Chapter 22

HINDI MAN KASING rangya ng Arlan ang pinagmulan niyang bansa ay masasabi niyang sagana at maunlad ang bansang ito. Sa paglilibot niya sa mga nakalipas na araw simula ng dumating siya dito ay nasaksihan niya rin ang madilim na bahagi ng kaharian, ang bahaging pilit itinatago ng mga opisyal at pilit kinakalimutan ng lahat. Ang bahaging kahit saan ka man tumungo ay siguradong iyo itong makikita.

Ang kahirapan.

Ang mga nakakaawang mamamayan na pilit nabubuhay sa mundong pinapaikot ng mas may kapangyarihan.

Iyon ang mga bagay na gusto man niyang baguhin ay hindi niya magawa dahil sa pinagmulang bansa ay wala din kapangyarihan ang tulad niyang babae.

At isang babae lang naman ang kilala niyang kayang pantayan ang kapangyarihan ng isang hari o kahit ang emperador ngunit malayo na siya dito. Ilang milyong milya na ang layo niya dito at sa kapatid nito.

Siguradong kapag nalaman ng mga ito na wala na siya ay mapapanatag na ang dalawa at hinding-hindi siya hahanapin dahil para sa mga ito ay wala