เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 8 วางแผน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-08 14:04:28ที่ว่าการอำเภอ
งานเลี้ยงเล็ก ๆ ถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายภายในจวน ส่วนมากจะเป็นหัวหน้ามือปราบและทหารที่จะมาปรึกษาหารือกันเท่านั้น งานเลี้ยงนี้จึงคล้ายกับการประชุมเสียมากกว่า ที่จะเป็นงานเลี้ยงต้อนรับเหล่าทหาร ซูหวินซี เดินตรวจดูความเรียบร้อย ของอาหารและเครื่องดื่มจนครบหมดทุกอย่างแล้วจึงเดินไปหาผู้ดูแลจวนคนสนิทของท่านตา ที่กำลังดูแลการจัดที่นั่งอยู่กับบ่าวรับใช้ " ท่านพ่อบ้านใหญ่เจ้าคะ " นางเอ่ยเรียกท่านพ่อบ้านใหญ่ที่ดูแลนางมาตั้งแต่เด็กด้วยความเคารพ นางนับถือท่านพ่อบ้านใหญ่เปรียบเสมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง " คุณหนู ท่านจะกลับ แล้วหรือขอรับ " " ใช่เจ้าค่ะ จากนี้ข้าต้องรบกวนท่านพ่อบ้านแล้ว " " รบกวนอะไรกันขอรับ มันเป็นหน้าที่ของข้าอยู่แล้วท่านไม่ต้องเป็นห่วง .... ส่วนเจ้าหลี่เจิน ดูแลคุณหนูให้ดี ๆ นะ " ท่านพ่อกล่าวกับคุณหนูด้วยท่าทางนอบน้อม และหันไปสั่งหลานสาวของตนที่อยู่ด้านหลังของคุณหนูเสียงเข้ม " ทราบแล้วเจ้าค่ะท่านพ่อบ้าน.......ทีกับคุณหนูมีเสียงหนึ่งเสียงสอง พอกับหลานตัวเองฟังแทบไม่ได้ " หลี่เจินแอบบ่นให้ท่านตาของนางเบา ๆ " ยัยเด็กบ้า เจ้าบ่นอะไร ข้าได้ยินนะ " " เปล่าเจ้าค่ะท่านตา ข้าไม่ได้พูดอะไรเลยนะเจ้าคะ คุณหนูเรารีบไปกันเถอะเจ้าค่ะ" หลี่เจินรีบไปหลบข้างหลังคุณหนูของตนแล้วเอ่ยปากชวนนางกลับ " ท่านพ่อบ้าน ข้ากลับก่อนนะเจ้าคะ ฝากบอกท่านตาด้วย " " ขอรับคุณหนู " ท่านพ่อบ้านใหญ่มองตามเด็กสาวทั้งสองไปจนลับสาย ก่อนที่เขาจะกลับไปตรวจดูความเรียบร้อยของงานอีกรอบหนึ่งเพื่อความแน่ใจ ว่าไม่มีอะไรผิดพลาด เรือนรับรอง ไป๋มู่จินเดินนำหน้าเสี่ยวฮัวเข้ามาในจวน ก่อนที่เขาจะได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกไม้ แต่ก็ไม่รู้ว่ามันมาจากไหน " เรียนท่านแม่ทัพ มีคนมารอพบท่านที่ศาลาด้านซ้ายเรือนขอรับ เขาบอกว่าเป็นสหายของท่านขอรับ " บ่าวรับใช้ในจวนรีบมารายงานเมื่อเห็นท่านแม่ทัพกลับมาแล้ว ไป๋มู่จินเพียงแค่พยักหน้ารับรู้และเปลี่ยนทิศทางในการเดิน แล้วตรงไปหาแขกผู้มาเยือนในทันที ยิ่งเขาเดินมาเลื่อย ๆ กลิ่นหอมนั้นยิ่งชัดเจนขึ้น จนเสี่ยวฮัวเองยังเริ่มมองหาที่มาของกลิ่นเช่นเดียวกัน " เจ้ามาทำไม " เมื่อเดินมาถึงศาลาเขาจึงเอ่ยขึ้นถามสหายของตนเองที่นั่งยิ้มอยู่อย่างสบายใจ เหมือนเขาไม่เคยมีเนื่องทุกร้อนใด ๆ เลย " เฮ้อ ข้าจะมาชวนเข้าไปดื่มสุราที่หอจันทราเสียหน่อย ไปยนโฉมสาวงาม ที่ผู้คนต่างเล่าลือกันว่างดงามดุจเทพธิดา " " ไม่ไป " เขาตอบเพียงเท่านั้น ก่อนที่จะเข้าไปนั่งลงตรงข้ามกับเซียวเทียนเฟิง " ถ้าอย่างนั้นข้าให้คนพามาส่งให้ดีไหม " ไป๋มู่จินมองหน้าสหายของตนที่นั่งทำหน้าทะเล้น อยู่ไม่ไกล เขารู้ดีว่าเจ้านั่นหมายถึงอะไร แต่เขาไม่ได้สนใจเลยสักนิด " ไม่ " " เออ ไม่ก็ไม่ เชิญเจ้ารอดาวความรักของเจ้าต่อไปเถอะ แต่หากเปลี่ยนใจ ก็ตามมาก็แล้วกันนะ ข้าไปหล่ะ " พูดจบเซียวเทียนเฟิง ก็ลุกขึ้นยืนอย่างสง่างามและเดินออกไปด้วยรอยยิ้ม ไป๋มู่จินมองตามหลังสหายของตนไปก่อนที่จะส่ายหน้าเบา ๆ แล้วกลับห้องของตนเองเพื่อไปเตรียมตัว ที่ว่าการอำเภอ ท่านนายอำเภอและท่านแม่ทัพรวมถึง หัวหน้ามือปราบทุกคน กำลังวางแผนการบุกรังโจรภูเขาอยู่ด้วยใบหน้าเคร่งเครียด ทุกคนนั่งรอบโต๊ะตัวใหญ่ที่มีแผนที่อยู่ตรงกลางโต๊ะ เวย่ฉีหลินหัวหน้ากองปราบเป็นคนปักหมุด ที่ตั้ง ของค่ายโจร และเส้นทางเข้าออก ทั้งหมดที่เข้าถึงค่ายโจรมากกว่าสิบเส้นทาง " เส้นทางการหลบหนีมีมากเกินไป หากจะนำคนขึ้นไปล้อมจับ คงจะเป็นไปได้ยาก ทั้งสภาพแวดล้อมและเส้นทาง ก็ล้วนมีแต่พวกเป็นมันที่ได้เปรียบ เราจะต้องหาทางที่มีความเสี่ยงน้อยที่สุด " ท่านแม่ทัพเอ่ยขึ้น เมื่อเขามองดูแผนที่และสภาพแวดล้อมโดยรอบแล้วยังไงโจรพวกนั้นก็ยังได้เปรียบอยู่ดี แต่ก็ยังมีอีกวิธีหนึ่ง " แต่หากจะจับโจร ก็คงต้องใช้วิธีของโจร คิดในแบบที่พวกมันคิด ก็อาจจะเจรจากันได้ " " ท่านแม่ทัพหมายความว่าอย่างไรหรือขอรับ " หัวหน้ามือปราบเวย่ เอ่ยถามแทนทุกคนที่ดูเหมือนจะสงสัยเช่นก็ จะมีก็แต่คนของหน่วยพยักฆ์เท่านั้นที่ดูเหมือนจะเห็นเป็นเรื่องปกติ ต้าฉีมองสบตากับท่านแม่ทัพก่อนที่จะเป็นคนตอบคำถามแทนท่านแม่ทัพ " ท่านแม่ทัพคงหมายถึง การใช้วิธีโจรจับโจร ที่อาจจะลดการนองเลือดในครั้งได้ มา เชิญพวกท่านดูทางนี้ " ต้าฉีเรียกให้ทุกคนดูแผนที่และเริ่มต้นอธิบายวิธีการล้อมจับในแบบของหน่วยพยักฆ์ บางคนอาจจะมองว่ามันแปลกและโหดร้าย แต่นในความเป็นจริงแล้วก็มิอาจที่จะปฏิเสธได้ว่านี่เป็นวิธีเดียวที่จะกำจัดคนพวกนั้นได้ เมื่อการหารือได้ข้อสรุปเรียบร้อยแล้ว ท่านนายอำเภอจึงเชิญทุกคนให้ไปร่วมรับประทานอาหารที่ห้องโถงใหญ่ ไป๋มู่จินมองดูอาหารตรงหน้าแล้วยกยิ้มมุมปากอย่างอย่างพอใจ อารหารที่อาจจะดูธรรมดาแต่ก็สามารถพิสูจน์ให้เห็นถึงความใส่ใจและความจริงใจของผู้ที่ดูแลได้เป็นอย่างดี " เชิญท่านแม่ทัพและทุกท่านตามสบาย " ท่านนายอำเภอกล่าวเชิญให้ทุกคนทานอาหาร โดยมีพ่อบ้านฉีเป็นผู้ดูแลความเรียบร้อยอยู่ข้าง ๆ " ไม่ทราบว่าอาหารพื้นเมืองพวกนี้จะถูกปากท่านแม่ทัพหรือไม่ หากท่านแม่ทัพต้องการอะไรเพิ่มเติมก็บอกกับท่านพ่อบ้าได้นะขอรับ " ท่านนายอำเภอเอ่ยขึ้นอย่างเป็นกันเอง ทำให้ท่านแม่ทัพหันมายิ้มให้ผู้สูงวัย " ท่านนายอำเภอเกรงใจเกินไปแล้ว อาหารพวกนี้ล้วนแต่เป็นอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกายของผู้ที่ฝึก วรยุทธที่สุดแล้ว รวมทั้งชาบำรุงนี้ด้วย ช่วยคลายความเหนื่อยล้าได้เป็นอย่างดี นับว่าผู้ดูแลใส่ใจเห็นความสำคัญของสุขภาพมากเป็นแน่ แบบนี้คงต้องขอบคุณผู้ดูแลมากกว่านะขอรับ " ท่านแม่ทัพเอ่ยขึ้นพร้อมกับหันไปยิ้มให้ท่านพ่อบ้านอย่างเป็นมิตร " ไม่เป็นไร ท่านแม่ทัพไม่ต้องเกรงใจ ทานต่อเถอะขอรับ " ท่านนายอำเภอเอ่ยขึ้น ก่อนที่จะทานอาหารต่อและเชิญให้ท่านแม่ทัพอยู่ดื่มสุราด้วยกันเพื่อคุยรายละเอียดของการปราบโจรต่ออีกหน่อย
บทล่าสุด
ของหวงของ ท่านแม่ทัพ ตอนที่ 53 ห่างไกล
สายตาคมทอดมองใบหน้าหวานที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่บนอกกว้างของตน ความสัมพันธ์ของพวกเขากำลังพัฒนาไปในทางที่ดี ความรักกำลังเบ่งบาน แถมพวกเขากำลังจะมีพยานรักด้วยกันอีก ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากับมีเรื่องต้องเดินทางไกล ' มันใช่เวลาที่ไหน แถมเพื่อนร่วมเดินทาง ก็ยังชอบทำหน้าตากวนประสาทเขาอยู่เรื่อยอีก หากไม่ติดว่าเป็นพี่ภรรยาแล้วก็นะ ' และหากไม่ใช่เรื่องสำคัญล่ะก็ เขาไม่มีทางที่จะรับปากฝ่าบาทเป็นแน่ อีกทั้งเขาต้องไปดูให้เห็นกับตา ว่าสหายของเขา นางยังปลอดภัยดีหรือไม่ " นอนไม่หลับหรือเจ้าค่ะ " เสียงหวานที่เอ่ยขึ้นข้างกายดึงสติของเขาให้กลับมา มือเรียวสวยสัมผัสใบหน้าของเขาอย่างแผ่วเบา เขาจึงเอื้อมมือมาจับมือของนางมากุมไว้ " พรุ่งนี้เช้าจะต้องเดินทางแล้ว " " จะเดินทางก็ยิ่งต้องพักนะ " เขาพ่นลมหายใจออกมาเมื่อได้ยินนางเอ่ยเช่นนั้น และกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น แต่ก็มิวายหอมแก้มนวลไปฟอดใหญ่ และตักตวงกลิ่นหอมจากคนในอ้อมแขน หลายเดือนมานี้เขากับนางตัวติดกันตล
ของหวงของ ท่านแม่ทัพ ตอนที่ 52 ราชทูต
ไป๋มู่จินนั่งลงตรงข้ามกับซานเป่าโจที่มาในนามของราชทูต พร้อมกับองค์ชายสาม เขามองสบตาองค์ชายสามเหมือนต้องการคำอธิบาย " นี่คือราชทูตคนใหม่ของแคว้นเหลียง ลู่ซีหยาง บุตรชายบุญธรรมของท่านเสนาบดีฝ่ายซ้าย ลู่เกาหยง " เขากุมมือภรรยาของตนให้แน่นขึ้น น่าดูเหมือนว่านางจะหน้าซีด เมื่อได้ยินชื่อของใครบางคน แต่ที่มากกว่านั้นคงจะเป็นเพราะ นางเพิ่งจะรู้ว่าสหายตรงหน้า ความจริงแล้วเขาเป็นใครมากกว่า " มา เรามาทานอาหารกันดีกว่า " เมื่อองค์ชายสามเอ่ยเช่นนั้นทุกคนในห้องจึงลงมือทานอาหารอย่างเงียบ ๆ องค์ชายสามหันไปมองสบตากับศิษย์พี่ของเขา เพราะเริ่มรู้สึกว่าบรรยากาศในห้องดูเงียบผิดปกติ แต่ศิษย์พี่ของเขาก็ไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่จ้องมองราชทูตคนใหม่ ที่แอบมองฮูหยินน้อยอยู่เป็นระยะ ๆ แต่นางก็เอาแต่นิ่งเงียบและไม่พูดกับใครเลยแล้วจะครึ่งคำ ซานเป่าโจรู้ดีว่าสักวันวันนี้ต้องมาถึง แล้วเขาก็ทำใจเอาไว้แล้วว่า ยังจะต้องโกรธและเกลียดเขามากเป็นแน่ แต่ก็นึกไม่ถึงว่า เมื่อถึงเวลาจริง ๆ แล้ว เขากลับอ
ของหวงของ ท่านแม่ทัพ ตอนที่ 51 ไม่สัญญา
บุรุษร่างสูงสวมชุดคลุมสีดำ เดินตรงไปด้านหน้าอย่างมั่นคง สายตาคมกวาดมองหาใครบางคนที่บอกว่าจะมารอเขา ใบหน้าคมเผยรอยยิ้มบางๆออกมาเมื่อมองเห็นสตรีชุดสีขาวที่ยืนอยู่กลางสะพาน นางเหม่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ก่อนที่นางจะยกมือขึ้นมาประสานกันที่หน้าอกเหมือนกำลังขอพรกับหมู่ดาวที่ส่องแสงสกาวระยิบระยับเต็มท้องนภา ตอนนี้ผู้คนเริ่มทยอยเข้าไปในงานกันหมดแล้ว คงจะเหลือเพียงแค่ไม่กี่คนที่ยังยืนรอคนรักของตนอยู่ และมีบางคนที่เดินกลับไปอย่างหมดหวังเพราะคนที่รอคงไม่มาแล้ว เท้ายาวก้าวเดินตรงไปหาคนตัวเล็กที่ยังยืนหลับตาอยู่ตรงราวสะพาน จูหลงหันมายิ้มให้เขาก่อนที่จะเดินเลี่ยงออกไปอีกทาง บนสะพานแห่งนี้จึงเหลือแค่เขากับนางเพียงสองคน เขาเดินตรงเข้าไปสวมกอดนางจากทางด้านหลัง และใช้มือของตนกุมมือเล็ก ๆ ของนางเอาไว้ คนในอ้อมแขน นางลืมตาขึ้นมาและเอียงหน้ามามองหน้าเขา และมองสบตากับเขา " อธิฐานต่อสิ " นางส่งยิ้มบาง ๆ มาให้ก่อนที่จะหันกลับไปแล้วหลับตาลงเหมือนเดิม เขากระชับอ้อมแขนให้แ
ของหวงของ ท่านแม่ทัพ ตอนที่ 50 เทศกาลหยวนเซียว
ซูหวินซีนั่งมองกล่องไม้ใบเล็กที่สลักลวดลายสวยงามวางทับซองจดหมายฉบับหนึ่งอยู่ มือเรียวหยิบซองจดหมายมาเปิดอ่าน ข้อความข้างในทำให้นางยิ้มกว้างและส่ายหน้าไปมาเมื่อนึกถึงคนที่เขียนจดหมายฉบับนี้ ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นสามีของนางนั่นเอง เขาหายตัวไปตั้งแต่เช้า ทิ้งไว้เพียงกล่องไม้กับซองจดหมาย แต่เมื่อนึกไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ก็ยิ่งทำให้ใบหน้าหวานแดงขึ้นไปอีก พูดอะไรผิดนิดผิดหน่อยก็ไม่ได้ เขาคนนั้น เป็นต้องคอยย้ำตลอดเลย แค่บอกว่าไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อนยังผิดเลย และยังมีหน้ามาบอกอีกว่าเขาไม่ใช่เพื่อนนางแต่เป็น..... คนอะไรเอาแต่ใจชะมัดเลย " อ่านอะไรอยู่อะ " " อะ จูหลงเจ้า.....เสียมารยาท " นางรีบเก็บจดหมายไว้ในแขนเสื้อทันทีเมื่ออยู่ ๆ จูหลงก็โผล่มาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียง ถึงแม้ว่านางจะมองไม่ทัน แต่ก็ยังทำหน้าล้อเลียนอยู่ไม่ไกล " ใต้เท้าเสี่ยว " ซูหวินซีหันไปโบกมือเรียกเสี่ยวฮัวที่กำลังเดินผ่านมาพอดี แต่จูหลงนั่งหันหลังอยู่จึงมองไม่เห็นเขา " หุห
ของหวงของ ท่านแม่ทัพ ตอนที่ 49 สามีไม่ใช่สหาย
แดนเหนือที่สงบสุขมานานพักหลังนี้เกิดเรื่องวุ่นวายมากมายนับไม่ถ้วน ไป๋มูจินมองข้อความในกระดาษที่เสี่ยวฮัวนำมาให้ ด้วยความกังวลใจ ช่วงนี้ที่แถบชายแดนมีคนต่างแคว้นลักลอบเข้ามาอยู่บ่อยครั้ง ถูกหน่วยลับที่ต้าฉีจัดตั้งจับตัวได้ เห็นทีเขาต้องออกไปดูด้วยตัวเองเสียแล้ว ว่าคนพวกนั้นมีจุดประสงค์อะไรกันแน่ " เสี่ยวฮัว ไปเตรียมม้าด่วนเลย " " ขอรับ " ร่างสูงเดินออกจากห้องตำราเขาเดินตรงไปยังเรือนของตนเอง แต่ก็ต้องหยุดมองใครบางคนที่นั่งอยู่กลางสวนดอกไม้ นางกำลังทำอะไรบางอย่างกับแปลงดอกไม้พวกนั้น " ซีซี เจ้าทำอะไร " เขาเอ่ยถามคนตัวเล็กพร้อมกับพยุงนางให้ลุกขึ้น จากแปลงดอกไม้ที่นางกำลังพรวนดินอยู่ " ก็แค่....ปลูกดอกไม้เอง.....ไม่ได้หรอ " ใบหน้าหวานหันมามองเขาด้วยความสงสัย หากเขาบอกว่าไม่ได้ นางคงจะหาว่าเขาเป็นจอมบงการหรือเปล่า ตอนนี้นางยังตั้งครรภ์อยู่ ก็ไม่ควรที่จะมาทำอะไรแบบนี้ " เอ่อ ได้เดี๋ยวข้าช่วย " " ท่านไม่ต
ของหวงของ ท่านแม่ทัพ ตอนที่ 48 จำได้แค่ไหน
นางรู้ดีว่าบุรุษคนนี้ไม่เคยพูดล้อเล่นก็เหมือนกับตอนนี้ ที่พอมาถึงจวนปุ๊บเขาก็ชวนนางมาที่ห้องเลยน่ะสิ มือเรียวรับชุดทำแผลมาจากสาวใช้คนสนิท ก่อนที่พวกนางจะออกไปแล้วปิดประตูให้อย่างเสร็จสับ รู้งานเสียจนน่าหมั่นไส้ นางหันกลับไปมองคนที่นั่งถอดเสื้อรออยู่ที่เตียง แต่พอเดินเข้าไปใกล้ก็เห็นรอยช้ำสีม่วงขนาดใหญ่บนไหล่ของเขาอย่างชัดเจนขึ้น มือเรียวสัมผัสรอยช้ำอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะลงมือทายาให้กับเขา " ท่านช่วยอยู่นิ่ง ๆ ได้ไหมเจ้าคะ " นางบ่นเบา ๆ เมื่อคนตรงหน้าขยับไปมาและชอบเอานิ้วมามาหมุนผมของนางเล่นซนเหมือนเด็ก ๆ เลย เมื่อเขายังไม่หยุดนางจึงหยุดทายาแล้วเงยหน้าขึ้นสบตาคมที่มองนางอยู่ก่อนแล้ว เขายิ้มมุมปากด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์ คล้ายกับหมาป่าที่กำลังวางแผนตะครุบเหยื่อ ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน เหยื่อที่ว่า ก็คงจะเป็นนาง " เอ่อ ...ยาเจ้าค่ะ " หลี่เจินเดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยยา ดวงตาของนางหันไปสบตา กับสาวใช้คนสนิทของตนและมองถ้วยยาด้วยรอยยิ้ม
บางทีคุณอาจจะชอบ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
เชี่ยเก้อจวี๋จื่อ230.1K viewsข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น16.7K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง46.9K viewsข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่66.6K viewsตัวร้ายผู้นั้นเก็บข้ามาเลี้ยง
suniki338 viewsองค์ชายสารเลวท่านจะตีข้าหรือ
องค์หญิงโนเนม3.0K viewsย้อนรักสี่คราลวงชะตาเคียงท่าน
เทียนสื่อ2.2K viewsไป๋ฟางเซียน ภรรยาข้ามภพ
รอยหยัก - หนิงอัน2.6K views
