เพื่อเธอ...น้องรัก

ประธานโวลคอฟหัวเราะ “เกินไป เกินไป ไม่ใช่เบ็ดแน่นอน และเรื่องนั้นมันแค่ไม่กี่เปอร์เซ็นต์ เธอคิดว่าทุกคนจะทำงานตำแหน่งนี้ได้แค่เพราะลูกหลานถูกจับตัวไปอย่างนั้นหรือ อย่างนั้นฉันคงมีตัวเลือกเป็นพัน ไม่ใช่ทุกคนรู้กฎหมาย ไม่ใช่ว่าทุกคนรู้เรื่องธุรกิจ ไม่ใช่ทุกคนที่กล้าต่อปากต่อคำกับฉัน”

เขามองหน้าคนที่เหลือ ทุกคนล้วนมีสีหน้าคล้อยตามคำพูดประธานสูงสุด

“และอย่างที่มอร์ตันบอก เธอมีเสน่ห์ต่อทั้งสองเพศ”

ใบหน้าของเขาร้อนฉ่า ไม่มีอะไรน่าอายไปกว่านี้แล้ว แต่เขาไม่ชอบคำว่าการใช้เสน่ห์เพื่อให้งานลุล่วง และไม่ชอบที่พวกเขารู้ถึงขั้นนี้ โวลคอฟไม่ใช่แค่สืบประวัติ แต่ตามสืบชีวิตเขาด้วย แน่นอนว่าคนพวกนี้ย่อมรู้เรื่องโจชัว

“อย่าว่าอย่างงั้นอย่างงี้เลยนะเจสซี่” มอร์ตันพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงทีอ่อนโยนกว่า “แม่สาวผมน้ำตาลสะโพกงามเมื่อครู่ นอกจากเธอจะสนนายแล้ว ตัวนายเองก็เล่นหูเล่นตากลับไม่ใช่หรือ ฉันเห็นอากัปกิริยาของนายทุกอย่าง นายเป็นงาน”

“ดีสิ ระหว่างทำงานด้วยกันน่าจะสอนชั้นเชิงให้วลาดบ้างนะ หากลูกกับโอลิเวียไปกันรอด พ่อค