Chapter 5

Tatlong araw matapos ang second honeymoon nila sa Maldives, bumalik na sina Liam at Alyssa sa Manila. Sa VIP exit ng airport, nagsisiksikan ang mga camera at paparazzi. Si Liam, naka-black suit, seryoso, hawak ang phone at walang pakialam sa paligid. Si Alyssa naman, naka-white dress, simple pero elegante, kahit halatang pagod ay pinilit panatilihin ang postura.

“Ma’am Alyssa, dito na po tayo,” tawag ng driver habang binuksan ang pinto.

Tahimik siyang sumakay. Kasunod niya si Liam, hindi man lang siya nilingon.

Sa loob ng kotse, pareho silang nakaupo sa likod. Si Liam, abala sa tablet at business emails. Si Alyssa, nakatingin lang sa labas ng bintana. Ramdam niya ang bigat ng katawan niya, parang may kung anong pinipilit humugot ng lakas mula sa loob.

“May problema ba?” tanong ni Liam nang mapansin ang tahimik niyang mukha. Hindi siya tumitingin; boses lang ang nagtanong.

“Pagod lang,” sagot niya.

Tiningnan siya ni Liam ng saglit, saka muling bumalik sa binabasa. Tahimik muli.

Pagdating sa Navarro mansion, sinalubong agad sila ni Doña Margarita. Nakatayo ito sa grand staircase, naka-cross arms, tila naghihintay lang ng pagkakataon para umatake.

“Welcome back,” ani Margarita, malumanay ang tono pero malamig ang tingin. “Kumusta naman ang honeymoon?”

“Good for business,” mabilis na sagot ni Liam habang inaabot ang coat sa maid. Hindi man lang tinulungan si Alyssa sa bitbitin niyang bag.

Ngumiti si Alyssa. “Salamat po sa pag-aasikaso habang wala kami.”

Ngumisi si Margarita. “Para sa Navarro, gagawin ko ang lahat. Sana ikaw rin.”

Tahimik lang siyang tumango. Sa gilid ng ulo niya, kumislot ang sakit na kanina pa naroon.

Kinagabihan, habang inaayos niya ang mga damit sa dresser, napahawak siya sa tiyan niya. Walang kasiguraduhan, pero iba ang pakiramdam niya nitong mga araw na lumipas.

Naalala niya ang biro ni Sera bago ang trip: “Lys, baka umuwi ka ng may bonus ha.” Napangiti siya ng konti. Pero agad ding nawala ang ngiti nang bumukas ang pinto.

Si Liam. Pagod, hawak ang laptop bag, maluwag ang tie. Tumigil saglit, tinitigan siya na parang may gustong itanong, pero nagpalit lang ng direksyon at dumiretso sa banyo.

“Matulog ka na,” maikling sabi nito. “Ayokong magkasakit ka.”

“O-oo…” sagot niya, kahit wala itong sinseridad.

Pagbalik ni Liam mula sa shower, tulog na kunwari si Alyssa. Pero sa ilalim ng kumot, mahigpit pa rin ang hawak niya sa tiyan. Tahimik na nagdasal: kung totoo man, sana maging tama.

Kinabukasan, maaga siyang bumaba sa dining hall. Nandoon agad si Margarita.

“Oh, gising ka na pala. Kumain ka na. Mamaya may investors meeting, ayokong makita kang mukhang may sakit,” ani Margarita, puno ng panlilibak.

“Pasensya na po. Ayos lang ako,” sagot ni Alyssa, pilit na nakangiti.

Humalukipkip ang matanda. “Mas mabuti.” Pagkatapos ay iniwan siyang mag-isa sa mesa.

Habang nagkakape, hindi mapakali ang mga daliri niya sa tasa. Paulit-ulit niyang iniisip: dapat ba akong magpa-check up? O baka stress lang ito?

Naglakad siya sa garden pagkatapos kumain. Doon niya nadatnan si Luca, nakaupo at may hawak na gitara.

“Hey, Ate,” bati nito. “Okay ka lang?”

Ngumiti siya ng pilit. “Oo naman. Bakit mo natanong?”

“Iba lang ang aura mo. Parang may iniisip ka.”

Umiling siya. “Huwag kang mag-alala. Hindi mo problema ‘to.”

Bago siya tuluyang umalis, nagsalita pa si Luca. “Mag-ingat ka kay Bianca. May narinig akong plano nila ni Marcus kagabi.”

Napatigil si Alyssa. Walang sinabi, pero tumimo ang babala sa isip niya.

Hapon, sa hallway, nagkasalubong sila ni Bianca. Naka-silky black dress, nakangisi, at amoy mamahaling pabango.

“Uy, Mrs. Navarro,” ani Bianca, halos pabulong pero malutong. “Kumusta honeymoon? May nabuo na ba?”

Hindi siya nagpatalo. Diretso ang tingin niya. “Wala akong dapat ipaliwanag sa’yo.”

Umismid si Bianca. “Huwag kang kampante. Hindi ka pa rin panalo.”

Lumakad siya palayo, pero nang nasa kwarto na siya, nanginginig ang kamay niya. Hindi na niya kaya ang hindi kumilos. Kinuha niya ang phone at naghanap ng clinic number.

Kinabukasan, maaga siyang nagbihis. Simple lang — blouse at pants. Bago lumabas, saglit niyang tiningnan si Liam na mahimbing pang natutulog. Walang kaalam-alam.

“Kung alam mo lang…” bulong niya bago tahimik na lumabas.

Sa labas, sinalubong siya ng driver. “Ma’am, saan po tayo?”

“Spa sa Ortigas,” kasinungalingan niya.

Sumang-ayon ang driver, pero sa direksyon niya, sa halip na spa, sa isang maliit na private clinic siya tumuloy. Malayo sa mata ng Navarro, discreet at hindi kilala ng media.

Pagpasok niya, malamig at tahimik. Tatlong pasyente lang ang nasa waiting area. Nagtago siya sa likod ng sunglasses at scarf.

“Alyssa Anne Navarro?” tawag ng nurse.

Napaigtad siya. Ang bigat marinig ang apelyido.

Pumasok siya sa consultation room. Sinalubong siya ng doktora. “Good morning, Mrs. Navarro. Ano pong concern natin?”

Mahina ang boses ni Alyssa. “Doc… baka buntis ako.”

Tumango ang doktora. “May sintomas?”

“Pagod. Minsan hilo. Pero baka stress lang.”

“Para sigurado, we’ll do a blood test. Lalabas mamaya ang resulta.”

Habang kinukuhanan siya ng dugo, nakatingin lang siya sa kisame. Tahimik. Mabigat ang dibdib.

Kung totoo ‘to… hindi nila malalaman. Hindi pa dapat.

Ilang oras ang lumipas, bumalik ang nurse na may dalang envelope.

“Mrs. Navarro, positive po. Congratulations.”

Tumigil ang oras kay Alyssa. Humigpit ang hawak niya sa papel.

May liwanag at bigat na sabay pumasok sa kanya. Totoo nga. May nabuo.

Paglabas niya, sinalubong siya ng driver. “Ma’am, spa pa rin po ba tayo?”

“Hindi na. Uwi na tayo,” sagot niya, pilit na normal ang tono.

Sa loob ng sasakyan, pinikit niya ang mga mata, mahigpit na yakap ang bag kung saan nakalagay ang resulta.

Hindi mo pa malalaman, Liam. Hindi ko hahayaang maunahan nila Bianca at Marcus. Ito lang ang sa akin.

Sa Navarro mansion, abala si Liam sa laptop, ka-meeting sina Marcus at Bianca. Hindi niya alam na sa kabilang banda, may sikreto nang nagsisimulang bumuo ng bagong direksyon ng buhay nila.

Sa terrace, nakamasid si Don Alejandro, hawak ang lumang wedding band ng yumaong asawa. Malalim ang kutob sa dibdib niya.

“Kung totoo man… sana hindi na maulit ang kasalanan ng mga nauna,” bulong niya.

Samantala, sa city café, magkasamang nagplaplano sina Marcus at Bianca.

“Kapag may nabuo, mawawala siya sa eksena,” ani Marcus.

Ngumisi si Bianca. “Hindi ako mawawala. Si Alyssa ang mawawala.”

Nagtagpo ang mga mata nila — parehong gutom, parehong walang awa.

Sa kwarto niya, mahigpit pa rin ang hawak ni Alyssa sa envelope. Tahimik ang buong mansion, pero sa dibdib niya, malakas ang pintig ng bagong sikreto.

Hindi na siya nag-iisa. At sa oras na malaman ng lahat, hindi sila handa sa bigat ng pagbabagong dala nito.