Chapter 7

(Kirtsy POV)

IT was been almost months since I started working as a chef dito sa company ng mga Hiraya. Isang himala na lang talaga na hanggang ngayon ay mukhang walang balak na sisantehin ako ng kanilang CEO. Pero kung ang luto ko na nga ang matagal nang hinahanap na lasa ng CEO, hindi ko maiwasang mapag-isip.

Naging costumer ko ba siya dati? Wala kasi akong maalala na nagkaroon ako ng costumer na isang bigatin o isang Hiraya. Isa pa, puro mga cake at pastries ang binibenta ko noon at hindi mga lutong ulam. Baka nagkamali lang siya sa iniisip niya. Paano kung pareho lang pala ang lasa namin sa mga lutong ulam ng babaeng chef na iyon na hinahanap niya?

Naikwento kasi sa akin ng mga ka-trabaho ko na isang babaeng chef ang hinahanap ng aming CEO, bagaman hindi ito inilalagay bilang kwalipikasyon ng mag-a-apply sa trabaho. Isang eksklusibong bagay lamang ito na tanging ang mga nasa loob lamang ng kumpanya ang nakakaalam at hindi maaaring ilabas. Kung ano daw ang masasagap namin na kwento