Kabanata 5

Kabanata 5

Nang gabing iyon, pumasok ako sa kuwarto ko ng nanginginig ang dalawang tuhod at mga labi. Mugto rin ang dalawang mata ko at wala sa sarili. Ang kaninang tapang na ipinakita ko sa lalaki, dahil sa bugso ng damdamin, nawala na. Bumalik na ulit sa sistema ko ang takot na naramdaman ng maisip na muntik na ako kanina kay Zairo Emmanuel Del Ferrio…

Napaka-tuso at mapangahas niya. Iyon ang masasabi ko sa personalidad ng lalaki. Dahil hindi ko talaga lubos akalain na makakaya niya akong puwersahin, makuha lang ang gusto niya. Napakasamang tao niya... inaalalal ko pa lang ang mga nangyari sa pagitan naming dalawa kanina… naiiyak at nanginginig na ako sa takot. Muntik muntikan na talaga ako kanina.

Buong akala ko talaga, hindi niya sa akin magagawa iyon pero nagkakamali pala ako sa inaakala ko. Dahil higit pa pala siya sa inaasahan ko.

Sana talaga, iyon na ang huli. Sana, hindi niya na ako habulin pa pagkatapos ng ginawa ko sa kanya. Kahit na malaki ang tiyansang balikan niya ako para pag-higantihan sa ginawa ko. Dahil hindi ko na talaga alam ang gagawin ko kung sakaling haharasin niya ulit ako...

N-Natatakot ako… sobra. pakiramdam ko tuloy, ano-mang oras, nandiyan lang siya sa paligid ko at naghihintay ng tamang para magawa niya ang gusto sa akin...

Naiisip ko mang umalis sa Club na ito para ako na mismo ang makalayo sa kamay ng lalaki— imposible. Hindi pa ako buong nakakabayad sa utang ko kay Mami Zai. A-At kahit medyo may ipon naman ako dahil sa pasgsusubi ko ng karamihan sa mga sinasahod ko gabi-gabi... maliit-liit pa rin iyon kung bubukod ako ngayon at lalayo...

Mas lalo tuloy ako naawa sa sarili, dahil hanggang ngayon, wala pa rin akong pagpipilian kung hindi manalangin na lang sa Itaas na sana... hindi na ulit ako lapitan ni Zairo Emmanuel Del Ferrio. S-Sana siya na lang ang kusang lumayo. D-Dahil kahit gustuhin ko mang ako ang aalis para umiwas at lumayo sa kanya, hind puwede, hindi ko pa rin puwede piliin ang sarili ko dahil naka-posas pa rin ang dalawang paa ko sa utang na kinabit mismo sa akin ng sarili kong Tiya Susan…

K-Kaya sana talaga, matauhan siya at maisip-isip niya na mali ang ginagawa niya. At s-sana, may natitira pang kabaitan sa kaloob loob-an niya para maisip ang mga bagay na iyon... sana lang... sana lang talaga...

Nang gabing iyon, hindi ko alam kung paano ako nakatulog sa sarili kong kama pagkatapos ng nakaka-trauma-ng nangyari sa akin, sa kamay ng tusong lalaking nagngangalang, Zairo Emamuel Del Ferrio.

Kinabukasan naman, nang hapon, pagkagising ko, dumeretso ako kay Mami Zie dahil ipinapatawag niya ako. At pagkarating ko roon—

"Oh, ang parte mo sa kinita mo kagabi. Hindi ko naabot sa 'yo dahil hindi ka rito dumeretso pagkatapos mo nag-perform," abot ng matandang lalaki sa brown na sobre sa akin pagkarating na pagkarating ko sa office niya.

Bumuntong hininga ako ng malakas sa isip-isip ko bago tanggapin ang inaabot niya, "Salamat po Mami Zie," akala ko, kaya ako pinapatawag ng Manager, ay dahil nalaman niya ang nangyari kagabi sa pagitan namin ni Zairo Emmanuel Del Ferrio. Pero mukha atang hindi ganoon.

Tinitigan ko ulit si Mami Zie. At nang makilatis sa mukha niyang umagang umaga naka-fully make-up na mukhang wala siyang alam sa nangyari, napabuntong hininga na lang ulit ako sa isip-isip ko.

Kumunot sa akin ang noo niya, "Bakit mo 'ko tinititigan Kylie? May gusto ka bang sabihin?"

"A-Ahh..." napalunok ako ng mariin at napa-iwas ng tingin sa tanong niyang iyon. Napa-isip kasi ako kung sasabihin ko sa kanya o hindi ang nangyari kagabi sa amin ni Zairo Del Ferrio. Pero kalaunan, nang mapag-isip-isip kong huwag na lang, dahil baka madamay pa si Mami Zie sa gusot ko- "-W-Wala naman po Mami, nag-gandahan lang po ako sa inyo ngayon..."

Mas lalo niya akong tinitigan ng mariin sa binitawan kong palusot, "Sure ka ba wala, Kylie? Baka mamaya... tinatago mo lang. Ayaw mo lang sabihin sa 'kin?"

"A-Ahh...! Wala po talaga Mami Zie. Nagagandahan lang po talaga ako sa inyo ngayon, kaya ako napatitig!" mabilis kong iling. 

Natanggal ang malalim na kunot sa noo niya sa sinagot ko at napahuli pa siya ng takas niyang buhok sa likod niyang tainga kahit naman hindi mahaba ang buhok niya.

Tinaasan niya ako ng tingin pagkatapos, "T-Talaga ba Kylie? Naku! Ehe! Maliit na bagay! Ikaw naman, lagi-lagi naman ako ganito kaganda!"

Napangiwi ako sa sinabing iyon ni Mami Zie at hindi na lang nagbigay ng tugon. Kalaunan, pinabalik niya na rin ako sa kuwarto ko para mas makapag-pahinga pa ako para sa trabaho mamayang gabi.

Pero kahit gustuhin ko mang matulog at makapagpahinga katulad ng habilin niya sa akin ng makarating ako ng room ko, hindi ko magawa. Napapaisip kasi ako at natatakot para sa sarili ko mamaya dahil kay Zairo Emmanuel Del Ferrio.

Baka kasi mamaya, kapag nandito siya, mas malala na ang gawin niya sa akin. Bukod sa… ginawa niyang pagn-nakanaw ng halik sa akin kagabi. Baka ngayon, ang gawin niya na sa akin ay...

Napapikit ako ng kusa habang nakahiga at nakatulala sa kisame ng maliit na kuwarto. Ako na mismo ang kusang nagpahinto sa utak ko isipin ang kasunod ng iniisip ko dahil... huwag naman sana umabot sa puntong gano'n. Dahil pakiramdam ko, kung sa kaling mangyari iyon at ipilit talaga ni Zairo Emmanuel Del Ferrio ang sarili niya sa akin--hindi ko kakayanin.

Dinaan ko na lang sa malakas na buntong hininga ang mga isipin ko. Pinilit ko rin matulog pagkatapos. Nakatulog naman din, pero saglit lang at napabangon ulit kinalaunan kaya inabala ko na lang ang sarili ko sa paghahanda para sa gabing iyon.

"Hoy Ateng, 'yare sa 'yo? Bakit parang kabado ka? First time yarn?" Asar ni Lolita sa akin sa daan namin papunta sa kanya-kanyang station namin.

Nilibot ko muna ang tingin ko sa buong club sa pagka-aligaga ko na baka, nasa paligid-ligid ko lang ang lalaking kanina pa ako binabagabag.

Napabuntong hininga ako ng malakas at napa-pikit ng wala akong makitang miske anino ng isang Zairo Del Ferrio sa paligid. Gumaan unti ang mabigat kong puso.

"Hoy Ateng, ano, ok ka lang?" sa tanong ulit na iyon ni Lolita, purong pag-aalala na lang ang nahimigan ko sa kanya at nawala na ang pangangasar. Kinapitan niya na rin ang gilid kong balikat na katabi niya at bahagyang hinarap ako.

Inayos ko muna ang magulo kong isip at pilit na tinaasan ng tingin ang kaibigan. Nginitian ko siya, "O-Oo Loli! Ok lang ako! 'Wag mo 'ko alalahanin, may a-ahm... iniisip lang..."

Hindi natanggal ang pag-alala sa mata niya, "Sigurado ka, huh?"

Tumungo agad ako, "Oo Loli..."

Naghiwalay na rin kami ng daan kinalaunan. At as usual, pagkarating ko sa station ko, nakaabang na sa akin doon si Mami Zie. 

"Oh, alam mo na ang gagawin mo Kylie ha, galingan mo," maikli niya na lang bilin.

Tinunguan ko na lang naman siya at umakyat na sq maliit kong entablado. At pagka-akyat na pagka-akyat ko pa lang doon, sumabog na ang sigawan ng mga manonood sa buong clubc para sa akin.

"Miss Kylie!! Ang ganda mo!!"

"Sexy mo Miss K!"

"Ang ganda mo sa personal Miss Kylie! Whoo!"

"Woah, pre, ayan ba si Miss Kylie? Ang ganda niya!"

"Oo, pre, iyan ang yung pinag-uusap-an ngayon na stripper, shit, ang hot niya rin! Whoo! Go Miss Kylie!!"

Hindi ko na halos maintindihan ang karamihan sa mga sigawan ng tao dahil sa rami. Datapwat, nang tuluyan na akong makapunta sa gitna ng stage, agad kong pinasadahan ng tingin ang malayong sentro kung nasaan ang VIP area para doon hanapin ang lalaking kanina pa nagpapa-gabag sa akin.

At nang wala akong makita doon na Zairo Emmanuel Del Ferrio pagkatingin ko sa puwesto na iyon, halos mawalan na ako ng lakas sa dalawang binti dahil sa pagkahabag. Dahi mukhang mabait pa rin sa akin ang langit at dininig niya ang nag-iisa kong hiling na sana, hindi pumunta si Zairo Emmanuel Del Ferrio dito.

At dahil sa rason na iyon, naging maayos at maganda ang naging takbo ng gabi ko. Mas lalo akong nakapag-pokus sa pagsasayaw at mas lalo kong natado ang pag-giling, dahilan para malaki na naman ang nakulimbat kong tip galing sa mga nanonood sa akin.

"Salamat Mami Zie," wika ko ng matanggap ko na ang sahod ko sa gabing iyon sa kanya sa opisina niya.

Nginitian ako ni Mami Zie ng tipid, "Wag ka magpasalamat, deserve mo 'yan."

"At... oo nga pala Kylie, tungkol doon sa utang mo," nakuha agad ni Mami Zie ang buong atensyon ko sa binuksan niyang topic.

"A-Ano po iyon Mami?"

Seryoso niya akong tinitigan, "Isang linggo na lang, Kylie. Isang linggo na lang, kapag mataas pa rin ang remit mo sa 'kin, baka tuluyan mo nang mabayaran ang buong utang ng tiyahin mo sa akin."

Nanlaki ang mata ko sa gulat at literal na napakurap-kurap dahil sa magandang balitang iyon, "T-Talaga po Mami Zie?!" Hindi ko naiwasan ipasatinig sa kanya ang pagiging masaya ko. 

Dahil unti na lang pa lang pagtitiis... makaka-alis na ako sa lugar na ito... hindi na ako makapaghintay!

Bumuntong hininga siya, "Oo, kaya galingan mo lang, Kylie."

Iyon ang huling habilin sa akin ni Mami Zie bago ako tuluyang dumeretso sa kuwarto ko. Naligo muna ako at nagpatuyo ng basang buhok bago tuluyang humiga sa kama.

At kahit alam ko sa sarili kong pagod ma pagod ako, nagawa ko pa ring isipin ang hindi na lang bigla pagpapakita ni Zairo Emmanuel Del Ferrio ngayong araw dito sa Strip Club.

Ngayon ko lang kasi siya hindi nakita pumunta simula ng mag-trabaho ako dito. 

A-At... hindi naman sa gusto kong nandito ang lalaking iyon. Dahil kabaligtaran nga ang gusto ko— pero talaga lang, nakakapagtaka ang bigla niya na lang paglalaho na parang bula.

Bakit kaya? Anong rason? Natauhan na ba siya? Naisip niya ba sa sarili niya, katulad ng gusto ko, na pinaka sobrang mali ng ginawa niya sa akin at nagsisisi na siya?

Pinikit ko na lang ang dalawang mata ko ng katagalan, walang maisip na sagot sa mga tanong ko. Dahil baka bukas rin, nandito na ang lalaki at guluhin na naman ako. 

Pero ng kinabukasan, doon ko nakuha ang sagot ko sa mga nakaraan kong tanong. Na baka nga nagsisisi si Zairo Emmanuel Del Ferrio sa mga ginawa niya sa akin dahil sa mga sumunod pang araw— tuluyan na siyang hindi nagpakita sa Strip Club at hindi na nagparamdam pang muli sa akin.

At hanggang sa huling araw ko dito sa strip club, wala akong nakadaupang palad na Zairo Emmanuel Del Ferrio na may nakakaliyong purong itim na mga mata.

Datapwat pagkapasok na pagkapasok ko sa office ni Mami Zie, pagkatapos ng last performance ko, para sana makausap siya tungkol sa pag-alis ko, doon ako nagulantang dahil pagpasok na pagpasok ko sa opisina niya, hindi lang siya ang sumalubong sa akin kung hindi dalawa ring lalaki na naka purong itim na suot.

Bumilis ang tibok ng puso ko ng pumasada ang tingin ng dalawang malaking lalaki sa akin. 

Sino sila? A-Anong kailangan nila kay Mami Zie? May nagawa bang kasalanan si Mami Zie? Ano bang nangyayari dito?

Matagal ako tinitigan ng dalawang lalaking naka-itim bago nila babaan ng tingin si Mami Zie na nasa gilid nila.

"Siya ba?" malalim na tanong noong isang lalaki kay Mami Zie. Na hindi sumagot at tinitigan lang ako ng awang awa.

Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko ng parang may nabubuo na ako sa utak ko na sagot sa kung ano talaga ang nangyayari… 

H-Hindi kaya—

"Siya ang babaeng 'yon, nakita ko sa pinakitang picture ni Boss," sabad noong isa pang lalaki sa kasama niya.

Nagpabalik balik ang tingin ko sa kanila, napalunok, bago magsalita, "S-Sino kayo? A-At... anong kailangan niyo s-sa akin?"

Hindi ako sinagot ng dalawang naka-itim na mga lalaki. Bagkus, mabilis lang silang lumapit sa akin at kinapitan ako sa dalawa kong braso.

Doon na ako tuluyang kinabahan at nangamba, "H-Hoy! Anong ginagawa niyo?! Bitawan niyo nga ako! Sino ba kayo?!" nag-pumiglas ako. Pero kahit anong gawin ko, hindi ako makawala dahil sa lakas nila.

Nagp-panic akong tumingin kay Mami Zie ng magsimula na nila akong hatakin palabas ng opisina niya, "Mami Zie! Tulungan niyo po ako! Ano pong nangyayari?! Saan nila ako dadalhin?!"

Hindi niya ako sinagot. Puno ng simpatya niya lang ako tinitigan bago mag-iwas ng tingin sa akin.

"Argh! Pakawalan niyo 'ko! Ayaw kong sumama sa inyo!" pagpupumiglas ko ulit sa dalawang lalaking parang maletang walang laman lang akong kinakaladlad.

"Miss, wala ka nang magagawa, binili ka na ng boss namin. Sumama ka na lang ng maayos."

Kusang nagpintig ang dalawang tainga ko sa katagang iyon at nanigas ang buong katawan.

B-Binili... may bumili sa akin?! S-Sino—

At doon, doon sa mismong oras na iyon, doon ko na tuluyang nakuha ang mga nangyayari. Bumilis ang tibok ng puso ko ng pumasok bigla sa utak ko ang kaisa-isang lalaking kaya akong bilihin…

Sumikip ang dibdib ko at parang may malaking batong nagbara sa lalamunan ko.

S-Siya ba...?

Siya ba ang nagplano ng lahat ng ito?!

Itutuloy...