Yes, Master (The Luther's Empire Series)

GUSOT NA ANG NOO ni Jasson habang inaayos sa pagkakabuhol ang kaniyang necktie at nang tuluyang mainis ay padarag na hinubad iyon at ibinato na lamang sa kaniyang kama, na siya namang naabutan ng kapatid na si Anastacia."Mag-asawa ka na kasi para may tagaayos ka ng necktie mo," patutsada ng dalaga nang damputin nito ang tie at nilapitan ang kapatid.Jasson doesn't use to wear necktie even he is in the office. Wala itong t'yaga sa pagsusuot ng kapirasong telang iyon. Maliban na lamang noong mga panahong karelasyon nito si Lucy. Ito ang tagasuot nito ng necktie."You should look presentable. May surprise pa naman ako sa `yo," aniya habang isinusuot dito ang purple necktie. Nang matapos ay ang suit naman nito ang iniabot dito.Ngunit sa halip na magtanong ay umiling lamang si Jasson habang isinusuot ang itim na suit. "Thanks," hindi nawawala ang gatla sa noo.Magkasabay na tinungo ng magkapatid ang venue ng kasal ni Peter Ross. Ngunit sa halip na sa

NAPAPIKIT nang mariin si Jasson nang sumayad sa kaniyang lalamunan ang iniinom na whiskey, atsaka nito padarag na ibinaba ang baso na naglikha ng ingay sa counter top.Kasalukuyan siyang nasa exclusive bar at ilang gabi na siyang ganito sa hindi maipaliwanag na dahilan."Hi…" isang malamyos na tinig at mainit na hininga ang tumama sa kaniyang leeg, ngunit hindi niya ito pinansin."Alone, huh?" Inabot ng babaeng nasa kaniyang gilid ang panibagong whiskey na dapat ay sa kaniya. Bahagya iyong sinimsim at nang matapos ay dinala sa kaniyang mga labi. "You cannot enjoy the night by yourself, handsome," muli nitong usal sa nang-aakit na boses. Halos ipagduldulan nito ang mayamang dibdib na litaw na ang mga pisngi dahil sa malalim na uka roon ng suot nitong bestida.Kung sa ibang pagkakataon, baka agad na siyang nag-init. Ngunit hindi na niya maintindihan ang sarili. Pakiramdam niya ay isa na siyang impotent o wala nang kakayahang mag-init. At nagsimula la

PINAGMASDAN NI SAMARA ang kabuuan ng mansion. Ito ang araw ng alis niya patungong India. Parang kailan lang ay hindi niya alintana ang pag-usad ng panahon. Halos ipagdasal pa nga niya na sana huwag munang matapos ang taon niya sa grade 10.Ngunit sadyang gano'n nga yata. Hindi lahat ng kahilingan ay ibinibigay ng tadhana. Sa halip na bumagal, tila bumilis ang pag-usad ng bawat oras. Hindi niya namalayang tapos na niya ang junior high. At kailangan na niyang iwanan ang islang kaniyang kinamulatan.Hindi niya alam kung makatutuntong pa ba siyang muli roon, o baka ito na ang huling beses na masisilayan niya ang kagandahan ng buong isla.Tiningala niya ang engrandeng hagdan na nasa kaniyang harapan. It was covered of red carpet at sa dulo ng hagdan ay may panibagong mga baitang sa magkabilang panig kung nasaan ang bawat silid. Maliban sa labindalawang kuwarto na inookupahan ng magkakapatid na Luther, ay mayroon pang limang guestrooms. At ang bawat silid ay hindi bir

"REALLY, JASSON? You cancelled our schedule just to be with that kid? Katulong n'yo lang iyon, `di ba?" kunot na kunot ang noo ni Ruth habang kinokompronta ang binata. Ngunit ilang sandali lang ay nanlalaki na ang chinita nitong mga mata nang tila may mahinuha sa tinging ipinukol sa kaniya ng kaharap."Oh no! Don't tell me? Jasson, are you out of your mind? She's only sixteen, for Godsake!""Shut up, Ruth. Kung ano-ano na ang pumapasok diyan sa isip mo," kalmadong tugon ng binata, nasa laptop ang atensiyon."My instinct never fail me, Jasson. Iyan ba ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay hindi ka pa nag-aasawa?""I'm not yet ready to get married, Ruth, and that is my reason.""You are not ready? Or she isn't ready?"Bagot na isinandig ni Jasson ang likod sa backrest ng kinauupuan at inihalukipkip ang mga braso, bago walang emosyong tinitigan ang dalagang nakatayo sa harap ng kaniyang mesa."She's eighteen years way younger than me

TIKOM ANG BIBIG at nagtatagis ang bagang na sinundan ng tanaw ni Jasson si Samara. Batid niyang nagtatampo ang dalagita. Gusto niya itong suyuin at bumawi rito, ngunit oras na ginawa niya iyon… mawawala ang pader na binuo niya.Mariin niyang ipinikit ang mga mata, naikuyom ang mga kamay at marahas siyang napabuga ng hangin bago tumalikod at tinungo ang mansion.Muling tinungo ni Jasson ang mini bar ng ama at kumuha sa koleksiyon ng alak na naroon atsaka iyon dinala sa silid na kaniyang tutulugan."KUMUSTA?" bati ng kaklase ni Samara na si Cristine matapos nitong umupo sa upuan sa likuran niya atsaka ito pumangalumbaba sa armdesk."Ayos lang.""Hmm, hindi ka na ba kinukulit nila Kurt?"Umiling siya."Mabuti naman at nakuha sila sa usapan ni Jayson. At mabuti na lang din na hindi ka talaga pumayag. You didn't know what they can do to you.""Salamat." Magaang sa loob na nginitian niya ito. Nakatutuwang isipin na tuluyan na