แชร์

บทที่ 9

ผู้เขียน: ชะนีติดมันส์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-02 11:50:28

"เข้ามาสิ"

ครั้งที่สองแล้วที่เธอเข้ามาห้องทำงานของเขา ครั้งแรกก็มาคุยเรื่องแจกัน อยากเห็นมากเลยแจกันเจ้าปัญหาเนี่ยว่ามันหน้าตาเป็นยังไง

"เดี๋ยวจะให้คนพาไปดูที่ทำงาน"

"ค่ะ" แล้วจะพาเราขึ้นมาบนนี้ทำไม ที่ทำงานอยู่ด้านหลังของโรงแรมไม่ใช่เหรอ

ข้าวปุ้นไปนั่งรออยู่โซฟารับแขกได้ครู่ใหญ่เขาก็ทำอะไรของเขาไม่รู้อยู่โต๊ะทำงาน ถ้าจะถามก็กลัวว่าจะขัดจังหวะการทำงาน แต่ไหนบอกจะให้คนพาเราไปดูที่ทำงานด้านหลังไง

ก๊อกๆ "ซัมเองค่ะ" เคาะแค่ส่งสัญญาณก็เปิดประตูเข้ามาเลย "ผู้หญิงคนนี้เข้ามาทำอะไรในห้องของคุณคะ"

"มันไม่ใช่ธุระของคุณ"

"ไหนบอกจะมาช่วยงานไงทำไมต้องมานั่งเฝ้า"

"คุณเข้ามามีอะไร"

"ตอนเที่ยงไม่ได้ไปทานข้าวด้วยกันก็ไม่เป็นไรค่ะ ตอนเย็นไปดินเนอร์กันนะคะ"

"เย็นนี้ผมมีนัดแล้ว" สิ้นประโยคคำพูดดวงตาคมก็ฉายแววมองไปดูคนที่นั่งรออยู่โซฟา

"อัคคีคะ" ตัวเองยังไม่ได้เป็นแฟนเลยหึงเลยหวงมากไม่ได้ แต่ผู้ชายคนนี้ยังไงฉันก็จองแล้ว

"คุณพ่อของคุณบอกให้เข้ามารับตำแหน่งไม่ใช่เหรอ ผมว่าคุณน่าจะทำงานเป็นกิจจะลักษณะได้แล้วนะ"

"ซัมบอกแล้วไม่ใช่หรือคะว่าถ้าไม่ได้เป็นผู้ช่วยของคุณซัมจะไม่ทำ"

"ตำแหน่งนั้นไม่ว่างแล้ว" สิ้นประโยคนี้ดวงตาคมก็ยังมองไปดูผู้หญิงคนเดิมที่ไม่ค่อยจะให้ความสนใจกับเขามากนัก แต่พอได้ฟังคำพูดนี้แล้วเธอถึงได้ปรายหางตามองมาดู

"อย่าบอกนะว่างานที่คุณให้มันมาช่วยคืองานที่ซัมอยากทำ"

"คุณเป็นลูกสาวหุ้นส่วน คุณอยากทำตำแหน่งสูงกว่านี้ก็ได้"

ถึงว่า.. ข้าวปุ้นแค่คิดในใจ ถ้าเป็นคนนอกคงไม่กล้ามาวุ่นวายขนาดนี้ เป็นถึงลูกสาวหุ้นส่วนเลยเหรอ ทำไมไม่เห็นคุณค่าของตัวเองขนาดนี้ล่ะ แค่มองแว๊บเดียวเธอก็รู้แล้วว่าผู้ชายไม่ได้ให้ความสนใจอะไรเลย

"ผมเสร็จงานพอดีเราไปกันเถอะ" อัคคีปิดแฟ้มเอกสารที่ทำยังไม่เสร็จลง แล้วชวนข้าวปุ้นให้ออกไปดูงานด้านหลัง

"อัคคีคะ ฉันจะหมดความอดทนแล้วนะ"

"ไม่ต้องไปสนใจตามมา" อัคคีเห็นว่าข้าวปุ้นไม่กล้าเดินตาม ใครจะกล้าล่ะดีไม่ดีถูกจิกหัวตบจะทำยังไง

"ไหนคุณบอกจะให้คนพาฉันไปไง" เข้ามาถึงในลิฟต์ข้าวปุ้นถึงได้ถาม เพราะทีแรกเขาบอกว่าจะให้คนพาเธอไปดูงาน

"เธอก็เห็นแล้ว ฉันรู้ว่าเธอฉลาดพอที่จะมองออก"

"ฉันไม่ใช่คนฉลาดอะไรหรอกค่ะ มีอะไรคุณก็พูดมาสิ"

"พูดตรงนี้ไม่สะดวก" ในลิฟต์มีกล้องวงจรปิด เขามั่นใจว่าเดี๋ยวซัมเมอร์ก็ต้องไปเปิดดูกล้อง ก็รู้อยู่หรอกว่าตัวเองหล่อแต่ไม่อยากให้ใครวิ่งตามขนาดนี้ นี่ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกันถ้าเป็นสงสัยคงสิงร่างเลยแหละ

ทั้งสองมาจนถึงห้องโถงใหญ่ที่กำลังต่อเติม

"ตรงนี้เหรอคะที่คุณจะทำบาร์"

"ผมอยากยกระดับจากบาร์ให้เป็นสถานบันเทิง คุณคิดว่าพอได้ไหม" บาร์โรงแรมไหนๆ ก็มีกัน แต่ถ้าเป็นสถานบันเทิงก็จะดูแปลกไปอีกแบบ

"ก็พอได้ค่ะ แต่มันเป็นสถานที่ของโรงแรม ฉันคิดว่านักท่องเที่ยวหลักๆ ของคุณก็คงจะเป็นลูกค้าที่มาใช้บริการในโรงแรม"

"ผมไม่ซีเรียสเรื่องนี้"

เขาไม่ซีเรียสเรื่องลูกค้าเหรอ แล้วจะเปิดสถานบันเทิงไปเพื่อ? คนรวยนี่ก็แปลกคงสนองนีด(Need)ตัวเองล่ะสิ "แต่ฉันคิดว่าการจะเปิดสถานบันเทิงหลักๆ ก็ต้องการลูกค้าอยู่แล้วค่ะ"

หลังจากที่ดูสถานที่เสร็จเขาก็พาเธอเดินทัวร์รอบบริเวณเพื่อให้ดูว่าสามารถดึงดูดลูกค้าจากส่วนไหนมาเที่ยวคลับได้บ้าง

โรงแรมของเขาทำเกือบจะครบวงจรแล้วมีทั้งสระว่ายน้ำ สนามเทนนิส ฟิตเนส แต่ส่วนมากก็เป็นลูกค้าที่มาใช้บริการโรงแรมซะส่วนใหญ่ที่มาใช้บริการสิ่งเหล่านี้

"ถ้าคุณอยากเรียกลูกค้าฉันแนะนำให้คุณจัดโปรโมชั่น เหมือนซื้อ 1 แถม 1 หรือมา 5 แถม 1 "

"เอาสิยังไงคุณก็เป็นผู้ช่วยผมแล้ว ลองร่าง Project ขึ้นมา"

"ผู้ช่วยคุณ?" ตกลงเขาจะให้เรามาดูแค่สถานบันเทิงหรือให้มาเป็นผู้ช่วยกันแน่

"คุณอย่าลืมสิว่าเราตกลงอะไรกันไว้"

"ก็ได้ค่ะ แต่ฉันจะทำเท่าที่ความสามารถของฉันทำได้เท่านั้นนะ"

"โอเค งั้นก็ไปดูห้องพักกัน"

นี่แหละคือสิ่งที่เธอต้องการ เมื่อคืนนี้ถึงแม้ว่าจะได้นอนหนุนตักเขาอยู่บ้าง แต่มันก็ไม่ได้เต็มอิ่มจนถึงตอนนี้จะค่ำแล้วด้วย

ข้าวปุ้นไปที่รถแล้วเอากระเป๋าของใช้ที่เธอเตรียมมาด้วยเดินตามเข้ามาในโรงแรม

เขาไม่ได้ไปเอากุญแจกับพนักงานหรอกเธอคิดว่าพนักงานคงเปิดห้องไว้ให้แล้ว

"........." ข้าวปุ้นคิดว่าเขาจะเปิดห้องส่วนตัวให้เธอ แต่พอเข้ามาในห้องนี้มีห้องนอนแยกกันเป็นสองห้อง

"คุณพักห้องนี้" ชายหนุ่มเดินมาเปิดประตูห้องให้ แต่เธอก็ไม่ได้ถามหรอกว่าอีกห้องเป็นของใคร

ข้าวปุ้นเอาข้าวของเข้าไปเก็บในห้อง มองดูในห้องไม่เห็นมีห้องน้ำแสดงว่าห้องน้ำอยู่ด้านนอก ต้องใช้ร่วมกันกับอีกห้องเหรอเนี่ย

หลังจากที่เก็บของเข้าที่เธอก็เตรียมตัวจะไปอาบน้ำ

"??" แต่พอเปิดประตูออกมาก็เห็นว่าเขานั่งอยู่ห้องโถง "ทำไมคุณยังไม่ออกไป"

"จะให้ไปไหน"

"ก็กลับห้องคุณสิคะ" ..จะมานั่งเฝ้าเราทำไมล่ะ

"ห้องผมอยู่ใกล้ๆ นี่เองกลับตอนไหนก็ได้"

"?" ม่านตากลมขยายกว้างขึ้นพร้อมกับดวงตาที่ตวัดมองไปดูห้องข้างๆ อย่าบอกนะว่าห้องนี้เป็นของเขา?

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • hot love พิษรักเพลิงอัคคี   บทที่ 20

    ไม่มีแม้น้ำตาสักหยดที่จะไหลออกมาจากดวงตางามคู่นั้น หลังจากทุกอย่างผ่านไปข้าวปุ้นก็หอบร่างกายที่บอบช้ำลุกขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่จริงเขาเห็นตั้งแต่ตอนที่เธอลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว แต่พอเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็หยิบเอากระเป๋าสะพาย"จะไปไหน" ชายร่างกำยำที่นอนอยู่บนเตียงรีบลุกมาขวางแต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้ตอบเขายืนขวางตรงนี้เธอเลยเดินอ้อม"ถอยไป" ถึงแม้เธอจะเดินอ้อมเขาก็เดินมาปิดประตูไม่ให้เธอออกจากห้องได้"เราต้องคุยกันก่อน""คุณคิดว่าฉันยังจะคุยกับคุณได้อีกเหรอ""เธอไม่ต้องไปไหนอยู่ที่นี่""คุณไม่ใช่เจ้าชีวิตของฉัน""แต่ฉันเป็นผัวเธอ""หึ!! หน้าไม่อาย""ก็ในเมื่อมันเป็นสิ่งที่เธอต้องการอยู่แล้ว""ตอนนี้ฉันไม่ต้องการแล้ว" ในเมื่อเขาคิดว่าเธอทำทุกอย่างเพื่ออยากได้ตัวเขาก็ปล่อยให้คิดไป"ได้ฉันแล้วคิดจะหนีงั้นเหรอ""คุณพูดอะไร" ประโยคนี้เธอต้องเป็นคนพูดมากกว่าไหม"ก็เมื่อกี้ไง เล่นงานฉันจนน้ำแตกแล้วคิดจะหนีงั้นเหรอ""คนเลวพูดออกมาได้ไม่อายปาก""ไม่รู้ล่ะยังไงเธอต้องรับผิดชอบฉัน" พูดบ้าอะไรไปวะเรา"ฉันบอกให้ถอยไปไง" ข้าวปุ้นทนไม่ไหวแล้วผลักร่างของเขาอย่างแรงแต่แทนที่เขาจะล้มกลับเป็นเธอที่เกือบล

  • hot love พิษรักเพลิงอัคคี   บทที่ 19

    หลังจากที่ฟังคลิปเสียงนั้นจบ อัคคีถึงได้มองไปดูเจ้าของเสียงที่อยู่ในคลิป เขาจำได้ว่าเสียงทั้งสองเป็นเสียงของใคร ..ทุกอย่างเธอจัดฉากขึ้นมาจริงๆ ด้วย"ผู้หญิงเจ้าเล่ห์แบบนี้คุณคงไม่เอามาทำพันธุ์หรอกนะคะ" ไม่คิดว่าการมาครั้งนี้จะคุ้มค่าเพราะได้มารับรู้อะไรดีๆ เกี่ยวกับผู้หญิงคนใหม่ของเขา ถึงแม้ว่าจะถูกดูถูกเหยียดหยามบ้างแต่ก็ไม่เป็นไร"มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับคุณนี่""คุณไม่ชอบแบบนี้ไม่ใช่หรือคะ"อัคคีไม่ได้ตอบหรอก เขากำลังจะเดินหนีด้วยซ้ำแต่สรวงสุดาไม่ยอมปล่อยไป"คุณไม่กลัวว่าฉันจะเอาคลิปเสียงนี้ไปให้คุณแม่ฟังหรือคะ ฉันเห็นว่าท่านภูมิใจในตัวลูกสะใภ้คนนี้เหลือเกิน""แล้วแต่คุณสิ" เขาก็ไม่ได้คิดจริงจังอะไรกับเธออยู่แล้ว ถึงยังไงถ้าเรื่องนี้จบเขาก็คงต้องจบกับเธอเหมือนกัน"ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้""ฮ่าๆๆ"ได้ยินเสียงผู้หญิงขำสรวงสุดาที่ยืนมองตามอัคคีไปถึงได้หันกลับไปมอง "เป็นบ้าอะไร""ใครเขาจะอยากกลับไปกินของเก่าล่ะ" คนที่ขำเมื่อครู่ก็คือซัมเมอร์ และตอนนี้ซัมเมอร์ก็พอจะเดาออกแล้วว่าผู้หญิงคนนี้มีความสัมพันธ์อะไรกับอัคคี"แต่ฉันก็เห็นว่าเขาไม่อยากจะกินเธอเหมือนกันไม่ใช่เหรอ""ร้ายกาจมาก" ได้ยินคำพูด

  • hot love พิษรักเพลิงอัคคี   บทที่ 18

    "สวัสดีค่ะคุณแม่" ขณะที่ตะวันฉายกำลังพูดคุยกับแขกและเพื่อนอยู่ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาสวัสดี"สรวงสุดา?""สุดีใจนะคะที่คุณแม่จำสุได้""ใครเชิญมา""คุณแม่ทำไมพูดแบบนั้นล่ะคะ เห็นว่าคุณแม่เชิญทุกคนที่อยากมาร่วมแสดงความยินดีไม่ใช่เหรอคะ""ฉันขอตัวนะคะ" จากที่กำลังคุยกับกลุ่มเพื่อนอยู่ตะวันฉายก็ปลีกตัวออกมา พอเดินออกมาก็ถึงเวลาที่ท่านต้องกล่าวเปิดงานเอาฤกษ์เอาชัยให้กับลูกชาย"สวัสดีแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ก่อนอื่นดิฉันต้องขอบพระคุณแขกทุกท่านที่มาร่วมแสดงความยินดีกับตาอัคคีลูกชายของดิฉันในวันนี้""คนนี้หรือคือแม่ของคุณอัคคี" ระย้าที่ยืนอยู่ข้างๆ ข้าวปุ้นเห็นท่านบอกว่าเป็นของลูกชาย"ใช่ค่ะ""ดูท่านไม่แก่เลยนะคะเนี่ย ถ้าไม่บอกว่าเป็นแม่ยังคิดว่าเป็นพี่สาวอยู่เลย""ทีแรกที่เจอท่านข้าวก็คิดแบบนั้นแหละ""ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะอัคคี""........" อัคคีมัวสนใจแม่ที่กำลังกล่าวอยู่บนเวที จนไม่ได้ดูแขกว่ามีใครเข้ามาร่วมบ้าง แต่พอได้ยินเสียงเขาถึงได้หันไปมอง"ทำไมคุณดูตกใจจังเลยคะที่เห็นสุ" สรวงสุดาถือวิสาสะนั่งลงข้างๆ เพราะมีเก้าอี้ว่างอยู่ตัวหนึ่ง"อัคคีคะ ซัมก็มองหาอยู่ว่าคุณอยู่ตรงไหน" ซัมเมอร์

  • hot love พิษรักเพลิงอัคคี   บทที่ 17

    "คือว่า..ผมเป็นคนเสนอให้เธอพาลูกน้องทำโอทีเองครับ" โกสินทร์คิดว่าจะให้เธอรับผิดชอบคนเดียวไม่ได้หรอก พอพูดออกไปท่านผู้บริหารก็หันมามอง"ไปทำเรื่องลาออก" อัคคีตวัดสายตามองมาที่โกสินทร์เพื่อทำให้ทุกคนรู้ว่าเขาสั่งใคร"เรื่องแค่นี้ทำไมถึงกับไล่ออกเลยล่ะ" เพราะแบบนี้แหละข้าวปุ้นถึงคิดว่าตัวเองรับผิดชอบคนเดียวก็พอแล้ว ยังไงเขาก็ไม่ชอบหน้าเธอ ไล่ออกได้ยิ่งดี"เหมือนเธออยากจะรับผิดชอบเรื่องนี้นะ""ค่ะฉันจะรับผิดชอบเรื่องนี้เอง""บอกฝ่ายบัญชีคิดเงินค่าโอทีกับผู้หญิงคนนี้""มันจะมากไปแล้วนะอัคคี" ไม่รู้ว่าน้องชายเอานิสัยแบบนี้มาจากไหน"งั้นเราไปดูงานด้านในกันต่อ" อัคคีทำเป็นไม่สนใจคำพูดของเพลิง เดินนำหน้าผู้บริหารเข้าไปดูงานด้านใน"หัวหน้าคะ//หัวหน้าครับ" ค่าแรงของทุกคนไม่ใช่น้อยๆ ถ้าตีเป็นโอทีแล้วหลายหมื่นเลยแหละ พวกลูกน้องเลยเป็นห่วง"ไม่เป็นไรหรอกพวกเราไปทำงานกันเถอะ""เดี๋ยวผมจะหาทางช่วยคุณอีกทีนะครับ" ก่อนที่จะเดินตามเจ้านายไปโกสินทร์ได้หันมาพูดกับข้าวปุ้นก่อนเธอไม่ได้ตอบโกสินทร์หรอก ช่วยได้ก็ช่วยถ้าช่วยไม่ได้ก็ช่างมัน ยังไงเขาก็จงใจจะเล่นงานเธออยู่แล้ว ไม่รู้โกรธเกลียดอะไรเธอนักหนา"หัวห

  • hot love พิษรักเพลิงอัคคี   บทที่ 16

    "โปรเจคใหม่ไปถึงไหนแล้ว""บอสหมายถึงโปรเจคที่คุณข้าวกำลังทำอยู่ใช่ไหมครับ"กึก! แฟ้มเอกสารในมือถูกโยนลงโต๊ะ ก่อนจะตวัดสายตาเหลือบมองดูโกสินทร์ผู้ช่วยคนสนิท"โปรเจคใหม่มีโปรเจคไหนบ้างล่ะ" พอได้ยินชื่อผู้หญิงคนนั้นแล้วรู้สึกไม่ลื่นหูยังไงไม่รู้"เอ่อ.. 80% แล้วครับ""ไปตามงาน..เปิดให้ได้ภายใน 3 วัน""อะไรนะครับ""ไม่ได้ยินเหรอ""แต่เธอเป็นผู้หญิง.." ยังไม่ทันได้ออกความคิดเห็นเจอสายตาพิฆาตโกสินทร์ก็ต้องรีบตกปากรับคำไปก่อนหน้าห้องทำงาน.."ทำไมวันนี้บอสถึงดูแปลกๆ" ออกมาโกสินทร์ก็อดพรึมพำกับตัวเองไม่ได้"มีอะไรเหรอ""คุณซัม.." มองไปก็เห็นว่าเป็นลูกสาวหุ้นส่วนอีกคน"ฉันถามว่ามีอะไร""บอสบอกให้ไปเร่งงานโปรเจคใหม่ครับ""ก็ไปจัดการสิ" ทีแรกกำลังจะไปที่ห้องทำงานของพี่ชาย.. แต่เปลี่ยนใจเข้าห้องทำงานนี้ก่อนดีกว่า ..ซัมเมอร์มีพี่ชายเป็นผู้บริหารอยู่ที่นี่คนหนึ่ง พ่อไม่ค่อยเข้ามาบริหารงานเลยปล่อยลูกชายนั่งตำแหน่งนั้นแทนก๊อกๆ"เข้ามา" ประตูเปิดเข้ามาอัคคีก็แปลกใจ ซัมเมอร์ไม่เคยรอให้เขาอนุญาตหรือบางทีไม่เคาะประตูด้วยซ้ำ ครั้งนี้รอจนกว่าเขาอนุญาตค่อยเปิดประตูเข้ามา"คุณดูจะอารมณ์ไม่ดีนะคะ มีใครทำอะไร

  • hot love พิษรักเพลิงอัคคี   บทที่ 15

    หลังจากที่ได้เครื่องดื่มแล้วอัคคีก็นั่งรอเพราะเขาสั่งไว้ว่าถ้าจอยมาให้เข้ามาหาในห้องนี้แก๊ก.. รออยู่พักหนึ่งประตูห้องก็เปิดเข้ามา"??" ทีแรกคิดว่าเป็นจอยแต่ไม่คิดว่าเป็นผู้หญิงคนที่กำลังสร้างเรื่องกลุ้มใจให้เขาอยู่"???" ไม่ใช่แค่อัคคีหรอกที่แปลกใจข้าวปุ้นก็แปลกใจเหมือนกันก็ว่าอยู่ทำไมภาณุถึงจะมาอยู่ในห้องนี้ เพราะตอนที่เธอไปถามหาภาณุพนักงานบอกว่าอยู่ในห้องพิเศษหนึ่งแกร็กๆ ตอนที่ข้าวปุ้นกำลังจะออกไปประตูห้องดันเปิดไม่ได้ ต้องเป็นฝีมือระย้าอีกแน่เลย โอ๊ยเอ็นดูเขาเอ็นเราขาดเป็นแบบนี้หรือ ที่เธอเปรียบเปรยแบบนี้เพราะไม่น่าไปบอกว่าสนใจอีตาบ้านี่เลย ทุกอย่างก็เลยเป็นแบบที่เห็นข้าวปุ้นกำลังจะหยิบโทรศัพท์มาโทรหาคนข้างนอกให้มาเปิดประตู แต่เพิ่งนึกได้ว่าโทรศัพท์อยู่ในกระเป๋าวางอยู่ในห้องของหัวหน้าเธอเลยต้องหันกลับไปมองคนที่อยู่ด้านหลัง"ขอยืมโทรศัพท์หน่อย""ไม่ได้เอามา""ทำไมคุณไม่รู้จักพกโทรศัพท์"ชายหนุ่มทำแค่ปรายตามองไปดูเป็นคำตอบ ขนาดเธอยังไม่ได้เอาโทรศัพท์มาด้วยยังมีหน้ามาว่าให้เขาอีกก๊อกๆ "มีใครอยู่แถวนี้ไหมเปิดประตูหน่อย" ตะโกนให้คอแตกก็คงไม่มีใครมาเปิดเพราะด้านนอกเสียงดังกว่าด้านใน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status