LOGINMabilis ring iniwas ni Amber ang tingin sa dalawa at muling binalingan ng tingin si Jacob, sa pagkakataong ito ay tinapatan niya ng tingin ang lalaki.
“Paano kung ayokong ibigay sa’yo?”
Tumiin ang labi ng lalaki. “Please, don’t trouble yourself, ma’am.”
It was a treat.
Nakaramdam ng kaba si Amber dahil alam niya sa sarili niya kung paano magalit ang asawa. At sa pagkakataong ito ay ayaw niyang makita ito sa kanya. Ngunit kahit na gano’n ay nag-aalinglangan ang babae.
She wanted to be strong. For herself. To fight for her rights. Pero alam niya rin kung anong kayang gawin ni West sa oras na galitin ito.
“Putch*,” hindi mapigilang mapamura si Natasha sa tabi ng kaibigan. “At balak mo pang kunin ang cellphone ng kaibigan ko? Stealing someone’s phone on the streets? Wala ba kayong batas na kinakatukan?!” nakapameywang na tanong nito kay Jacob na wala pa ring emosyong mapakitaan sa kanyang mukha.
Halos pumutok na ang litid sa leeg ng babae nang mapasigaw ito.
But the moment Jacob stared at her face, identifying her, he then slowly spat out a piece of information about her. “Natasha Ferrer, I have been practicing law for six years, five months, and eighteen days. I focused on civil and commercial case appeals, intellectual property cases, and corporate legal services. I currently work for Madrigal Law Firm, which ranks first in the Philippines.” He paused momentarily and examined Natasha’s expression, who was still furrowing her brows.
“Coincidentally, Lee’s and Madrigal have close business cooperation and are Madrigal’s partners,” he said sternly. “Miss Natasha Ferrer, I think a large firm like Madrigal should not be short of excellent lawyers to fill the vacancies.”
Tila tinakasan ng sariling kaluluwa si Natasha nang marinig ang mga salitang iyon. Wala ng maski isang salitang lumabas mula sa kanayng bibig.
It was very clear. Kung makikigulo siya ngayon ay malamang kinabukasan ay wala na itong trabaho. With the power of the Lee Group, ay pwede siyang ma-ban sa kanyang industriya at hindi na muling makakuha ng mga kaso.
Pero sa mga oras na ito ay ang kanyang kaibigan ang ginigiit at hindi niya kayang panoorin lang ang nangyayari.
“Asha, kumalma ka,” bulong sa kanya ni Amber na nag-aalala sa gilid.
Marahang tinulak niya ang babae, para paalisin ito sa eksena. Natatakot na baka mawalan ito ng trabaho dahil sa kanya at hindi kakayanin ng kanyang konsensya iyon.
“Hintayin mo ako sa sasakyan, susunod ako,” marahang utos nito kay Natasha. “Ako na ang bahala dito, don’t worry.”
But Natasha couldn’t feel at ease at all. Binantaan lang naman ang kaibigan niya na si Amber Lucille Lee, the legitimate wife, sa harap mismo ni West Markus Lee. Pinapakita lang nito ang totoong ugali ng lalaki.
Walang awa. Walang puso.
Paano ito kakalma at hahayaang mag-isa ang kaibigan sa harap ng lalaking ito na mukhang hindi lulubayan ang kaibigan hangga’t hindi nakukuha ang nais na makuha. Paano kung umabot sila sa dahas?
Bago pa man sundin ni Natasha ang sinabi ng kaibigan ay maging siya ay pinatigil sa paglalakad ng lalaki.
“I’m afraid you can’t leave yet, Miss Natasha Ferrer. Kailangan ko ring usisain ang iyong cellphone.”
Hindi na mapigilan na sumabog sa galit ang babae nang marinig iyon. “Ano naman ba kinalaman ito sa kanila? I want to talk to him in person! Iharap mo sa’kin ‘yang amo mo!” kasabay ang pagsigaw niyang iyon ay ang sunod-sunod nitong pagmura.
Napapalingon na sa kanilang gawi ang mga tao sa paligid, pero walang pakialam si Natasha. She’s a bit drunk and she’s losing her temper, kasalungat do’n ang kaibigan nitong si Amber Rivera na tahimik lang nakatingin kina West at Zendaya na sobrang malapit sa isa’t isa na nagtatawanan.
The scene boils Amber, however, she remains calm despite the hurt and pain she’s feeling.
“Please, just give me your phones, Madams,” again, Jacob spoke nonchalantly, his face straight and cold as ice.
Naikuyom ni Amber ang kamao at ang kamay niyang hawak ang kanyang cellphone. Sa sobrang higpit ay baka nga’y mapisa ang cellphone na hawak nito.
Natasha Ferrer couldn’t hold it anymore. Wala na sa kanya ang mawalan ng trabaho. As long as she won’t see her friend getting bullied by her husband and it’s men.
Just as she was about to rush forward to West and Zendaya, agad siyang pinigilan ni Amber.
“Huwag na, Asha,” malambing at kalmado ang tinig nitong pinigilan ang kaibigan.
“Anong h’wag na? Hahayaan mong tapakan ang pagkatao mo dahil sa kasakiman ng dalawang iyan, Amber?” Nangigilaiting sigaw ng babae.
Amber didn’t reply. She was still calm as it should be.
“Hindi ka pinanganak para maging tanga!”
That hit Amber so hard that she felt regret about marrying West Lee.
Oo nga naman. Hindi siya pinanganak na tanga, pero dahil sa lalaking iyon ay buong buhay itong nagpakatanga, umaasang mamahalin din siya gaya ng pagmamahal na binigay niya sa lalaking iyon.
“Here, take my phone,” malamig na saad ni Amber kay Jacob at inabot ang kanyang cellphone. “Delete them all. Natasha didn’t take pictures.”
Hindi naman nakapagtimpi si Natasha na nakikinig kay Amber matapos sabihin iyon.
“Ano ba, Amber?! Ang kapal ng mukha ng lalaking iyan! Siya na may ganang manloko, at harap-harapan na oh? Tapos nagpapaloko ka pa rin? Ayaw niyang makuhanan siya ng litrato? Pathetic bastard!”
Halos namumula na sa galit si Natasha na nagsisigaw sa gilid. West and Zendaya turn their gazes on them. May malawak na ngiti sa labi si Zendaya habang titig na titig kay Amber.
“Look at you, Amber. West will be mine in no time,” aniya sa kanyang isip na may mapaglarong ngiti sa labi.
“DID he do that?” Tanong ni Leonardo, nagngingitngit ang panga habang mahigpit ang pagkakahawak sa manibela.Nalaman nito ang pagtapon ng nilutong pagkain ni Selestia para kay Maverick, at hindi niya matanggap iyon. For him, Selestia’s cooking is the most delicious food he has ever eaten. Tapos, itatapon lang ng lalaki?“It’s fine,” mahinang tugon ni Selestia, pinilit na ngumiti. “It’s my fault anyway.” Tumahimik ang buong sasakyan. Nakadungaw si Selestia sa bintana, habang si Leonardo naman ay paminsan-minsan nililingon si Selestia.Ilang beses ng napabuntong-hininga si Selestia bago muling nilingon si Leonardo.Ilang beses nang napabuntong-hininga si Selestia bago niya binalingan si Leonardo.“Leo,” mahinahon niyang tawag. “Kapag ba may ginawang malaking kasalanan ang babaeng mahal mo, tapos nagsisisi siya… what will you do?”Natahimik si Leonardo. Humigpit ang hawak niya sa manibela, nag-iisip kung anong isasagot. But before he could answer Selestia’s question, muling nagsalita si
“SIR?” Napaangat si Maverick ng tingin at nakita niya ang kanyang secretary na si Von na nakakunot ang noong nakatitig sa kanya. Inilibot ni Maverick ang kanyang tingin at doon niya napansin na nakatitig na sa kanya ang mga tao sa loob ng meeting conference.Ikinumpas ni Maverick ang kanyang kamay dahilan para mapatayo agad ang mga tao sa paligid at dali-daling lumabas. Isang senyales na wala sa mood si Maverick at alam na agad ng kanyang mga tauhan, kaya umalis agad ang mga ito para hindi pagbuntungan ng galit.“Is there a problem, sir?” Tanong ni Von.“Call Finn, right now. And tell him to be there in an instant,” malamig na utos ni Maverick saka ito nakapamulsang naglakad patungo sa kanyang opisina. Pagkarating ay agad niyang hinubad ang coat na suot at niluwagan ang necktie, saka napatitig sa nagtataasang building sa likuran niya.Hindi mawala-wala sa kanyang isip ang nangyari kanina. Ang pagiging malapit ni Selestia sa lalaki. Hindi niya mawari kung anong nararamdaman niya. He
NAPATITIG si Selestia sa pagkaing inihanda niya. Nakaalis na si Maverick pero hindi mawala-wala ang kirot ng kanyang nararamdaman. Napabuntong-hininga siya. “Sayang…” Pero agad ding sumilay ang ngiti sa labi. “Hindi ka susuko, Selest!” Pero agad din siyang napahalumbaba sa mesa at nilaro ang mga kubyertos. “Ang hirap naman mangligaw.”MATAPOS KUMAIN ay agad ding umalis si Selestia para asikasuhin ang mga kailangan niyang gawin. Pero paglabas niya ng building ay may sasakyan ng nakahintay sa tapat niya ay ang matangkad at matipunong lalaking nakasandal doon. He’s wearing a plain gray shirt and a black slacks, paired with branded white shoes, nakasuot ng sunglasses. Magulo ang ayos ng buhok, pero Noong una ay hindi niya pinansin iyon hanggang sa makilala niya kung sino ang lalaking iyon. Napasimangot siya.“Leo,” tawag niya. “Bakit ka nandito? Kailan ka dumating?” Leonardo Pascual, ang head bodyguard nito.“I’ve been following you around since you left Madrid, Lady Selestia,” magal
MADALING ARAW pa lang ay gising na si Selestia, parang hindi man lang dumaaan sa puyat. Alam niyang kapag naunahan siya ng antok, baka makaalis si Maverick ng condo nang hindi man lang kumakain ng almusal.“To win a man’s heart is through his stomach!” masigla niyang wika habang isinusuot ang apron, bago masiglang kumilos sa kusina.Sanay na siya sa ganito. Ang pamumuhay nang mag-isa sa Barcelona ang nagturo sa kanya kung paano mabuhay araw-araw, at sa tuwing umuuwi siya sa mansyon ng kanyang Lolo sa Madrid ay palihim siyang nag-aaral magluto ng iba’t ibang putahe—kahit na mahigpit siyang pinagbabawalan nito.Her life abroad was nothing short of royal. Princess-like under her grandfather’s care—expensive cars, designer brands, luxury at her fingertips. Pero sa likod ng lahat ng kinang at marangyang pamumuhay, may kulang. Ang yakap ng sariling pamilya. At ang pag-ibig ng lalaking mahal na mahal niya.Nasa kalagitnaan siya ng pagluluto nang mag-vibrate ang kanyang cellphone. Napangiti si
“DO YOU really hate me that much to the point of not remembering who I am, Mavy?”Bahagyang natawa siya, pilit na tinatanggal ang bigat sa kanyang puso.“Fool…” bulong niya, bago tuluyang pumikit.Nang mag-ala-una na ng madaling-araw, hindi na kinaya ni Selestia ang pagod at diretso siya sa silid. Nakapikit na siyang naglakad at dumapa sa kama. Hindi nagtagal ay tuluyan na siyang nilamon ng antok.Just as Selestia drifted into sleep, bumukas ang pinto ng condo. Isang lalaking pagod na pagod ang pumasok—nakabukas ang iilang butones ng polo sa bandang dibdib, at magulo pa ang pagkakabuhol ng kanyang necktie.Pagkatanggal ng sapatos, dumiretso agad si Maverick sa kanyang silid, hindi na nag-aksaya ng oras. Pero pagdapa niya sa kama ay bigla siyang napatigil nang maramdaman ang kakaibang presensya.“A-Ano…” gulat niyang sambit.Bago pa siya makagalaw, gumulong ang natutulog na babae paharap sa kanya. Nanlaki ang mga mata ni Maverick nang makita ang mukha ni Selestia na naaaninag ng malamla
“ARE YOU SURE?” tanong ni Selestia kay Finn nang marating nila ang condo unit nito.“Yeah,” nakangiting tugon ni Finn habang binubuksan ang pinto. “Isa pa, minsanan lang naman kami umuwi ni Mavy dito. Kapag masyadong nakakapagod at puro overtime siya, dito na siya dumidiretso kaysa umuwi pa ng Tagaytay.”Napatango si Selestia at umikot ang tingin sa paligid ng condo. “Sa Tagaytay na pala nakatira sina Tita Amber?”Umiling si Finn, saka kinuha ang maletang dala ni Selestia at ipinasok sa isang silid.“Nope. Nasa UK na sina Mommy Amber at Tito West. Since si Mavy na ang humahawak ng kumpanya ng ni Tito West, mas pinili ni Tito West na samahan si Mommy Amber sa Splendid. Mas madali raw para sa kanila ang mag-manage from there.”Muling napatango si Selestia, saka lumapit sa floor-to-ceiling window. Mula roon ay tanaw niya ang naglalakihang gusali at ang ilaw ng siyudad na parang mga bituin na bumaba sa lupa.“Paano naman ang mga kambal?” tanong niya, hindi inaalis ang tingin sa tanawin.Na







