LOGINShare
บทที่1
Last Updated:
2025-05-20 12:51:32เสียงบีทหนัก ๆ ดังกระหึ่มดังเข้าโซนประสาทหูทันทีเมื่อ'โรสริน'ก้าวขาเข้ามาในคลับชื่อดังแห่งหนึ่งใจกลางเมืองกรุงศรีวิไลซึ่งเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวในยามราตรีในค่ำคืนนี้
ใบหน้าเรียวสวยจับใจชายหันมองเพื่อหาเป้าหมาย ดวงตากลมโตหรี่มองหาผ่านแสงไฟสลัวที่ทำให้เธอรู้สึกมัวตา ก่อนเรียวขายาวจะก้าวเดินไปยังทิศทางเมื่อเห็นเป้าหมายกำลังยืนโบกมือให้กับเธออยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล มุมปากสวยกระตุกยิ้มทักทาย เมื่อมีผู้ชายรอยกายส่งยิ้มทักทายหมายจะเข้ามาทำความรู้จักเธอในค่ำคืนนี้ระหว่างที่ตนเองนั้นกำลังก้าวขาเดินเข้าไปหาเพื่อนสนิทที่อยู่ไม่ไกล เธอแค่โปรยเสน่ยิ้มหวานทักทาย คงไม่ใช่เรื่องผิดอะไรใช่ไหม ร่างสูงโปร่งมีสัดส่วนลงตัวเดินตรงไปและไม่วายที่จะส่งยิ้มทักทายผู้คนที่ให้ความสนใจแก่เธออย่างเป็นมิตร "โรส ทางนี้"เสียงตะโกนแข่งกับเสียงเพลงของปัทมาหรือว่าลูกปัดดังขึ้น ดวงตากลมโตปกปิดความดีใจเอาไว้ไม่มิดยามเมื่อเห็นเพื่อนสนิทกำลังเดินตรงมาทางนี้ ร่างสวยของเจ้าแม่แฟชั่นเจ้าของร้านเสื้อผ้ากำลังโบกมือส่งสัญญาณให้เพื่อนสนิทเดินมาหาด้วยใบหน้าเบิกบานความดีใจเปี่ยมล้นอยู่ในอก เมื่อเห็นร่างสวยในชุดกางเกงยีนขายาว ด้านบนสวมทับด้วยเสื้อสายเดี่ยวลายลูกไม้คล้ายกับเสื้อชั้นในแทบจะปกปิดเต้าอวบอื่มส่วนด้านบนไม่มิด แซ่บ ตั้งแต่ก้าวขาเข้ามาเลยจริง ๆ "ไง" "คิดถึง"ปัทมาพุ่งเข้ากอดเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอหน้ามานานหลายเดือนด้วยความคิดถึง โรสรินยิ้มกริ่มยกเรียวแขนโอบกอดร่างสวยของเพื่อนสนิทด้วยความคิดถึงไม่แพ้เช่นเดียวกัน "ฉันก็คิดถึง"ปัทมาดันตัวออกมา ปลายจมูกย่นจนแทบจะติดกับริมฝีปากเมื่อได้ยินคำว่าคิดถึงจากปากของเพื่อนสาวตรงหน้า "คิดถึง แต่ไม่มาหากันเลยเนี่ยนะ" "ขอโทษได้ไหมล่ะ" "ชิ ไม่ต้องมาพูดเลย วัน ๆ แกก็เอาแต่เฝ้าสวนดอกไม้ไม่คิดจะมาหาเพื่อนอย่างฉันเลยสักนิด"ปัทมาสาวสวยแสดงอาการง้องอนออกมา ซึ่งเป็นเรื่องชินตาสำหรับโรสรินที่มักจะไม่มีเวลามาสังสรรค์กับเพื่อนฝูง นี่ถ้าหากวันนี้ไม่ใช่วันเกิดของปัทมา ให้ตายยังไงโรสรินก็คงไม่คิดจะตีตั๋วนั่งเครื่องบินมาหา ถ้าเจ้าของวันเกิดไม่ต่อสายโทรจิกจนโทรศัพท์แทบจะระเบิดคนอย่างโรสรินก็คงจะไม่ปรากฏตัวยื่นอยู่ตรงหน้าของเธออย่างนี้ "แล้วนี่มีกันแค่นี้เหรอ"โรสรินกวาดสายตามองโต๊ะตัวใหญ่ตรงหน้า ก่อนจะถามหาคนอื่น ๆ ที่จะมาร่วมฉลองวันเกิดของเพื่อนสนิทในวันนี้ "เดี๋ยวพี่ธีร์กับเพื่อนสนิทของเขาจะตามมาทีหลัง นั่งก่อนสิ อยากดื่มอะไรไหมตามสบายได้เลย" "หึ เอาเหมือนเธอก็ได้" "ได้สิ เดี๋ยวฉันจัดให้"โรสรินเดินตามร่างสวยของเพื่อนสาว ก่อนทั้งสองนั่งลงบนโซฟา ปัทมารับหน้าที่เป็นเจ้าภาพเรียกบริกรมาสั่งเครื่องดื่มและอาหารให้กับเพื่อนรักตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมตรงหน้า ทั้งคู่สนิทสนมตั้งแต่เรียนมัธยมกันมาเมื่อจบมหาวิทยาลัยต่างผ่านก็พากันแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง ปัทมาเดินตามความฝันอยากมีห้องเสื้อเป็นของตัวเอง ต่างจากโรสรินที่ชอบใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายอยู่ในไร่ดอกไม้ซึ่งเป็นกิจการที่บิดากับมารดาทิ้งเอาไว้ให้ก่อนที่ท่านทั้งสองจะเสียชีวิตไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหลายปีก่อน "มากรุงเทพคราวนี้ ฉันจะไม่ปล่อยให้แกหนีกลับก่อนครบหนึ่งอาทิตย์แน่"ปัทมาเอ่ยขึ้นเมื่อรสชาติความหวานของไวน์ไหลลงคอ "ก็ไม่ได้บอกว่าจะกลับไว" "ดีล่ะ ฉันกับพี่ธีร์จะจัดทริปไปเที่ยวทะเล อีกสามวันข้างหน้าแกจะต้องไปกับฉันด้วย" "แต่" "ถ้าแกไม่ไปแล้วคิดจะหนีกลับไร่ก่อน ฉันจะตามไปแหกอกแกถึงไร่เลยคอยดู"เจ้าแม่แฟชั่นเอ่ยปากขู่ และโรสรินรู้ ว่าคนอย่างลูกปัด ปัทมา พูดจริงทำจริงอย่างแน่นอน สองสาวนั่งจิบเหล้าพูดคุยกันอย่างถูกคอด้วยความคิดถึง สาวสวยสไตล์เดียวกันต่างตกเป็นเป้าสายตาของผู้ชายหลายต่อหลายคน แต่ด้วยชื่อเสียงของเจ้าแม่แฟชั่นอย่างลูกปัดพ่วงด้วยตำแหน่งคู่หมั้นสาวของนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงอย่าธีระจึงทำให้ไม่มีใครกล้าที่จะเข้าไปยุ่ง ความสนใจของพวกผู้ชายจึงตกไปอยู่ที่ผู้หญิงชุดดำสุดเซ็กซี่อย่างโรสรินในตอนนี้แทน "เสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะ" "อะไร"โรสรินเอ่ยถามก่อนเธอจะวางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะตรงหน้า "ดูสายตาของพวกผู้ชายพวกนั้นสิ มันกลืนเธอได้ก็คงกลืนไปแล้ว"ดวงตากลมโตของโรสรินมองไปยังทิศทางที่เพื่อนสนิทชี้บอก มุมปากสวยของเธอกระตุกยิ้มก่อนจะยกแก้วไว้ขึ้นดื่มทำราวกับว่าไม่ได้สนใจสายตาของชายหนุ่มพวกนั้นทั้งที่มันไม่ใช่ เธอไม่ใช่เหยื่อที่ยอมให้เสือออกล่า "รอให้ฉันเป่าเค้กก่อนนะ ค่อยว่ากัน" "หึ"เพียงแค่มองตาต่างฝ่ายต่างก็รู้ความคิด โรสรินนั่งดื่มไวน์ด้วยความสะบายใจในขณะที่ลูกปัดกำลังส่งข้อความหาคู่หมั้นที่กำลังเดินทางเข้ามาพร้อมกับบรรดาเพื่อนสนิทของเขา ซึ่งหนึ่งในนั้นคือแฟนเก่าของโรสริน "พี่ธีร์คะ ทางนี่ค่ะ" "ขอโทษนะครับที่มาช้า พอดีว่าพี่ติดลูกค้าคนสำคัญกว่าจะปลีกตัวออกมาได้" "ไม่เป็นอะไรค่ะ ลูกปัดเข้าใจ"ธีระเดินเข้ามาโอบเอวคู่หมั้นสาวที่เขาทั้งรักและหวงเธอยิ่งกว่าไข่ในหิน ก่อนใบหน้าหล่อเหลาจะหันมาสะดุดเข้ากับร่างสวยของใครบางคน "สวัสดีค่ะคุณธีระ"โรสรินลุกขึ้นยืนทักทายผู้ชายที่เธอรู้จักมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ไม่ต่างอะไรจากธีระที่เห็นว่าโรสรินเพื่อนสนิทของคนรักเดินทางมาร่วมฉลองวันเกิดในครั้งนี้ด้วย "สวัสดีครับคุณโรส สบายดีนะไม่เจอกันนานเลย" "โรสสบายดีค่ะ คุณธีร์สบายดีนะคะ" "ครับ แล้วนี่มายังไงมาถึงนานแล้วหรือยัง" "รถนั่งเครื่องมาค่ะ เพิ่งจะมาถึงเมื่อเช้า"ตั้งสองกล่าวทักทายด้วยความสนิทกันมาตั้งแต่สมัยยังเรียนมหาลัยอยู่ในกรุงเทพฯ "ดีเลย ลูกปัดได้บอกแล้วใช่ไหมเรื่องไปออกทริปเที่ยวทะเล" "ค่ะ"โรสรินพยักหน้าตอบรับ ก่อนจะหันไปมองเพื่อนสนิทที่กำลังชะเง้อคอราวกับกำลังมองหาใคร "ที่รักคะ คุณณดล กับคุณอคินไม่มาเหรอคะ" "มาครับ แต่มันสองคนยืนสูบบุหรี่อยู่ด้านนอกเดี๋ยวก็คงตามเข้ามา" "อ๋อค่ะ แล้วอีกคน"ริมฝีปากของปัทมาเม้นเข้าหาดวงตากลมโตไม่กล้าจะหันไปมองร่างสูงโปร่งดั่งนางแบบของเพื่อนสนิทที่กำลังยืนยิ้มบาง ๆ ส่งมาให้ ซึ่งธีระเองก็เข้าใจดี "ไอ้ภาคภูมิมันกำลังมา" "..." "เห็นว่าจะพาแฟนของมันมาด้วย"คล้ายกับมีคลื่นลูกใหญ่กระแทกเข้าใบหน้าลูกปัด เจ้าของงานวันเกิดหันไปมองหน้าเพื่อนสนิทด้วยแววตาสำนึกผิดกับสิ่งที่เกิดขึ้น ต่างจากเจ้าตัวที่นั่งลงบนโซฟาหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มราวกับว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรื่องพวกนั้นอีกแล้ว "โรส คือว่าฉัน" "ไม่ต้องคิดมาก เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว" "..." "และตอนนี้ฉันก็โตพอที่จะแยกแยะออก ว่าอะไรควรลืม หรืออะไรที่ควรจะจำ"
Latest chapter
กุหลาบร้ายของนายมาเฟีย บทที่5
ใบหน้าสวยดูโฉบเฉี่ยวมีเสน่ห์อันเย้ายวนของโรสรินตกเป็นเป้าสายตา เธอมีเสน่ห์สามารถดึงดูดเพศตรงข้ามได้จนทำให้ใครบางคนที่ยืนแอบมองอยู่เริ่มรู้สึกไม่พอใจเมื่อมีสายตาของผู้ชายจ้องมองมายังเธอร่างสวยของหญิงสาวสวมรองเท้าส้นสูงก้าวขาเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคง ดวงตากลมโตมองเห็นป้ายห้องน้ำที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ก้าวขาไปถึงก็มีแรงกระชากตรงข้อแขนทำให้ร่างสวยของเธอเซถลาไปตามแรงดึงพรึ่บ"อื้อ""อย่าเสียงดังสิครับ มีคนเดินตามคุณมา"เสียงอ่อนทุ้มฟังดูนุ่มนวลดังขึ้นในขณะที่ฝ่ามือใหญ่ของผู้ชายตรงหน้ากดปิดริมฝีปากของเธอไม่ให้เปล่งเสียงออกมา ดวงตากลมโตของโรสรินเงยจ้องมองเจ้าของน้ำเสียงนั้น พลันทำให้เธอใจเต้นสั่นขึ้นมาเพราะผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า คือเขาคนนั้นเจ้าของสายตาที่จ้องมองเธออยู่ตลอดเวลาตั้งแต่ที่เธอเดินทางมาถึงคลับแห่งนี้'หายไปไหนแล้ววะ'เสียงเข้มซึ่งดังแว่วมาทำให้โรสรินชะงัก เธอหันไปมองยังต้นตอของเสียงก็เห็นร่างสูงใหญ่ของอดีตคนรักอย่างอภาคภูมิซึ่งกำลังยืนหัวเสียอยู่ไม่ไกลราวกับว่าเขามองหาอะไรบางสิ่งบางอย่างไม่เจอตึก ตึก ตึกเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ของอดีตชายคนรักเดินออกไปทำให้โร
กุหลาบร้ายของนายมาเฟีย บทที่4
happy birthday to youเสียงร้องเพลงประจำวันเกิดดังขึ้นในระหว่างที่เสียงเพลงภายในคลับเงียบลง เค้กก้อนใหญ่ในมือของคู่หมั้นหนุ่มทำเอาปัทมาน้ำตาไหลเพราะหลังจากที่เธอเป่าเค้กวันเกิดเสร็จนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงอย่างธีระก็ได้ทำการคุกเข่าของหญิงสาวแต่งงานท่ามกลางความยินดีของนักท่องราตรีในค่ำคืนนี้"ฉันยินดีกับเธอด้วยนะลูกปัด""ฮึก ขอบคุณนะโรส ขอบคุณมาก ๆ "ว่าที่เจ้าสาวไม่อาจจะหยุดน้ำตาได้ จนเพื่อนรักต้องคอยยื่นมือไปซับน้ำตาให้ ใครจะไปคิดว่าวันนี้ธีระจะจัดการเซอร์ไพรส์ทำเอาปัทมาเพื่อนสาวของเธอร้องไห้น้ำตาไหลพรากด้วยความดีใจแบบนี้"นี่คือของขวัญจากฉันนะ"โรสรินล้วงหยิบกล่องของขวัญที่เตรียมมายื่นให้กับเพื่อนสาว และเมื่อปัทมายื่นมือไปรับและเปิดดูมัน เพื่อนสาวถึงกับต้องหลั่งน้ำตาออกมาอีกครั้ง"โรส""ชอบไหม ฉันสั่งทำให้เธอโดยเฉพาะเลยนะ""ยัยบ้า"โรสรินยิ้มออกมาอ้าแขนโอบกอดเพื่อนสาว สร้อยข้อมือรูปดาวสลักชื่อตัวย่อของทั้งคู่เอาไว้ ซึ่งเป็นสิ่งที่โรสรินตั้งใจทำให้ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้มีราคามากมายแต่สำหรับปัทมาแล้วนี่คือสิ่งที่มีค่ามากที่สุดสำหรับมิตรภาพของเธอทั้งคู่"พี่ธีร์คะ ลูกปัดกับโรสขอออกไปเต้นนะคะ"
กุหลาบร้ายของนายมาเฟีย บทที่3
แม้จะรู้สึกตกใจแต่ริมฝีปากของโรสรินก็ยังคงมีรอยยิ้มบาง ๆ ส่งไปให้ เธอรู้อยู่แล้วว่ายังไงก็ต้องพบเจอกับชายหนุ่มตรงหน้า ต่างจากภาคภูมิที่ไม่คิดว่าเขาจะได้พบเจอกับอดีตคนรักอย่างโรสรินอีกครั้งเช่นเดียวกับปานหรือปานชีวาซึ่งได้อยู่ในสภาวะตะลึงงันเมื่อเห็นอดีตแฟนสาวของแฟนหนุ่มยืนอยู่ตรงนี้"ระ...โรส""ยัยโรส ทำไมมาช้านักล่ะฉันดื่มไวน์ไปหลายแก้วแล้วนะ""ขอโทษทีนะ พอดีว่าห้องน้ำมีคนต่อคิวเยอะไปหน่อยก็เลยช้า"โรสรินฉีกยิ้มหวานก่อนหญิงสาวจะเดินไปนั่งลงบนโซฟาข้างเพื่อนสาวคนสนิทท่ามกลางสายตาของทุกคนภายในโต๊ะที่กำลังมองเธออย่างให้ความสนอกสนใจสีหน้าของภาคภูมิไม่ต่างอะไรราวกับถูกผีหลอก เมื่อได้เห็นร่างของอดีตแฟนสาวกำลังนั่งพูดคุยกับเพื่อนสนิทอยู่ตรงหน้าของเขาระยะห่างแค่เพียงยื่นแขนเอื้อม"ภาคคะ ภาค""คะ...ครับ"เสียงเรียกของแฟนสาวคนปัจจุบันทำให้ชายหนุ่มได้สติขึ้นมา ภาคภูมิละสายตาจากอดีตคนรักหันมามองหน้าแฟนสาวซึ่งกำลังนั่งหน้าบึ้งจ้องมองมาที่เขาด้วยความไม่พึงพอใจใช่ เขามองอดีตแฟนสาวอย่างโรสรินนานเกินไปหน่อย ไม่แปลกที่ปานชีวาแฟนสาวคนปัจจุบันของเขาจะเกิดอาการไม่พึงพอใจ"อย่าลืมนะคะ เรื่องของคุณกับผู้หญิ
กุหลาบร้ายของนายมาเฟีย บทที่2
ร่างสวยของโรสรินนั่งลงบนโซฟาอีกครั้งโดยมีสายตาเป็นห่วงของปัทมาคอยลอบมองมาก่อนเธอจะหันหน้าไปกระซิบคุยกับแฟนหนุ่ม"ทำไมเพื่อนพี่ต้องพายายบ้านั่นมาด้วย""พี่จะไปรู้เหรอ อย่าคิดมากเลยน่า มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้"ธีระยังคงมองโลกในแง่ดี แตกต่างจากปัทมาที่ชักสีหน้าใส่คู่หมั้นหนุ่มด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองภายในใจ"ฮัลโหล รอพวกพี่สองคนนานไหมครับน้องลูกปัดคนสวย"เสียงตะโกนแข่งกับเสียงเพลงดังนำทัพมาก่อนร่างสูงใหญ่ของคาสโนวาทั้งสองจะปรากฏกายขึ้นอยู่ตรงหน้าของบุคคลทั้งสาม"พี่ณดล พี่อคิน สวัสดีค่ะ"ปัทมายิ้มออกมาทักทายชายหนุ่มรูปหล่อพ่อรวยทั้งสองที่พึ่งจะมาใหม่ซึ่งทั้งคู่ยังไม่ได้สังเกตดูเห็นว่ามีร่างสวยของใครบางคนกำลังนั่งจิบไวน์อย่างสบายใจอยู่ในขณะนี้"แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะครับ น้องลูกปัด นี่ครับของขวัญวันเกิดจากพี่ณดลสุดหล่อ""ขอบคุณค่ะ""แล้วนี่ ของขวัญจากพี่อคินคนรวย มีความสุขมาก ๆ นะครับน้องลูกปัดคนสวย"พลัวะ พลัวะ"โอ๊ย ไอ้เหี้ยธีระ"สองหนุ่มร้องตะโกนออกมาด้วยความเจ็บเมื่อโดนฝ่ามือหนัก ของพ่อจงอางหวงไข่ฟาดลงบนศีรษะเต็มกำลังอย่างหนักหน่วง"หยอดแฟนกูทุกวันเลยนะมึงสองคน""โถ่ กูสองคนแค่หยอกนิดหยอกหน่อยแ
กุหลาบร้ายของนายมาเฟีย บทที่1
เสียงบีทหนัก ๆ ดังกระหึ่มดังเข้าโซนประสาทหูทันทีเมื่อ'โรสริน'ก้าวขาเข้ามาในคลับชื่อดังแห่งหนึ่งใจกลางเมืองกรุงศรีวิไลซึ่งเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวในยามราตรีในค่ำคืนนี้ใบหน้าเรียวสวยจับใจชายหันมองเพื่อหาเป้าหมาย ดวงตากลมโตหรี่มองหาผ่านแสงไฟสลัวที่ทำให้เธอรู้สึกมัวตา ก่อนเรียวขายาวจะก้าวเดินไปยังทิศทางเมื่อเห็นเป้าหมายกำลังยืนโบกมือให้กับเธออยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลมุมปากสวยกระตุกยิ้มทักทาย เมื่อมีผู้ชายรอยกายส่งยิ้มทักทายหมายจะเข้ามาทำความรู้จักเธอในค่ำคืนนี้ระหว่างที่ตนเองนั้นกำลังก้าวขาเดินเข้าไปหาเพื่อนสนิทที่อยู่ไม่ไกลเธอแค่โปรยเสน่ยิ้มหวานทักทาย คงไม่ใช่เรื่องผิดอะไรใช่ไหม ร่างสูงโปร่งมีสัดส่วนลงตัวเดินตรงไปและไม่วายที่จะส่งยิ้มทักทายผู้คนที่ให้ความสนใจแก่เธออย่างเป็นมิตร"โรส ทางนี้"เสียงตะโกนแข่งกับเสียงเพลงของปัทมาหรือว่าลูกปัดดังขึ้น ดวงตากลมโตปกปิดความดีใจเอาไว้ไม่มิดยามเมื่อเห็นเพื่อนสนิทกำลังเดินตรงมาทางนี้ ร่างสวยของเจ้าแม่แฟชั่นเจ้าของร้านเสื้อผ้ากำลังโบกมือส่งสัญญาณให้เพื่อนสนิทเดินมาหาด้วยใบหน้าเบิกบานความดีใจเปี่ยมล้นอยู่ในอก เมื่อเห็นร่างสวยในชุดกางเกงยีนขายาว ด้านบนสวมทับด
You may also like
