79 ใจจะขาด

“ก็เป็นผู้ชายแบบที่ไม่เหมือนคุณก็แล้วกัน”

“แสดงว่าเป็นพวกเสี่ย ไฮโซ เงินถุงเงินถังสินะ ถึงได้ชนะใจคุณได้”

“โอ๊ย! ปากมาก ไม่ต้องมาสู่รู้เรื่องรสนิยมคนอื่น ขับรถไปเถอะน่า”

ราเชลเอามืออุดหูรำคาญใจไม่ต่อปากต่อคำอีก ได้แต่มองออกไปนอกหน้าต่างที่เต็มไปด้วยต้นไม้สีเขียวขจีริมทางดวงตาเหม่อลอย รู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ ที่เห็นสีหน้าอึกอักของสิทธิ์ตอนที่เจอกันและหล่อนเอ่ยขอให้ช่วย

ท่ามกลางแมกไม้อันสงบร่มรื่น คบไฟไม้สีเหลืองส่องแสงนวลตาปักเรียงรายตลอดทาง ลมเย็นพัดมาปะทะผิว จนชายหนุ่มต้องกระชับผ้าพันคอสีเทาผืนสวยจากฟลอเรนซ์เข้าหาตัวเพิ่มความอบอุ่น ตั้งใจหมายจะให้เอรินได้เห็นผ้าพันคอคู่ที่หล่อนเคยให้เมื่อจากกันคราวนั้นให้ชื่นใจ

ชานนท์ผิวปากอย่างอารมณ์ดีตลอดทางที่เดินลงมาจากบ้านต้นไม้จนมาถึงห้องอาหารริมหาด นักท่องเที่ยวต่างชาตินั่งกันเป็นคู่อยู่ที่ตั่งตั้งพื้นบนหาดทรายเสียเป็นส่วนมาก มองไปรอบๆ บริเวณ สายตาสอดส่องหาแต่ไม่เจอแม้เงาคนรอ ปื๊ดเดินเข้ามาในร้านอาหารในมือมีบางสิ่งบางอย่างที่ชานนท์ได้แต่มองอย่างสนใจ

“อ้าวคุณ... ลงมาถึงนี่เลย จะทานอะไรดีครับ”

“อะไรน่ะปื๊ด” ชานนท์พยักเพยิ