LOGINNapabasa ng labi si Jacob sa sinabi ni Amber. “Sorry, but I have to look into it.”
“No. Absolutely not,” matigas na saad ng babae.
“If you have the guts, beat me to death, Jacob. In front of him and everyone around. Hindi ba iyon gusto ng amo mo?” walang kahit emosyong saad ng babae sa alalay ng kanyang asawa. Nilingon nito saglit ang lalaki na nakatingin rin pala sa kanila.
She smirked at muling nilingon si Jacob na may mapaglarong ngisi. “Go. Just don’t even think about touching my friend’s phone.”
Kahit malalim na ang gabi, ay kilala ang lugar dahil sa mga sikat na bar at mga pribadong kainan kung kaya’y marami-rami ang tao sa paligid na kinukunan sila ng litrato. Pero agad ring kinukuha ng mga bodyguard ni West Lee na nasa paligid lang, para burahin ang mga iyon bago pa kumalat sa medya at masira ang imahe ng lalaki.
Napatigil si Jacob at hindi na nagsalita muli.
Kahit na hindi mahal ni West Lee si Amber Rivera, she’s still his legitimate wife after all, and pushing her to this point was already hitting her to the limit.
Nilingon ni Amber ang paligid at nakita ang CCTV sa may pintuan ng bar saka iyon tinuro. “Go and see it for yourself, Jacob. Abogado ka, right? Accusing someone could get you to court, right?”
Naitikom ni Jacob ang kanyang bibig. West, who was watching from afar, heard what she had said. It made him smirk in a way he couldn’t explain.
Napansin iyon ni Zendaya kaya naikuyom niya ang kanyang kamao. She called West to divert his attention from his wife. At nagtagumpay naman siya.
Natigilan ang lalaki at bahagyang tumaas ang kanyang kilay nang makita kung gaano katapang ang babaeng nasa kanyang harapan na buong akala niya’y mahinhin, mabait, at tahimik na babae lamang.
He took Amber’s phone and deleted the pictures she had taken earlier. Inilabas din ni Jacob ang kanyang cellphone at nag-send ng mensahe. Ilang sandali lang ay nakatanggap ito ng tugon sa kanyang mensahe.
Jacob double-checked Amber’s phone, at nang wala nang litratong naiwan ay ibinalik niya ang cellphone sa babae.
West and Zendaya moved after that, taking the woman to the private restaurant nearby.
Napatitig lang si Amber at marahang napatawa nang makita ang paglayo ni West at Zendaya sa lugar.
West had never taken her to any restaurant, not once. And seeing her husband taking another woman on a date makes her even more furious—pero anong magagawa niya? She’s nothing compared to Zendaya Madrigal.
She’s more like a displayed trophy as the wife of West Markus Lee and nothing more than that.
Habang naglalakad palayo sina West at Zendaya, nilingon ng babae ang lugar nina Amber at Natasha, kuminang ang mga mata ng babae at napakurba ang kulay pula nitong mga labi.
She won. This time.
“Tang*na! That bitch! I swear if I ever saw her face again, ingungudngod ko siya sa inidoro!”
Bahagyang napatawa si Amber sa sinabi ng kaibigan kaya kahit paano ay naibsan ang galit at inis na nararamdam ni Natasha.
“Promise mo ‘yan ha,” pabirong wika ni Amber, ang mga matang puno ng hinanakit ay kumikinang na sa pagkamahanga dahil sa sinabi ng kaibigan.
“Oo naman! With tae pa mismo,” bahagyang sigaw ng babae, inaasam na sana marinig iyon ng babaeng kinamumuhian niya. “Total ang baho ng ugali, mukhang tae naman ng mukha!”
Inakbayan ni Natasha ang kaibigan habang parehong tumatawa na naglalakad papunta sa sasakyan para tuluyan nang makauwi.
Ramdam ni Amber ang pagod sa nangyari at inubos nito ang kanyang enerhiya kaya kinakailangan niya talaga ng matinding pahinga.
Sa loob ng sasakyan ay nagdrama ang magkaibigan. Pero natapos rin iyon nang ipakita ni Amber ang kanyang cellphone sa kaibigan na may malawak na ngiti.
“Look, what is this?” she asked, eyes gleaming with happiness.
Nanlaki ang bilogang mga mata ni Natasha nang makita ang larawan ni West Lee at Zendaya Madrigal na malapit sa isa’t isa na kulang na lang ay maghalikan.
“How…” gulat na napatanong ang kaibigan.
“Ha, I graduated Master’s of Computer Science, Asha,” she proudly said with a bright smile. “Not that fool to let that jerk erase all of the pictures. At least, even one picture, e may natira pa ako.”
Lumawak ang ngiti ni Asha sa sinabi ng kaibigan. “I’m so proud of you, Amber!” Tili ng babae at niyakap ang kaibigan.
“Pero alam naman nating hindi sapat ito. I’ll take care of that.”
NANG makarating sa inuupuang unit si Amber ay mabilis itong nakaligo at nag-ayos bago humiga sa kama.
Napapikit siya na may ngiti sa labi nang inaalala ang nangyari kanina. Ang katapatan na pinakita niya kanina ay parang hindi siya. Kung tutuusin, naninibago siya sa pagiging matapang nito.
Bago pa siya tuluyang makatulog ay tumunog ang kanyang cellphone, kaya’y agad niyang kinuha iyon.
Gano’n na lang kalawak ang ngiti sa labi nang makita niya kung sino ang nag-message sa kanya.
“I’m abroad attending Milan Fashion Week and will be heading to Paris for Haute Couture Week soon. I’ll talk to you when I come back at the end of the month.” Her Aunt Elizabeth’s message.
Patadyak-tadyak ang mga paa ni Amber nang mabasa iyon. Halos hindi na mapakali dahil sa kilig na nararamdaman.
“Also, bring me your latest work, Amber. This time, do it right.”
“DID he do that?” Tanong ni Leonardo, nagngingitngit ang panga habang mahigpit ang pagkakahawak sa manibela.Nalaman nito ang pagtapon ng nilutong pagkain ni Selestia para kay Maverick, at hindi niya matanggap iyon. For him, Selestia’s cooking is the most delicious food he has ever eaten. Tapos, itatapon lang ng lalaki?“It’s fine,” mahinang tugon ni Selestia, pinilit na ngumiti. “It’s my fault anyway.” Tumahimik ang buong sasakyan. Nakadungaw si Selestia sa bintana, habang si Leonardo naman ay paminsan-minsan nililingon si Selestia.Ilang beses ng napabuntong-hininga si Selestia bago muling nilingon si Leonardo.Ilang beses nang napabuntong-hininga si Selestia bago niya binalingan si Leonardo.“Leo,” mahinahon niyang tawag. “Kapag ba may ginawang malaking kasalanan ang babaeng mahal mo, tapos nagsisisi siya… what will you do?”Natahimik si Leonardo. Humigpit ang hawak niya sa manibela, nag-iisip kung anong isasagot. But before he could answer Selestia’s question, muling nagsalita si
“SIR?” Napaangat si Maverick ng tingin at nakita niya ang kanyang secretary na si Von na nakakunot ang noong nakatitig sa kanya. Inilibot ni Maverick ang kanyang tingin at doon niya napansin na nakatitig na sa kanya ang mga tao sa loob ng meeting conference.Ikinumpas ni Maverick ang kanyang kamay dahilan para mapatayo agad ang mga tao sa paligid at dali-daling lumabas. Isang senyales na wala sa mood si Maverick at alam na agad ng kanyang mga tauhan, kaya umalis agad ang mga ito para hindi pagbuntungan ng galit.“Is there a problem, sir?” Tanong ni Von.“Call Finn, right now. And tell him to be there in an instant,” malamig na utos ni Maverick saka ito nakapamulsang naglakad patungo sa kanyang opisina. Pagkarating ay agad niyang hinubad ang coat na suot at niluwagan ang necktie, saka napatitig sa nagtataasang building sa likuran niya.Hindi mawala-wala sa kanyang isip ang nangyari kanina. Ang pagiging malapit ni Selestia sa lalaki. Hindi niya mawari kung anong nararamdaman niya. He
NAPATITIG si Selestia sa pagkaing inihanda niya. Nakaalis na si Maverick pero hindi mawala-wala ang kirot ng kanyang nararamdaman. Napabuntong-hininga siya. “Sayang…” Pero agad ding sumilay ang ngiti sa labi. “Hindi ka susuko, Selest!” Pero agad din siyang napahalumbaba sa mesa at nilaro ang mga kubyertos. “Ang hirap naman mangligaw.”MATAPOS KUMAIN ay agad ding umalis si Selestia para asikasuhin ang mga kailangan niyang gawin. Pero paglabas niya ng building ay may sasakyan ng nakahintay sa tapat niya ay ang matangkad at matipunong lalaking nakasandal doon. He’s wearing a plain gray shirt and a black slacks, paired with branded white shoes, nakasuot ng sunglasses. Magulo ang ayos ng buhok, pero Noong una ay hindi niya pinansin iyon hanggang sa makilala niya kung sino ang lalaking iyon. Napasimangot siya.“Leo,” tawag niya. “Bakit ka nandito? Kailan ka dumating?” Leonardo Pascual, ang head bodyguard nito.“I’ve been following you around since you left Madrid, Lady Selestia,” magal
MADALING ARAW pa lang ay gising na si Selestia, parang hindi man lang dumaaan sa puyat. Alam niyang kapag naunahan siya ng antok, baka makaalis si Maverick ng condo nang hindi man lang kumakain ng almusal.“To win a man’s heart is through his stomach!” masigla niyang wika habang isinusuot ang apron, bago masiglang kumilos sa kusina.Sanay na siya sa ganito. Ang pamumuhay nang mag-isa sa Barcelona ang nagturo sa kanya kung paano mabuhay araw-araw, at sa tuwing umuuwi siya sa mansyon ng kanyang Lolo sa Madrid ay palihim siyang nag-aaral magluto ng iba’t ibang putahe—kahit na mahigpit siyang pinagbabawalan nito.Her life abroad was nothing short of royal. Princess-like under her grandfather’s care—expensive cars, designer brands, luxury at her fingertips. Pero sa likod ng lahat ng kinang at marangyang pamumuhay, may kulang. Ang yakap ng sariling pamilya. At ang pag-ibig ng lalaking mahal na mahal niya.Nasa kalagitnaan siya ng pagluluto nang mag-vibrate ang kanyang cellphone. Napangiti si
“DO YOU really hate me that much to the point of not remembering who I am, Mavy?”Bahagyang natawa siya, pilit na tinatanggal ang bigat sa kanyang puso.“Fool…” bulong niya, bago tuluyang pumikit.Nang mag-ala-una na ng madaling-araw, hindi na kinaya ni Selestia ang pagod at diretso siya sa silid. Nakapikit na siyang naglakad at dumapa sa kama. Hindi nagtagal ay tuluyan na siyang nilamon ng antok.Just as Selestia drifted into sleep, bumukas ang pinto ng condo. Isang lalaking pagod na pagod ang pumasok—nakabukas ang iilang butones ng polo sa bandang dibdib, at magulo pa ang pagkakabuhol ng kanyang necktie.Pagkatanggal ng sapatos, dumiretso agad si Maverick sa kanyang silid, hindi na nag-aksaya ng oras. Pero pagdapa niya sa kama ay bigla siyang napatigil nang maramdaman ang kakaibang presensya.“A-Ano…” gulat niyang sambit.Bago pa siya makagalaw, gumulong ang natutulog na babae paharap sa kanya. Nanlaki ang mga mata ni Maverick nang makita ang mukha ni Selestia na naaaninag ng malamla
“ARE YOU SURE?” tanong ni Selestia kay Finn nang marating nila ang condo unit nito.“Yeah,” nakangiting tugon ni Finn habang binubuksan ang pinto. “Isa pa, minsanan lang naman kami umuwi ni Mavy dito. Kapag masyadong nakakapagod at puro overtime siya, dito na siya dumidiretso kaysa umuwi pa ng Tagaytay.”Napatango si Selestia at umikot ang tingin sa paligid ng condo. “Sa Tagaytay na pala nakatira sina Tita Amber?”Umiling si Finn, saka kinuha ang maletang dala ni Selestia at ipinasok sa isang silid.“Nope. Nasa UK na sina Mommy Amber at Tito West. Since si Mavy na ang humahawak ng kumpanya ng ni Tito West, mas pinili ni Tito West na samahan si Mommy Amber sa Splendid. Mas madali raw para sa kanila ang mag-manage from there.”Muling napatango si Selestia, saka lumapit sa floor-to-ceiling window. Mula roon ay tanaw niya ang naglalakihang gusali at ang ilaw ng siyudad na parang mga bituin na bumaba sa lupa.“Paano naman ang mga kambal?” tanong niya, hindi inaalis ang tingin sa tanawin.Na







