BeatriceMabilis kong itinuwid ang likod ko at umatras pero humarap siya sa akin. Nagitla ako nang umikot ang kamay niya sa bewang ko at hinila ako palapit sa kanya.“Staring so near to me is a crime,” saad niya.I wasn’t able to reply right away. I gulped, feeling the warmth of his hand on my waist. Ramdam ko na bumibilis ang tibok ng puso ko.“Beatrice,” untag niya.However, I must not act as if I were caught red-handed.Tinignan ko siya ng diretso. Confident pa talaga ako.“Am I?” His lips curved amusingly.“Mas lalo mo lang pinapahalata sa akin,” panunukso pa niya.Kaya nainis ako at sinungitan siya. “Staring at you is my right as your wife,” diretsahan kong sabi.Kung malakas ang loob niya na tukuyin ang sarili niyang asawa ko para ilaban ang pananaw niya. Aba! Gagamitin ko rin na dahilan iyon–But I was surprised when he chuckled, while gazing at me. Hindi niya napigilan talaga, natawa pa siya sa lalo.Kaya naman nahiya ako bigla. Alam mo iyong nakakawala ng poise at confiden
BeatriceNagpakawala ako ng malalim na hininga, inaalala ko ang naging reaksyon kanina ni Lucien.As if naman talaga may care siya sa akin. Dahil lamang sa kanyang prinsipyo kaya siya ganun.Itinaas ko ang kamay ko at hinaplos ang labi ko.But why does he need to do things that will shake me?Ipinilig ko rin ang ulo ko sa kaisipang ito. At binaba rin ang kamay ko. Hindi ko hahayaan na didiktahan ako nito. Hindi ako aatras, ngayon pang pinaplano talaga ni Daddy na galawin ang bundok ng Ellagoro.Nakakainis, noon at ngayon, siya pa rin talaga ang may kontrol sa lahat–“You’re really hard-headed. Hindi ba’t uuwi tayo ng sabay.”Umangat ang ulo ko at ginawi ko sa gilid ko.Ganun na lang ang panlalaki ng mga mata ko ng napagtanto kong si Lucien ang nasa gilid.Saglit akong hindi ako makapagsalita bago ako nakabalik sa presensya ko.“What are you doing here–”Hindi siya sumagot bagkus tumabi siya sa akin. Tapos dinukot niya ang cellphone niya at basta na lang tinapat sa amin ito at nagpic
Lucien“Mr. Lucien Don Magioon, you barged into my office and asked to play chess out of nowhere. Yet you’re just staring at the board.”I looked up at my friend, Alistair. “What? Ano ba problema mo?”“Nothing,” sagot ko at dinampot ko na ang piyesa.Ang gusto ko na lang ngayon ay tumahimik ang utak ko.“Sabihin mo na nang matapos na ito. Ako ang governor ng probinsya, wala akong oras na hintayin kang sabihin ang problema mo.”Ibinalik ko ang piyesa at napipikon ko siyang tinignan ulit.“Maayos at lumalago lalo ang Gran Aria, tiyak naman ako na hindi ito ang problema mo. So ano?”Hindi ako sumagot dahil hindi ko alam kung paano ko sa kanya sasabihin. Hindi ko pa nabanggit sa kanya na nagkita na kami ng babaeng pinakasalan ko noon.“Tungkol na naman ba sa mga kamag-anak mong ganid sa pera?”“No,” sagot ko.Huminga ako ng malalim, “Kamusta ang imbestigasyon sa QuarryTorre?” pag-iiba ko ng usapan namin.“Ah so, ang Ellagoro ang problema mo,” wika niya at tumango-tango siya, “Well, fath
BeatriceSinundan ko siya sa loob ng opisina niya.Dumeretso naman siya sa mesa niya at binuksan niya kaagad ang laptop niya. Mabilis ko naman siyang linapitan.“What are you planning to do?”tanong ko.“I will write my resignation letter,” simple niyang sabi.Kaagad kong sinara ang laptop, galit naman siyang tumingin sa akin.“Pag-usapan natin ito ng maayos,”saad ko.“Wala na tayong pag-uusapan pa. Dalawa lang ang pupuntahan nito, susundin sila o may aalis sa ating isa,” matabang niyang sagot.Tumindig ako, “Hindi ako pwedeng umalis sa kumpanyang ito,” mariin kong sabi.“O kaya nga, ako na ang aalis.”“Hindi rin pwede,” sagot ko.Imposibleng gumana ang kumpanyang ito kung hindi siya ang magpapatakbo nito.Magaspang man ang ugali niya pero alam ng lahat ang husay niya bilang presidente ng Gran Aria. Hindi ko iyon maikakaila kahit si Donya Elviria.Maaaring ang sinabi ng Donya ay pantakot lang sa kanya. Pero walang makakapalit sa kanya.Lumaki at lumawak ang Gran Aria sa kanyang pamum
BeatricePagkatapos kong magpaalam sa kanila. Lumabas din ako.Pagsara ko ng pinto, nasapo ko ang dibdib at ilang ulit ko itong napalo. Tsaka ako nakapagkawala ng malalim na hininga.Everything that’s happening is overwhelming. So anong mangyayari na? Titira na talaga ako sa mansyon?Anong magiging setup namin ni Lucien?Napahawak ako sa ulo ko. Talagang magkakaroon kami ng wedding shoot?“Ayos ka lang, ma’am?” tanong sa akin ng staff.Naibaba ko naman ang kamay ko at bumaling ako sa counter.Nakatingin sa akin ang mga staff ni Donya Elviria.“Ayos lang ako–”“Are you going crazy now?”Dumeretso ang mga mata ko at suminghap ako ng makita ko si Lucien na nakasandal sa pader ng pasilyo, halatang hinintay talaga ako.“Nandiyan ka pa pala,” utal kong sabi.“Oh, so you’re looking guilty now. Didn’t you expect this after gaining sympathy from my family?”Pumakla ang ekspresyon ko at bumaba ang kamay ko. “Wala na ba talagang lalabas sa bibig mo kundi pagdududa sa akin,” pikon kong sabi sa k
BeatriceNaigilid ko ang katawan ko at tiningnan si Lucien, marahas siyang tumayo.“Ako? Nagseselos? Come on, mom, pwede ba, hinding-hindi iyan mangyayari.”Nameywang siya, “I’m just saying that she’s not here working for Gran Aria, she’s here because…”Bumaba ang tingin niya sa akin at seryoso siyang nakatingin sa akin.“Because of…guys,” nang-iinsulto niyang dugtong.Tagpo naman ang mga kilay ko, “May cctv ang bawat sulok ng building na ito. Check mo kung talagang ginagawa ko ang sinasabi mo,” sagot ko naman sa kanya.“Anong ichecheck ko? Meron pang iba? Iyon pagtabi mo pa lang sa lalake, mali na ‘yun,” pandidiin pa niya sa akin.“And why is it wrong?” tanong sa kanya ni Donya Elviria.“Grandma, she’s clearly flirting with guys.”Tumawa ang mommy niya at pinagsabihan siya, “Walang malisya na tumabi sa ibang lalake, nak. Hindi iyon pakikipaglandian.”Tumango-tango naman ako. Masamang tingin ang pinukol niya sa akin pero nagkibit balikat ako at sumisilip sa labi ko ang mapang-asar na