ตอนที่ 6  ย้อนเรื่องราวความรักในอดีต

ขังรักเมียลับ

ตอนที่ 6  ย้อนเรื่องราวความรักในอดีต

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในตอนที่พาฝันกำลังนั่งกินข้าวอยู่ที่บ้าน หญิงสาวหันมามองโทรศัพท์ที่ส่งเสียงอยู่ ก่อนที่จะยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าใครกันที่เป็นคนโทรเข้ามา

“ค่ะพี่นักรบวันนี้โทรมาแต่เช้าเลยนะคะ” เสียงใสเอ่ยไปตามสายทำเอาคนที่กำลังโทรหายิ้มแก้มแทบปริ

“คิดถึงโทรหาไม่ได้หรือยังไงกัน ตัวอยู่ที่บ้านแต่ว่าใจอยู่ที่อื่นแล้วตอนนี้ทำไงดี” นักรบหยอดความหวานไปตามสาย

“ปากหวานนะคะ วันนี้งานไม่ยุ่งเหรอคะถ้าโทรมาเร็วกว่านี้ฝันจะได้ชวนพี่นักรบมากินข้าวด้วยกันที่บ้าน”

“ไม่อยากกินข้าวอยากกินฝันได้ไหม?”

“พี่นักรบพูดอะไรก็ไม่รู้ ไม่อายบ้างหรือไง”

“โอเคค่ะเดี๋ยวพี่ไปรับที่บ้านนะคะ จะได้ไปลองชุดแต่งงานกัน”

“โอเคค่ะแล้วเจอกันนะคะ” พาฝันวางสายแล้วรีบกินข้าวต่อ

“นักรบเหรอลูกที่โทรมา” แม่เอ่ยถามลูกสาวที่นั่งยิ้มแก้มปริ

“ค่ะแม่เรานัดกันไปลองชุดแต่งงานค่ะ” พาฝันตอบแม่แล้วยิ้มให้ผู้เป็นแม่อย่างมีความสุข

“แม่ดีใจนะที่หนูจะเป็นฝั่งเป็นฝาสักที อย่างน้อยแม่ก็อุ่นใจที่ผู้ชายที่จะมาดูแลลูกคือนักรบ แม่เลือกคนไม่ผิดจริงๆ”

“อะไรนะ ! ได้ๆ จะรีบออกไปเดี๋ยวนี้”

เสียงพ่อคุยโทรศัพท์แล้วเดินออกมาด้วยหน้าตาคร่ำเครียดเป็นอย่างมาก

“มีอะไรหรือคะคุณพ่อ ท่าทางเป็นเรื่องด่วนเหรอคะ” พาฝันเอ่ยถามพ่อเมื่อเห็นสีหน้าของพ่อที่มีท่าทางกระวนกระวาย

“ไม่มีอะไรหรอกลูกแค่เรื่องงานทั่วไปเท่านั้นเอง พ่อไปทำงานก่อนนะ” พูดจบพ่อก็เดินออกไป สองคนแม่ลูกมองหน้ากันแล้วยิ้ม กระทั่งเสียงของรถนักรบเข้ามา ชายหนุ่มเข้ามาทักทายแม่ของพาฝันก่อนพากันออกไป

ในรถ...นักรบจับมือพาฝันเอาไว้แล้วยกขึ้นมาพรมจูบทั่วหลังมือของหญิงสาว

“พี่ตื่นเต้นจังเลยอยากให้ถึงวันแต่งงานของเราสองคนไวๆ จังแต่งวันนี้เลยดีไหม”

“ทำไมรีบล่ะคะ ยังไม่ถึงวันหมั้นเลยด้วยซ้ำพี่จะข้ามไปแต่งเลยไม่ได้นะคะ” พาฝันพูดแล้วหัวเราะด้วยความเขินอาย

“กว่าพ่อแม่จะยอมให้เราสองคนลงเอยกันได้เนี่ยพี่แทบบ้านะ แล้วต้องมารออีกความจริงพี่ไม่ได้หัวโบราณอะไรขนาดนั้นแทบจะอยากเข้าพิธีวันนี้พรุ่งนี้เลยด้วยซ้ำ” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับจอดรถไว้ริมทางพาฝันหันรีหันขวางมองชายหนุ่ม

“จอดรถทำไมคะ รถเป็นอะไรหรือเปล่าคะพี่นักรบ”

นักรบยิ้มพร้อมกับส่ายหัวให้กับความน่ารักและรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของหญิงสาว ก่อนที่จะจับไหล่ทั้งสองข้างของเธอแล้วค่อยๆ โน้มใบหน้ามาประกบริมฝีปากอย่างแผ่วเบา

“อื้อ..”

พาฝันใช้กำปั้นทุบที่อกชายหนุ่มเบาๆ นักรบรวบมือทั้งสองของหญิงสาวเอาไว้ก่อนผละริมฝีปากออกมาแล้วจ้องมองหน้าหญิงสาวที่เขารักด้วยแรงปรารถนา

“พี่นักรบขโมยจูบฝันอีกแล้วนะคะ คนนิสัยไม่ดี” พาฝันต่อว่าด้วยท่าทางที่เอียงอาย

“ก็พี่รักแค่ฝันมีแค่ฝันคนเดียวนี่นาจะให้ทำไงได้ น่ารักขนาดนี้ใครจะไปทนไหว พี่ละอยากจะพับฝันเก็บใส่กระเป๋าไม่ให้ใครได้มองเลยแหละ”

“รีบไปกันเถอะค่ะ” พาฝันบอกกับชายหนุ่มด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ นักรบยังคงจับมือเอาไว้แล้วชะโงกหน้าไปหอมแก้มพาฝันอีกหนึ่งครั้ง สองครั้ง ตามด้วยประกบปากอีกครั้งหนึ่ง

“จำเอาไว้นะพี่รักฝัน และพี่ก็ไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมาใกล้คนรักและว่าที่ภรรยาของพี่ด้วยนะรู้ไหม พี่จะรัก จะหึง จะหวงคนรักของพี่มากๆ เข้าใจไหม”

นักรบตั้งคำถามพร้อมกับหยิกที่แก้มหญิงสาวเบาๆ ทำเอาพาฝันถึงกับหัวเราะ

“หากรักขนาดนี้ฝันไม่อยากจะคิดเลยนะคะว่าถ้าหากพี่นักรบเกลียดฝันจะเป็นยังไง”

“พี่ไม่มีทางเกลียดฝันหรอกนะ ทั้งรักทั้งคลั่งขนาดนี้จะเกลียดได้ไง”

นักรบตอบแล้วหันมายิ้มให้กับหญิงสาวก่อนที่จะขับรถออกไปยังร้านชุดวิวาห์ที่ทั้งสองคนได้นัดลองชุดเอาไว้

“สวยหล่อมากเลยค่ะคุณน้องขา น่าอิจฉามากเลยนะคะเจ้าบ่าวก็หล่อดูแลเทคแคร์เจ้าสาวขนาดนี้ ยินดีด้วยนะคะ” พนักงานสาวภายในร้านรีบอวยทั้งสองคนเพราะเหมาะสมกันมากจริงๆ นักรบมองหน้าว่าที่ภรรยาในอนาคต

“พี่เลือกคนไม่ผิดจริงๆ”

“ถ้าบอกว่าเลือกคนไม่ผิดต่อจากนี้ห้ามมีใครหรือว่าใกล้ชิดผู้หญิงคนไหนนะคะเพราะฝันจะหึงพี่มากๆ พี่นักรบจะเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่ฝันจะรัก และฝากชีวิตไว้นะคะชาตินี้ฝันจะไม่รักใครนอกจากพี่ค่ะ”

สองคนต่างยืนจ้องมองและยิ้มให้แก่กันอย่างมีความสุข

“พี่นักรบคะรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเถอะค่ะจะได้รีบกลับไปทำงานช่วงนี้เห็นคุณพ่อบอกว่าพี่งานยุ่งๆ นี่คะยืนยิ้มอยู่ได้”

“อืมใช่จ้าช่วงนี้ที่ไซต์งานก่อสร้างงานค่อนข้างยุ่ง แต่งานยุ่งแค่ไหนพี่ก็รักและคิดถึงฝันตลอดนะรู้ไหม”

.............................................

พี่นักรบหวานละมุนคลั่งรักมาก

อย่าลืมกดติดตามนักเขียน กดใจ เก็บเข้าชั้นด้วยนะคะ จะได้ไม่พลาดทุกการอัพเดทค่ะ