ตอนที่ 1 - ครูครับ... ผมรักครู

เชน เป็นครูสอนพิเศษเพื่อติวนร.ผู้ว่าจ้างเขา มาสอนติวเพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัย เขาเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาดีมาก หน้าตาดีจนไม่น่าคิดว่าเขาจะไม่มีแฟน จริงอยู่ว่าเขาเคยมีแฟนสาวสวยเพราะความหน้าตาดี แต่เพราะเขาไม่ค่อยมีเวลาให้แฟนสาว มัวแต่สนใจหนังสือที่อ่านจนทำให้แฟนสาวต้องเบื่อและเลิกรากันไป

ชีวิตของเชนจึงมีแต่หนังสือและแว่นตาที่ใส่เพื่ออ่านได้ทุกอย่างที่เขาต้องการ มันเป็นความสุขของเขาที่มีหนังสืออยู่ข้างกาย ชายหนุ่มขับมอร์เตอร์ไซค์เรซซิ่งเดินทางมาถึงบ้านของลูกศิษย์ เป็นบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ ในหมู่บ้านโซนคฤหาสน์คงรวยมากน่าดู ถึงกล้าจ้างเขาให้มาสอนพิเศษถึงที่บ้าน พอจะรู้ว่าเป็นลูกชายนิสัยดี และกำลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย

เขากดกริ่งและทักทายสาวใช้ที่ออกมาต้อนรับเขา เพื่อเชิญเชนเข้าไป ชายหนุ่มจึงขอเข้าไปจอดรถในบ้าน เพื่อจะได้ใช้เวลากว่า 6 ชม. 3 วิชาในการติววันนี้ แบบทุกๆ วันในระยะเวลาอาทิตย์เดียว เชนจึงเดินเข็นรถมอร์เตอร์ไซค์สีดำของตัวเองอย่างช้าๆ และจอดมันให้ดี เพื่อถอดเสื้อลมกันแดด จากนั้นค่อยไปเปิดกล่องประดับรถมอร์เตอร์ไซค์ หยิบหนังสือและเอกสารพิเศษ ที่เกี่ยวกับข้อสอบในการสอบครั้งนี้ รวมไปถึงข้อมูลสำหรับรายละเอียด เนื้อหาการติวพิเศษวันนี้ด้วย

“วันนี้คุณ นพ รอเรียนอยู่ที่ห้องรับแขกแล้วค่ะ” สาวใช้กล่าวรายงานอย่างสุภาพ พลางนำพาครูติวพิเศษเดินตามเธอ เพื่อนำทางไปยังห้องรับแขกที่ถูกตกแต่งมาอย่างสวยงาม เพราะที่นี่ไม่ใช่บ้านเดี่ยวธรรมดา แต่เป็นคฤหาสน์ที่สวยเป็นพิเศษสไตล์โมเดิลสมัยใหม่

เชนเป็นว่าพ่อแม่ของน้องนพคงจะรวยน่าดู วันนี้พวกเขาไม่อยู่บ้าน เพราะเห็นว่าเป็นครูผู้ชาย และลูกของพวกเขาก็เป็นผู้ชายด้วย แต่ก่อนเชนจะมาก็ได้สนทนากันอย่างดีแล้วว่า เขารับจ้างมาติวพิเศษแค่อาทิตย์เดียว แต่ต้องเรียนทุกวันติดกัน ซึ่งมันเป็นช่วงที่พ่อแม่ของน้องนพ ไปทำงานต่างประเทศทั้งคู่

เชนรู้สึกว่าต้องดูแลน้องนพให้ดี เพราะพ่อแม่ของเขาเป็นคนมีฐานะ หน้าที่การงานก็มั่นคงซึ่งทำงานระหว่างประเทศแบบนี้ เชนเห็นว่าพ่อแม่ของน้องนพใส่ใจที่จะให้น้องได้การศึกษาที่ดี มีเส้นทางต่อยอดเพื่อการทำงานในอนาคตที่มั่นคง เขาจงอยากดูแลน้องเป็นพิเศษและดีที่สุด

******

สาวใช้เปิดประตูห้องรับแขก เชื้อเชิญให้ครูสอนพิเศษเดินเข้าไปสอนชายหนุ่มพึ่งเรียนจบม.ปลาย เพื่อเตรียมตัวเรียนพิเศษกับครูหนุ่มที่ได้จ้างมาสอนเป็นพิเศษ เชนพยักหน้ารับยิ้มแย้มให้ก่อนจะสิ้นเสียงประตูห้องรับแขกปิดลง

บรรยากาสภายในสวยงาม สบายปลอดโปร่ง กับบรรยากาศสวนเล็กน้อยที่เปิดประตูกระจกใส มีผ้าม่านบางโปร่งแผ่สยายบังแดดพรางไว้ หนุ่มน้อยนั่งอยู่ที่โต๊ะไม้เพื่อเตรียมเรียนหนังสือวันนี้ ตามวิชาในตารางว่า วันนี้เขาจะได้รับการติววิชาอะไรเป็นพิเศษบ้าง หลังจากเรียนจบสายสามัญเพื่อสอบเข้าต่อระดับมหาวิทยาลัย

“สวัสดีครับ น้องนพ” เชนเดินเข้าไปทักทายหนุ่มน้อยตรงหน้า พลางยกหนังสือส่วนตัวขึ้นมาแนบข้างสมอง เพราะเขาถือมันนานพอสมควรกว่าจะเดินเท้ามาถึงห้องนี้ได้ แววาเชนดูขึงขังในขณะที่อีกมือเตรียมหยิบแว่นตาขึ้นมาสวมใส่ เพื่อเตรียมเปิดหนังสืออ่าน ติววิชาพิเศษนี้ให้แก่นพ

“สวัสดีครับ ครูเชน ผมนั่งอ่านหนังสือเล่มนี้รอครูตั้งนานนะครับ” นพปิดหนังสืออ่านเล่นพิเศษ เพื่อหยิบมันโชว์ให้เขาดูว่า นพกำลังอ่านเรื่องการผจญภัยในดินแดนแฟนตาซีเล่มโปรด ทำให้เชนรู้สึกได้ว่า นพเป็นเด็กมีจินตนาการสูงทีเดียว แล้วนี่จะสอบเข้าระดับวิทยาศาสตร์เพื่อไปต่อสาขาอื่น ก็พอจะเข้าท่าอยู่

“หนังสือน่าสนใจนะ แต่คงต้องวางก่อน เพราะเราจะต้องเริ่มติวฟิสิกส์ ชีวะฯ ช่วงบ่ายจะต่อด้วยคณิตฯ และภาษาฯ” เชนว่าด้วยวันนี้จะติวอะไรให้แก่นพ ซึ่งหนุ่มน้อยก็ยิ้มแย้มอารมณ์ดี เพราะเขารู้สึกสบายใจที่ได้คุยกับผู้ชายด้วยกัน เชนรู้สึกดีต่อนพเช่นกัน เมื่อเห็นเขาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาหวาน อารมณ์ดีเป็นกันเองจนทำให้รู้สึกว่า ไม่มีบรรยากาศตึงเครียด หรือว่านพเป็นนร.ติวหนังสือยากเลย...

******

เชนติวหนังสือให้นพอย่างดี ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล สอนด้วยคำพูดที่สุภาพและแนะแนวทางให้นพด้วยดี จนหนุ่มน้อยรู้สึกว่าครูเชนน่าจะเป็นเพื่อนให้แก่เขาได้ บางทีก็มีบ้างที่นพอยากจะหยุดเรียนแล้วอยากจะถกสนทนาความเป็นกันเองในแนวอื่น เพราะเขาเบื่อวิชาแนวตรรกะ แต่เขามีความสนใจในแฟนตาซีจินตนาการ ที่เขาอ่านหนังสือเล่มเมื่อสักครู่ เพราะเนื้อหาที่อ่าน มันยังค้างคาใจเขาอยู่

“ครูเชนเคยอ่านเล่มนี้มั๊ยครับ? เนื้อหาสนุกมาก และผมก็ตามมาจนถึงเล่มสามแล้ว ตอนนี้ผมซื้อเผื่อภาคอื่นๆ ของเรื่องนี้ไว้อีกสามเล่มแน่ะ...” นพเปลี่ยนช่วงเวลาการติวพิเศษให้เป็นบทสนทนาที่ตัวเองอยากคุย เนื้อเรื่องมันสนุกมากจนเขาอยากคุยเรื่องนี้กับเชน เพราะเริ่มจะสนิทกัน

“เรื่องนี้... ครูเคยอ่านน่ะ ถึงภาคล่าสุดแล้วล่ะ กำลังรอภาคต่อแน่ะ” เชนยอมรับว่า หนุ่มน้อยอ่านแฟนตาซีเรื่องเดียวกัน และมันก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจในเชิง วิทยาศาสตร์แฟนตาซี มีความสนุกมากจนเขาเองก็เคยอ่านจนวางไม่ลงแบบสี่ถึงห้าวันไม่หลับไม่นอน จนกว่าจะถึงภาคสุดท้ายที่เขาได้ครอบครอง

“จริงรึครับ ครูเชน... เป็นแฟนนักเขียนคนนี้เหมือนกันสินะครับ ผมชอบเขามากๆ เลยที่เขียนได้สนุกมากๆ มีแนวความคิดนอกกรอบและผมก็คิดว่า มันมีความเป็นไปได้ เนื้อเรื่องมีบางจุดที่หวือหวา... แต่มันก็ไม่ได้ไร้สาระไปนะครับ” นพวิจารณ์เนื้อเรื่อง และดันเจอคนที่อ่านแนวเดียวกันมาติวหนังสือให้เขาด้วย

“ครูว่านพติววิชาที่เราต้องเรียนกันก่อนนะ เอาไว้นอกชม.ค่อยคุยเรื่องที่เกี่ยวกับนิยายแฟนตาซีไซไฟกันดีกว่ามั๊ย?” เชนไม่อยากจะนึกถึงฉากหวือหวาในเนื้อเรื่องที่ตัวละครสองสามชุด ได้เสียกันในเล่มหนังสือ มันก็เกือบกึ่งแนววาย และเขาก็ยอมรับว่า อ่านแล้วมันได้ฟิวอารมณ์จนเขาถึงกับผันเปียกคาหนังสือก็ว่าได้

โดยนักเขียนได้ใช้ตัวอักษรที่อ่านแล้วเชิญชวนจินตนาการถึงความสวยงามของสายเผ่าพันธ์ในเนื้อเรื่อง ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งจนไม่อาจหยุดความรู้สึกที่มีต่อเผ่าพันธุ์อื่นที่เกิดความต้องการร่วมกัน เมื่อความต้องการนั้นเกิดขึ้นกับตัวละครชายหนุ่ม และเผ่าพันธุ์อื่นที่มีสองเพศแล้ว มันช่างเป็นความรู้สึกที่ก่ออารมณ์ได้รุนแรง จนเชนยังจำเนื้อเรื่องส่วนนั้นได้ดี และเมื่อนพได้ทักทายมาแบบนี้ เขาเกือบจะนึกถึงฉากนั้น และตอนนี้เขาก็อยู่กับนพสองต่อสอง... ในชม.ติวพิเศษ

******