Chapter 2: Wanna Eat You

NAPASINGHAP si Samara nang paglingon niya sa pinto ng kusina ay ang half naked na si Jasson ang nabungaran niya. Tanging sweat pants lang ang suot nito at nangingintab sa pawis ang matipuno nitong pangangatawan. Abala ang kamay nito sa pagpupunas sa basa nitong buhok gamit ang puting tuwalya.

"Good morning. Gising ka na pala."

Napapitlag pa ang dalagita nang pukawin siya ng tinig ng binata. Hindi nito namalayang nakamaang pala siya sa kakisigang nakahantad sa harapan niya.

"G-good morning, Master." Agad niyang binawi ang tingin sa lalaki at muling hinarap ang niluluto. "Gising ka na pala. Akala ko natutulog ka pa, Master.”

"I always wake up before sunrise to jog around the village." Dumukwang ito at sinilip ang ginagawa ng dalagita.

Jasson is on her backside, dahilan upang muling mapapitlag si Samara. Napasinghap din siya nang maamoy ang mint na nagmumula sa bibig nang magsalita ang lalaki. She used to see him half naked, and almost near her when she was a kid, but she never felt the nervousness she was feeling right now.

Tanda pa niya nang una siyang makaramdam ng kaba o takot dito, iyon ay noong una niya itong makita sa isla, and that was six years ago. But days after that, naging malapit ito sa kaniya, higit pa nga sa pagiging malapit niya sa Kuya Norman at Ate Anastacia niya na una niyang nakilala at nakasama.

"Hindi ka nag-bake ng cookies?" Bahagya itong lumayo para lang pala humilig sa counter top na malapit sa gas range. Pumangalumbaba ito roon habang nakatitig sa dalagita.

Naiilang man ay hindi nagpahalata si Samara. Nakairap at nakangusong nilingon nito si Jasson.

"Heavy breakfast dapat ang kinakain mo bago pumasok sa trabaho. Magbi-bake ako mamaya para pang-snack mo. Anong oras ka pala uuwi?"

Saglit na natigilan si Jasson, kapagdaka'y sumilay ang ngiti nito sa mga labi na nagdulot ng kilabot kay Samara.

"Hindi ko alam. Depende sa dami ng trabahong kakaharapin ko ngayong araw. Kung gusto mo magpapadala ako ng driver para dalhin sa office ang mga cookies." Tumuwid ito ng tayo at namaywang.

"Hmmm, pwedeng sumama, Master?" may pag-asam sa mga mata ni Samara.

Itinikom ni Jasson ang bibig at animo nag-isip, "Okay. Ligo muna ako." Tinapik nito ang pisngi ng dalagita bago ito iniwan.

Atsaka lamang nakahinga nang maluwag si Samara nang tuluyang mawala sa kusina ang binata. Hindi niya lubos maisip kung bakit halos pigilan niya ang paghinga dahil sa presensiya nito. Nagdulot pa ng kakaibang kiliti sa kaniyang pakiramdam nang tapikin nito ang kaniyang pisngi. At nang maalala ang h***d nitong katawan, ramdam niya ang pag-iinit ng kaniyang mga pisngi.

Kung sexy ang tingin niya sa mga pandesal sa tiyan ni Daniel Matsunaga, ano pa ba ang maaaring ipang-describe sa katawan at mga braso ng kaniyang Master Jasson?

"Oh my goodness!" Sinapo ni Samara ang magkabilang pisngi at ipinilig-pilig ang ulo. Hiyang-hiya sa sarili dahil sa iniisip.

Hindi tuloy makatingin ng diretso ang dalagita sa binata nang muli itong bumaba at magtungo sa dining area. Nakasuot na ito ng itim na slacks, white polo under his black suit, at shining in black leather shoes. Pormal na pormal, pero kulang na lang ng necktie.

"Saan mo gustong mag-senior high?" basag ni Jasson sa katahimikan matapos ng ilang pagsubo nito ng kanilang agahan. "H'wag mo sabihing magho-home-school ka pa rin?"

Natigilan si Samara sa tanong na iyon ng binata. Nangunot ang noo at naningkit ang mga mata, nag-iisip.

"Hindi ko pa alam, Master," tila balewala lang at ipinagpatuloy nito ang pagkain. "Grade eight pa lang naman ako, may dalawang taon pa para isipin ang senior high ko."

Tuluyang huminto sa pagkain si Jasson. Binitiwan nito ang hawak na kubyertos, sumandal nang tuwid sa backrest ng kinauupuan at inihalukipkip ang mga braso dahilan upang mamintog ang mga muscle nito.

"Dapat ngayon pa lang iniisip mo na iyan para hindi ka na malito o mangarag kapag nandiyan na."

Napatingin si Samara sa kaharap na binata, mababanaag sa mga mata nito ang biglang paglungkot niyon. Kapagdaka'y yumuko ito at itinuon ang paningin sa pagkain, nilaro-laro ng kutsarang hawak ang nasa ibabaw ng kaniyang plato.

"Narinig ko si Mama't Papa na baka dalhin nila ako sa India. Gusto yata ni Papa na doon na ako mag-senior high hanggang college. Kaya—" Nag-angat ito ng ulo at pilit ang ngiting tinignan ang binata. "Kaya ayaw ko munang isipin ang pagtuntong ko ng senior high, Master."

"India?" Kumuyom ang mga kamay ni Jasson nang ilapat iyon sa mesa. Nag-iigting ang perpekto nitong panga sa hindi malamang dahilan.

Tumango si Samara. Isang Indian ang ama niya, ang ina naman ay Pilipino. Kapwa nagkakilala ang dalawa sa Isla Lutherio. Tulad ng dalagita, doon na nagkaisip ang nanay nito at nakapag-asawa nang makilala ang kaniyang ama.

"Kung ikaw ang papipiliin, saan mo gustong manirahan at mag-aral?"

Nakausli ang ngusong sinulyapan nito ang amo, "Gusto ko rito," mahina ngunit umabot naman sa pandinig ni Jasson.

Tumango-tango ang binata at tinapos na nito ang agahan. Tumayo ito at tinungo ang sala upang kunin ang suitcase na dadalhin nito.

Patakbo namang umakyat si Samara sa second floor at pinasok ang silid ng lalaki na iniiwan nitong bukas at habol ang paghinga nitong bumaba at hinabol si Jasson sa garahe.

"Master!"

Kunot ang noong nilingon ng binata ang dalagita.

"Mas bagay sa iyo kung may suot ka nito." Iniangat ni Samara ang kanang kamay kung saan hawak nito ang asul na necktie. Lumapit ito sa amo, tumingkayad upang maisuot iyon sa lalaki.

Halos mahigit naman ni Jasson ang hininga dahil sa sobrang lapit ng mukha nila sa isa’t isa. Hindi niya mapigilan ang sariling pakatitigan ito habang abala sa pagsusuot sa kaniya ng necktie.

"`Yan!" bulalas ni Samara matapos maisuot dito nang maayos ang tie, atsaka ito ngumisi.

"Thanks. Just call me if you need something, okay." Tinapik ni Jasson ang ulo nito at tinalikuran na ang dalagita.

Mabilis na lumipas ang araw nang hindi namamalayan ni Samara na matatapos na ang dalawang linggong bakasyon.

Naubos ang oras niya sa pamamasyal kung saan-saan kasama ang binata o `di kaya ay dadalaw sa iba pang kapatid nito. Talagang sinulit at naglaan ng oras si Jasson upang malibot nito ang ilang lugar sa Pilipinas, ang bansang pinanggalingan ng kaniyang ina.

"Saan mo pa gustong mamasyal?" Araw ng Linggo at nasa mansion lamang ang binata. Walang sinasabi si Samara sa kaniya kung saan pa nito nais na magpunta kaya naman sinadya na niya ito sa silid ng dalagita.

Nag-angat ng ulo si Samara at umupo buhat sa pagkakadapa sa kaniyang kama, walang buhay na tumingin sa binata at umiling.

"Ayaw mong lumabas? Sa Martes na ang uwi mo. Hindi mo ba susulitin ang araw mo rito?"

"Dadalawin mo ba ako sa isla?" sa halip ay ungot ng dalagita.

"Hindi ka pa nga umuuwi nami-miss mo na ako?" natatawa bagama't seryoso ang mga matang ani Jasson habang nakahalukipkip ito sa nakapinid na pintuan.

Sinamaan ng tingin ni Samara ang binata. "Hindi lang ikaw ang mami-miss ko, `no! Pati sina Ate Stacy. Hindi ko pa nga nakikita sina Norshine at Ate Shine. Kailan ba ang balik nila Kuya Norman?"

"Hindi mo na sila maaabutan. Sa katapusan pa ang balik nila galing Greece."

"Ang daya…" matamlay nitong usal at muling humilig sa kama.

Nag-umpisa namang maglakad si Jasson papalapit dito at umupo sa espasyo ng kama, ilang dipa ang layo sa dalagita.

"Come on. I leave my paper works to free my Sunday para lang pala magmukmok dito kasama mo?"

"Tinatamad ako, Master. Dito na lang po tayo."

Malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Jasson, bago nito pabagsak na inilapat ang likod sa malambot na kama, ginawang unan ang mga braso. "Then, what are we going to do here?”

Nabigla si Samara sa paghilatang iyon ng binata. Gumala ang mga mata niya sa katawan nitong humapit sa puting sandong suot. Biglang bumilis ang paghinga niya habang umaakyat ang paningin sa mapipintog na braso ng kaniyang master.

Dahil sa pagkailang na naramdaman ay pasimpleng bumangon ang dalagita at pasandal na naupo sa headrest ng kama.

"I- I can cook, or b-bake? What do you want to eat, Master?"

"You." Pabigla itong bumangon dahilan upang lumundo ang mattress. Pabigla rin itong humarap sa dalagita dahilan upang magulat ito.

"M-Master!"

"What?" naa-amuse na tiningnan ni Jasson ang namumulang si Samara.

"A-anong ako?"

Sumilay ang ngisi sa mga labi ng binata at bahagya pang lumapit sa dalagita. "I mean, what do 'you' want?"

Natutulala namang napatitig si Samara sa kaniyang master. Hindi ito ang unang beses na napalapit siya nang ganito kalapit dito. Sa katunayan, sa lahat ng kasambahay ng mga ito sa isla, bukod tanging siya lang ang malapit o nakalalapit nang hindi malayo sa isang hakbang mula sa magkakapatid. Ngunit napapansin niyang habang tumatagal nagbabago ang takbo ng kaniyang puso. Bumibilis iyon at halos maghabol siya sa kaniyang paghinga. Kung minsan naman ay napipigilan niya ang sariling huminga nang hindi niya namamalayan.

At bukod tanging kay Master Jasson lamang niya iyon nararamdaman.

"Hmmmm, what if, cook and bake for us and we will bring it on the rooftop?"

That's a good idea. The view on the rooftop is majestic. It seems like you are on the top of the hills. Mula roon, sa isang bahagi niyon ay tanaw ang green view na nagmumula pa sa Rizal. You can catch the view of silhouette of the hills from that province. Sa isang bahagi naman ay mga nagtataasang gusali buhat sa karatig lungsod. Sa isang parte naman ay ang helipad.

"Uh— okay."

Tumayo ang binata at nag-umpisa nang tunguhin ang pintuan, pero bago niya binuksan ang pinto ay huminto siya at nilingon ang dalagita. "Ihahanda ko na ang hihigaan natin sa rooftop," aniya at muli itong tinalikuran at tuluyang lumabas ng silid.

Pakiramdam ni Samara ay kumukulo na sa init ang kaniyang mga pisngi. Bakit parang iba ang intindi niya sa 'hihigaan natin' na sinabi ng kaniyang master? At bakit iba na ang dating sa kaniya ng mga kilos at salita nito.

Napapansin na rin niyang unti-unti niyang napupuna ang bawat detalye, maging ang kaliit-liitang impormasiyon ng kaniyang Master Jasson?

Hindi na nga si Daniel Matsunaga ang depinisyon niya ng salitang 'sexy' kundi ito na. Ang kaniyang Master.

Is she starting to like him?

Nagkaka-crush na ba siya rito?

Sa isiping iyon, dinama niya ang kaniyang kaliwang dibdib. At hindi siya nagkamali, mabilis na naman ang pagpintig niyon. Kaya pala pinangangapusan na rin siya ng paghinga.

It’s just a simple crush, right? Because she’s too young to feel more than that.