ช่วงเที่ยงของวัน
เอวารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาจากการหลับใหลเพราะเธอรู้สึกหิว อย่างแรกที่เธอเห็นตอนลืมตาตื่นขึ้นมาคือแผงอกแกร่งขาวเนียนเปลือยเปล่าที่อยู่มีรอยสักรูปงูใหญ่อยู่ตรงหน้าของเธอ หญิงสาวแอบสูดดมกลิ่นกายของชายหนุ่มที่มันทำให้เธอรู้สึกดีและรู้สึกไม่อยากจะอาเจียนออกมาแล้ว
ร่องสวาทสาวไม่ได้มีคราบน้ำกามขาวขุ่นมากเท่าที่ควร เธอคิดว่าชายหนุ่มคงจะเอากระดาษชำระมาเช็ดให้เธอก่อนที่เขาจะนอน จึงมีเพียงน้ำสวาทที่คลั่งค้างอยู่ในตัวของหญิงสาวเพียงเท่านั้นที่ไหลเยิ้มออกมาเหนียวเหนอะตรงกลางกายสาวเล็กน้อย
“ตื่นแล้วเหรอ” เสียงทุ้มทรงพลังเอ่ยขึ้นมาอย่างแหบพร่า ปลุกให้หญิงสาวหลุดออกจากภวังค์ แล้วเลื่อนสายตาขึ้นไปมองใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังมองจ้องเธออยู่
เรียวแขนแกร่งสอดอยู่ใต้ลำคอระหง ชายหนุ่มใช้มือลูบเรือนผมของหญิงสาวเบาๆ อันที่จริงเขาตื่นมาได้สักพักแล้วล่ะ แต่เขาอยากให้หญิงสาวนอนพักผ่อนก่อนเพราะเมื่อคืนกว่าเธอจะได้นอนก็เกือบเช้าตรู่ของวัน
“ฉันหิว” หญิงสาวบอกกล่าวกับชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่เขินอายเล็กน้อย ดวงตากลมโตหลุบต่ำเพื่อเบี่ยงหลบสายตาดุดันที่เปล่งประกายน่าหลงใหล
เป็นครั้งแรกที่ราฟาเอลได้เห็นอาการขวยเขินของอดีตสปายสาว ชายหนุ่มทอมยิ้มกับท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูของหญิงสาวเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะเอ่ยขึ้นมา
“เดี๋ยวรีบโทรหาเชฟให้ก่อนนะ”
“ปล่อยได้แล้ว จะไปอาบน้ำ” หญิงสาวบอกกล่าวชายหนุ่มด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ เนื่องจากภาพเหตุการณ์เมื่อคืนนี้มันวนเข้ามาในสมองของเธอ
“ครับ” ราฟาเอลตอบกลับพลางส่งยิ้มบางๆ ให้หญิงสาว วงแขนแกร่งค่อยๆ คลายอ้อมกอดออกจากร่างอรชรอวบอิ่มอย่างอ้อยอิ่ง
“บอกว่าอย่าพูดเพราะไง” หญิงสาวตอบกลับเขาก่อนที่เธอจะผละออกจากร่างกำยำ หญิงสาวลุกขึ้นมานั่งด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า แต่ยังดีที่มีผ้าห่มปกปิดจนถึงอกอวบอิ่มของเธอเอาไว้
ชายหนุ่มไม่ได้ตอบกลับอะไร เมื่อหญิงสาวลุกขึ้นนั่งแล้ว เขาจึงยันกายลุกขึ้นมาตามหญิงสาวก่อนที่ชายหนุ่มจะก้าวขาลงจากเตียง แล้วเดินโทงเทงไปหยิบเสื้อผ้าที่กองอยู่ตรงพื้นห้องนอนขึ้นไปพาดกับราวเล็กๆ เอาไว้ทันที
เอวามองตามร่างกำยำเปลือยเปล่าที่มีกล้ามเนื้อแน่นไปทั้งตัวอย่างนิ่งๆ ราฟาเอลเดินไปหยิบผ้าขนหนูและเดินกลับมายื่นให้หญิงสาว มือบางเอื้อมไปหยิบผ้าขนหนูมาห่อหุ้มร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองเอาไว้ทันที ก่อนที่เธอจะลงมาจากเตียงและเดินตรงไปยังห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
“น่ารักจังเลยวะ เมียใครวะเนี่ย” ราฟาเอลยืนโทงเทงอย่างไม่อาย เขามองตามหลังหญิงสาวพลางเอ่ยพึมพำกับตัวเอง
เอวาใช้เวลาอาบน้ำไม่นานสักเท่าไหร่ และเมื่อหญิงสาวออกมาจากห้องน้ำ ราฟาเอลก็เข้าไปอาบน้ำต่อจากเธอทันที ก่อนที่ชายหนุ่มจะออกมาจากห้องน้ำในเวลาต่อมา
ทั้งสองคนแต่งตัวกันจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็ออกมาจากห้องนอนของหญิงสาวและตรงไปยังโต๊ะทานข้าวที่มีอาหารไทยวางเตรียมเอาไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เนื่องจากก่อนที่ราฟาเอลจะเข้าไปอาบน้ำ ชายหนุ่มจัดการโทรหาพ่อครัวให้มาทำอาหารเตรียมเอาไว้ให้พวกเขาก่อนแล้ว
ราฟาเอลก้าวเดินนำหญิงสาวมาเพื่อมาเลื่อนเก้าอี้ให้เธอ เอวาเดินมานั่งลงบนเก้าอี้ที่ชายหนุ่มยืนอยู่ด้านหลังพลางใช้มือแกร่งจับเอาไว้อยู่ หลังจากที่หญิงสาวนั่งลงเรียบร้อยแล้ว ราฟาเอลก็เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกับหญิงสาวทันที
ดวงตากลมโตมองดูอาหารไทยตรงหน้าประมาณสี่อย่างเล็กน้อย ราฟาเอลตักอาหารให้เธอก่อน จากนั้นพวกเขาก็เริ่มลงมือทานอาหารกันอย่างช้าๆ ด้วยบรรยากาศช่วงบ่ายที่อบอุ่นอย่างไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้
“อร่อยไหม” ราฟาเอลเอ่ยถามหญิงสาวในขณะที่พวกเขากำลังทานอาหารกันอยู่
“ก็ดี” หญิงสาวตอบกลับสั้นๆ
“อันนา” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกหญิงสาวด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก ทำให้ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมามองหน้าชายหนุ่ม
“ว่าไง” เอวาเอ่ยถามด้วยความอยากรู้
“เธออยากได้ลูกชายหรือลูกสาว” นัยน์ตาคมกริบน่าหลงใหลจ้องมองเข้ามาในดวงตาของเธอ
“ฉันยังไงก็ได้ ต่อให้เขาเป็นเพศไหนเขาก็คือลูกฉัน”
“ลูกเรา” ราฟาเอลย้ำเพื่อให้หญิงสาวไม่หลงลืมไปว่าในท้องของเธอคือลูกของพวกเขาทั้งสองคน เอวาไม่ได้ตอบกลับอะไรชายหนุ่มออกไป เธอเพียงแค่มองเขาด้วยสายตานิ่งๆ ชายหนุ่มจึงพูดขึ้นมาต่อ
“ฉันอยากได้ทั้งชายทั้งหญิงเลย”
“คุณอยากได้แฝดหรือไง” สุดท้ายเอวาก็ทนต้องคุยกับชายหนุ่มอยู่ดี เพราะถ้าหากเธอไม่คุยกับเขา ชายหนุ่มคงจะถามเธอไม่หยุดเสียที
“เดี๋ยวคลอดคนแรกก่อน แล้วเราก็มีน้องให้ลูกเราต่อเลยไหม”
“พูดอะไรของคุณ..กินข้าวเถอะ” เอวาไม่คาดคิดเลยว่าชายหนุ่มจะตอบกลับมาเช่นนี้ หญิงสาวจึงตัดบทเขาก่อนที่เธอจะหันมาตั้งหน้าตั้งตากินข้าวต่อ
ราฟาเอลยกยิ้มเบาๆ และใช้ช้อนตักอาหารใส่จานของเอวาต่อ ชายหญิงทานอาหารด้วยกันอย่างเรียบง่าย จนกระทั่งพวกเขาทั้งสองคนกินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว
เอวาเก็บกวาดบนโต๊ะทานอาหารและเอาจานชามเข้าไปล้างในห้องครัว ราฟาเอลจึงเดินมาทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ยาวที่ทำมาจากไม้เคลือบเงามันวาวเพื่อที่จะทำงานต่อ ชายหนุ่มเปิดแล็ปท็อปขึ้นมาเพื่อทำงานทันที
ร่างอรชรหายเข้าไปในห้องครัวอยู่สักพักใหญ่ ก่อนที่เธอจะเดินออกมาพร้อมกับจานผลไม้ที่มีองุ่น แอปเปิลและส้มอยู่ภายในจานนั้น หญิงสาวก้าวเดินเอาจานผลไม้มาวางไว้บนโต๊ะตรงหน้าราฟาเอล
“ผลไม้” หญิงสาวบอกกล่าวชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะตั้งท่าจะเดินไปที่อื่นเพราะไม่อยากรบกวนการทำงานของเขา แต่ทว่ามือแกร่งก็เอื้อมมือจับข้อมือเรียวเล็กเอาไว้ ทำให้หญิงสาวหันกลับมามองหน้าชายหนุ่มทันที
ราฟาเอลวางมือจากงานของตัวเองพร้อมกับดึงรั้งร่างเล็กให้นั่งลงข้างกายของตัวเอง เอวาเองก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรชายหนุ่ม เธอยอมนั่งลงข้างๆ ราฟาเอลแต่โดยดีเพราะเธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีทิฐิไปทำไมในเมื่อใจของเธอมันก็ต้องการชายหนุ่มเช่นกัน
“อันนา ดอกไม้ที่เธอใส่ไว้ในบ้านที่มันหอมๆ เรียกว่าดอกอะไรเหรอ” ราฟาเอลพยายามชวนหญิงสาวคุย ถึงแม้ว่าเขาจะมีงานที่ค้างคาอยู่ก็ตาม
“มะลิ” หญิงสาวตอบกลับ
“อ๋อ..”
“ทำไม คุณชอบเหรอ”
“วันที่ฉันเข้าบ้านเธอมาวันแรก ฉันรู้สึกว่ามันหอมและทำให้รู้สึกสดชื่นดี”
“อือ” หญิงสาวพยักหน้าให้ชายหนุ่มเบาๆ เนื่องจากว่าเธอไม่รู้ว่าเธอจะตอบกลับอย่างไร
“ขอกอดหน่อยได้ไหม” ราฟาเอลเอ่ยถามหญิงสาวเพื่อเป็นการขออนุญาตจากเธอก่อน เอวาไม่ได้ตอบกลับอะไร ซึ่งแน่นอนว่าถ้าเธอไม่ตอบแสดงว่าหญิงสาวอนุญาตให้เขาทำได้
ราฟาเอลรวบร่างอวบอิ่มมากอดรัดเอาไว้และพาเธอนอนลงบนเก้าอี้ไม้ยาวด้วยกันโดยที่ร่างกำยำนอนช้อนหลังของเธออยู่ ชายหนุ่มจุมพิตลงบนเรือนผมนุ่มยาวสลวยอย่างแผ่วเบา ก่อนที่เขาจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก
“แต่ดอกไม้อะไรก็ไม่หอมเท่าเมียของฉันอีกแล้วล่ะ”
“ใครสอนให้พูดจาแบบนี้เนี่ย” เสียงหวานเอ่ยถามออกไป ตั้งแต่ที่ราฟาเอลมาอยู่กับเธอที่บ้านหลังนี้ เอวาก็รู้สึกว่ามาเฟียหนุ่มจะปากหวานขึ้นเป็นพิเศษ
“ฉันพูดตามความรู้สึกของฉัน”
“นอนพักกันสักแป๊บหนึ่งไหม” ราฟาเอลเอ่ยต่อ
“อือ” หญิงสาวขานรับในลำคอ เนื่องจากกิจวัตรประจำวันของเธอเมื่อกินข้าวเสร็จก็คือนอนต่อ
ราฟาเอลกระชับอ้อมกอดหญิงสาวแน่นขึ้น วงแขนแกร่งสอดเข้ามาใต้ลำคอระหงเพื่อรองศีรษะให้หญิงสาว จากนั้นพวกเขาทั้งสองคนก็หลับตาลง เวลาผ่านไปไม่นานทั้งสองคนก็หลับใหลไปพร้อมกันในเวลาต่อมา
หลังจากที่พวกเขานอนหลับอยู่บนเก้าอี้ไม้ยาวได้เกือบชั่วโมงทั้งสองคนก็ตื่นขึ้นมา เอวาใช้เวลาทำความสะอาดบ้านต่อ ส่วนชายหนุ่มก็นั่งทำงาน แล้วเมื่อใกล้ถึงเวลาของอาหารเย็น ชายหนุ่มก็โทรหาเชฟให้เข้ามาทำอาหารเตรียมไว้ให้พวกเขาต่อ ช่วงดึกพวกเขาก็เข้านอนด้วยกัน โดยที่ร่างกำยำจะกอดหญิงสาวเอาไว้แน่นตลอดทั้งคืน
ทั้งสองคนใช้เวลาอยู่ที่บ้านเรือนไทยริมน้ำด้วยกันอย่างเรียบง่าย กิจวัตรประจำวันของพวกเขายังคงเหมือนเดิมทุกวัน ทั้งสองคนไม่มีกำแพงใส่กัน เอวาก็เปิดใจให้กับราฟาเอลมากขึ้น จนกระทั่งเวลาผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็วถึงสองอาทิตย์ จนกระทั่งมาถึงวันที่เอวาจะต้องไปตรวจครรภ์ที่โรงพยาบาล…
หนึ่งปีผ่านไปร่างอรชรของอดีตสปายสาวสวมชุดเดรสสั้นสีครีมสายเดี่ยวกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องโถงใหญ่ ในช่วงเวลาบ่ายกว่าเป็นเวลาที่ลูกชายของเขา โรลองด์ เด็กชายวัยหกเดือนกว่ากำลังหลับใหลอยู่ จึงทำให้ภายในคฤหาสน์ของราฟาเอลเงียบสงัดในช่วงเวลานี้ ในขณะที่เอวากำลังอ่านหนังสืออยู่ พี่เลี้ยงของลูกชายเธอก็ค่อยๆ เดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่อย่างช้าๆ เอวาจึงผละสายตาออกจากหนังสือและช้อนดวงตากลมโตขึ้นไปมองหน้าพี่เลี้ยงอย่างช้าๆ“มาดามค่ะ คุณชายตื่นแล้วค่ะ” พี่เลี้ยงที่ดูอายุประมาณสามสิบนิดๆ เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงนอบน้อม“ฝากไปอุ้มเขามาให้หน่อยได้ไหมคะ” เอวาตอบกลับไปอย่างสุภาพ ต่อให้เธอจะเข้ามาเป็นมาดามในคฤหาสน์หลังนี้ได้เป็นปีแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยปฏิบัติกับสาวใช้หรือบอดี้การ์ดไม่ดีเลยสักคน เพราะเธอไม่เคยลืมว่าตัวเองเป็นใครมาก่อน“ค่ะมาดาม” พี่เลี้ยงตอบกลับพลางก้มศีรษะให้มาดามหนึ่งครั้ง ก่อนที่เธอจะหันหลังเดินออกไปจากห้องโถงทันทีหลังจากที่พี่เลี้ยงเดินออกไปจากห้องแล้ว ชายหนุ่มร่างกำยำสง่างามหรือก็คือราฟาเอลนั่นเอง มาเฟียหนุ่มเดินเข้ามาในห้องโถงทันที“กลับมาไวจัง” เอวาเอ่ยถามชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
หลังจากพิธีวิวาห์ของมาเฟียหนุ่มกับอดีตสปายสาวจบลง พวกเขาก็เปลี่ยนชุดและตรงมายังเรือสำราญเพื่อพาหญิงสาวมาฮันนีมูนต่อทันที ราฟาเอลโอบไหล่บางของภรรยาป้ายแดงที่สวมชุดเดรสสั้นสีขาวดูเรียบหรู เขาพาเอวาเดินขึ้นไปยังเรือสำราญส่วนตัวของตัวเองอย่างช้าๆ จนกระทั่งคู่สามีขึ้นมาบนเรือสำราญเรียบร้อยแล้ว เรือสำราญค่อยแล่นออกจากท่าเรือขนาดใหญ่ริมทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ราฟาเอลต้องการความเป็นส่วนตัว ชายหนุ่มจึงให้เหล่าบรรดาบอดี้การ์ดของเขานั่งเรือสำราญอีกลำหนึ่งตามเขามา เพื่อดูแลความปลอดภัยให้เขากับภรรยา“ชอบไหม” ชายหนุ่มพาเอวาเดินมาตรงหัวเรือพลางเอ่ยถามหญิงสาวที่เขากำลังโอบไหล่บางของเธออยู่ “ฉันชอบ” เจ้าสาวป้ายแดงตอบพร้อมกับพยักหน้าให้ชายหนุ่มเบาๆ ลมทะเลพัดผ่านร่างกายพวกเขาไป ยิ่งทำให้คู่บ่าวสาวรู้สึกสดชื่นมากยิ่งขึ้น“ไม่ต้องห่วงเรื่องน้องสาวของเธอนะ ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เลย” ราฟาเอลหันมาจับไหล่หญิงสาวเอาไว้ทั้งสองข้างและจ้องมองเข้าไปในดวงตากลมโตเพื่อแสดงออกทางสายตาให้เธอได้รับรู้ “ขอบคุณมากๆ เลย ฉันไม่รู้จะขอบคุณยังไงเลย” เอวาส่งยิ้มให้สามี “เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ไหม” ราฟาเอลตอบกลับด้
หนึ่งเดือนต่อมา เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนกระทั่งมาถึงวันที่ราฟาเอลกับเอวาต้องเข้าพิธีวิวาห์ด้วยกัน ทุกอย่างถูกจัดขึ้นมาอย่างรวดเร็วในเวลาเพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น งานแต่งงานสุดแสนใหญ่โตหรูหราถูกจัดขึ้นภายในสวนของคฤหาสน์ของราฟาเอล ทุกอย่างถูกจัดเตรียมเอาไว้อย่างเรียบร้อย ดอกกุหลาบสีขาวกับสีชมพูประดับไปทุกพื้นที่ของงานในวันนี้ แขกเหรื่อและนักธุรกิจในวงการสีเทาต่างพากันมาแสดงความยินดีกับมาเฟียหนุ่มผู้ยิ่งใหญ่ หญิงสาวภายในงานสวมชุดราตรียาวสีชมพูอ่อนๆ กับผู้ชายที่สวมชุดทักซิโด้หรือชุดสูทสีดำ ราฟาเอลสวมชุดทักซิโด้ดูหล่อเหลาที่สุดในงานวันนี้ เขาทั้งดูสง่างาม สุขุมและน่าหลงใหล ชายหนุ่มยืนอยู่หน้าแท่นพิธีกับบาทหลวงเพื่อรอว่าที่เจ้าสาวของเขา ดวงตาคมกริบดุดันมองไปรอบๆ งานแต่งของตัวเอง เหล่าบรรดากลุ่มเพื่อนกับพ่อแม่ของเขานั่งอยู่แถวหน้าสุดกำลังจ้องมองมาที่ราฟาเอลอยู่มาเฟียหนุ่มยืนรอว่าที่เจ้าสาวของเขาอยู่สักพักหนึ่ง แต่เขากลับรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเหลือเกิน เขาอยากจะเห็นเจ้าสาวแสนสวยของเขาเต็มที่แล้วไม่นานสักเท่าไหร่ ร่างอรชรของอดีตสปายสาวที่สวมชุดสีขาวสะอาดตา ท่อนบนชุดเจ้าสาวเป็นเกาะอกและถูกปร
หลังจากที่ชายหญิงคุยกับเข้าใจเรียบร้อยแล้ว ราฟาเอลพาหญิงสาวกลับขึ้นมายังชั้นแรกของตัวอาคาร และทันทีที่ประตูของลิฟต์เปิดออกมา พวกเขาก็เดินออกมาจากลิฟต์กันอย่างช้าๆ “นายท่านคะ!” ร่างของหญิงสาวชุดดำรัดรูปปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหันพร้อมกับเดินปรี่เข้ามาหาราฟาเอลอย่างรวดเร็ว ซึ่งแน่นอนว่าทุกคนรู้กันเป็นอย่างดีว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ราฟาเอลมองชาร์ลอตต์สลับกับหันมามองว่าที่เจ้าสาวของเขาที่กำลังมองชาร์ลอตต์ด้วยสายตานิ่งเรียบ แต่ทว่ามันกลัวดูน่ากลัวสำหรับเขายิ่งนัก “ชาร์ลอตต์คิดถึงจังเลยค่ะ นายท่านหายไปตั้งนาน” ไม่พูดเปล่า ชาร์ลอตต์พยายามที่จะเข้ามาคล้องแขนชายหนุ่มเอาไว้ ราฟาเอลจึงถอยหลังหลบเธอไปหนึ่งก้าว “อย่ามาโดนตัวฉัน” เสียงทุ้มของราฟาเอลบอกกล่าวชาร์ลอตต์ด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียมจนสาวชุดดำสัมผัสได้“ทะ..ทำไมล่ะคะ” ยังไม่ทันที่ราฟาเอลจะได้ตอบกลับอะไรออกไป เอวาก็ก้าวเดินออกไปจากตรงนั้นทันที เธอไม่จำเป็นต้องมาทนฟังสองคนนั้นคุยกัน ภาพความทรงจำเก่าๆ ที่ราฟาเอลเคยกอดรัดนัวเนียกับผู้หญิงคนนั้นต่อหน้าของเธอฉายขึ้นมาในสมองของเอวาอีกครั้ง“อันนา! อันนา!” เสียงทุ้มตะโกนเรียกหญิงสาวเอาไว้ แต่อดีตสปา
ผู้ใหญ่ทั้งสามคนนิ่งเงียบและหันมองหน้ากันอยู่สักพักหนึ่ง จนเอวาเริ่มรู้สึกไม่ดีขึ้นมาเรื่อยๆ ใบหน้าสวยคมและมือเล็กของหญิงสาวเริ่มมีเหงื่อผุดขึ้นมาอย่างไม่สามารถห้ามได้ราฟาเอลเหลือบตามามองหญิงสาวข้างกาย เมื่อเห็นว่าใบหน้าหวานเริ่มซีดเผือด มือแกร่งจึงเลื่อนลงไปกอบกุมมือเล็กเอาไว้แน่น เอวาจึงหันมาสบตากับชายหนุ่มทันที นัยน์ตาคมเข้มดุดันจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตเพื่อเป็นการบอกหญิงสาวเป็นนัยว่าเขาอยู่ข้างๆ เธอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาจะไม่ยอมปล่อยมือเธอเด็ดขาด“ผมไม่ได้มาขออนุญาตหรืออะไรทั้งนั้น ผมแค่พาว่าที่เจ้าสาวของผมมาแนะนำตัวให้ครอบครัวได้รู้จัก” ราฟาเอลหันกลับมามองหน้าพ่อแม่พลางเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงมั่นคงและเด็ดเดี่ยวโรดอลฟ์ผู้อาวุโสที่สุดของบ้านเดินมาหาราฟาเอลกับเอวา ชายแก่หยุดอยู่ตรงหน้าชายหญิงทั้งสองคน ก่อนที่เขาจะมองหน้าราฟาเอลกับเอวาสลับกัน ชายแก่ถอนหายใจออกมาเบาๆ“ไปคุยกันต่อที่ห้องอาหาร” โรดอลฟ์เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบสิ้นเสียงโรดอลฟ์ ชายแก่ก็ปลีกตัวเดินไปยังห้องอาหารก่อนคนอื่นอย่างช้าๆ พ่อกับแม่ของราฟาเอลมองหน้ากันเล็กน้อย ซึ่งชายหนุ่มกับหญิงสาวเองก็เช่นกันราฟาเอลรู้จ
หลังจากที่ราฟาเอลกับเพื่อนๆ ประชุมกันจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว มาเฟียหนุ่มก็รีบกลับมายังคฤหาสน์ของตัวเองทันที ร่างกำยำสมบูรณ์แบบลงมาจากรถยนต์คันหรู และตามมาด้วยลูกาที่ลงจากรถฝั่งคนขับตามราฟาเอลมา ชายหนุ่มกลับมาถึงบ้านในช่วงสี่ทุ่มของวัน“กลับมาแล้วเหรอครับนายท่าน” อองโซที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูทักทายเจ้านายเหมือนดั่งเช่นทุกครั้ง“อันนาล่ะ” ราฟาเอลเอ่ยถามถึงว่าที่เจ้าสาวของเขาทันที “หลับแล้วค่ะท่าน ดิฉันทำอาหารให้ทานเรียบร้อย แล้วมาดามก็ขึ้นไปนอนค่ะ แต่ดูเหมือนอาหารจะไม่ค่อยถูกปากมาดามสักเท่าไหร่นะคะ” เสียงของสาวใช้ที่ยืนอยู่ตรงด้านหลังของอองโซก้าวขามาข้างหน้าพลางตอบกลับเจ้านาย“พรุ่งนี้ให้เชฟไทยที่ฝีมือดีที่สุดมาทำอาหารไทยให้เธอ อันนาชอบทานอาหารไทย” ราฟาเอลบอกกล่าวกับสาวใช้“ได้ค่ะ” สาวใช้ชุดดำก้มศีรษะให้เจ้านายอย่างนอบน้อม ราฟาเอลไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาต่อ เมื่อเขาสั่งสาวใช้เรียบร้อยแล้ว มาเฟียหนุ่มก็ก้าวเดินไปยังในคฤหาสน์และตรงไปยังชั้นสองทันที ชายหนุ่มเปิดประตูเข้าห้องนอนของตัวเองออกมาอย่างเบามือที่สุดเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะหลับอยู่ แล้วเขาจะรบกวนการนอนของเธอ ดวงตาคมกริบมองไปยังบนเตียงใหญ่ เ