Bound together by a paper of contract called marriage, will genuine and unexpected love change the course of their fate?
View More“Mapapasaiyo lamang ang kompanya kapag tinupad mo ang aking kahilingan, hijo. Magpakasal ka na at bigyan mo ako ng apo.”
Paulit-ulit ang mga salitang 'yon sa isipan ni Franco Salerno, ang CEO ng Salerno Food and Beverage Corporation na isang leading company sa buong Pilipinas. Iyon ang mga salitang binitawan ni Don Facundo—ang kanyang ama na siyang kasalukuyang chairman ng kanilang kompanya, bago siya lumabas sa private room nito sa hospital kung saan ito dinala matapos nitong atakihin sa puso. Napakuyom siya ng kanyang kamao. Sa dinami-rami ng pwedeng hilingin ng kanyang ama ay ang bagay na ayaw pa niyang gawin talaga ang napili nito. Hindi pa siya handang magpakasal, para sa kanya ay bata pa siya sa edad na dalawampu't siyam at plano niya ay 'pag nasa trenta na siya magpapakasal. “Damn it! Saan ako hahanap ng babaeng pakakasalan at aanakan?” walang pag-asa ang boses na tanong niya sa sarili. Wala siyang magagawa kung hindi ay sundin ang kagustuhan ng ama. Napahilamos naman siya sa kanyang mukha habang iniisip na nagtagumpay na naman ito na manipulahin ang buhay niya. Papasok na siya sa loob ng kanyang sasakyan na nakapwesto sa parking lot ng hospital nang makarinig siya ng mga boses na parang nagtatalo. Hindi niya sana ito papansinin dahil hindi naman siya chimosong tao pero naagaw ang kanyang atensyon sa pamilyar na boses ng babae. “Babe please, ibabalik ko rin agad 'pag nagkapera na ako. Kailangang-kailangan ko lang talaga ng pera ngayon...” pagmamakaawa ng babaeng mahinhin at malambing ang boses. Bakit parang boses ito ni Madel? Si Madel ang sekretarya niya na lihim niyang hinahangaan dahil sa kagandahang taglay nito. Dagdag pa na nakakahumaling din pakinggan ang boses nito dahil para itong musika sa kanyang pandinig. “Malaki ang perang uutangin mo, ano bang akala mo? Basta-basta ko na lang pinupulot ang pera? Paano mo naman ako babayaran? Eh kulang pa nga lagi ang sweldo mo sa mga gastusin ninyo, marami ka pang utang,” wika naman ng boses lalaki sa mataas na boses. Agad kumunot ang kanyang noo at hindi niya maiwasang silipin ang pwesto ng dalawa. Nakaharap sa direksyon niya ang lalaki samantalang nakatalikod naman ang nakayukong babae. “Hinaan mo naman ang boses mo, gagawin ko naman ang lahat para bayaran ka eh. Babe please, kailangan na ma-operahan ng kapatid ko maawa ka,” pagmamakaawa pa lalo ng babae. Tinitigan niya ang nakatalikod na babae. Pati kasi ang tindig nito ay parang kay Madel din. Si Madel nga ba ito? “Hindi ko responsibilidad ang kapatid mo kaya huwag mo akong pineperwisyo, ayaw ko nga 'di ba?ge sgmgvd Why don't you just let your sister die? Total malaking problema naman—” Isang matulis at malakas na tunog ang umalingawngaw sa buong parking lot. Napangisi naman siya sa nasaksihan dahil para sa kanya ay satisfying ang ginawang pagsampal ng babae sa lalaki. “B-babe, I-im sorry... hindi ko sinasadya.” Sinubukan lumapit ng babae sa lalaki na tumabingi ang mukha dahil sa impact ng sampal ngunit umatras ito. “You know what? Maghiwalay na tayo, puro lang pagpapabigat ang binibigay mo sa akin. I'm done,” wika ng lalaki pagkatapos ng ilang minutong katahimikan. Tumaas ang kanyang kilay sa narinig ngunit hinintay niya ang sasabihin ng babae, kung magmamakaawa— “N-no, p-please huwag mo akong iwan. Huwag ngayon, h-hindi ko kakayanin. Marami na akong iniisip 'wag naman ganito oh, hindi na ako uutang sa 'yo huwag mo lang ako iiwan.” Nakaramdam siya ng inis para sa babae. Hindi niya tuloy maiwasang isipin na tanga ito. Walang kwentang lalaki naman kasi ang nobyo niya kung pagsalitaan siya ng masasakit na salita pero nagmamakaawa pa talaga siyang huwag iwan. “I'm leaving, may nakilala rin akong babaeng mas maganda sa 'yo. Mayaman din kaya hindi ko na po-problemahin mag-isa ang kinabukasan ko, at higit sa lahat walang sabit.” Napapikit na lamang siya matapos iyon marinig. Gusto niyang suntukin ang lalaki. Ang gago kasi nito at wala pang bayang. Alam nitong malaki ang problema na kinakaharap ng nobya tapos imbes na tulungan dinagdagan pa talaga. “What a jerk,” bulong niya sa kanyang sarili. Pagkatapos ng ilang minuto ay tumalikod na ang lalaki at umalis. Samantalang naiwan naman ang babae na hindi na gumagalaw at parang gulat pa sa narinig. Pagkatapos ng ilang segundo ay nakayuko itong tumakbo. Papunta ito sa direksyon niya pero hindi siya umilag nang malapit na ito sa kanya kaya nabangga siya nito. “S-sorry...” wika ng babae sa paos na boses. Tatakbo na sana ito ulit paalis na hindi inaangat ang tingin nang hawakan niya ang braso nito. Inangat naman agad ng babae ang kanyang tingin at nakita niya ang gulat sa mukha nitong basang-basa dahil sa mga luha. Si Madel Rodriquez nga ito, ang kanyang sekretarya. Kaya pala masyado itong mailap sa kanya, may boyfriend pala. “S-sir Franco,” gulat na sambit ng dalaga sa kanyang pangalan. Hindi niya maiwasang titigan ang mukha ni Madel. Ayaw niyang makita na lumuluha ito pero hindi maipagkakailang mas lalo itong gumanda sa namumula nitong mukha. Makapal ang mga kilay nito't mga pilik-mata na paalon. Matangos ang ilong, at mapupula naman ang mga labi. Pinigilan niya sariling alisin ang mga buhok na tumatabon mukha ng dalaga at ilang segundo rin silang nagkakatitigan dalawa. Puno ng pagtataka ang mukha ng dalaga habang seryoso naman ang kanyang mukha. Tumingin ito sa kanyang kamay na nakahawak pa rin sa braso nito kaya naman hinigpitan niya ang pagkakahawak niya rito. “Kung akin ka lang, hindi mo sana mararanasan o maririnig ang mga 'yon,” hindi mapigilang wika niya dahilan para matigilan ang dalaga. Nakita naman niya ang paglunok nito. “N-narinig m-mo po ba ang lahat, s-sir?” tanong ng dalaga sa kanya na sinadyang balewalain ang kanyang sinabi. Sanay na sanay na ang dalaga sa kanya. Hindi kasi ito ang unang beses na ganoon siya rito. Akala nito ay nagbibiro lamang siya, ang hindi nito alam ay seryoso pala siya sa mga pagkakataong sinusubukan niyang kunin ang loob nito. “I'll help you,” saad na lamang niya at hindi na sinagot pa ang tanong ng dalaga. Kita ang mas lalong pagkagulat sa nanlaki't mugtong mga mata at namumulang mukha ng dalaga. “S-sir, p-paano?” “I need a contract wife, and you need money. We can help each other.”“P-pwede ko bang malaman kung bakit?”Pagkatapos ng ilang minuto ay si Madel na ang bumasag sa katahimikan na bumalot sa pagitan nila. Naiilang siya, titig na titig pa rin kasi sa kanya si Franco at hindi man lang ito kumukurap. Hindi niya tuloy maiwasang isipin kung ano ang laman ng isip nito ngayon. Pero agad din naman niyang inalis sa isip niya ang mga posibleng iniisip ng lalaki.“What?” tanong ng lalaki sa kanya. Nanlaki naman ang kanyang mga mata nang mapagtantong hindi niya pala kinlaro ang kanyang tanong. “I-I mean, b-bakit kailangan natin ipakita kay chairman na totoong nagmamahalan tayo?”Umayos naman sa kanyang pagkakaupo si Franco bago sumagot, “Huwag mo na itanong ang bagay na 'yan. Basta't gawin mo lang ang hinihingi ko sa 'yo. Iyon lang, wala ng iba. You can still get back to your normal life dahil hindi naman natin palaging makikita si papa.”“O-okay,” sagot na lamang ni Madel. Gusto niya pa rin malaman ang rason nito pero mukhang hindi na niya mapipilit si Franco kay
“Welcome home, Mrs. Salerno!”Napayuko si Madel dahil sa matinding pagkahiyang naramdaman dahil sa tawag ng apat na babaeng kasambahay sa kanya. “Madel na lang po,” wika niya at tinabihan ang kanyang kapatid. Lumapit naman ang kasambahay sa kanila at kinuha ang kanilang mga gamit. “Naku, kami na lang po,” pigil ni Madel sa mga ito. Tumigil naman ang mga kasambahay at tinignan si Franco na nakatayo sa hagdan at nasa magkabilang bulsa ng pantalon ang mga kamay.“Hayaan mo sila, Madel,” ani nito sa kanya at tinignan ang mga kasambahay. “Dalhin niyo na ang mga gamit sa kwarto nila.”Sumunod naman ang mga babae kay Franco at wala ring nagawa pa si Madel kaya hinayaan niya na lamang ang mga ito. Lumapit naman agad sa kanila ng kapatid niya si Franco.“How are you?” tanong ni Franco sa kapatid ni Madel. “Okay lang po, maraming salamat po sa tulong mo. Sinabi po ni ate na ikaw raw po ang tumulong sa amin, maraming-maraming salamat po talaga,” sagot naman ng kapatid ni Madel na medyo may pag
“We're already married, kaya sa bahay ka na titira. Doon na kayo umuwi ng kapatid mo 'pag na-discharge na siya.”Hindi magawang makapagsalita ni Madel pagkatapos iyon sabihin ni Franco. Kakatapos lang nilang kumain ngayon sa isang restaurant na malapit lang sa hospital at ngayon pa lang din sila nagkita ulit matapos ang tatlong araw.Naging abala na kasi si Franco sa mga trabaho sa kompanya habang abala rin naman si Madel sa pag-aasikaso sa kapatid niya matapos nitong maoperahan. Naging successful naman ang operasyon at kailangan na lamang ng constant monitoring ng kanyang kapatid sa hospital kaya hindi pa sila pwedeng umuwi.Hindi naman maiwasan ni Madel na isipin ang sinabi ni Franco. Binanggit na naman kasi nito ang tungkol sa pagiging mag-asawa nila at gustuhin man niyang tumanggi ay nagdadalawang isip naman siya.Wala na kasi silang uuwian ng kapatid niya dahil pinaalis na siya ng landlady ng apartment na tinitirahan nila, hindi na kasi niya kayang mabayaran pa ang tatlong buwang
“I will send money to your account later, gamitin mo 'yon para ma-operahan na agad ang kapatid mo. And after the operation, mag-usap tayo tungkol sa ibang mga kundisyon na nasa kontrata.”Kakatapos lang pumerma ni Madel at Franco sa kontrata na nagsasabing kasal na silang dalawang. Napalunok naman si Madel matapos iyon marinig na sabihin ng kanyang boss, pakiramdam niya ay sa isang iglap lang ay nawala na ang mabigat na problemang dala-dala niya.Matapos kasi ang pagkikita nila sa parking lot ng hospital kaninang umaga ay nakapagdesisyon agad siyang pumayag sa alok nito dahil wala na rin siyang ibang mapagpipilian pa. Kailangan na kasi niya ng tulong, kaya no'ng pumayag siya ay agad siyang dinala ng kanyang boss sa Local Civil Registry Office kung saan sila nagpermahan ng kontrata.“Maraming salamat po, sir. Babayaran ko po kayo, babalik din po ako agad sa trabaho at pagbubutihin ko pa po lalo ang mga gawain,” naiiyak na pasasalamat niya kay Franco na seryoso lang ang tingin sa kanya.
“Mapapasaiyo lamang ang kompanya kapag tinupad mo ang aking kahilingan, hijo. Magpakasal ka na at bigyan mo ako ng apo.” Paulit-ulit ang mga salitang 'yon sa isipan ni Franco Salerno, ang CEO ng Salerno Food and Beverage Corporation na isang leading company sa buong Pilipinas. Iyon ang mga salitang binitawan ni Don Facundo—ang kanyang ama na siyang kasalukuyang chairman ng kanilang kompanya, bago siya lumabas sa private room nito sa hospital kung saan ito dinala matapos nitong atakihin sa puso. Napakuyom siya ng kanyang kamao. Sa dinami-rami ng pwedeng hilingin ng kanyang ama ay ang bagay na ayaw pa niyang gawin talaga ang napili nito. Hindi pa siya handang magpakasal, para sa kanya ay bata pa siya sa edad na dalawampu't siyam at plano niya ay 'pag nasa trenta na siya magpapakasal. “Damn it! Saan ako hahanap ng babaeng pakakasalan at aanakan?” walang pag-asa ang boses na tanong niya sa sarili. Wala siyang magagawa kung hindi ay sundin ang kagustuhan ng ama. Napahilamos naman siy
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments