa ako kung magasgasan. Naglakad na lang ulit ako. Padabog at nakasimangot akong nag-martsa. Sa likod na ng sasakyan ako pumuwesto para kitang-kita ako ng jeep na dadaan.

Napangiti ako nang makita na maluwag ang sumunod na jeep. Pataas na ang kamay ko nang umatras ang sasakyan. Naharangan ako no'n. Pagkabaling ko sa jeep, lumagpas na iyon at naiwan na naman ako.

Nang matantong nauubos ang oras ko at na maaari akong ma-late kung magpapatuloy ito'y hindi ko na natiis na lapitan ang sasakyan. Kumatok ako sa bintana. Mas malakas iyon kaysa sa normal na katok lang. Hindi maipinta ang mukha ko habang marahan na bumababa ang bintana. Hindi ko pa nakikita ang driver, nagsalita na ako.

"Mawalang galang na po pero hindi po ito parking lot. Nakakaabala po ang sasakyan ninyo sa—"

Nang tuluyang maibaba ang bintana, nahinto ako. Napatitig ako sa anyo ng driver. Nakasalamin siya na madilim kaya't tinitigan ko ng mabuti dahil pamilyar sa akin ang hugis ng kanyang mukha. Nakaharap ito sa akin at nakapinta sa labi ang ngisi. Napaatras ako't napatayo ng maayos nang masino siya.

"Hop in," pautos na saad niya.

Hindi ko siya pinansin at inayos ko lang ang bag ko sa pagkakasukbit sa aking balikat. Naglakad ako sa unahan at naghintay ulit ng jeep. Napanguso ako nang makita ang pag-abante niya para sundan ako. Hinubad niya ang mamahaling salamin niya't pinagbuksan ako ng pintuan mula sa loob.

"Get in, Xena!"

Lumapit ako sa pinto at sinilip siya.

"Mag-aabang na lang po ako ng sasakyan, Sir. Marami pong jeep na dumadaan dito—"

Napatili ako nang bigla niya akong hawakan sa pulso at hatakin papasok. Mabilis ang pangyayari at ni nawalan ako ng oras na mag-react. Mabilis niyang naisara ang pinto at nai-lock iyon.

"If I said get in, you should get in," aniya sabay paharurot sa sasakyan.

Mariin kong nakagat ang ibabang labi ko dahil sa inis at pagkabigla. Ginagawa niya talaga kapag gusto niya. Walang nakakapigil sa kanya. Sa buong linggo noon na wala siya, tahimik ang buhay ko. Ngayon, heto't nanggugulo na naman.

Tinitigan ko siya. Bahagya siyang nakalabi dahil pinipigilan niyang lumaki ang pagkakangisi niya. Kahit hindi ko siya nakita kanina'y sa palagay ko'y tinatawanan niya ako habang nahihirapan akong magtawag ng jeep. Nagsuot na lang ako ng seatbelt at hinayaan na siya sa gusto niya dahil nasa loob na rin naman ako.

Habang nagmamaneho ay sumasabay ang mga daliri niya sa beat ng kanta na pinapatugtog niya sa loob sasakyan. Umiwas ako ng tingin dahil nag-uumpisa na naman akong mapatitig sa braso niya. Kahit pag-tap lang ng daliri niya'y parang may mahika at mapapatitig ka.

"Why don't you use your car to go to school?"

Seryoso lang siya na nagmamaneho.

"Hindi ako marunong mag-drive."

Sinulyapan niya ko at pinanliitan ng mata.

"Nagpabili ka ng sasakyan kahit hindi ka marunong mag-drive?"

Hindi ako nagsalita. Hindi ko pinabili ang sasakyan at hindi rin ako ang bumili. Tahimik kami hanggang sa makarating sa parking lot. Humarap ako sa kanya para magpasalamat pero umurong ang dila ko nang makita ang paglapit ng mukha niya. Napasandal ako ng mariin sa sandalan ng upuan para magkaroon ng espasyo at maglayo ang mukha naming dalawa.

"W-what?" Naiilang ko nang tanong.

"Last time you are avoiding me and now you are giving me silent treatment?"

Awtomatiko akong umiling. Halos maduling ako sa lapit ng mukha namin. Wala sa sariling tinitigan ko siya. Masyadong perpekto ang pagkakagawa sa mukha niya at walang maipipintas.

"Hindi...hindi ko lang alam kung paano ka kakausapin."

"Oh, really?"

He smirked. He leaned closer to look at every part of my face.

"How can you dig gold when you are this so plain? I don't think you even know how to seduce men."

Napakurap ako. Hindi ko nasundan ang sinasabi niya dahil nakatitig ako. "Sorry. What is it again, Sir?"

My eyes were fixed on his eyes as he carefully watched every inch of my face. From my perfectly shaped eyebrows. Down to my innocent black almond eyes. To my small but cute pointed nose. And lastly, to my natural full pinkish lips.

Bahagyang bumuka ang labi ko nang magtagal ang mata niya sa labi ko. Hindi ako mahilig mag-ayos at walang inilalagay na kahit ano sa mukha. Kaliligo ko lang bago umalis sa bahay kaya't okay pa naman ang amoy ko. Kahit maayos ang itsura ko'y kinabahan ako na baka may makita siyang mali o pangit sa mukha ko.

Nang makita ang ginawa kong pag-awang sa labi ko'y umangat ang mata niya. Nagkatitigan kami. Kalaunan ay napakurap siya at mabilis na lumayo nang makita na nakatitig ako sa kanya. Ang mapang-asar na ngisi kanina sa labi niya'y biglang nawala.

"Shit..." Nagmura siya pagkabalik sa kanyang upuan. Isinandal niya ang likod ng kanyang ulo sa sandalan at pumikit ng mariin. Madiin din ang pagkakasara ng panga niya na tila may biglang inindang masakit.

"Sir?" Hinubad ko ang nakayakap sa akin na seatbelt. Sinilip ko siya. Pinagpapawisan siya kahit malamig sa loob ng sasakyan.

"Sir, are you okay? Are you—"

"Get out of my car," mahina ang boses niya pero malalim at paos.

"May masakit po ba sa inyo?" Nag-aalala na tanong ko.

He swallowed hard then he opened his eyes. Nagtama ang tingin namin. Mayroon kung ano roon na hindi ko mabasa. Hindi ako umalis. Lumapit pa ako lalo at itinaas ang kamay para hawakan ang noo niya. Napapiksi siya pagkadampi ng kamay ko. He's not hot but he's sweating cold. Mabilis din ang paghinga niya.

"Damn it, Xena! Get out of my car! Now!" Malakas niyang tinabig ang kamay ko.

Dahil sa lakas ng sigaw niya at galit na pagtabig sa aking kamay ay mabilis akong napababa ng sasakyan. Hindi ko pa man naisasara ng maayos ang pinto, agad na niya 'yong pinaandar paalis.

Ano'ng nangyari doon?

Nagtataka akong pumasok sa kuwarto. Kumpleto na ang mga estudyante pero wala si Sir Lennox. Pumasok siya pero umalis ulit. Hindi ko alam kung babalik pa. Hindi ko alam kung bakit bigla na naman siyang nagalit. Parang hindi siya professor kung kumilos at magsalita sa akin. Kaya minsan tuloy nakakalimutan ko na professor ko siya lalo pa't parang hindi naman ganoon kalayo ang agwat ng edad namin. Dahil magandang lalaki, hindi ko masabi sa mukha niya kung ilang taon na siya.

Pagkatapos ng kalahating oras, dumating siya. Iba na ang suot niyang damit at parang bagong ligo. Ang amoy ng pabango niya'y umabot sa akin kahit nasa dulo ako. Madalas siyang napapaiwas ng tingin sa tuwing magkakatinginan kami. Nagtataas ako ng kamay for recitation ngunit ni minsan hindi niya ako tinawag. Siguro'y dahil nasa likuran ako at sa unahan ang mga tinatawag niya. Nang matapos ang klase'y nauna rin siyang lumabas sa pinto.

"Saan ka?" Tanong ni Minerva, kaklase ko siya sa pangalawang subject.

"May extra time pa bago ang susunod na klase ko. Dadaan muna akong library."

"Sige, mauna na kami ni Josh!"

Sa pinto kami naghiwalay. Tinungo ko ang library para doon magpalipas ng oras. Pagkapasok ko, tahimik at kaonti lang ang tao sa loob. Marahil ay dahil mayroong klase ang iba. Ginala ko ang mata. Napabalik ang mata ko sa isang sulok nang mamataang nakaupo doon si Sir Lennox.

Related sa hospitality and business ang itinuturo niya sa amin. Isang klase lang ang tinuturuan niya, sa aming klase lang. Pagkatapos ng klase niya sa amin ay madalas umaalis na siya.

I watched him from the entrance of the library. He was wearing reading glasses. Nag-mukha siyang hot na nerd habang nakasalamin na nagbabasa ng libro.

Nakagat ko ang labi at marahan na lumapit sa lamesa niya. Napa-angat siya ng tingin nang umupo ako sa harapan niya. Malamig ang tingin niya sa akin habang hinuhubad ang suot niyang salamin.

I smiled at him and bit my bottom lip. He stared at my lips before he looked into my eyes.

"Nandito ka pala?" Panimula ko. Ngayon ko lang kasi siya naabutan sa library. "Are you feeling okay now?"

He closed the book he was reading and grinned at me. Itinukod niya ang isang siko niya sa lamesa at dinala sa labi niya ang mga daliri.

"Yeah. After I left, something good happened. Do you want a full detail of what I did?"

Pinaglalaruan ng mga daliri niya ang labi niya habang nakangisi siya sa akin kaya't doon natuon ang pagtitig ko.

"I went to the shower," kuwento niya. "And then I grabbed my...and then I move...and then..."

Hindi niya itinutuloy. Hindi niya tinatapos pero pinamulahan ako. Hindi ko alam kung nang-aasar lang ba siya o totoo na ginawa niya iyon.

"Every time you look at me, do you know what your eyes are saying?"

"My eyes?" Napahawak ako sa isang mata ko.

He chuckled while staring into my eyes.

"Your eyes say you want to kiss me."

Nagulat ako sa sinabi niya at pinamulahan lalo ng mukha. Dinilaan niya ang labi niya. Napunta doon ang mata ko. Wala sa loob na sinundan ko ng tingin ang bawat hagod doon ng dila niya.

"See?" Kumpirma niya.

Mabilis na nanghina ang mga tuhod ko kahit nakaupo ako. Nahihirapan akong huminga sa malakas na paghampas ng dibdib ko. Alam ko iyon. Unang araw pa lang nang makita ko siya at nang itanong niya sa akin kung gusto ko ba siyang halikan sa loob ng opisina niya. Pinipigilan ko dahil mali at ayoko ng pakiramdam na iyon pero hindi ko alam na nababasa niya iyon sa mata ko.

Hindi ako nakagalaw nang tumayo siya at itukod ang mga kamay sa lamesa. Nasa sulok ang upuan at walang gaanong tao kaya't walang nakakapansin sa amin. Kung hahalikan niya ako rito, walang makakakita. Nakagat ko ang labi ko nang ibinaba niya ang mukha niya. Akala ko'y hahalikan niya ako ngunit binulungan niya lang ako.

"Don't bite your luscious lips like you're waiting for a kiss."

Mabilis kong napakawalan ang labi ko. Napalunok ako. Nanatiling nakaawang ang labi ko dahil pinipigilan ko na kagatin iyon habang nakatitig siya sa akin. Umayos siya ng tayo.

"Don't part your lips as if you're tempting me to slid my tongue inside your mouth."

Natakot ako nang maimahe iyon. Biglang hindi ko alam kung anong gagawin kung sakaling gawin niya iyon. Sinubukan ko siyang iwasan dahil pakiramdam ko'y delikado kapag nasa malapit siya. Nang hindi ko siya maiwasan, sinubukan kong sanayin ang sarili na nandiyan siya. Na baka kapag nasanay ako'y mawala rin ang attraction na naramdaman ko unang kita ko pa lang sa kanya. Ilang buwan na lang naman.

"You look scared. Hide your lips from me if you don't want me to kiss you one day." He warned me. "Because in the next few days, I might not be able to stand it anymore. When that happens, I'll chew and swallow your lips."

Titingnan niya ang labi ko at ibabalik sa mga mata ko. Para bang wina-warningan ako. Mabilis ko na lang na isinara ang labi at nag-baba ng tingin para maitago sa mata niya ang labi ko. Hindi rin naman siya nanatili dahil umalis din siya nang makita na wala na akong balak na tingnan siya muli.