Share

Kabanata 5

Captive

That was our last encounter. Our last change of words to each other. Hindi na kami muling nag-usap pa ng halos isa o dalawang buwan yata. He's still around me. He stole glances, but never approached or talk to me again. Dahan-dahan na akong nasanay doon... or should I say, pinilit ko ang sarili kong masanay, dahil alam ko sa sarili kong ako lang ang masasaktan sa huli. He's a playboy he's used to this, samantalang ako ay baguhan dito, pero hindi naman ibig sabihin no'n ay magpapabulag ako.

My self respect is much more bigger than my attraction for him.

I was used to it... I was getting used to him, not talking to me anymore. Pero ngayon... mukhang naiba na naman ang plano niya.

"Bitawan mo na ako! Ano ba!" I tried to push his chest away, but the brute held me more. He has this triumphant smile on his lips that I badly want to remove.

"Ugh, yes. Magmaldita ka pa sa akin, Zaria. Talagang mababaliw na ako sa'yo." He whispered huskily in my right ear. Tumayo ang mga balahibo ko sa buong katawan dahil sa ginawa niya. Nandito pa rin kami sa loob ng comfort room at kapag mas nagtagal pa kami ngayon ay baka kung ano nang isipin ng mga taong nasa labas... kung meron man.

"Bitawan mo ako! Uuwi na ako, Xavier!"

Sa wakas naman ay binitawan na niya ako meron nandoon pa rin ang pag-aalinlangan. Marahas kong kinuha ang lipstick at isinilid ulit sa aking pouch. I looked at myself in the mirror and saw him staring at me intently. Humahagod ang kaniyang tingin sa aking likuran dahilan para mapalunok. Something inside me tingled. I tried to ignore it, but it seems like my body really calls for him. Too much.

Napasinghap ako at napailing. Nababaliw na naman yata ako. I shouldn't forget the fact that he totally forgot about me after the last talk that we had almost two months ago. Yes. It was months ago. The reason why I hate him so much because it took him too long before he approach me again.

Pagkatapos ko siyang sabihan na tigilan na niya ako doon sa beach ay talagang tinigilan na niya ako. That only means he doesn't want me that much. Wala naman siyang babaeng nakakasama sa mga buwan na nagdaan, but it pisses me off whenever I see him talking to other woman.

Hindi ko alam. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko, pero isa lang ang talagang alam ko... I still hate him the same.

"Huwag mo akong susundan." I glared at him before walking out of the comfort room. Bago pa man ako makalayo ay narinig ko pa ang mala-demonyo niyang tawa, kasabay no'n ay may biglang nagtakip sa aking bibig. My eyes widened. I immediately panicked as I tried to pry the man's hand on my mouth, tightly covering it to make sure I won't shout. Timing pang walang ibang tao sa hallway na iyon kaya hindi ako makasigaw o makahingi man lang ng tulong.

Hanggang sa naramdaman ko na lamang ang dahan-dahang pagpikit ng mga talukap sa aking mga mata. Para akong inaantok, pero bago pa man ako makatulog ay narinig ko ang pamilyar na boses ng demonyong kausap ko lang kanina sa loob ng CR.

Putangina. Siya ang may pakana nito?! Ang h*******k na 'yon! Humanda lang talaga siya sa oras na magising ako!

***

The sun was hitting my face when I woke up. Sinubukan kong gumalaw ngunit parang mala-bakal ang bagay na nakapulupot ngayon sa aking baywang kaya hindi ako makagalaw ng maayos. Ramdam na ramdam ko rin ang isang mainit na hininga sa aking leeg dahilan para mapamuglat ako.

My eyes widened as I tried to remember what exactly happened last night. I remember... I passed out. And it was the bastard's doing!

"Tangina mo, Xavier!" Malakas ko siyang itinulak ngunit bahagya lang nagalaw ang bruho, hindi man lang niya napakawalan ang aking baywang.

I slapped his naked chest. Ngayon ko lang napansin na wala pala siyang pang-itaas, kaya pala ramdam na ramdam ko kanina ang init habang nababalot sa kaniyang yakap.

"Five minutes more, Zaria, please. It's still early, babe. Come on." Malambot na saad nito at hinalikan pa ang aking pisngi.

"Ano ba! Get off me, you bastard. I have a photoshoot today so can you please fuck off?!" Ilang beses ko siyang itinulak ngunit nang hindi pa rin gumalaw ang lalaki ay wala na akong ibang pagpipilian pa kundi ang kagatin ang kaniyang tainga. Sobrang lakas no'n at talagang pinanggigilan ko kaya tuluyan siyang napabitaw sa akin. Nakangiwi na ito habang nakahawak sa kaniyang tainga na kinagat ko. Bakas sa kaniyang mukha ang sakit kaya hindi mapigilang makaramdam ng konsensiya.

But then, I don't have much time for that now. May photoshoot pa akong kailangang puntahan and I am already five minutes late!

"Baby..." Mahina at nasasaktang d***g nito ngunit inirapan ko lang at tinalikuran. I didn't have much time to appreciate the beauty of the room that I am in, but everything screams luxury, thays all that I can say. I noticed that I was already wearing a white button down shirt, and I am just on my underwear. Good thing the shirt I was wearing is enough to cover my butt and strawberry.

I was washing my face when Xavier opened the door. I didn't bother looking at him while he leaned on the doorframe while looking at me.

"Babe," Mahinang tawag nito ngunit hindi ko na pinansin.

"Hindi ko alam kung anong ginawa mo sa akin kagabi, Xavier, pero sa susunod na tayo magtuos doon. Kailangan mo akong ihatid sa—"

"Walang ihahatid." Matigas na saad nito sa akin. Marahas akong napalingon sa kaniya at naabutan ko na namang madilim ang tingin nito at umiigting ang panga.

Galit na naman siya?!

"Ano bang sinasabi mo, Xavier? I am needed in the photoshoot! I can't skip it! At kailangan ko pang puntahan si Mommy—"

Napasinghap ako nang lumapit siya sa akin at hinawakan ang magkabilang bilang balikat ko at niyugyog ako.

Hindi naman masakit, pero hindi ako makapagsalita dahil sa sobrang gulat. Habang tinititigan ko ngayon si Xavier ay hindi ko maiwasang mapaisip kung siya pa rin ba ito. He was never... this ruthless to me. He was always gentle even when I am already hurting his feelings. Alam ko iyon. I am well aware of the fact na minsan ay nakakasakit na rin ang mga salita ko, but then, just thinking about his playboy reputation always makes me throw up. That's why I tried so hard to hate him, para hindi ko maipahalatang naaapektuhan din ako sa presensya niya.

"You can't fucking see anyone, Zaria! You can't escape from my arms, here in my territory unless you agree to my terms! I had enough of you, hating me. I had enough of spoiling you too much. I had enough of following all your oders, and I still ended up getting a hate from you. Now, let's take it my way, Zaria Ismene."

He gripped my waist harder as he pressed his hardness on my stomach. I gulped. I was still staring at him, unable to make or say any words.

"You're my captive now, Zaria, so you can't expect for me to bend on my knees again for you. You'll have to beg for it. Earn it. And for you to do that... you have to tie yourself to me. Marry me... or you would have to sacrifice your Mother, friends, and your career."

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status