Sa kabilang side naman, mabilis na parang palaso ang pagmamaneho ni David. Karaniwang umaabot ng mahigit isang oras ang biyahe papuntang mansyon na may higit 80 palapag, pero nakarating siya nang halos kalahati lang ng oras.Matagal nang tila hindi inalagaan ang mansyon. Medyo gulo-gulo na, dami ng damo, at walang tao sa paligid.Dinala ni David ang kotse papunta sa lumang kastilyo sa mansyon, tapos pinasindi muli ang makina, pinabagal, pinatay ang makina, tinanggal ang seatbelt, binuksan ang pinto, at mabilis na bumaba ng sasakyan.Siguro daan-daang taon na ang edad ng kastilyong ito. Dahil matagal nang walang nakatira dito, medyo sira-sira na ang itsura.Habang tinitingnan ang kastilyo sa harap niya, lalo siyang naniwala na may masamang plano si Felinda sa pagbili ng lugar na ito.Malamang na sina Daniel at Daniella ay tinatago dito.Hindi nakalock ang pinto ng kastilyo, nakabukas ng bahagya.Binuksan ni David ang pinto at pumasok.Halos walong oras na ang lumipas mula nang mawala a
“Ano? Dinukot ni Felinda yung mga anak ni Cailyn?” Nagulat at nagalit si Rafael. “Tanga ‘yan talaga!” Si Felinda, dinukot niya yung mga anak ni Cailyn. Kapag nalaman ni Cailyn ito, sigurado siyang hindi siya susuportahan sa eleksyon. “Alam ba ni Cailyn?” tanong niya ulit.“Hindi ko pa alam.” Bahagyang humupa ang galit ni David pero tinuligsa siya ng direkta, “Pero anim na oras na lang, babagsak na yung eroplano ni Cailyn dito. Paglapag ng eroplano niya, hindi na matatago ang balita. Sa financial power ni Cailyn at ng pamilya Tan, sa isang kisap-mata, pwede kayong itulak sa impyerno, hindi lang ‘yung suporta sa eleksyon niyo.”Alam ni Rafael na totoo ang sinabi ni David. Karamihan sa yaman ng pamilya Tan at ni Cailyn ay nasa Europe at US. Kahit sinong leader doon, pwede niyang sirain ang kandidatura ni Rafael ng isang tawag lang para mapasaya ang pamilya Tan.“Sige, hintayin mo balita ko. Tatawagan ko na ang nanay mo.” Pagkatapos ng tawag, tinawagan ni David si Mario. Lumipas na ang is
“Tumigil ka sa kakasatsat!” galit na sambit ng nasa kabilang linya. “Pag wala pa rin akong natanggap na one billion dollars sa loob ng isang oras, huwag mo akong sisisihin kung may mangyaring masama.”Alam ni David na ibababa na ng lalaki ang tawag kaya mabilis siyang nagsalita, “Sandali lang!”“Anong kalokohan pa 'yan?”“One billion dollars 'yan! Hindi ganun kadaling i-raise ‘yon in just one hour. Bigyan mo kami ng isa pang oras,” pakiusap niya.“Fine. Isa pang oras.” At pagkatapos no’n, binaba na agad ang tawag.Pagkababa ng tawag, agad nagbigay ng thumbs-up ang pulis na taga-track ng tawag. “Nakuha na po natin ang location.”Nagkatinginan ang lahat. Agad silang naghiwa-hiwalay: isang grupo ang tumugis kina Felinda at Manang, habang sina David, kasama ang mga bodyguard ng pamilya Tan at mga pulis, ay tumungo rin sa nasabing address.Pagdating nila sa mall, nakita nila ang sasakyan ni Felinda sa isang madilim na sulok ng underground parking. Walang tao sa loob. Pinuksan ito ng mga pu
“Professor David, huwag kang tatawag ng pulis. Kapag ginawa mo ’yan, ang kawawa lang ay ang dalawang bata.”Boses ng lalaki ang narinig sa kabilang linya—malamig, walang emosyon.“Nasaan sina Daniel at Daniella?” pigil ang kaba sa boses ni David. “Gusto kong marinig ang boses nila.”“Uncle David… wuwu… natatakot na si Daniella…” umiiyak na sigaw ni Daniella ang sunod na narinig.Biglang tumalon ang tibok ng puso ng lahat. Napatingin sila kay David na hawak pa rin ang phone, nanginginig ang kamay.“Daniella—!”Bigla na lang naputol ang tawag.Mabilis na tinawagan ulit ni David ang number, nanginginig ang daliri. Pero ang sagot lang ng system ay:"The number you dialed cannot be reached."“Putangina…” bulong ni Yllana, nanginginig sa takot.“Daniel… Daniella…” Napaupo si Yllana, tuloy-tuloy ang luha. “Mga bata pa sila! Bakit sila ang dinadamay? Ang sama ng loob ko—hindi ko na sana kayo pinayagan na isama sila sa amusement park!”Galit at takot ang nangingibabaw. Napaturo siya kay David.
Napakunot ang noo ni Cailyn nang ibaba ni Raven ang tawag. "Raven, anong nangyari?" tanong niya agad, ramdam ang bigat sa dibdib niya.Sinubukang ngumiti ni Raven. "May investment ako na bumagsak. Malaki ang nalugi."Napasingkit ng mata si Cailyn at umiling. "Hindi totoo 'yan. May tinatago ka.""Totoo, maniwala ka." Pilit pa rin ni Raven. "At saka, may bagay ba na kailangang itago ko sa'yo?"Nag-aalangan si Cailyn. Alam niyang hindi pa siya kailanman pinagsinungalingan ni Raven. Pero iba ang kutob niya ngayon. Para bang may malambot at malamig na bagay na bumara sa dibdib niya, hindi siya makakilos ng maayos.Naisip niya bigla sina Daniel at Daniella. Kinuha niya ang cellphone, hinanap ang contact ni David, at tinawagan ito via video call.Pero bago pa man niya ma-dial, biglang itinaas ni Raven ang kamay at mabilis na pinalo ang batok niya.Napalingon si Cailyn, gulat na gulat, pero bago pa siya makapagsalita, dumilim na ang paningin niya at nawalan siya ng malay."Ma'am!" sigaw ni Cl
Napangiti si Chairman Niko, bago marahang ipinikit ang mga mata. Dahan-dahang bumagsak ang kamay niyang hawak ni Jasper."Chairman!" sigaw ng kanyang alalay. "Doktor! Bilis, doktor!"Agad pumasok ang doktor at tinignan si Niko. Wala na itong pulso. Patay na siya."I-rescue niyo!" sigaw ng alalay."Mr. Jasper..." alanganing tingin ng doktor kay Jasper.Nakatitig si Jasper kay Niko, kitang-kita ang payapang mukha ng ama. Umiling siya. "Hayaan na natin siya.""Pero Boss Jasper, ang chairman...""Anong silbi ng pagpapagod kung ayaw na rin niyang lumaban?" malamig na sagot ni Jasper.Tahimik na tumango ang matandang alalay. Malinaw pa sa kanya ang bilin ni Niko: si Jasper na ang susunod niyang paglilingkuran."Tama ka, Master. Nakuha na ni Chairman ang gusto niya. Masaya siyang umalis."Lumapit si Jasper at tinapik ang balikat ng matanda. "Uncle Andrix, ikaw na ang bahala sa funeral ni Papa."Pigil ang luha, tumango si Uncle Andrix. "Oo. Ako na po ang bahala."Lumabas na si Jasper. Nandoon