Napabasa ng labi si Jacob sa sinabi ni Amber. “Sorry, but I have to look into it.”
“No. Absolutely not,” matigas na saad ng babae.
“If you have the guts, beat me to death, Jacob. In front of him and everyone around. Hindi ba iyon gusto ng amo mo?” walang kahit emosyong saad ng babae sa alalay ng kanyang asawa. Nilingon nito saglit ang lalaki na nakatingin rin pala sa kanila.
She smirked at muling nilingon si Jacob na may mapaglarong ngisi. “Go. Just don’t even think about touching my friend’s phone.”
Kahit malalim na ang gabi, ay kilala ang lugar dahil sa mga sikat na bar at mga pribadong kainan kung kaya’y marami-rami ang tao sa paligid na kinukunan sila ng litrato. Pero agad ring kinukuha ng mga bodyguard ni West Lee na nasa paligid lang, para burahin ang mga iyon bago pa kumalat sa medya at masira ang imahe ng lalaki.
Napatigil si Jacob at hindi na nagsalita muli.
Kahit na hindi mahal ni West Lee si Amber Rivera, she’s still his legitimate wife after all, and pushing her to this point was already hitting her to the limit.
Nilingon ni Amber ang paligid at nakita ang CCTV sa may pintuan ng bar saka iyon tinuro. “Go and see it for yourself, Jacob. Abogado ka, right? Accusing someone could get you to court, right?”
Naitikom ni Jacob ang kanyang bibig. West, who was watching from afar, heard what she had said. It made him smirk in a way he couldn’t explain.
Napansin iyon ni Zendaya kaya naikuyom niya ang kanyang kamao. She called West to divert his attention from his wife. At nagtagumpay naman siya.
Natigilan ang lalaki at bahagyang tumaas ang kanyang kilay nang makita kung gaano katapang ang babaeng nasa kanyang harapan na buong akala niya’y mahinhin, mabait, at tahimik na babae lamang.
He took Amber’s phone and deleted the pictures she had taken earlier. Inilabas din ni Jacob ang kanyang cellphone at nag-send ng mensahe. Ilang sandali lang ay nakatanggap ito ng tugon sa kanyang mensahe.
Jacob double-checked Amber’s phone, at nang wala nang litratong naiwan ay ibinalik niya ang cellphone sa babae.
West and Zendaya moved after that, taking the woman to the private restaurant nearby.
Napatitig lang si Amber at marahang napatawa nang makita ang paglayo ni West at Zendaya sa lugar.
West had never taken her to any restaurant, not once. And seeing her husband taking another woman on a date makes her even more furious—pero anong magagawa niya? She’s nothing compared to Zendaya Madrigal.
She’s more like a displayed trophy as the wife of West Markus Lee and nothing more than that.
Habang naglalakad palayo sina West at Zendaya, nilingon ng babae ang lugar nina Amber at Natasha, kuminang ang mga mata ng babae at napakurba ang kulay pula nitong mga labi.
She won. This time.
“Tang*na! That bitch! I swear if I ever saw her face again, ingungudngod ko siya sa inidoro!”
Bahagyang napatawa si Amber sa sinabi ng kaibigan kaya kahit paano ay naibsan ang galit at inis na nararamdam ni Natasha.
“Promise mo ‘yan ha,” pabirong wika ni Amber, ang mga matang puno ng hinanakit ay kumikinang na sa pagkamahanga dahil sa sinabi ng kaibigan.
“Oo naman! With tae pa mismo,” bahagyang sigaw ng babae, inaasam na sana marinig iyon ng babaeng kinamumuhian niya. “Total ang baho ng ugali, mukhang tae naman ng mukha!”
Inakbayan ni Natasha ang kaibigan habang parehong tumatawa na naglalakad papunta sa sasakyan para tuluyan nang makauwi.
Ramdam ni Amber ang pagod sa nangyari at inubos nito ang kanyang enerhiya kaya kinakailangan niya talaga ng matinding pahinga.
Sa loob ng sasakyan ay nagdrama ang magkaibigan. Pero natapos rin iyon nang ipakita ni Amber ang kanyang cellphone sa kaibigan na may malawak na ngiti.
“Look, what is this?” she asked, eyes gleaming with happiness.
Nanlaki ang bilogang mga mata ni Natasha nang makita ang larawan ni West Lee at Zendaya Madrigal na malapit sa isa’t isa na kulang na lang ay maghalikan.
“How…” gulat na napatanong ang kaibigan.
“Ha, I graduated Master’s of Computer Science, Asha,” she proudly said with a bright smile. “Not that fool to let that jerk erase all of the pictures. At least, even one picture, e may natira pa ako.”
Lumawak ang ngiti ni Asha sa sinabi ng kaibigan. “I’m so proud of you, Amber!” Tili ng babae at niyakap ang kaibigan.
“Pero alam naman nating hindi sapat ito. I’ll take care of that.”
NANG makarating sa inuupuang unit si Amber ay mabilis itong nakaligo at nag-ayos bago humiga sa kama.
Napapikit siya na may ngiti sa labi nang inaalala ang nangyari kanina. Ang katapatan na pinakita niya kanina ay parang hindi siya. Kung tutuusin, naninibago siya sa pagiging matapang nito.
Bago pa siya tuluyang makatulog ay tumunog ang kanyang cellphone, kaya’y agad niyang kinuha iyon.
Gano’n na lang kalawak ang ngiti sa labi nang makita niya kung sino ang nag-message sa kanya.
“I’m abroad attending Milan Fashion Week and will be heading to Paris for Haute Couture Week soon. I’ll talk to you when I come back at the end of the month.” Her Aunt Elizabeth’s message.
Patadyak-tadyak ang mga paa ni Amber nang mabasa iyon. Halos hindi na mapakali dahil sa kilig na nararamdaman.
“Also, bring me your latest work, Amber. This time, do it right.”
“Mom! Mom!” iyak ni Finn habang yakap-yakap ang kanyang drawing board, ang tinig niya’y basag sa takot at pagkalito.Natauhan si Anthony mula sa pagkakatitig sa kawalan. Agad niyang nilapitan ang bata at binuhat ito, marahang hinahaplos ang likod habang pinapakalma.“It’s okay, Finn,” mahinang wika ni Anthony. “Mom will be back soon, don’t be afraid.”Nakatayo sa gilid si Manong Leo, hawak ang basang tuwalya na kanina pa’y ginagamit para punasan ang luha ng bata. Napatingin ito kay Anthony, kitang-kita ang pag-aalala sa kanyang mukha.Agad ding umalis si West matapos nitong balaan si Anthony.“Stay away from my wife. You know what consequences you might face, Anthony.”He knew his friend so much. Hindi talaga magdadalawang isip si West na gawin iyon lalo na’t mas makapangyarihan ang mga Lee kumpara sa mga Valdez.But there’s no fear in Anthony’s heart—just pure hatred towards West. Tila nawala sa kanyang isip ang ilang taon nilang pagsasama bilang magkalapit na kaibigan.He dared to h
Natigilan si West at agad na nilingon ang katapat na bahay ng kanyang asawa. Mabilis ang lakad niya papunta roon at walang pasabing pumasok do’n. Ang mga mata’y galit na galit, habang mabibigat ang bawat hakbang at paghinga.His gaze turned dark and cold, saying to himself that there’s no room for his vulnerability. “Where is my wife and that bastard?” tanong nito kay Manong Leo, malamig ang boses kahit na ang mukha ay tila sasabog na. “Saan niya dinala ang asawa ko?!”Hindi sumagot ang matanda. Wala siyang pakialam kung magsalita man ito o hindi, he brought his men to search for them.“Find them!” utos niya sa mga tauhan niya. His men searched the whole house. Umakyat na rin siya sa itaas at isa-isang binuksan ang bawat pintuan, hanggang sa huminto ito sa isang kwarto na naghahalo ang amoy ng jasmine at lavender.He clenched his hands tightly. The scent was familiar to him. Too familiar.His eyes darkened as he roamed around the room. Ang iilang gamit ni Amber ay naroon. “Destroy i
But it was no longer a cold, mechanical sound, but a deep, hoarse, and unmistakably warm—soft of the young West Markus Lee.“I love you.”Kasabay no’n ang dumadagundong malakas na kulog at kidlat na nagsilbing panandaliang ilaw at ingay sa madilim at tahimik na bahay.Parehong namulta sina Amber at West.Sa muling pagkidlat ay bahagyang nakita ang gulat na gulat na mukha ni Amber, kasabay no’n ang walang humpay na pag-agos ng kanyang luha.She stumbled backward, para bang isang multo ang bumungad sa kanya.Her knees almost buckled as she tried to grasp what had just happened.Hindi niya maintindihan ang kanyang nararamdam ng mga oras na iyon. Buong akala niya ay nagha-hallucinate lang ito, pero masyadong pamilyar sa kanya ang boses na iyonGanon na ganon ang boses ni West noong mga college pa lamang sila.Her mind was unraveling—a chaotic tangle of hope, disbelief, rage, and sorrow.Napahawak siya sa kanyang buhok, ang ulo’y nakayuko at nakatitig sa sahig, sunod-sunod pa rin ang pagpa
Napaungol si Amber sa sobrang pagod. Hingal na hingal, basang-basa ng pawis, at nanginginig ang kanyang buong katawan matapos ang galit na galaw at pagwasak sa lahat ng alaala nila ni West—but then she realized that there’s no memories to be remembered. It was all pain, bitter and nonsense.Hindi pa man nakakabawi ng lakas ay agad din siyang tumayo at tinungo ang lamesa. Marahas niyang kinuha ang singsing na nakapatong roon, hinarap ang lalak.Mahigpit ang pagkakakuyom ni Amber sa maliit na piraso ng alahas, ramdam na niya ang sakit ng matulis na dulo ng diyamante na halos bumaon na sa kanyang palad, pero wala nang mas sasakit pa sa lahat ng katototohanang nalaman niya mula sa pagkatao ng taong minahal niya ng buong buhay niya.Dahan-dahan na binuka ni Amber ang kanyang kamay dahilan para mahulog ang singsing sa paanan niya.Humarap siya kay West—na hanggang ngayon ay tahimik lang na nakatingin sa kanya, walang emosyon, walang bahid ng pagsisisi. As if watching her rage was just a sho
AMBIELLE STUDIO.Nakasandal si Amber sa lamesa kung saan nakapatong lahat ng mga gamit na para at mula kay West, hawak ang isang matalim na kutsilyo, nilalaro sa kanyang mga kamay.Sa paghihintay ay bumukas ang pintuan ng kanyang studio at pumasok ang isang matangkad na lalaki, walang kahit anong emosyon sa kanyang mukha, pero may sayang nararamdaman.His wife called him in. Sinong hindi sasaya na matapos nilang maghabulan ay nandito na sila ngayon, magkaharap at si Amber na mismo ang nagpatawag sa kanya? “You want to see me,” aniya pigil ang pagbugso ng damdamin. “Mabuti naman ay napag-isipan mo na at gusto mo ng bumalik sa’kin…”Ngunit nang makita ni West ang hawak ng babae ay dumilim ang kanyang awra at mas lalong nag-iba ang atmospera sa paligid.“Amber,” malamig niyang tawag sa babae. “Put that thing down. It’s dangerous… Give it to me…”Humakbang siya, subalit agad na itinutok ni Amber ang kutsilyo sa kanyang direksyon. The blade shimmered under the soft light, threatening.“Su
Matapos magwala si Zendaya at pilit pakalmahin ang sarili, mabilis siyang tumayo at kinuha ang spare phone mula sa kanyang drawer. Nanginginig ang kanyang mga daliri habang tina-type ang mensahe.She searched Amber’s name in the contacts and attached a screenshot of the email she received.[Want to know who is in the photo? Meet me at this address tomorrow. Alone. - Zen]ZAVIAN’S VILLA. STUDIO.Tahimik na nagpipinta si Amber kasama si Finn, pareho silang abala sa canvas nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Inabot niya ito sa gilid ng mesa. Sa pagtingin sa screen ay nabitiwan niya ito sa gulat.Nahulog sa sahig ang telepono, at kasama nito ang kanyang paghinga. Sa screen, isang duguan at halos sirang kamay ang kitang-kita. Halos hindi na makilala—kulang na lang ay maglasog-lasog ito.Napatakip ng bibig si Amber, nanlalaki ang mga mata habang hindi makapaniwala sa nakikita.Mabagal niyang dinampot ang cellphone mula sa sahig. Kinilabutan siya. Nanginginig ang kanyang mga kamay ha