เช้าวันถัดมาทุกคนช่วยกันเก็บกระโจมที่พักอย่างรวดเร็ว จากนั้นผลัดเปลี่ยนกันไปทำธุระส่วนตัว จึงจะได้มาทานมื้อเช้าร่วมกันก่อนจะเดินทางต่อ หลังมื้อเช้าใกล้จะเริ่มขบวน ทุกคนหันไปสนใจเสียงวิ่งของม้า ที่ตรงมายังจุดที่พักแห่งนี้อย่างรีบร้อน เมื่อหยุดม้าได้ผู้รับหน้าที่ส่งของอย่างเร่งด่วนในกล่องใบนี้ ลงจากหล
“เอาไว้ข้าจะไปฝึกใช้มันกับพวกเจ้า ในเมื่อเสร็จเรื่องแล้วพวกเราก็ออกเดินทางกันต่อเถิด ยังมีศัตรูรออยู่อีกไม่น้อยกระมัง ที่เฝ้ารอการไปถึงของพวกเรา”“รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ”และการเดินทางต่อไปแดนใต้ คนที่มีความสุขคงมีเพียงคนเดียว รัชทายาทถึงกับรู้สึกหมั่นไส้ญาติผู้น้องคนนี้ยิ่งนัก และได้คิดเอาไว้ในใจแล้
“ว่าอย่างไรท่านจอมยุทธทั้งสอง ยังจะสู้ต่อหรือไม่ข้ามีเวลาไม่มาก ไม่ว่างเล่นเป็นเพื่อนพวกเจ้าหรอกนะ ลูกน้องที่พามาด้วยด้านหลัง ก็เข้ามาพร้อมกันทีเดียวเถิดจะได้จบ ๆ กันไปเสียที” เซียวหนิงหลงเอ่ยท้าท้ายฝ่ายตรงข้ามด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง“ท่านพูดเองนะซื่อจื่อ แล้วอย่าได้กล่าวโทษกันทีหลัง พวกเจ้าบุกเข้าไปพร้
เมื่อญาติผู้น้องเชื่อมั่นว่าทุกอย่างสามารถรับมือได้ รัชทายาทย่อมมีความมั่นใจในการทำงานเช่นกัน “ข้าขอเอ่ยคำสาบาในฐานะรัชทายาทของแคว้นฉู่ ข้าจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง การสร้างเรือรบครั้งนี้จะต้องสำเร็จ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่อาจขัดขวางความยิ่งใหญ่นี้ได้”“อีกไม่กี่วันเมื่อไปถึงเมืองหย่งชุน ก็จะทรงรู้ว่าแม่
แดนใต้กำลังจะเริ่มต้นการสร้างเรือ ที่มีขนาดใหญ่และเป็นเรือรบของแคว้นฉู่ ที่ไม่เคยมีใครคิดจะทำมาก่อน แม้แต่แม่ทัพฉานเองก็ยังคาดไม่ถึง ว่าฮ่องเต้จะทรงมีรับสั่งอนุญาต และยังสนับสนุนงบประมาณจำนวนมากจึงทำให้เกิดความคิดอยากครอบครองขึ้นมา แต่แม่ทัพฉานก็รู้ดีว่ามันไม่ง่ายถึงเพียงนั้น ถ้าคนที่เดินทางมาควบคุ
“อืม ดีมากแล้วค่อยมารับรางวัลจากข้าหลังจากงานนี้สำเร็จ”“ขอบคุณฮูหยินใหญ่เจ้าค่ะ”แม่ทัพฉานขี่ม้าเข้ามาช่วยฮูหยินรองทั้งสอง จนหยุดม้าที่พยศนี้ได้ แต่ด้านในรถม้ากลับมีอาการไม่สู้ดีเสียแล้ว เมื่อสตรีทั้งสองเกิดอาการเจ็บครรภ์อย่างรุนแรงกรี๊ดดด! “เจ็บข้าเจ็บท้องเสี่ยวม่าย ข้าเจ็บท้องเหมือนกับว่ามีอะไรก
กว่าจะปรับปรุงร้านเสร็จก็ใช้เวลาอยู่พอสมควร เนื่องจากเป็นร้านขนาดใหญ่มีสภาพที่เก่าแล้วจึงต้องรื้อทิ้ง และสร้างใหม่ทุกอย่างเพื่อความมั่นคงทนทานรองรับลูกค้าจำนวนมากได้ และยังได้ทำร้านผลไม้อยู่ข้าง ๆนอกจากนี้ลู่ชิงยังคิดรายการอาหาร เอาไว้ใช้ดึงดูดลูกค้าเพียงเดือนละหนึ่งครั้ง ถือว่าเป็นรายการพิเศษ ที่ท
เมื่อได้วัตถุดิบหลักมาแล้ว ลู่ชิงก็เริ่มลงมือทำอาหารมื้อพิเศษนี้ทันที โดยเริ่มจากทำความสะอาดขาหมู ให้เต๋อฟาติดเตาไฟทั้งสองเตาตั้งหม้อใบใหญ่เพื่อให้ต้มขาหมูได้ง่าย จากนั้นใส่น้ำให้ท่วมแล้วใช้ไฟแรง ใส่หอมใหญ่ แครอท กระเทียม รากผักชี ใบกระวาน เมล็ดผักชี พริกไทยเม็ด เกลือป่น คนให้เข้ากันแล้วใส่ขาหมูลงไป
เป๊าะ!! “ยินดีต้อนรับแขกที่มาเยือนยามวิกาล ไม่ทราบว่าพวกเจ้ามีกิจธุระอันใดที่นี่หรือ ถึงได้พาคนมาเยอะแยะถึงเพียงนี้”“พวกข้าจะมีกิจธุระหรือไม่ไม่เกี่ยวกับพวกเจ้า หลีกไปถ้าไม่อยากเจ็บตัว พวกข้าแค่ต้องการพาคนไปจากที่นี่เท่านั้น ไม่ต้องการทำร้ายใคร”“อ้ออ คนที่เจ้าต้องการคงจะเป็นเยี่ยเกาจงนั่นกระมัง คน
“ท่านแม่ทัพข้าน้อยเสียงอวิ๋นขอรับ”“เสียงอวิ๋น เข้ามาแล้วปิดประตูซะ”“ขอรับ” แอ๊ดด กึก“มีเรื่องอันใด ยามนี้เจ้าต้องดูแลการฝึกอยู่ที่ค่ายทหารมิใช่หรือ ถ้าเกิดปัญหาแค่ส่งทหารมาแจ้งให้ข้าทราบก็พอกระมัง”“เมื่อยามเว่ยข้าน้อยได้รับจดหมายที่มาจากใต้เท้าเยี่ย จึงนำมันมาให้ท่านแม่ทัพโดยตรง เรื่องนี้ข้าน้อย
ขุนนางฉ้อฉลถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง ซึ่งเป็นตำแหน่งขุนนางขั้นสูง ขุนนางบางกลุ่มที่เพิ่งจะรวมตัว และคิดจะสร้างอำนาจให้ตนเอง จำต้องหยุดความคิดนั้นเอาไว้ทันที เมื่อการประหารเจ็ดชั่วโคตรของตระกูลฉุนเกิดขึ้นต่อจากตระกูลเหลียวกลุ่มอำนาจตระกูลใหญ่ยังถูกตรวจสอบ เพื่อค้นหาหลักฐานที่ซุกซ่อนไว้ออกมาจนได้ แล้วพวกตนท
ฉุนจิ้งหานและคนในตระกูลเดินพ้นประตูมาได้ไม่เท่าไหร่ ทั้งก้อนหิน ผักเน่า ๆ ต่างลอยมากระทบตามร่างกายทันที เพราะชาวบ้านที่ได้ยินการประกาศถึงความผิดของฉุนจิ้งหาน ทำให้พวกเขารับไม่ได้กับเรื่องที่สนับสนุนให้มีการก่อกบฏโป๊ะ โป๊กก โอ๊ยยย“ขุนนางชั่วคิดจะทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนกันหมด แต่ตนเองกับครอบครัวอยู
“กระหม่อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“อืม ไปจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จเถิด ในที่สุดขุนนางชั่วในราชสำนักก็ถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง เจ้าเองก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยเล่า เกิดเจ็บป่วยขึ้นมาประเดี๋ยวงานที่ยังค้างอยู่จะไม่เสร็จเอาได้”“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมทูลลา”ซ่งจูเก๋อที่ถูกคนสนิทปลุกขึ้นมากลางดึก ย่อมตกใจระคนแปลกใจที่ชิ
“ขอรับท่านพ่อ”“รับบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“ฉุนจิ้งหาน เจ้ามันร้ายเงียบจริง ๆ แม้แต่เปิ่นหวางยังมองข้ามเจ้า หลังจากนี้คงต้องตรวจสอบให้ถี่ถ้วนมากกว่าเดิมเสียแล้ว”ชุนชานกับปาเซี่ยไม่อยู่เฝ้าเฉย ๆ พวกเขาช่วยกันแยกของมีค่า ที่เป็นของเก่าแก่ของราชวงศ์แยกไว้ต่างหากกับทองคำแท่ง เซียวหนิงหลงไปพบแม่ทัพเสวี่ยบอกเล่า
จนสะดุดตาเข้ากับกล่องไม้ใบที่วางอยู่บนชั้นข้างผนังห้อง มันมีแม่กุญแจล็อคไว้อย่างดี ชุนชานจึงถือออกมารอให้ชินอ๋องมาถึง ค่อยให้เจ้านายเปิดด้วยตนเอง จากนั้นจึงได้สำรวจดูเครื่องประดับและของตกแต่งอีกหลายอย่าง ที่ควรจะอยู่ในวังหลวงมากกว่าอยู่ที่นี่อีกหลายชิ้น ปาเซี่ยที่ใช้ความเร็วจนรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย
ชุนชานกับปาเซี่ยคอยติดตามจับตาดู การกระทำในแต่ละวันของฉุนจิ้งหาน ว่าไปที่ใด นัดเจอกับผู้ใดบ้างหรือไม่ หรือแม้กระทั่งยามที่ทำงานอยู่ ได้เรียกใครเข้าไปพบเป็นการส่วนตัวไหม ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาฉุนจิ้งหานยังคงทำเช่นเดิมไม่มีสิ่งใดผิดปกติแต่ในเย็นวันหนึ่งในยามซวี ฉุนจิ้งหานได้ออกจากจวนตรงไปยังร้านขา
“ลูกพี่ท่านจะเสียงสั่นไปทำไม ก็แค่เด็กหนุ่มหน้านิ่งเพิ่งจะเริ่มฝึกวรยุทธ์กระมัง ที่แม่ทัพหลู่พูดเช่นนั้นเพราะเกรงใจ ที่เป็นบุตรชายของชินอ๋องก็เท่านั้น ถ้าอายุน้อยเท่านี้ฝีมือเก่งกว่าระดับแม่ทัพ คงสังหารคนได้มากมายแค่เพียงกระพริบตาแล้วล่ะ ลูกพี่อย่าไปเชื่อข่าวลือให้มากจะดะ ฉัวะ!! อ่ะ มะ ไม่จริง ตุบ”