Home / วัยรุ่น / กำราบรักวิศวะเลว / EP 4 - ฉันอยากคุยกับเพื่อนเธอตามลำพัง

Share

EP 4 - ฉันอยากคุยกับเพื่อนเธอตามลำพัง

Author: BlueSoda
last update Huling Na-update: 2025-07-25 13:30:03

EP 4 - ฉันอยากคุยกับเพื่อนเธอตามลำพัง

 @คณะวิศวกรรมศาสตร์

“นี่เราตามหากันมาจนทั่วตึกวิศวะแล้วนะ” ไอโกะหยุดเดินอย่างเหนื่อยล้าด้วยท่าทางอิดออด ในใจพลันคิด ถ้าไม่เจอก็คงเป็นเรื่องดีที่เธอจะได้ไม่ต้องขอให้อีกคนช่วย

“นั่นสิ รู้สึกอายยังไงก็ไม่รู้” ซีรินเอ่ยพูดพร้อมกับสายตาที่มองไปรอบ ๆ ก็เห็นมีแต่นักศึกษาชายสวมช้อปแดงที่นั่งกันอยู่เต็มใต้ตึก กำลังมองมายังพวกเธออยู่

“พวกเขามองเพราะเราสวยต่างหาก” ยูนะสะบัดหน้าเชิดอย่างไม่รู้สึกอายต่อสายตาหลายคู่ที่มองมา

“หาทั่วแล้วไม่เจอก็กลับกันเถอะ ไว้คราวหลังค่อยมาก็ได้” ไอโกะรีบตัดบท หันหลังเตรียมจะเดินจากไปทันที แต่ยังไม่ทันได้ก้าวพ้นก็ถูกยูนะคว้าแขนไว้แน่น

“เดี๋ยว ยังมีอีกที่ที่ยังไม่ได้ไป...หลังตึกเก่าของคณะ” ยูนะพูดพลางพยักพเยิดหน้าไปยังมุมตึกอีกฝั่ง

“แกรู้ดีไปไหมอะเรื่องของพวกเขา?”ซีรินหรี่ตาถามอย่างจับผิด

“ก็บอกแล้วไงว่าฉันเคยเป็นคนคุยของทิวเขา” ยูนะตอบพลางยิ้มแบบภูมิใจเล็ก ๆ “ก็ต้องรู้ดิว่าพวกเขาชอบสุมหัวตรงไหน”

ทั้งสามเดินอ้อมตึกไปตามเส้นทางที่ยูนะพาไป ไม่นานก็มาถึงบริเวณหลังตึกที่ค่อนข้างเงียบและลับสายตาผู้คน พื้นที่ตรงนั้นคือโซนห้องน้ำเก่าที่ยังพอมีร่มไม้บังแดด รู้ได้เลยว่าไม่ใช่ใครก็เดินเข้ามาได้ง่าย ๆ

“นั่นไง อยู่ที่นี่จริงด้วย!” ยูนะยิ้มกว้างเมื่อเห็นชายหนุ่มสามคนที่กำลังนั่งคุยกันอยู่ใต้ต้นไม้ร่มครึ้ม

“เข้าไปกันเถอะ” ยูนะหันมาพยักหน้าเรียกเพื่อน ๆ ให้เดินตามเข้าไป

“ฉันจะรอตรงนี้แล้วกัน...” ซีรินเอ่ยบอกพร้อมกับหยุดเดิน เมื่อเห็นบรรยากาศวงในของกลุ่มหนุ่มวิศวะสามคนที่กำลังคุยกันอยู่ ยูนะพยักหน้าให้ซีริน ก่อนจะหันไปมองไอโกะที่ตอนนี้เริ่มมีสีหน้าไม่สู้ดีเท่าไหร่นักเมื่อเห็นสายฟ้าที่นั่งอยู่

“เดี๋ยว...ฉันขอทำใจก่อนแป๊บ” ไอโกะสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่เพื่อเรียกความกล้าให้ตัวเอง เมื่อพร้อมเธอจึงพยักหน้าส่งสัญญาณให้ยูนะพาเธอเดินเข้าไป

สองสาวพากันเดินเข้าไปหาสามหนุ่มที่กำลังอยู่ในช่วงพักในพื้นที่ส่วนตัวที่น้อยคนนักจะรู้ และถึงรู้ก็ไม่มีใครกล้าที่จะเข้ามา

เว้นเสียแต่หญิงสาวสองคนตรงหน้าพวกเขาในตอนนี้

สายฟ้ามองไปยังหญิงสาวสองคนที่กำลังเดินเข้ามา ไม่ต่างภามที่นั่งอยู่ด้วยกันข้าง ๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นลุกขึ้นยืนหันหน้ามองกันอย่างสงสัย

จะมีก็แต่ทิวเขาเพียงแค่สบตากับยูนะ เขาก็ทำท่าจะลุกเดินเลี่ยงออกไปทันที

“นายไม่ต้องหนีฉันหรอก ฉันพาเพื่อนมาหาสายฟ้าน่ะ” ยูนะรีบบอกออกไปด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ชัดเจนพอจะหยุดการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายไว้ได้

สายฟ้าเลิกคิ้วนิด ๆ เมื่อได้ยินชื่อของตัวเองจากหญิงสาวแปลกหน้า

“ฉันเหรอ?” เขาทวนคำอย่างงุนงง ก่อนจะหันไปมองเพื่อน ๆ ที่ตอนนี้เริ่มส่งสายตาสงสัยมาให้แล้วเช่นกัน

ทิวเขากับภามหันขวับมามองหน้าเขาแบบแปลความหมายได้ว่า “มึงไปทำอะไรเหี้ยอะไรมา?” สายฟ้ายักไหล่เล็กน้อย พลางส่ายหน้าเบา ๆ ส่งสัญญาณว่า “ไม่รู้เรื่องเว้ย” ก่อนจะเบนสายตามาจ้องไปยังผู้หญิงอีกคนที่ยูนะเรียกชื่อ

“ไอโกะ” ยูนะเอ่ยเรียกชื่อเพื่อนสาวที่มัวแต่แอบอยู่ด้านหลังให้เดินออกมา

และเมื่อหญิงสาวค่อย ๆ ขยับเท้าก้าวออกมาจาด้านหลัง

...และในวินาทีนั้นเอง สายฟ้าก็จำเธอได้ทันที

ดวงตาคู่คมหรี่ลงเล็กน้อย  ในขณะที่ไอโกะพยายามเก็บสีหน้าและอาการของตัวเองให้เป็นปกติมากที่สุด

“เธอ?” คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน จ้องมองไอโกะนิ่ง เขาจำเธอได้เป็นอย่างดี เพราะเธอคือคนที่มีเรื่องกันกับเขาเมื่อวันก่อน

“สะ สวัสดี ฉะ ฉันไอโกะนะ” เมื่อถึงเวลาที่ต้องเผชิญหน้า เธอก็จะทำเป็นลืมเรื่องที่ตัวเองเคยพูดอะไรไม่ดีใส่เขาไปให้หมดพร้อมกับปั้นหน้ายิ้มให้

“ว่ามาสิ” สายฟ้านำมือล้วงเข้ากระเป๋า เขายืนจ้องเธอหน้านิ่งไม่ต่างจากน้ำเสียงที่ใช้เอ่ยพูดคุยกับเธอ

“คือว่า ที่ฉันมาที่นี่เพราะอยากจะขอรบกวนนายให้ช่วยไปเป็นนายแบบโปรเจกต์งานให้หน่อย”

ไอโกะพยายามมองข้ามสีหน้าเรียบเฉยของเขาไป ก่อนจะกลั้นใจเอ่ยพูดให้กระชับและเข้าเรื่อง

“หึ ก็นึกว่าเรื่องอะไร” เขาหัวเราะในลำคอ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยอย่างยียวน

“เออ...ฉันรู้ว่านายปฏิเสธทุกคนที่มาขอให้นายช่วย แต่ว่า ฉันขอร้องให้นายช่วยฉันสักครั้งได้ไหม คือโปรเจกต์นี้มันสำคัญต่อเกรดของภาควิชาที่ฉันเรียนเอามาก ๆ" สายตาหวานอ้อนวอนคนตรงหน้าอย่างที่ไม่เคยทำกับใครมาก่อน อาจจะเพราะผลลัพธ์ที่ได้มันค่อนข้างคุ้ม เมื่อเทียบกับการเสียศักดิ์ศรีในครั้งนี้

สายฟ้าไหวไหล่เบา ๆ ก่อนจะมองผ่านไอโกะไปด้านหลังเพื่อเอ่ยบอกกับยูนะที่ยืนอยู่ แล้วหันไปมองเพื่อนชายทั้งสองคนของเขา พลางส่งสายตาไล่ให้ทั้งหมดออกไปด้วย

“ฉันอยากคุยกับเพื่อนเธอตามลำพัง"

 “อืม ได้สิ” ยูนะยอมทำตามอย่างว่าง่าย แต่ก่อนที่เธอจะเดินออกไปก็ไม่ลืมที่จะส่งสายตามองไปยังเพื่อนสาวเป็นเชิงบอกว่าทำให้สำเร็จ

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 47 - เป็นแฟนกันนะ END

    ทันทีที่มาถึงคอนโด ไอโกะเดินนำเขาเข้ามาในห้อง เมื่อประตูปิดลงสายฟ้าก็รีบดึงแขนเรียวเดินเข้ามานั่งที่โซฟา ดึงร่างเล็กให้มานั่งอยู่บนตักของเขา พลางใช้แขนแกร่งยึดเอวบางเอาไว้แน่น“อ๊ะ นายจะทำอะไร”“เรายังคุยกันไม่จบ” สายฟ้าขยับใบหน้าหล่อเหลาเข้าใกล้ ใช้สายตาคู่คมจ้องมองดวงตาคู่หวานอย่างลึกซึ้ง“…ถามจริง เธอหวั่นไหวให้ฉันบ้างไหมไอโกะ?” เขาถามพร้อมกับแขนแกร่งรั้งตัวเข้ามาชิดกับอกแกร่ง ในขณะที่เธอใช้มือเรียวดันบ่าของเขาเอาไว้และพยายามจะผละออก“แล้วยังไง ถ้าฉันตอบว่าไม่ จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้หรือไง ในเมื่อทุกอย่างที่นายทำ ฉันไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจอะไรได้เลยด้วยซ้ำ”“แล้วถ้าบอกว่าที่ฉันทำไปทั้งหมด…”“…”“ตั้งแต่ประกาศว่าเราคบกัน จนถึงเราสองคนได้หมั้นกัน เป็นเพราะฉันเป็นคนบอกกับพ่อแม่เองว่าต้องการจะรับผิดชอบเธอ”สายฟ้าเริ่มอธิบายให้คนบนตักฟัง“นายเป็นคนบอกพ่อกับแม่นาย?” หัวใจเธอเต้นแรงให้กับสิ่งที่ได้ยินสายฟ้าพยักหน้า พลางใช้แขนแกร่งโอบกอดเอวบางเอาไว้ไม่ยอมปล่อย ไม่เพียงเท่านั้นเขายังใช้ใบหน้าหล่อซุกลงที่ซอกคอขาว และหอมลงเบา ๆ ตรงนั้น ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาเพราะสิ่งที่เขากำลังจะพูดต่อไปนี้“ฉัน…ก็แ

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 46 - ชอบฉันบ้างไหม

    @ตึกนิเทศศาสตร์“มีอะไรไม่เข้าใจก็ทักหาพี่ได้ตลอดเลยนะ”“ครับ พี่ไอโกะใจดี๊ใจดี ต่างจากคนอื่น ไม่มีเวลาให้ผมสักที” เด็กหนุ่มยิ้มตาหยีใส่สาวรุ่นพี่อย่างไอโกะ ที่กำลังยืนคุยกับรุ่นน้องสายรหัสที่มาขอให้เธอสอนเรื่องเรียนในส่วนที่เขาไม่เข้าใจ“ไม่เป็นไรจ้ะ ถามได้ตลอดเลย”เธอคุยกับเด็กหนุ่มรุ่นน้องอย่างไม่คิดอะไร แต่กลับมีคนบางคนที่มองอยู่ไม่ไกลกำลังคิด และนอกจากจะคิด เขาคนนั้นกำลังเดินตรงปรี่มาหาคนทั้งสองที่ยืนอยู่“งั้นผมขอเลี้ยงข้าวพี่ไอโกะสักมื้อเป็นการตอบแทนได้ไหมครับ” หนุ่มรุ่นน้องเอ่ยถามโดยไม่ทันได้รับรู้ถึงรังสีอำมหิตจากด้ายหลัง และก่อนที่ไอโกะจะตอบกลับ ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้น“ไม่ได้!” สายฟ้าพูดเสียงเข้ม ก่อนจะเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ข้าง ๆ ตัวไอโกะ“สายฟ้า” มือเล็กสะกิดแขนเขาเบา ๆ เมื่อสายตาคมของเขากำลังมองหนุ่มรุ่นน้องด้วยสายตาบ่งบอกได้ชัดว่ากำลังไม่พอใจ“เอ่อ งั้นผมขอกลับก่อนเลยละกันนะครับ สะ สวัสดีครับ” หนุ่มรุ่นน้องหน้าเสีย เมื่อไม่รู้จะทำตัวยังไงต่อ และกลัวจะโดนหมัดของสายฟ้าเข้า จึงรีบเอ่ยลาและเดินออกไปและทันทีเมื่อรุ่นน้องชายเดินลับสายตาห่าง ออกไป“อย่าลืมนะว่าเธอกำลัง

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 45 -รักก็บอกว่ารักไปดิวะ

    @มหาวิทยาลัย“โคตรสะใจเลยที่เพจมหาวิทยาลัยลงข่าวว่าสายฟ้าตามง้อแกจนสำเร็จ และไม่ใช่แค่ตามง้อแต่ถึงขั้นไปขอหมั้นแกเลยด้วย” ยูนะแสดงท่าทีสะใจอย่างที่พูดเมื่ออ่านโพสต์จากเพจมหาวิทยาลัย“แบบนี้พวกจ้องที่อยากจะอ่อยสายฟ้าก็หงายเงิบไปเลยหน่ะสิ” เป็นซีรินที่พูดเสริม“ไม่คิดเลยเนาะว่าสายฟ้าจะหลงเพื่อนเราหัวปักหัวปำขนาดนี้” เธอละสายตาจากหน้าจอมือถือมาจ้องเพื่อนเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ตรงข้าม“คลั่งรักเกินไปแล้ว” เพื่อน ๆ ต่างเอ่ยแซวไม่หยุด จากที่ไอโกะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง และจากที่เพจมหาวิทยาลัยลงแบบนี้ด้วย“แล้วเจ้าตัวทำไมทำหน้าบึ้งแบบนั้นละ ไม่ดีใจเหรอ ในเมื่อแกก็แอบมีใจให้สายฟ้าเหมือนกัน” ยูนะเอ่ยถาม“นายนั่นคิดกับฉัน… คิดแบบเดียวกับฉันจริง ๆ เหรอ?” มาจนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่สายฟ้าทำ คงเป็นเพราะเธอกับเขาและไม่ได้เข้าหากันเพราะความรัก แต่เพราะผลประโยชน์ในตอนแรก“ทำไมแกถึงไม่เชื่อล่ะ” ซีรินเอ่ยถาม“เพราะมันมีเรื่องราวอะไรที่มากกว่านั้น และอีกอย่างเขาไม่เคยบอกให้ฉันรู้ว่าเขารู้สึกยังไง จะบอกก็แค่ต้องการตัวฉัน…”จริง ๆ แล้วเขาก็แค่ต้องการตัวเธอก็เท่านั้นนี่คือความคิดของไอโกะ เธอไม่อย

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 44 - นอนที่แปลว่าไม่ได้นอน

    ระหว่างทาง“นี่มันไม่ใช่ทางไปคอนโดฉันนี่”ไอโกะหันมาแหวใส่สายฟ้าที่กำลังขับรถอยู่ ซึ่งมันคือคนละทางกับคอนโดของเธอและ…เธอรู้ดีว่าเขากำลังจะพาเธอไปไหน“ต่อไปนี้ เธอต้องย้ายมาอยู่กับฉัน” สายฟ้าเอ่ยหน้าตาย พลางละสายตาจากท้องถนนหันมามองไอโกะก่อนจะหันกลับไปมองทางตรงหน้าต่อ“จะบ้าหรือไง นี่นายคิดจะบงการชีวิตฉันถึงขนาดนี้เลยหรือไง?” ไอโกะคิ้วขมวดไม่พอใจ ในเมื่อสายฟ้าคิดจะทำอะไรไม่ถามความเห็นเธอเลยสักนิด“น่า ตามนี้แหละ เอาไว้ว่าง ๆ ฉันจะพาไปขนของเธอมาที่นี่ ส่วนชุดนักศึกษาของเธอยังแขวนอยู่ที่เดิม หรือถ้าอยากได้อะไรเพิ่มก็ซื้อใหม่ไปเลย” สายฟ้าเอ่ยเสียงเรียบ ช่างไม่ได้สนใจเลยว่า ไอโกะนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดมากแค่ไหนเพราะเขารู้ดีว่า...ต่อให้เธอไม่พอใจมากแค่ไหน ยังไงเธอก็ปฏิเสธความต้องการของเขาไม่ได้อยู่ดีซึ่งไอโกะเองเธอก็รู้ถึงข้อนี้ดี เธอจึงจำต้องสงบสติอารมณ์หงุดหงิดของตัวเองลงและไม่พูดอะไรอีกเลยตลอดทางจนกระทั่งถึงคอนโดสายฟ้าเขาขับรถเข้ามาจอดทั้งสองลงจากรถ พากันเดินเข้าคอนโดโดยมีไอโกะเดินตามหลังสายฟ้ามาอย่างเงียบ ๆ แม้จะไม่ค่อยพอใจนักแต่เธอกลับขัดเขาไม่ได้ใช่สิ! ก็พ่อของเธอเล่นทำแบบนี้! ทำร

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 43 - หมั้นหมาย

    หลายวันต่อมา…ก๊อก ก๊อก“พี่ไอโกะคะ ป๊าเรียกให้ลงไปด้านล่างด่วนเลยนะคะ”เสียงแพรวรุ้งขึ้นมาเคาะประตูห้องของไอโกะ ในขณะที่เธอเองเพิ่งอาบน้ำและแต่งตัวเสร็จพอดี จึงเปิดประตูตามลงไป ซึ่งเธอเองก็พอรู้อยู่บ้างว่าเช้านี้ที่บ้านจะมีแขกแต่ที่ไม่รู้…คือแขกที่ว่าของที่บ้านเป็นใคร?เมื่อหญิงสาวเดินลงมาจากชั้นสอง ทันใดนั้นเธอได้ยินเสียงผู้ใหญ่พูดคุยหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน จนกระทั่งเธอเดินมาถึงบริเวณห้องนั่งเล่นเธอจึงยกมือไหว้แขกผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่“สวัสดีค่ะ”จังหวะที่เธอกวาดสายตาไปให้ครบทุกคน จังหวะนั้นดวงตาคู่หวานก็เบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเธอสบตาเข้ากับคนบางคนที่นั่งอยู่ท่ามกลางผู้ใหญ่ตรงนั้นและจะไปใครไม่ได้นอกจาก ‘สายฟ้า’“นะ นาย…”ไอโกะอ้าปากค้างพูดไม่ออก ในขณะที่ป๊าของเธอโพล่งสวนขึ้นมา“พ่อแม่ของสายฟ้า เขาจะมาสู่ขอทาบทามขอเรา” ป๊าของเธอเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง แต่ ไอโกะกลับยืนตัวแข็ง ทำตัวไม่ถูกกับสิ่งที่เกิดขึ้น“สะ สู่ขอ?”“ใช่จ้ะ จะมาขอหมั้นหมายหนูไว้ก่อนจ๊ะ” แม่ของสายฟ้าเอ่ยด้วยรอยยิ้ม เมื่อเธอเห็นไอโกะก็รู้สึกชอบและถูกชะตาในความสวยน่ารักของว่าที่ลูกสะใภ้ในอนาคตทันทีในขณะที่เจ้าตัว

  • กำราบรักวิศวะเลว   EP 42 - ผมพลาดเอง

    เมื่อมาถึงบริเวณหน้าบ้านเธอยิ่งแปลกใจหนักกว่าเดิม เมื่อพบกับรถคันใหญ่จอดอยู่หน้าบันไดทางเข้าบ้าน และมีชายรูปร่างกำยำกำลังขนของภายในบ้านเธอออกมา“ป๊า ทำไมเกิดอะไรขึ้นคะ” ไอโกะงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก“ธุรกิจที่บ้านเราขาดสภาพคล่องมานานแล้วค่ะ ป๊าต้องขายของในบ้านเพื่อนำไปเป็นเงินหมุนเวียนในบริษัท” แพรวรุ้งเอ่ยบอกได้ยินดังนั้นไอโกะรู้สึกจุกที่อก ทุกคนรู้เรื่องนี้มีแค่เธอที่ไม่รู้อะไรเลย“แล้วทำไมป๊าไม่บอกไอเลยล่ะคะ”“อย่าว่าป๊าเราเลยนะ ที่ป๊าไม่ได้บอกไอเพราะกลัวว่าไอจะเครียดจนกระทบกับการเรียน ป๊าอยากให้ไอโฟกัสกับการเรียน ไม่อยากให้มีเรื่องอะไรมาทำให้ไอต้องเครียด” แม่เลี้ยงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อธิบายถึงเหตุผลที่พวกเขาต้องปิดบังเธอไอโกะยืนนิ่งอึ้งจ้องมองป๊าที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ นี่เธอมองป๊าและทุกคนผิดมาตลอดเลยสินะ“ป๊ารักและเป็นห่วงพี่ไอมากนะคะ”“ที่เห็นป๊าดุป๊าคอยเคี่ยวเข็ญเรื่องการเรียนเราเพราะป๊าเป็นห่วงไอมากมากกว่าใครเลยนะ” แม่เลี้ยงอธิบายเพิ่มไอโกะได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกผิดอยู่ในใจมากขึ้น ที่ผ่านมาเธอทำตัวแย่ใส่ป๊าเอามาก ๆ“ทำไมป๊าไม่บอกไอเลย ไอพอจะมีเงิ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status