Kapitulo 4.2

Pero, agad naputol ang imahinasyon ko at pananabik sa aking Gar fish nang may siopao na bigla na lamang ay may nakalahad sa aking harapan. Ito yung siopao na binili ko kanina na hindi ko namalayang nalaglag ko pala.

Mabilis ko iyong kinuha sa kamay ng taong nag- abot nun sa akin. Mabilis at kaagad rin niyang inalis ang kamay niya pagkatapos kong hablutin sakaniya ang aking siopao.

Gayunpaman, isa lang ang masasabi ko, nagkamali ako. Inakala ko kasi na isang batang pulubi na namamalimos na naman ang naroon sa labas ng aking sasakyan, pero hindi pala, dahil isa siyang tila ba solterong lalaki. At base na rin sa kamay niya, mukhang hindi iyon karaniwang kamay ng mga pulubi na nakalahad at nagmamakaawa ng sentimo. Hindi siya pulubi; I am certain of that.

Pero, kung mayroon mang hindi ako sigurado, iyon ay ang boses ng lalaking iyon. Pakiramdam ko narinig ko na somewhere ang boses niya, or I must have to say, narinig ko na noon ang boses niya. There was something fam