Chapter 5: No Return

No Return

"A Salvador don't shed tears." 

Tiim bagang siyang nakatitig sa akin habang siya mismo ang nagpamunas ng mga luha kong tahimik na tumutulo. Sa tuwing dumadaplis ang daliri niya sa aking mukha, mas lalo lamang pinapaalala nito sa akin ang sitwasyon ko ngayon.

"Shh tahan na," aniya. Hindi sa paraang banayad, kundi sa paraan ng pag-utos upang patahimikin ako.

Napasinghot ako sa aking ilong at pilit tinigil ang paghikbi. Huminga ako upang ikalma ang sarili at nagpakawala ng isang malalim ng hangin. Bahagya akong napalunok at pinunasan ko ang natitirang luha sa pisngi ko. 

Yumuko ako at iniwas ang mukha sa kaniya. "I'm sorry," sabi ko sa nangangatal na boses.

Narinig ko ang kaniyang malalim na paghinga na tila nasira ko ang gabi niya. "Tayo at umalis ka na sa harapan ko." 

Para akong nabuhusan ng isang malamig na tubig sa sinabi niya. Napatingin ako sa mukha niyang wala ng emosyon bago umiling. "P-Pasensya na, hindi na ako iiyak promise. Huwag mo lang akong paalisin dito, please?"

Hindi pwede! Kung paalisin niya ako paano nalang ang binayad nila sa akin? Baka bawiin nila 'yon. Sa laki ng binayad nila, ni hindi ko man lang nagampanan ang responsibilidad ko kahit sa isang araw.

Umiiling akong lumuhod sa harap niya. "Huwag mo akong paalisin dito parang awa mo na. Mag h-hubad na ako. Mag huhubad na ako gaya ng sinabi mo kanina." Mabigat sa puso kong kinalas nang mabilis ang pang itaas kong damit at tuluyang hinubad ito.

Kumunot lamang ang mukha niya sa ginawa ko. Isang segundo niya lang pinasadahan ng tingin ang dib*diban ko at bumalik kaagad sa aking mga mata.

"What are you doing?" tanong niya sa seryosong mukha. 

"D-Diba pinapahubad mo ako? E-Eto na n*******d na. O baka hubarin ko rin ang pang-ibaba ko?" Agad akong tumayo at unti-unting nag unzip ng pants para sundin ang sinabi niya kanina.

"Stop." Pagpigil niya sa akin pero hindi ako natinag. Kailangan kong gawin ang gusto niya. Kailangan kong sundi ang ipagpapautos niya. Kung kailangan kong maging aso sa harap niya ngayon gagawin ko basta huwag lang siyang magalit at paalisin ako. Hinila ko ang pantalon ko paibaba.

"I said stop!" Nasindak ako nang biglang tumaas ang boses niya. Mahigpit siyang napahawak sa mga mainipis kong braso at nanlisik ang matang nakatingin sa akin. "Ayaw na ayaw ko sa lahat ay yung mga pilit lang. Kaya itigil mo na kung ano man yang nasa isip mo. Dahil nawalan na rin naman ako ng gana kaya umalis ka na sa opisina ko, maliwanag?"

Napalunok ako at nanginginig na umiling. "Hindi na ito pilit. Responsibilidad ko rin naman ito."

Mapakla siyang napatawa. Sumilay ang sarkastiko niyang ngiti sa labi. "Hindi pilit? Your body is trembling under my touch, woman. Wala pa nga akong nagawa sa'yo nanginginig ka na. Kaya habang nagbago isip ko, umalis ka na. Bago pa kita mawasak nang tuluyan sa opisinang 'to."

Umiling ako at matapang na ginantihan ang tumatagos niyang titig sa akin. "I-I want it." 

Nagtiim bagang siya at marahas na hinawakan ang aking panga at mas lalong lumapit sa akin. "Bakit ba ang tigas mo."

Hindi ko siya sinagot at sa halip ay unti-unting kinalas ang hook ng bra ko. Nilalabanan ko ang mga nanunusok niyang tingin. He gritted his teeth ang clenched his jaw when my bra fell off from my brea*st. 

Malutong itong napamura nang pinasadahan ng tingin ang katawan ko. "You are testing my patience, woman." Bugso ng boses niya ang kumalampag sa balat ng mukha ko. Naramdaman ko ang mainit niyang hininga sa aking pisngi dahil sa sobrang lapit niya.

Maya-maya pa ay yumuko ito sa aking leeg at agresibong inamoy ako dun na tila isang hayop. 

"Tang ina, po*tang ina." Malutong na mura niya sa pagitan ng balat ko. "Bibilang ako hanggang tatlo kung hindi ka lalabas, I will fuck you so hard in every corner of this office hanggang sa hindi ka makalakad. Gusto mo ba 'yon, hmm?"

Naramdaman ko ang ngipin niyang banayad na kumakagat sa leeg ko habang dinidilaan ang bawat sulok na madadaanan niya. Napabaon ang kuko ko sa braso niya nang maramdaman ko ang kaniyanh pagsipsip. 

Hindi ako kumibo sa sinabi at pinag-gagawa niya. Tanging pagpikit lamang ang nagawa ko habang naramdaman ng buong katawan ko ang init niya.

"Isa..." Walang tigil sa pagtanim ng mapupusok na halik ang labi niya sa aking leeg hanggang sa unti-unti siyang bumababa sa aking collarbone. Dinilaan niya ako dun na tila isang matamis na candy ang balat ko. 

"Dalawa..." Kinagat niya ang collarbone nang banayad saka sinipsip. Naramdaman ko ang palad niyang lumapat sa aking baywang at marahang humahaplos doon.

"Magtatatlo na ako, babae. Sinasabi ko sa'yo walang atrasan kapag nagsimula ako," banta niya sa mahina at nagpipigil na boses.

Tanging paglunok lang naging tugon ko sa kaniya. Bumaon nang mas malalim sa kaniyang balat ang kuko ko nang sinipsip niya din ang aking collarbone.

Unti-unting gumapang paitaas ang kaniyang palad hanggang sa makarating sa ilalim ng nakasangit kong dalawang dib*dib na kanina pa na expose sa kawalan. Nagsitayuan ang mga balahibo ko sa balat habang gumuguhit siya ng mga bilog sa ibabang bahagi ng bundok ko na tila naghihintay ng tamang oras bago umakyat. 

Maya-maya pa kumawala siya sa aking collarbone upang titigan ako. "Tatlo." Mabangis, at puno ng panganib ang boses niya.

Para akong kinapos sa hangin nang sabihin niya ang huling salita. Hindi na siya nagpaabot ng magiging reaksyon ko at agad niyang sinunggaban ng halik ang harapang bahagi ng leeg ko na tila isang hayop na ilang araw hindi kumakain. 

Ang mapupusok niyang labi ay walang tigil na lumakbay pababa hanggang sa maabot niya ang dib*diban ko. Hinablot ng magagaspang niyang kamay ang aking isang dib-dib habang nilalaro ng daliri niya ang tuktok nito. 

Hindi ko maiwasan ang mapaungol dahil sa ginagawa niya. Mas lalong dumiin ang kuko ko sa kaniyang balat habang patuloy siya sa pagtikim sa akin. Naalala ko lahat ng turing ng mga tao sa akin habang himas himas ng kamay niya ang de*de ko at mapusok na sinusunggaban ng halik ang kabila. 

Naalala ko ang isang babae na tinitingala ng kapatid niya sa pagiging watikas sa lahat. Ang babaeng ni minsan ay hindi naging sutil. Ang babaeng matalino sa lahat. Ngunit lahat nang 'yon ay unti-unting nawawala. 

Tila unti unting nababasag ang pormal na imahe ko sa sarili habang naramdaman ko ang bawat paglapat ng magaspang na kamay at mapusok na labi ng lalaking labis na nagugutom sa aking harap ngayon.