ตอนที่ 4 ข้าจะเป็นเทพแห่งโชคลาภ!

ตอนที่ 4

ข้าจะเป็นเทพแห่งโชคลาภ!

ถงอี๋ส่ายหัวเล็กน้อย แล้วเดินตามนางเข้าไปในโรงพนัน สาบานได้เลยว่าตั้งแต่เกิดมาจนบำเพ็ญเพียรมาหลายปี เขายังไม่เคยย่างกรายเข้าไปในสถานที่เช่นนี้มาก่อน

“แม่นางซ่ง ข้าว่าเรารีบ...”

ยังไม่ทันกล่าวอันใด เขาก็เห็นซ่งเมยเมยย่นหัวคิ้วอย่างไม่พอใจ ก่อนจะยกมือห้ามเขา “คอยเดี๋ยวเจ้าค่ะ”

นางมองไปยังเหล่าชายฉกรรจ์ตามโต๊ะพนันที่กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนาน พลันนึกอะไรขึ้นมาได้จึงหันไปหาถงอี๋ “ต่อไปเรียกข้าว่าเมยเมยเถิดเจ้าค่ะ”

ถงอี๋ได้ยินกลับเม้มปากเรียวบางเป็นเส้นตรงแน่น มองแววตานางซุกซนของนาง ก่อนจะคลำหาถุงเงินข้างเอวแล้วยื่นให้ “ให้เล่นแค่โต๊ะเดียวเท่านั้น เสร็จแล้วก็ออกเดินทางต่อ”

ซ่งเมยเมยเบิกตากว้างอย่างตื่นเต้น นางอยากเล่นอยู่มากก็จริงแต่ติดตรงที่ไม่ได้พกเงินติดตัวตั้งแต่แรก มือเล็กรีบรับถุงเงินมาด้วยความยินดี

“ข้าขอยืมท่านถูจื่อก่อนเจ้าค่ะ ถ้าเจอท่านพ่อกับท่านแม่แล้วจะรีบคืนให้ท่านทันที”

ถงอี๋ไม่ได้จะคิดให้นางยืมแต่จะให้นางด้วยซ้ำ ยามเขาอยู่ในสำนักเซียนก็ไม่ได้ใช้อยู่แล้ว ดังนั้นนางจะคืนหรือไม่เขาก็ไม่ได้กล่าวว่า

“เมยเมย เจ้าเล่นเป็นหรือ ถ้าเกิดเราใช้เงินหมดเล่า!” กลับกันสีหน้าของซ่งเหนียวเหนี่ยวกลับตึงบนใบหน้าน้อยแทนนาง

ซ่งเมยเมยคลี่ยิ้ม “หมดก็เรื่องของเงินเถิด!” จากนั้นก็สาวเท้าไปที่โต๊ะพนันตัวหนึ่ง

แต่ซ่งเหนียวเหนี่ยวที่ได้ยินนางพูดกลับฉายใบหน้ากระวนกระวาย

นี่จะผลาญเงินทองเกินไปแล้ว!

“พี่ชายทั้งหลาย ไม่ทราบว่าพอจะมีใครแจกแจงกติกาให้ข้าฟังบ้างได้หรือไม่”

พวกชายหนุ่มที่ได้ยินก็เงยหน้ามอง ครั้นเห็นเป็นสตรีงดงามนางหนึ่งกับเด็กน้อยก็แสยะยิ้มขึ้น จากนั้นหนึ่งในชายหนุ่มก็พูด “ถ้าเจ้าอยากเสียเงินขนาดนั้นพวกข้าจะบอกให้!”

“โต๊ะที่พวกเราเล่นกันอยู่ก็คือการทายผลลัพธ์ของลูกเต๋าในถ้วย อยากจะพนันก็วางเงินลงบนจำนวนตัวเลขที่กระดาษด้านหน้าบ่าวผู้นั้น ถ้าเจ้าพนันถูกก็รับไปเลยสิบเท่าของเงินที่วาง ถ้าในรอบนั้นไม่มีใครทายถูกก็ให้รางวัลแก่ผู้ที่ทายผลใกล้เคียงที่สุดห้าเท่า แต่ถ้าเจ้าพนันไม่ถูกก็เสียเงินที่วางไปเลย!”

ซ่งเมยเมยฟังไปสองตาก็สังเกตลูกเต๋าบนจาน ก็พบว่ามันมีทั้งหมดหกด้าน หกเลข

“ในถ้วยมีลูกเต๋าแค่สามลูกใช่หรือไม่เจ้าคะ” ยามนางได้ยินพวกเขาบอกเงินรางวัลก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

ชายหนุ่มคนเดิมไม่ตอบแต่ก็ยกนิ้วขึ้นมาสามนิ้วให้นางแทนเป็นการยืนยันในสิ่งที่นางถาม ก่อนที่จะใช้สายตาไร้มารยาทไล่มองซ่งเมยเมยอย่างเปิดเผย แต่เจ้าตัวกลับไม่รู้

ถงอี๋จากเดิมที่อยู่ไกล เห็นชายหนุ่มไล่สายตามองนางเช่นนั้นก็เขยิบตัวเข้ามาประชิดพวกนางทันที ก่อนที่สายตาจะสบเข้ากับชายในโต๊ะพนันคนเดิม จนอีกฝ่ายเบนหน้าหลบหนีไม่กล่าวอันใดอีก

สายตาเช่นนั้นน่ากลัวไปแล้ว!

“ขอนามแฝง” แต่ละโต๊ะจะมีบ่าวรับใช้อยู่ คอยนับเงิน แจกเงิน และลงชื่อผู้เข้าร่วม

ซ่งเมยเมยครุ่นคิดอยู่นานก็นึกไม่ออก เอ่ยออกไปส่งๆ “ปรมาจารย์ หญิงงาม กับปีศาจนกแล้วกัน!”

“เหลวไหล!” เสียงของถงอี๋กับซ่งเหนียวเหนี่ยวดังขึ้นพร้อมกันอย่างเป็นปฏิปักษ์

“ก็ข้านึกไม่ออกนี่นา”

ถงอี๋ส่ายหัว แล้วหันไปหาบ่าวรับใช้ “นามแฝงว่าเมยคำเดียว”

กลับกันซ่งเมยเมยกลับไม่ยอม “ไม่เอาๆ”

ถงอี๋ถอนหายใจ “เช่นนั้นก็ไม่ต้องเล่น”

สุดท้ายต้องยอมแพ้ เจ้าปรมาจารย์นั้นบทจะโมโหก็ขี้โมโหจริงๆ!

หลังจากบ่าวรับใช้ปิดฝาถ้วยแล้วเขย่าลูกเต๋าสองสามทีก็วางลง นางตัดสินใจเทเงินตำลึงสีทองที่อยู่ในถุงออกมาจนหมดแล้ววางไว้ในผลลัพธ์เลขสิบสอง

“แน่ใจหรือ?” เสียงขึ้นจมูกที่มีแววของความโมโหอยู่เล็กน้อยของถงอี๋กระซิบถามที่ข้างหูนาง

เขาใช้พลังตรวจสอบแล้วจึงรู้ว่าในถ้วยมีจำนวนรวมกันได้เท่าไร หากไม่ใช้วิธีการขี้โกงเช่นนี้เขาคงถูกสตรีตรงหน้าใช้วิธีการโง่งมโดยการพนันหมดตัวไม่สนว่าการเดินทางข้างหน้าจะเอาเงินที่ไหนมาใช้เลยสักนิด!

ซ่งเมยเมยไม่คิดว่าเขาจะอยู่ด้านหลังนางจึงอดสะดุ้งขึ้นมาไม่ได้ แถมลมหายใจอุ่นร้อนของเขาก็พ่นออกมาจรดลำคอนางพอดิบพอดี ใบหน้าของนางจึงเห่อร้อนขึ้นมา

“ถะ ถ้าไม่เช่นนั้นควรเลือกอันไหนดีเจ้าคะ” ซ่งเมยเมยเงยหน้าไปด้านหลังอย่างใจกล้า หันมามองถงอี๋ที่กำลังหลุบตาลงมาเช่นกัน โดยที่ใบหน้าของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงคืบ

ปรมาจารย์ถูจื่อถอยหลังเล็กน้อย ก่อนจะอ้อมผ่านตัวนางไปด้านหน้าแล้วย้ายกองเงินไปวางไว้ที่จำนวนสิบห้าแทน “ลองดู”

หลังจากทุกคนวางเงินเดิมพันกันหมดแล้วบ่าวรับใช้ประจำโต๊ะก็เปิดถ้วยออกเผยให้เห็นจำนวนลูกเต๋าทั้งสามลูก

“นามแฝงเมยชนะเดิมพัน ได้เงินรางวัลสามร้อยตำลึงทอง!”

ซ่งเมยเมยอ้าปากค้างหันหน้าไปมองถงอี๋ช้าๆ ก็พบว่าเขามีเพียงใบหน้าเรียบเฉย

“สุดยอด...” นางยังตะลึงไม่หาย หลังรับเงินสามร้อยตำลึงโดยนางขอเป็นตั๋วเงินสองร้อยตำลึง อีกหนึ่งร้อยตำลึงทองขอเป็นเงินตำลึง “อีกสักรอบได้ไหมเจ้าคะ”

ถงอี๋มองแววตาสุกใสแสนซุกซนของนางก็อมยิ้มขึ้นอย่างอดไม่ได้ ก่อนจะเอ่ยเสียงนิ่งเรียบ “ข้าพูดไว้แล้ว แค่โต๊ะเดียวเท่านั้น”

ซ่งเมยเมยเดินคอตกออกมาจากโรงพนันอย่างน่าเสียดาย นางกำลังจะได้เป็นเทพแห่งโชคลาภแท้ๆ กลับถูกมารขัดขวาง!