Sa gitna ng mundong puno ng pagdurusa at kahirapan, isang asawa ang naglalakbay sa daang puno ng sakripisyo para sa isang pag-ibig na di karapat-dapat. Sa kabila ng mga pagsubok at pagkakataon na sumuko, pinili niya paring manatili at magtiis para sa taong hindi nauunawaan ang halaga ng kanyang pagmamahal. Ngunit hanggang kailan siya magtitiis sa pag-asa ng pagbabago? Isang kwento ng pag-ibig, sakripisyo, at pag-asa ni Maricar na nagpapakita ng lakas at tapang ng pusong handang magmahal kahit na di ito kapalit ng karapat-dapat na pagmamahal.
View MorePROLOGUE
Isang anak na may pusong puno ng pag-aalala habang tahimik na pinagmamasdan ang kanyang ina, habang ito'y abala sa pag-aayos ng kanyang buhok. Napatuon ang kanyang pansin sa mga mata ng kanyang ina na namumugto, ramdam niya ang bigat ng mga responsibilidad na dala nito, ang pagod at kulang sa tulog na halata sa mukha nito. Ngunit sa kabila ng lahat, ang kanyang ina ay nagpapatuloy sa laban, patuloy na nagtitiis huwag lamang masira ang imahe ng kanilang pamilya. "Ngunit hanggang kaylan siya ganoon?,,,hanggang kaylan siya magtitiis? Hanggang kaylan siya umaasa na magkakaroon pa ng pag asang maging maayos pa ang lahat?" "Ma?!" malumanay na tawag niya sa kanyang Ina. "Hmm?!" sagot naman nito na di naman tumitingin sa halip abala parin ito sa pag susuklay ng kanyang buhok.Napabuntong hininga muna ang dalagita.
At ang pagsulyap ni Eunice sa malaking larawan ng kanyang ina at ama na nakakabit sa pader ng kwarto ay nagdulot ng halong lungkot at galit sa kanyang puso. Nakatitig siya sa mga ngiti ng kanyang mga magulang, na tila ba hindi na nagpapakita ng anumang kulay ng saya sa kasalukuyan. Ang mga alaala ng masayang pamilya ay nagbalik sa kanyang isipan, nagdulot ng sakit na hindi niya kayang tumbasan. Ngunit sa kabila ng lahat, ang kanyang ina ay nagpapatuloy sa laban, patuloy na nagsusumikap, at nagtitiis alang alang lamang sa kanilang pamilya. "Ngunit hanggang kylan siya ganon? Hanggang kaylan siya magtitiis?" Ang paulit ulit na mga tanong sa kanyang isipan. "Hanggang kylan ka po magtitiis Mama?" biglang napa hinto naman sa pagsusuklay ng buhok ang kanyang ina sa kanyang buhok, halatang nagulat sa tanong ng kanyang panganay na anak. At sa kabila ng kanyang pagpipilit na panatilihin ang kalmadong ekspresyon sa kanyang mukha. "A-anong... anong ibig mong sabihin anak?.... Eunice?" mahinahon ngunit naguguluhang tanong naman niya sa kanyang anak. habang pilit niyang hinahawi ang mga nagkakabuhul-buhol na iniisip sa kanyang isipan, at sinisikap na maunawaan kung saan nanggagaling ang ganitong klaseng tanong mula sa musmos na isipan ng kanyang anak, na sa kabila ng inosenteng mukha ay tila ba may nadarama at napapansin na sa mga nangyayari sa kanilang paligid. "Tumawag po ako kay Papa nakaraan gabi at ang sumagot ay ang babae niya." sagot ni Eunice, habang tila nakapako ang tingin sa kanyang ina, habang pilit na pinipigilan ang luhang nagbabadyang pumatak mula sa kanyang mga mata, Biglang nabitawan naman niya ang hawak hawak niyang suklay at nanginginig na mga kamay na napatuptop sa kanyang bibig. "Alam ko na po lahat lahat Mama, nagkaka problima na po kayo ni Papa, gusto na po bang makipag hiwalay ni Papa? Iiwan niya na ba tayo?" dere-deretsong tanong nito "Hi-hindi mo pa... alam mo anak.. hindi mo pa alam ang mga bagay na ganyan...kaya huwag kang magsasalita ng ganyan lalo na't ang Papa mo ang iyong tinutukoy." Halos mautal utal na wika naman niya ngunit halatang na din sa kanyang mga mata ang pag pigil ng mga luha na napapansin na din ng kanyang panganay na anak. Kaya bigla siya nitong niyakap. "Mama kung ano man po ang disesyon ni Papa hayaan niyo na po siya kaysa kayo ang nahihirapan at nasasaktan. Nasasaktan din po kami ni Lyca na nakikita ka namin na umiiyak tuwing gabi." na mas lalo pa nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa kanyang ina."Kung sigaw sigawan na lang po kayo ni Papa, at kayo naman po ay nanatiling tahimik at umiiyak na lang po sa tabi parang nawawalan kami ng pag-asa. Sobrang nasasaktan po kami ni Lyca kapag ginaganon po kayo ni Papa." ang kanyang tinig puno ng lungkot.
"Lalo na kapag nakikita naming nanginginig na kayo sa takot at walang magawa kundi magpakababa para lamang mapatahimik siya. Sana po Mama, maintindihan niyo rin kung gaano kahirap para sa amin ang makita kayong nasa ganitong sitwasyon, kaya’t sana ngayong tapos na ang lahat, matuto na rin po kayong ipaglaban ang sarili niyo."
"Eunice?!" Tanging nasambit na lamang niya, naramdaman niya na ding na umiiyak ito. "May beses...may beses pang na...naririnig namin ni Lyca na pinapaalis ka nila Mama Lah at Tita Carol. Mama?.... Gusto ko pong lisanin niyo na po ang bahay na ito at kung anong buhay na meron ka dito. Dahil hindi ka po nararapat na naandito ka, ginagawa ka lang nila alila." patuloy ni Eunice habang ang luha'y patuloy na dumadaloy sa kanyang pisngi "Anak hindi mo alam kung ano ang mangyayari kapag umalis ako dito, matuturingan na isa lamang ako asawang talunan at duwag- "Iyon nga po ang tingin nila sa inyo kapag nanatiling ka lang po dito sa bahay, pero kung- "Anak' masyado ka pang bata para pag usapan natin ang bagay na iyan." "Mama, gusto na namin ni Lyca na maging malaya ka na.... Maging ikaw... dahil kapag nanatili ka lang na dito... Di magbabago ang mga tingin nila sayo kundi isang alila parin.""Eunice?! Anak?!" di na niya alam pa ang sasabihin tanging mga luha na lamang ang dumadaloy sa kanyang mga mata, nanlalabong napatingin naman siya sa salamin.
Ang mga alaala ay bumalik sa isipan ni Maricar habang nakatayo siya sa harap ng salamin. Natatandaan niya ang mga masasayang sandali kasama ang kanyang asawa at ang kanilang mga anak bago ang lahat ng ito. Isang napakatamis na ngiti ang dumapo sa kanyang labi habang iniisip ang mga lumipas na taon ng kanilang pagsasama.
Ngunit sa kabila ng lahat ng mga magagandang alaala, naroon din ang mga pait at sakit na dala ng mga nagdaang kaganapan. Ang bawat yakap at halik na dati'y puno ng pagmamahal ay tila naglaho na, pinalitan ng mga tanong at duda. At sa bawat pagtulog, ang kanyang mga panaginip ay puno ng mga tanong na walang kasagutan, at ang kanyang puso ay nagdurusa sa bawat oras na naglalakad sa landas ng pag-aalinlangan.
Napakatagal na ang kanilang relasyon sa pagitan ni Maricar at Nathan, ngunit tila ba sa isang iglap ay nagbago ang lahat. Ang tiwala na dati ay matibay, ngayon ay tila nababawasan na, at ang mga pangako ay tila hindi na sigurado. Sa kabila ng kanyang pagsisikap na panatilihin ang kanilang pamilya na buo, ang pag-ibig ay parang naglalaho na parang bula sa hangin.
Ang pilit na pagpapanggap ng saya ay nabaliwala sa mga gabi ng luha at pangungulila. Ang mga kalmadong pag-uusap ay napalitan ng mga masaklap na argumento at pananakit. Ngunit sa kabila ng lahat, isang bagay ang nanatiling hindi nagbabago, ang pagmamahal ng bilang isang ina sa kanyang apat na anak.
At hindi rin malilimutan ni Eunice ang mga gabing pagkikibit-balikat nila ng kanyang kapatid na si Lyca, habang pinakikinggan ang mga salitang sumisira sa kanilang puso at dangal ng kanilang ina. Sa tuwing maririnig niya ang mga sigaw ng kanila ama sa kanila ina at pagtatalo sa kabilang kwarto, ang pusong puno ng galit at pagkabalisa ni Eunice ay humihinaig na sana'y maging malaya na silang lahat lalo't na ang kanyang ina sa madilim na bahay na wala ng pag asa pang magkakulay.
****
Si Maricar, ay isang mapagmahal na ina at asawa, Sa loob ng labing-tatlong taon na pagsasama nila ng kanyang asawa na si Nathan, ipinakita niya ang walang-katapusang pagmamahal at sakripisyo para sa kanyang pamilya.
Sa pagiging isang ina, si Maricar ay nagbibigay-buhay sa kanyang apat na anak ng pag-asa at pagmamahal. Hindi lang siya nagbibigay ng pisikal na pangangailangan, kundi pati na rin ng emosyonal at moral na suporta. Tuwing umaga, siya ang unang bumabangon upang ihanda ang almusal para sa kanyang mga anak, at sa gab namani, siya ang huling matutulog matapos siguruhing na maayos na ang lahat paras sa bagong umaga.
Bilang isang asawa, ang kanyang pag-ibig ay parang isang halaman na patuloy na lumalago at namumukadkad. Sa bawat pagsubok na kanilang pinagdadaanan, siya ay palaging nariyan at handang maging katuwang at tagapagtanggol ng kanyang asawa. Hindi lang siya nagpapakita ng pagmamahal sa magandang panahon, kundi lalo na sa mga panahon ng unos at kahirapan.
Ngunit kahit na ang kanyang pagmamahal ay nagiging patas at walang hanggan, ang kanyang kwento ay hindi perpekto. Sa likod ng kanyang ngiti at pagmamalasakit ay ang mga hindi nakikitang sakripisyo at paghihirap. Ang kanyang pagiging ina at asawa ay puno ng pagpapakumbaba at pagbibigay, kahit pa ito ay hindi palaging naaapreciate at pinahahalagahan ng mga taong nasa paligid niya kahit na ang kanyang asawa.
Tanging sa kanyang mga anak lamang siya nakakaramdam ng buong pagmamahal at pag-aalaga.
THIRD PERSON:Habang naglalakad sa hallway sina Eunice at Lyca, parehong ramdam ang kaba sa dibdib ngunit pilit nilang kinakalma ang sarili.“Ate…” mahinang bulong ni Lyca, bahagyang kumapit sa braso ng kapatid. “Sabi nila… mukha daw mangangain si Don Sebastian.”Biglang natawa si Eunice, pinipigilang humalakhak. “Ano ka ba, isang hita lang naman ang mawawala sa ’yo—depende kung galit siya!”Napasimangot si Lyca at agad sumiksik sa tagiliran ng ate niya. “Eh si Ate naman, imbes na i-comfort ako, tinakot pa lalo!”"Tsk, drama mo," natatawang sabi ni Eunice. "Baka nga 'pag nakita niya tayo, maiyak pa 'yon sa sobrang tuwa. Hindi mo pa nga siya kilala, hinuhusgahan mo na agad. Basta, kalmado lang at magalang tayo sa kanya ’yan ang bilin sa atin ni Mama, lalo na pag kaharap na natin ang ating the great Lolo."“Eh paano kung bigla siyang magsalita ng English tapos may accent, o kaya naman ibang lengwahe?” tanong ni Lyca, kunwa’y seryoso. “Tapos di tayo makasagot, nakakahiya!”Napailing si E
THIRD PERSON:Nagulat man si Alejandro sa naging asal ni Maricar, nanatili siyang tahimik habang pinagmamasdan ang buong eksena mula sa di kalayuan. Ang babaeng minsang nakita niyang pinupuno ng sakit, takot, at pagdududa sa sarili. ngayon ay nakatayo nang buong tapang, may paninindigan sa bawat salita, at dignidad sa bawat kilos, sa harap mismo nang nanakit sa kanya. Ngayo’y isa na siyang babaeng alam ang halaga niya… at handang ipaglaban ito, kahit kanino pa."Grabe… si Maricar ba talaga 'yan?" bulalas ni Francis, halatang hindi makapaniwala sa pagbabagong nakita niya kay Maricar."Tama lang 'yan. Matagal nang panahon para makabawi siya sa ginawa ng dalawang 'yan," sagot naman ni Miguel, mariing nakatitig kina Nathan at Ericka. Kita sa kanyang tinig ang pagpanig kay Maricar, at ang respeto sa tapang na ipinakita nito.Maya-maya, tumingin si Miguel kay Alejandro na tahimik lang ito, halatang tulala pa rin sa pangyayari."Bro, okay ka lang?" tanong ni Francis, sabay tapik sa balikat n
THIRD PERSON:Flashback:Halos hindi kumurap si Don Sebastian habang nakaupo sa kanyang malawak at marangyang opisina, nakatingin kay Maricar na tahimik na nakaupo sa kanyang harapan. Sa pagitan nila, isang tumpok ng mga dokumento ang naghihintay ng kanyang lagda."Alam ko, apo, na masyado na akong nagmamadali," wika ng matandang negosyante habang hinawakan ang kanyang baston. "Matanda na ako at hindi ko alam kung anong mangyayari sa mga susunod na taon. Kaya gusto ko nang sanayin ka sa buhay na meron ako, pati na rin ang mga anak mo. Lahat ng ari-arian ko, negosyo, at pangalan ay ipapangalan ko sa'yo upang ikaw ang magpatuloy ng lahat ng ito."Tahimik lamang si Maricar, nakatitig sa mga papeles na nasa kanyang harapan. Ramdam niya ang bigat ng bawat salitang binitiwan ng kanyang lolo. Alam niyang ito ang magiging opisyal na pagpapatibay ng kanyang pagiging isang ganap na Valdez, at ang responsibilidad na kaakibat nito.Huminga siya nang malalim at marahang hinawakan ang pluma. "Alam
THIRD PERSON;Kakain na sana ang mag-aama na sina Lyca, Eunice, at Nathan nang mapatingin sila sa inihain ni Ericka—mga pritong hotdog na halatang sunog.Napangisi si Eunice at pabulong, ngunit malinaw na narinig nina Ericka at Nathan, bumulong ito ng, "Tss! Hotdog na nga lang, sunog pa.""Eunice!" saway agad ni Nathan, ngunit umirap lang ang bata.Hindi maitago ni Ericka ang inis. "Sorry, ha! Wala kasi kayong katulong dito kaya ako na ang nagmagandang-loob na ipagluto kayo!" Sarkastikong tugon niya."Buti pa si Mama, kahit anong lutuin niya, masarap pa rin," biglang sabi ni Lyca, at tumango naman si Eunice bilang pagsang-ayon.Lalong nag-init ang ulo ni Ericka sa dalawang bata. Nangingitngit siyang napabuntong-hininga, pinipigil ang sarili na sumagot pa, ngunit halatang iritado siya."Ano 'yan? Amoy sunog?!"Biglang dumating sina Carol at Emilia, parehong sumisinghot-singhot habang inaamoy ang paligid. Napakunot-noo si Carol bago muling nagsalita, "Ano 'yan? Bakit sunog?"Napatingin
THIRD PERSON:Habang dahan-dahang lumalapit si Maricar kay Don Sebastian, hindi niya maiwasang maramdaman ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. Para bang may mabigat na pader sa pagitan nila, isang pader na hindi basta-basta mabubuwag ng simpleng paglapit lamang. Subalit sa bawat hakbang na kanyang ginagawa, unti-unting napapalitan ng determinasyon ang kanyang kaba. Hindi niya maaaring hayaang magtagal pa ang distansyang ito sa pagitan nila.Nang sa wakas ay tumigil siya sa harap ng kanyang lolo, isang matagal na katahimikan ang namayani. Nag-aalangan si Don Sebastian, tila hindi makapaniwala na nasa harap na niya mismo ang kanyang apo. Hindi niya alam kung dapat ba siyang ngumiti, magsalita, o yakapin ito. Samantalang si Maricar naman ay pilit pinipigilan ang sarili na magpakita ng labis na emosyon.Sa halip, biniro niya ito.“Magpapa-autograph din po ba kayo?” Tanong ni Maricar, pilit na ngumiti kahit may bahagyang pag-aalinlangan sa kanyang tinig.Nataranta si Don Sebastian, halat
THIRD PERSON:"Grabe, sobrang higpit na talaga ng pagbabantay kay Maricar," sabi ni Loisa habang bahagyang umiling."Parang hindi na siya makakagalaw nang malaya." sabi ni Loisa habang nakatanaw sa buong entablado. Kitang-kita nila ang mahigpit na pagbabantay ng mga security personnel sa paligid. Ilang lalaki ang nakaposisyon sa bawat sulok, laging alerto sa anumang maaaring mangyari. Napabuntong-hininga si Ma’am Elenor at tumango."Kailangan na talagang bantayan siya, lalo na’t alam na ng buong mundo na apo siya ni Don Sebastian," sagot niya, seryoso ang boses."Masyado nang maraming matang nakatutok sa kanya. Hindi natin alam kung sino ang may mabuting intensyon at sino ang may masamang balak.""Pero hindi ba parang sobra na ito?" tanong ni Loisa."Oo, naiintindihan ko na kailangan siyang protektahan, pero paano naman ang kalayaan niya? Hindi ba siya mahihirapan sa ganitong sitwasyon?" Napatingin si Ma’am Elenor kay Loisa, halatang nag-aalalang iniisip din ang bagay na iyon."Alam k
THIRD PERSON:Naglalakad sina Maricar at Alejandro sa isang tahimik na lugar na napapalibutan ng mga bulaklak at malalaking puno. Ang mga ilaw sa paligid ay kumikislap nang banayad, at ang malamig na simoy ng hangin ay may dalang halimuyak ng mga bulaklak. Wala ni isang tao sa paligid—parang silang dalawa lang ang naroon."Hmm, ang ganda naman dito," sambit ni Maricar habang huminga nang malalim at pumikit sandali upang damhin ang kapayapaan ng lugar. "Buti hindi matao dito, no?""Ganito daw talaga kapag ganitong oras," sagot ni Alejandro habang nakangiti at nakatanaw sa malayo. "Wala nang nagpupunta dito. Kaya sinadya kong dalhin ka rito para makapag-relax ka nang walang istorbo."Napangiti si Maricar at tiningnan si Alejandro. "Salamat...""Alam kong gusto mo rin minsan na makalayo sa gulo at ingay... Kaya naisip ko, baka magustuhan mo rito."Tumigil si Maricar sa paglalakad at humarap kay Alejandro. 'Sobrang gusto ko nga. Parang ang gaan sa pakiramdam... para bang kahit saglit, nak
THIRD PERSON:Reporter 1:"Ericka, totoo bang ikaw ang may pakana ng eskandalo sa event ni Don Sebastian?"Bahagyang tumigil si Ericka at napatingin sa nagtatanong, kasunod ng isang pilit na ngiti.Ericka:"Seriously? Bakit ako gagawa ng ganung kalokohan? Masyado kayong nagpapadala sa tsismis. Walang katotohanan ang mga paratang na 'yan."Reporter 2:"Pero ayon sa mga nakalap na impormasyon, ikaw daw ang nagplano para mapahiya si Maricar. Ano ang masasabi mo rito?"Umismid si Ericka at tumawa nang mapakla.Ericka:"Sa tingin niyo ba, bababa ako sa ganung level? Nakakatawa lang na ang daming naniniwala sa mga sabi-sabi nang walang sapat na ebidensya. At saka, baka nakakalimutan niyo—si Nica ang nasa event na 'yun. Baka nga siya ang may pakana! Baka nababaliw na si Nica kaya niya nagagawa 'yun, tapos ako ang ituturo niyang may sala para sa akin mapunta ang galit ng madla."Reporter 3:"Ang ibig mong sabihin, si Nica ang may kasalanan? Wala ka talagang kinalaman sa nangyari?"Tumikhim si
THIRD PERSON:Sa pagbabalik ni Maricar sa kanyang karera, nagdesisyon ang team ni Kathlyn na mag-organisa ng isang espesyal na meet-and-greet event. Hindi lamang ito isang paraan upang muling makipag-ugnayan si Maricar sa kanyang mga tagahanga, kundi isa ring simbolo ng kanyang muling pagtayo matapos ang lahat ng unos na pinagdaanan niya.Dumagsa ang mga tao sa venue—mga tagahanga, supporters, at hindi rin nawala ang mga media at ilang kritiko. Masaya ang atmospera, ngunit hindi rin naiwasang magkaroon ng mga mapanuring mata at matatalas na tanong mula sa mga reporter.Isa sa mga unang tanong na ibinato kay Maricar ay tungkol sa kanyang kalagayan matapos niyang malaman na siya pala ang apo ng isa sa pinakamayamang negosyante sa bansa."Maricar, ano ang pakiramdam ng malaman mong bahagi ka pala ng isang bilyonaryong pamilya? May nagbago ba sa pananaw mo sa buhay?" tanong ng isang reporter.Kalma lamang siyang ngumiti bago sumagot. "Marami ang nagbago, pero hindi ako. Ako pa rin si Mari
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments