เข้าสู่ระบบแชร์
66: บทบาทที่เปลี่ยนไป [1]
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-29 15:46:08หลังจากความครื้นเครงเมื่อครู่ผ่านไป บัดนี้กลับมีแต่ความเคร่งเครียด ข้อมูลที่ได้จากฉู่หรงนั้นสำคัญและค่อนข้างเป็นเรื่องที่ยากจะควบคุม
“บรรณาการเหล่านั้นเป็นเพียงกลลวงเอาไว้บังหน้าเท่านั้น เสด็จลุงต้องการให้พวกเขาทำอย่างไรก็ได้ให้แคว้นซ่งกับแคว้นเป่ยบาดหมางกัน”
“เรื่องนี้พวกเราก็พอจะรู้มาบ้าง ตอนคณะทูตเข้าพักที่เมืองหน้าด่าน พวกนั้นใช้พิษหลอนประสาทเพื่อจะควบคุมพวกเรา ดีที่น้องหญิงรู้ว่าถุงหอมของนางรำมีพิษเสียก่อน ไม่เช่นนั้นเรื่องจะยิ่งเลวร้ายมากกว่านี้” แม่ทัพหนุ่มไม่ลืมที่จะโยนความดีความชอบนี้ให้กับภรรยา หากว่าวันนั้นไป๋เหลียนไม่บังเอิญพบถุงหอมเข้าพอดี ฝ่ายที่จะต้องเสียเมืองก็คือพวกเขาเอง
“ฉู่หรงเจ้ามาถึงนี่ไม่กลัวว่าเหลียงเยว่อ๋องจับได้หรอกหรือ” ซิงเยี่ยนรู้สึกเป็นห่วงฉู่หรงไม่น้อย เดิมทีพี่ชายของนางจะได้ขึ้นเป็นองค์รัชทายาทสืบทอดบัลลังก์ แต่เมื่อไม่นานมานี้กลับล้มป่วยจากนั้นก็สิ้นใจอย่างรวดเร็ว ฉู่หรงที่เป็นทายาทสายตรงเพียงคนเดียวหากไม่มีพี่ชายแล้ว คนที่จะสืบบัลลังก์ต่อก็คงจะเป็นนางแล้ว ทว่ายามนี้กลับถูกผู้เป็นลุงกด บีบบังคับ ให้สละสิทธิ์ที่นางควรจะได้รับ รวมถึงเห็นนางเป็นเครื่องมือทางการเมือง
“วางใจเถอะ เขาเป็นคนสั่งให้ข้ามาเอง ส่งข้ามาเพื่อให้แต่งงานกับเจ้า” ฉู่หรงขยิบตาพร้อมกับใช้นิ้วเรียวเกลี่ยแก้มสากของซิงเยี่ยน ก่อนจะหลุดขำกับท่าทางเข็ดขยาดของอีกฝ่าย
การแต่งงานระหว่างเครือญาติมีให้เห็นจนชินชา จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ลูกพี่ลูกน้องอย่างนางและซิงเยี่ยนจะถูกเสนอให้เกิดการแต่งงานกันขึ้น ทั้งนางและเขาไม่ได้มีสายเลือดที่เข้มข้นถึงเพียงนั้น แม้ท่านแม่ของนางจะเกิดจากบิดาคนเดียวกันกับจักรพรรดิซิงเสวียนจง ทว่ามารดาของนางก็เป็นเพียงน้องสาวที่เกิดจากพระสนม
แต่เพราะเสด็จแม่เคยช่วยชีวิตองค์จักรพรรดิไว้หลายครั้ง พวกท่านจึงรักใคร่ปรองดองมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเสมอมา
“พอเถอะฉู่หรงข้าขนลุก ให้เจ้าเข้าวังข้ามีหวังนางสนมถูกเจ้าเอาไปหมดกันพอดี” ซิงเยี่ยนถึงกับเอือมระอากับพฤติกรรมเช่นนี้ของญาติผู้น้อง ปัดมือนางออกทันที ครั้งก่อนก็แอบปลอมตัวเป็นบุรุษไปเที่ยวหอนางโลม แล้วแอบอ้างชื่อเขาไปใช้ทำเรื่องฉาวโฉ่ไปทั่ว ตามเช็ดตามล้างไม่หวาดไม่ไหว
“พวกท่านเลิกล้อกันเล่นได้แล้ว วันนี้เรามีเวลาไม่มากนะขอรับ” หลี่มู่กวารีบทัพก่อนที่คนทั้งสองจะออกนอกเรื่องไปไกล ต้องปวดหัวทุกครั้งยามทั้งสองพบหน้ากัน เป็นเขาทุกครั้งที่ต้องคอยเป็นกรรมการห้ามไม่ให้ทะเลาะกัน
“เรามาเข้าเรื่องกันได้แล้ว ฉู่หรงเจ้าไม่ต้องการยึดอำนาจเจ้าคืนแล้วหรือ เหตุใดคราวนี้ถึงได้ยอมทำตามคำสั่งเหลียงเยว่อ๋องง่ายเช่นนั้น”
“ไม่หรอก ข้าก็แค่แสร้งยอมทำตัวว่าง่าย ขอเพียงการเจรจาครั้งนี้ล้มเหลว ข้าก็จะมีโอกาสพลิกสถานการณ์กลับมาได้ ขอเพียงทำให้ประชาชนและคนในราชสำนักไขว้เขวและขาดความเชื่อมั่นได้ ข้าก็จะมีโอกาสเปิดโปงเสด็จลุง”
การบริหารภายในมันเน่าเฟะมานานแล้ว ความมั่งคั่งเป็นเพียงแค่เปลือกนอกเท่านั้น ของที่นำไปเป็นบรรณาการแลกเปลี่ยน ก็แทบจะขนออกมาทั้งคลังหลวง นี่คือการเดิมพันครั้งสุดท้ายของเสด็จลุง หากครั้งนี้พลาดความไว้ใจจากประชาชนและราชสำนักก็จะไม่เหลือแล้ว เมื่อนั้นก็จะถึงคราวของตนบ้าง
“เตี่ยซำฮวงผู้นี้ก็ใช่ย่อย เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวนัก” ทำทุกอย่างไม่เลือกวิธีเพื่อจะได้มาในสิ่งที่ต้องการ ทั้งยังยืมมืออีกคนเพื่อจะแทงอีกคน แม่ทัพหนุ่มไม่อาจปฏิเสธเลยว่าหากคลาดสายตาจากคนผู้นี้ พวกเขาอาจจะตกที่นั่งลำบากได้ทุกเมื่อ
“ครั้งนั้นเขาวางยาพวกเจ้าไม่ได้ ด้วยนิสัยไม่ยอมคนครั้งนี้เขาต้องใช้วิธีเดิมแน่ คนเจ้าเล่ห์เช่นนั้นพวกเจ้าคิดว่าเขาจะทำอย่างไร” คนข้างกายเสด็จลุงมีแต่เหมือน ๆ กันทั้งนั้น เพื่อเป้าหมายล้วนไม่เลือกวิธี ก็เหมือนกับพวกมันวางยารัชทายาท ทั้งวิธีสกปรกใช้ข้ออ้างในตอนเสด็จพ่อล้มป่วย ตั้งตนขึ้นเป็นผู้แทนพระองค์
“วางยาตัวเองหรือเจ้าคะ”
อยู่ ๆ คนที่เอาแต่นั่งฟังอย่างเงียบ ๆ ก็โพล่งขึ้นกลางปล้อง คำตอบของไป๋เหลียนทำให้ฉู่หรงถึงกับต้องตบมือให้ ไม่คิดว่าภรรยาสหายจะทันเล่ห์กลถึงเพียงนี้
“ถูกต้อง ถึงเมืองหลวงพวกเขาคงรู้แล้วว่าของทั้งหมดคือของปลอม ดึงดันไปต่อก็มีแต่พังกับพัง ดังนั้นเตี่ยซำฮวงจะต้องเล่นลูกไม้นี้แน่นอน”
บทล่าสุด
ข้ากลายเป็นตัวประกอบที่ตื่นมาในอ้อมกอดของพระรอง 83: ลำบากน้องหญิงแล้ว [2]
ชายหนุ่มรู้สึกผิดปกติกับกลิ่นกำยาน ยิ่งสูดดมเข้าไปก็ยิ่งมีความต้องการมากขึ้น เขาจึงทำลายโถกำยานนั่นเสีย แต่ก็ดูเหมือนจะสายเกินไป เมื่อตัวเขาเองก็ยากจะควบคุมร่างกายและความรู้สึกได้แล้วร่างบางถอดชุดตนเองออกอย่างเร่งรีบไม่รับฟังสิ่งใดทั้งนั้น ปากหรือก็คอยรับจูบจากคนตัวโตได้อย่างช่ำชอง อารมณ์กำหนัดของคนทั้งสองกำลังพุ่งทะยานขึ้นสูงถึงขีดสุด ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่เคยมีบัดนี้กลับเลือนหาย รู้เพียงว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้กายเบื้องล่างสงบลงด้วยเพราะเป็นเวลากลางวัน แสงจากด้านนอกลอดผ่านช่องระบายจึงทำให้เห็นอะไรต่อมิอะไรได้ชัดเจน สองกายเปลือยเปล่าโผเข้าหากันอย่างหื่นกระหาย กอดตวัดเกี่ยวพันเต็มไปด้วยไฟแห่งราคะไม่มีที่สิ้นสุด“อ้าส์ ท่านพี่ ข้าขออีก ไม่พอ ข้าอยากได้มันอีก”แม้ยามนี้นางจะกลืนกินแก่นกายเนื้อเข้าไปจนมิดด้ามแล้วก็ตาม ทว่าความรู้สึกภายในมันกลับบอกว่าไม่เพียงพอ ทั้งยั่วทั้งบดอย่างที่ไม่เคยคิดว่าตนเองจะกล้าทำแต่ก็ทำ เร่งเร้าให้อีกฝ่ายออกแรงกระแทกมากกว่านี้“อ้าส์...พี่ พี่ไม่อยากให้เจ้าเจ็บ” ชายหนุ่มขบกรามแน่นเพื่อข่มอารมณ์ให้ได้มากที่สุด ดูเหมือนว่าตัวเขาเองจะอาการหนักมากกว่าค
ข้ากลายเป็นตัวประกอบที่ตื่นมาในอ้อมกอดของพระรอง 81: แผนการเดิม ๆ [2]
หว่านปิงที่ยืนแอบอยู่มุมอับประตูได้แต่กำหมัดแน่น ไม่เคยโกรธและเกลียดใครได้เท่าไป๋เหลียนมาก่อนในชีวิต นับตั้งแต่สตรีผู้นี้เข้ามาความใส่ใจที่เคยได้รับก็ถูกดึงไปจดหมด แม้แต่กิจการร้านค้าก็ยังยกให้มันแต่ตนกลับไม่ได้อะไรเลย วัน ๆ ได้แต่แสร้งปั้นหน้าเอาใจยายแก่หนังเหนี่ยวเสียจนน่าเบื่อแล้วข้าเล่า....ข้าควรเป็นคนที่ได้สิ่งเหล่านั้นทั้งหมด ไม่ใช่เป็นใครที่ไหนก็ไม่รู้ที่เพิ่งเข้ามาได้ไม่ถึงเดือนหว่านปิงกลับไปที่ห้องตนเองด้วยความรู้สึกเจ็บแค้น นางเริ่มคิดวางแผนกำจัดสะใภ้บ้านนอกให้เร็วที่สุด ก่อนที่สมบัติทั้งหมดในจวนจะไม่เหลือให้ตนสักชิ้น วันรุ่งขึ้นเจ้าตัวอาศัยช่วงเวลาที่ฮูหยินหลี่ออกไปพบปะสหาย ลงมือทำตามแผนทันทีบุตรสาวจวนแม่ทัพเข้าครัวแต่เช้า ลงมือเคี่ยวน้ำแกงไก่ด้วยตนเองทั้งยังพูดปาว ๆ ว่าที่ทำไปนั้นก็เพื่อบำรุงพี่ชายและพี่สะใภ้ เพราะนางนั้นอยากจะเป็นท่านอาเต็มทนบ่าวไพร่ที่ได้ยินดังนั้นก็พากันกระซิบกระซาบ พูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติ คุณหนูหว่านปิงช่างน่ารักเหลือเกิน อยากได้หลานถึงกับลงมือทำของบำรุงด้วยตนเองไฉนเลยบ่าวไพร่ความรู้น้อยจะรู้เหตุผลที่แท้จริง น้ำแกงไก่หม้อนั้นเต็มไปด้วยสมุนไพรแล
ข้ากลายเป็นตัวประกอบที่ตื่นมาในอ้อมกอดของพระรอง 80: แผนการเดิม ๆ [1]
บทสรุปของเรื่องราวครั้งนี้ จบลงด้วยการที่แคว้นฉู่ถูกเรียกร้องให้จ่ายค่าทำขวัญ และรับผิดชอบที่คณะทูตใช้กลอุบายเล่นสกปรก เพื่อหวังจะให้แคว้นเป่ยยกเส้นทางสายไหมให้แคว้นฉู่สามารถใช้ร่วมกันได้โดยไม่ต้องเสียค่าผ่านทางใด ๆ รวมไปถึงต้องการให้ยินยอมรับข้อเสนอที่ไม่เป็นธรรมอีกหลายอย่างแม้คณะทูตแคว้นฉู่จะพยายามแก้ตัวอย่างไร ก็ไม่มีใครสามารถช่วยได้ ด้วยครั้งนี้มิใช่เพียงเรื่องความบาดหมางของทั้งสองแคว้น มันกลับพ่วงไปถึงแคว้นซ่ง พวกเขาถูกลากมาเกี่ยวข้องด้วยก็เพราะเตี่ยซำฮวงเคยใช้พิษหลอนประสาท ซึ่งเป็นพิษขึ้นชื่อของแคว้นซ่ง เพื่อหวังให้ทั้งสองฝ่ายแตกคอกันการกระทำอันหยาบช้า ยิ่งทำให้มีความผิดมากเท่าทวีคูณ แม้จะปฏิเสธก็ยากแล้วเมื่อทางแคว้นเป่ยมีทั้งพยานและหลักฐานมัดตัววันรุ่งขึ้นได้มีคำสั่งให้เหล่าคณะทูตพร้อมกับคนทรยศอย่างอำมาตย์โส่ว ถูกขับไล่ออกจากแคว้นทันที เตี่ยซำฮวงจึงได้รู้ในตอนนั้นเองว่าไม่มีผู้ใดทรยศพวกเขาทั้งนั้น ที่พ่ายแพ้ย่อยยับมันเป็นเพราะพวกเขามั่นใจตนเองเกินไป โดยไม่รู้ตัวเลยว่าถูกซ่อนแผนมาตั้งแต่แรกเมื่อเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไปสู่คนภายนอก แคว้นฉู่ถูกประณามไม่มีชิ้นดี ด้วยแรงกดดันอันม
ข้ากลายเป็นตัวประกอบที่ตื่นมาในอ้อมกอดของพระรอง 79: พลาดหนึ่งครั้งสะเทือนทั้งแคว้น [3]
“นี่มันอะไรกันฝ่าบาท คราวนี้พระองค์จะแก้ตัวอย่างไร โหดเหี้ยมนักถึงกับวางยาพวกเราเชียวหรือ เช่นนั้นสัญญาเมื่อครู่ถือว่าเป็นโมฆะ ต่อไปนี้แคว้นฉู่จะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด ได้โปรดทุกท่านในที่นี้ให้ความเป็นธรรมกับพวกเราด้วย อย่าได้ปล่อยให้คนชั่วลอยนวล” เตี่ยซำฮวงได้ทีรีบหาพรรคพวกเป็นการใหญ่ แสร้งทำตัวเป็นผู้ถูกกระทำ หวังพลิกสถานการณ์กลับมาเป็นฝ่ายได้เปรียบ“เจ้ากล่าวหาเราเป็นครั้งที่สองแล้วนะ ใต้เท้าเตี่ยเจ้ามีหลักฐานหรือว่าเราเป็นผู้กระทำ”“ฝ่าบาทยังจะแก้ตัวอีกหรือ ใคร ๆ ก็เห็นหลังจากทูตของเราดื่มสุราเขาไปก็กระอักเลือดออกมาทันที ทุกท่านในที่นี้ล้วนเป็นพยาน”“ฝ่าบาทมิใช่ว่าพวกกระหม่อมปรักปรำพระองค์แต่อย่างใด แต่หากพระองค์ไม่มีหลักฐานเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ พวกเราก็จนใจไม่อาจอยู่ข้างพระองค์ได้พ่ะย่ะค่ะ” ซีหยางอ๋องแห่งแคว้นฉานลุกขึ้นออกความคิดเห็น พวกเขาเป็นมิตรอันดีกับแคว้นเป่ยมาช้านาน ทว่าจะให้หลับหูหลับตาเข้าข้างอย่างเดียวก็มิใช่เรื่อง ด้วยเกี่ยวพันไปถึงชื่อเสียงด้วยเช่นกัน“กระหม่อมเห็นด้วยกับซีหยางอ๋องพ่ะย่ะค่ะ” องค์ชายเก้าแคว้นซ่งกล่าวเสริมทัพ แม้จะรู้สึกสะใจไม่น้อยกระนั้นก็ไม่สามารถแสดง
ข้ากลายเป็นตัวประกอบที่ตื่นมาในอ้อมกอดของพระรอง 78: พลาดหนึ่งครั้งสะเทือนทั้งแคว้น [2]
เมื่อตรวจสอบแล้วว่าอาหารและเครื่องดื่มของเหล่าบุคคลสำคัญไม่มีพิษปนเปื้อน หญิงสาวจึงพยักหน้าให้เหล่านางกำนัลลำเลียงอาหารและเครื่องดื่มออกไปได้ เพียงเท่านี้เหล่าเชื้อพระวงศ์จึงได้ดื่มกินกันอย่างวางใจหลังจากดื่มกินชมการแสดงได้สองบทเพลงจึงได้เวลาสำคัญ คณะทูตแคว้นฉู่ก้าวออกมายืนตรงกลางลานต่อหน้าพระพักตร์ ด้านหลังพวกเขาล้วนเป็นของที่นำมาบรรณาการแลกเปลี่ยนทั้งสิ้น ในมือของเตี่ยซำฮวงผู้เป็นหัวหน้าคณะก็ยังมีกล่องไม้รูปทรงยาวขนาดหนึ่งฉื่อ (1ฉื่อ= 30.48 เซนติเมตร) ถืออยู่ นี่ก็เป็นอีกหนึ่งอย่างที่ผู้เป็นนาย กำชับว่าต้องนำมาบรรณาการให้ถึงมือองค์จักรพรรดิให้ได้“ก่อนจะถึงเวลาสำคัญ กระหม่อมเตี่ยซำฮวงขอเป็นตัวแทนมอบของขวัญเล็กน้อยแก่ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ” เสนาบดีเฒ่าส่งกล่องไม้ให้กงกงน้อย ของด้านในไม่ใช่ของมีค่าอะไร เป็นเพียงแค่ม้วนภาพวาดของพระสนมกุ้ยเฟย มีศักดิ์เป็นพระขนิษฐาองค์จักรพรรดิแคว้นเป่ย แต่งเชื่อมสัมพันธ์ไมตรีเมื่อหลายสิบปี ท่านอ๋องตั้งใจใช้สื่อในเชิงข่มขู่จักรพรรดิซิงเสวียนจงทันทีที่ได้รับกล่องไม้องค์จักรพรรดิซิงเสวียนจงได้เปิดออกดูต่อหน้าธารกำนัล พระองค์ก็ถึงกับเบิกตากว้างหัวเราะอย่างชอบใจ
ข้ากลายเป็นตัวประกอบที่ตื่นมาในอ้อมกอดของพระรอง 77: พลาดหนึ่งครั้งสะเทือนทั้งแคว้น [1]
“ผู้ช่วยเหล่าเปียวสั่งกำชับทุกคนดีแล้วใช่ไหม” หลังจากที่แกล้งป่วยเพื่อถ่วงเวลา บัดนี้เตี่ยซำฮวงพร้อมแล้วที่จะดำเนินการต่อให้จบ ท่านอ๋องทรงเร่งให้เขาจัดการให้เรียบร้อย ก่อนที่ฝ่าบาทจะทรงฟื้นคืนสติ ไม่เช่นนั้นสิ่งที่ลงแรงมาทั้งหมดก็จะสูญเปล่า“เรียบร้อยขอรับ ยาถอนพิษอยู่ที่ข้าน้อย ใต้เท้าต้องรีบจัดการให้จบเรื่องภายในสี่ชั่วยามนะขอรับ ไม่เช่นนั้นข้าน้อยได้ตายจริง ๆ เป็นแน่” เหล่าเปียวไม่ลืมที่จะกำชับเจ้านาย หากว่าเกินสี่ชั่วยามไปแล้วแม้มียาถอนพิษก็ช่วยอะไรไม่ได้ เขาเองก็กลัวตายเช่นกัน“รู้แล้วน่า ถ้าเจ้าไม่รอดข้าก็ไม่รอดเหมือนกัน ”ระหว่างเดินทางไปยังอุทยานหลวงซึ่งเป็นสถานที่จัดงาน เสนาบดีเตี่ยซำฮวงมีสีหน้าเคร่งเครียดไม่น้อย แม้ว่าจะวางแผนมาแล้วเป็นอย่างดีแต่อะไรก็ไม่แน่นอน ทุกอย่างล้วนเหนือความคาดหมายได้ทุกเมื่อท่ามกลางลานกว้างอุทยานหลวง ผู้คนกำลังหลั่งไหลกันเข้ามาไม่หยุด เหล่าเสนาอำมาตย์และผู้ที่เกี่ยวข้องต่างตั้งตารอช่วงเวลาสำคัญ ส่วนบนแท่นบัลลังก์ด้านบนสูงสุดคือที่ประทับขององค์จักรพรรดิ ลดหลั่นกันลงมาก็ที่นั่งสำหรับเชื้อพระวงศ์และบุคคลสำคัญ“ฝ่าบาทเสด็จ”เสียงก้องกังวานของกงกงน้อยดั
บางทีคุณอาจจะชอบ
ภรรยามิหวนคืน
ไห่ถาง13.1K viewsซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้30.1K viewsเกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า
มู่มู่134.5K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง114.6K viewsชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม
หลงเวลา /จู้หมิง2.4K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ17.7K viewsทะลุมิติมาเป็นฮูหยินของกังฉินผู้เย็นชา
บ.บี2.1K viewsสามีข้า คือคนป่าคลั่งรัก
ฮาจิฮาจิ707 views
