Si Azriel Dela Vega, isang bilyonaryo sa edad na 35, ay nakatuon sa pagpapayaman at pagpapalago ng kanyang kompanya. Tatlong taon na ang nakalipas mula nang pumasok siya sa isang contract marriage kay Zephyrine Rivera, isang maganda at sopistikadang babae na naghahangad din ng kapangyarihan sa negosyo. Sa kabila ng kanilang contract marriage, mayroon si Zephyrine na lihim na itinatago. Siya ay may Multiple Personality Disorder, isang sakit sa pag-iisip kung saan siya ay may alter personality na nagngangalang Zaraeah. Dalawang pagkatao sa iisang katawan na magkaibang magkaiba ng ugali at paraan ng pamumuhay. Ngunit sa likod ng kanilang kasunduang kasal, si Zephyrine ay may pagtingin sa kanyang kababata at Psychiatrist na si Aiden at batid ito ni Azriel subalit wala syang pakialam dahil wala naman syang nararamdaman sa kanyang asawa. Malapit na ring matapos ang kanilang kontrata sa kasal, ngunit isang pangyayari ang magbabago ng lahat. Makikilala ni Azriel si Zaraeah. Maaakit siya sa kanyang maamong mga mata at ang mga ngiting kahalihalina. Ibang-iba siya kay Zephyrine, na dominante at ambisyosa. Upang maitago ang kanyang sakit, nagpanggap si Zaraeah na kambal ni Zephyrine. Dahil dito, naging malapit sila ni Azriel, at sa kauna-unahang pagkakataon, nahulog ang loob ni Azriel kay Zaraeah. Ang pag-ibig na ito ang unang pagkakataon na nakaramdam siya ng ganito, at nag-obses siya sa babaeng kanyang minamahal. Ngunit ano ang mangyayari kapag nalaman ni Azriel ang katotohanan tungkol sa sakit ni Zephyrine? Paano kung malaman niyang isang imahinasyon lamang ang babaeng minamahal niya? Ano ang mangyayari sa kanilang relasyon kung malaman niya na dalawang magkaibang puso ang tumitibok sa iisang katawan? Ano ang kayang gawin ni Azriel para sa babaeng kanyang pinakamamahal at kanyang obsesyon?
Lihat lebih banyakIsang gabi npakunot ang noo ni Azriel nang makita si Zephyrine na dala ang kanyang unan at kumot, papasok sa master bedroom. Ilang linggo na rin itong natutulog sa kwarto ni Bree, kaya hindi niya inasahan ang pagbabagong ito. "Anong ginagawa mo?" tanong niya, tinatanggal ang butones ng kanyang cuffs habang nakatayo sa tabi ng kama. Hindi siya tinapunan ng tingin ni Zephyrine. Diretso itong naglakad patungo sa kabilang side ng kama at inilapag ang mga gamit niya. "Masisikipan kami ni Bree sa kwarto. At kailangan din ng yaya niya ng sariling space." Hindi na nagtanong pa si Azriel, pero hindi niya napigilang mapansin ang malamig nitong tono. Hindi niya alam kung may pinagbago na ba ang pakikitungo nito sa kanya o nagpapanggap lang ito para sa anak nila. Napabuntong-hininga siya. Hindi na bago sa kanya ang pagiging distant ni Zephyrine. Alam niya kung bakit ito ganito. Kaya naman pinili na lang niyang manatiling tahimik. Nakita niyang dumiretso ito sa gilid ng kama at humiga nang n
Pagdating ni Zephyrine sa opisina, agad siyang sinalubong ng malamig na titig ni Estella. "Matagal kang nawala," malamig na wika ng kanyang ina habang nakaupo ito sa swivel chair, nakataas ang isang kilay. "Akala mo ba kaya mong iwanan ang kompanyang ito at basta na lang bumalik na parang walang nangyari?" Alam ni Zephyrine na nagagalit ito hindi lang dahil sa pagkawala niya, kundi dahil wala siyang paalam na iniwan ang mga responsibilidad niya. Ngunit sa halip na magpaliwanag, dumiretso siya sa punto. "Inurong na ni Azriel ang annulment." Saglit na natahimik si Estella. Kitang-kita niya ang mabilis na pagliwanag ng mukha nito, kahit pilit nitong pinapanatili ang seryosong ekspresyon. "Ibig sabihin... nagkabalikan na kayo?" Tumango siya. "Oo. At hindi na niya balak ituloy ang paghihiwalay." Dahan-dahang tumango si Estella, pinag-aralan ang mukha niya. Hindi niya alam kung nagdududa ito o talagang kontento na ito sa sinabi niya. Pero isang bagay ang sigurado—ang simpleng impormas
Tahimik na bumaba ng hagdan si Zephyrine, ramdam ang malamig na sahig sa ilalim ng kanyang mga paa. Pakiramdam niya ay hindi pa siya lubusang gising, para bang nasa pagitan pa siya ng panaginip at katotohanan. Pero nang makarinig siya ng maliliit na halakhak, biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Napahinto siya. Alam niya ang tinig na iyon. Dahan-dahan siyang sumilip mula sa hagdan, at doon niya nakita ang eksenang nagpayanig sa kanya. Si Bree—nakaupo sa carpet, may hawak na stuffed toy habang tuwang-tuwa na nakikipaglaro kay Azriel. Nanuyo ang lalamunan ni Zephyrine. Para siyang nananaginip. "Bree…" mahina niyang tawag, hindi makapaniwala. Lumingon ang bata sa kanya, at nang makita siya, lalo itong napangiti. "Mommy!" Sa isang iglap, bumagsak ang lahat ng depensa ni Zephyrine. Napaluhod siya sa harap ng anak at agad itong niyakap nang mahigpit, para bang kapag binitawan niya ay muli itong mawawala sa kanya. Ang amoy ni Bree, ang lambot ng maliit nitong katawan, ang init
Tahimik silang nakatingin sa isa't isa, kapwa dinadama ang init ng kanilang pag-uusap. Sa ilalim ng malamlam na liwanag ng buwan, kitang-kita ni Azriel ang kakaibang kinang sa mga mata ni Zarraeah—isang bagay na matagal na niyang hinahanap, matagal na niyang hinintay. Hinaplos niya ang pisngi nito, marahang idinampi ang hinlalaki sa ilalim ng kanyang mata. "You look beautiful," mahina niyang bulong. Napangiti si Zarraeah. "You've said that so many times, Azriel." "Because it's always true." Hindi na naghintay pa si Azriel. Hinapit niya si Zarraeah papalapit at marahang hinalikan ang kanyang labi. Sa una’y banayad, puno ng pagmamahal, ngunit habang lumalalim ang halik, unti-unting nag-apoy ang damdamin nilang dalawa. Napahawak si Zarraeah sa batok ni Azriel, hinila ito palapit sa kanya, ninanamnam ang bawat segundo ng pagkakalapat ng kanilang mga labi. Hindi na mahalaga kung ano ang mangyayari bukas, kung may paparating na sakit o kung babalik si Zephyrine. Sa gabing ito, ang mahal
Hindi agad nakaimik si Azriel. Parang pumitik ang isang bagay sa loob niya sa sinabi ni Nagi. "Iisa lang sila. Ang sirang bahagi niya. At kung may kahit sino mang may kakayahang buuin siya, hindi ba’t ikaw ‘yon?" Napasandal siya sa upuan, hinahagod ang sentido niya. Hindi niya alam kung dahil ba sa pagod o dahil sa bigat ng mga salitang bumagsak sa kanya, pero parang hindi na niya maayos na mahuli ang kanyang paghinga. Alam niyang may punto sina Dylan at Miguel—pero ang sinabi ni Nagi ang mas tumagos sa kanya. “Damn,” mahina niyang mura, bago tumawa nang mapait. “Gano’n lang ba ‘yon? Ako lang ang may kakayahang buuin siya?” Nagkibit-balikat si Nagi. “Wala namang ibang susubok, ‘di ba?” Nagpakawala ng malalim na hinga si Azriel, saka ipinikit ang kanyang mga mata. Ilang saglit pa bago siya muling nagsalita. “Pero paano kung hindi ko kaya?” Si Dylan ang sumagot. “Then you do what’s best for her, Az.” Napatingin siya kay Dylan, pero wala siyang sinabi. Nagsalita ulit si Miguel, a
Isang malalim na buntong-hininga ang kumawala sa mga labi ni Azriel habang nakaupo sa gilid ng kama, pinagmamasdan ang payat nang mukha ni Zarraeah. Maputla ang labi nito, ang mga mata’y may nangingitim nang bilog sa ilalim. Nakaipit sa pagitan ng maliliit na kamay ni Bree ang daliri ng ina nito, mahigpit na nakakapit, parang takot na mawala. Laging ganito. Sa tuwing inaatake si Zarraeah, hindi siya makakain ng maayos, hindi rin natutulog. Hindi niya alam kung kailan na siya huling nakitang payapa. Napalunok si Azriel at mahigpit na sinapo ang noo. May kung anong bumibigat sa kanyang dibdib, isang bagay na hindi niya kayang ipaliwanag. Hindi ganito dapat. Dapat masaya sila ngayon. Dapat yakap niya si Zarraeah, kasabay na tinatawanan ang mga maliliit na kilos ni Bree. Dapat pinaparamdam niya rito kung gaano niya ito kamahal—kung gaano siya nagpapasalamat na bumalik ito sa kanya. Pero ano ‘to? Ano itong nararamdaman niyang pagkaputol-putol ng oras? Ano itong pakiramdam na tila b
Dahan-dahang ipinatong ni Azriel ang isang maliit na stuffed bear sa ibabaw ng crib, habang nakatitig sa natutulog na sanggol—si Bree.Ang kanyang anak.Hindi pa rin siya makapaniwala. Sa wakas, narito na siya kasama ang pinakamahalagang kayamanan sa buhay niya.Napuno ng tahimik na pagmamasid si Zarraeah, nakatayo sa di kalayuan, pinipigilan ang sariling maiyak habang nakikita kung paano titigan ni Azriel ang anak nila."You’re really here," mahina niyang bulong.Tumingin sa kanya si Azriel, isang banayad na ngiti ang sumilay sa kanyang labi. "I should’ve been here sooner."Lumapit siya kay Zarraeah, marahang hinawakan ang kanyang kamay."You don’t have to be afraid anymore," mahinahon ngunit may determinasyon niyang sabi.Dahan-dahang tumango si Zarraeah, ngunit sa likod ng kanyang mga mata ay may natatagong takot—hindi para kay Azriel, kundi para sa sarili niya.Sa mga sumunod na araw, naging mas madali ang lahat.Naging masaya ang kanilang maliit na pamilya.____Nagising si Zarra
Nanatiling nakatitig si Azriel kay Zarraeah, hinihintay ang susunod nitong sasabihin. Ramdam niya ang kaba sa bawat hiningang inilalabas nito, ang bahagyang panginginig ng labi, at ang pag-iwas ng tingin—parang isang batang nahuling may ginawang kasalanan. Pero hindi niya ito hahayaang lumusot. "Zarraeah," malamig ngunit puno ng emosyon ang boses ni Azriel. "Tell me the truth. What did Zephyrine take from you?" Napapikit si Zarraeah. She couldn’t lie anymore. Hindi niya kayang patuloy na itago ang katotohanang matagal na niyang kinikimkim. Matagal na siyang napagod sa paglalayo sa taong pinakamamahal niya. Dahan-dahan siyang huminga nang malalim bago inangat ang tingin kay Azriel. "I left because of our child, Azriel," mahina ngunit malinaw niyang sinabi. Saglit na katahimikan. Hindi agad naka-react si Azriel. Parang hindi nito narinig nang maayos ang sinabi niya. Kita sa mukha nito ang pagpoproseso sa mga salitang binitiwan niya. Muling nagsalita si Zarraeah, mas mariin ang
Mainit ang yakap ni Azriel, para bang natatakot itong maglaho siya sa isang iglap. Hindi niya alam kung paano pa lalabanan ang damdamin niya—dahil ang totoo, wala na siyang lakas na pigilan pa ang sarili. Mahal niya ito. Mahal na mahal niya ito. Kaya nang dumampi ang labi ni Azriel sa kanya, hindi na siya nagdalawang-isip na tumugon. Naging maalab ang halik, puno ng pananabik, ng pagnanasa, at higit sa lahat—pagmamahal. Para bang pareho nilang gustong burahin ang buwan ng pangungulila sa isang iglap. Para bang sa gabing ito, walang kahit anong sikreto, walang kahit anong kasinungalingan—silang dalawa lang. Dahan-dahang ibinaba ni Azriel ang kanyang mga labi sa leeg niya, pinagapang ang init ng halik sa kanyang balat. Napakapit siya sa batok nito, hinayaan ang sarili na madala sa bawat galaw, sa bawat haplos. "You’re mine, Zarraeah," bulong nito sa pagitan ng kanilang mga halik, puno ng possessiveness at emosyon. At sa gabing ito, hindi na siya tumutol. "O-oo, Azriel," mahina ni
"Bakit naman biglang umulan ngayon!" reklamo ni Azriel habang pinupunasan ang basang braso. Kanina lang, tahimik silang naglalakad ni Zaraeah sa isang maaliwalas na daan, pero bigla na lang bumuhos ang malakas na ulan. Mabilis silang tumakbo, naghahanap ng masisilungan, pero tila malas sila ngayon—walang kahit anong matibay na bubong sa paligid. "Kaya nga po eh," sagot ni Zaraeah habang pinipisil ang kanyang mga damit na basang-basa na sa ulan. Napatingin si Azriel sa dalaga. Dumidikit na sa balat nito ang suot niyang puting blusa, aninag ang panloob na tela. Agad niyang iniwas ang tingin pero hindi niya napigilang muling lingunin ito. Para bang nag-slow motion ang lahat, at kasabay nito, naramdaman niyang bumilis ang tibok ng kanyang puso. "What the hell is this feeling?" bulong niya sa sarili. “Azriel, basang-basa ka na rin!” nag-aalalang sabi ni Zaraeah. Kinuha nito ang tissue mula sa kanyang bag at walang alinlangang pinunasan ang dibdib ni Azriel. Nagulat siya sa ginaw...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen