#ออพิมของคุณสาม EP.2 มาเฟียเลี้ยงเด็ก (๔) จบตอน

ชายหนุ่มส่ายหน้าเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเอาแต่เดินเข้าไปหลบที่หลังม่านที่อยู่ใกล้บานหน้าต่างใหญ่ที่มองลงไปด้านล่างได้ถนัด เขาคิดว่าหล่อนคงไม่ก้าวเข้ามาก็ต่อเมื่อตนนั้นก้าวเข้าไปเอง จึงตัดสินใจขยับรองเท้าหนังจระเข้มันวาวเข้าใกล้หล่อนที่อยู่หลังผ้าม่าน

“เฮือก!” เจ้าตัวเล็กสะดุ้งโหยง เอาหน้ามุดผ้าม่านหนาที่แทบจะปิดตัวเองไม่มิด จนโดนฝ่ามือหนาของสามก๊กดึงมันออก ปรากฏความงดงามเต็มตา ท่ามกลางแสงแดดจ้าที่สาดส่องเข้ามาผ่านบานหน้าต่าง

เด็กสาวนั้นสวยจนแทบปฏิเสธไม่ได้ว่ากระตุ้นโสตประสาทความรับรู้ทางเรื่องเพศให้ตื่นได้ดี เธอในชุดสายเดี่ยวคอเสื้อแหวกต่ำ ผ่าหน้าผ่าหลัง ผ่าขานั้นสวยจนไม่มีที่ติ พาลทำให้กายแกร่งของสามก๊กนั้นเกร็งเครียด

การถุกกระตุ้นโดยที่รู้ตัวว่ามันจะไม่สำเร็จดั่งใจหวัง มันช่างทรมานเหลือเกิน

ปึง!

“อ๊ะ!” เสียงหวานหวีดร้องในลำคอเมื่อคนตัวใหญ่กว่ายันและดันเธอจนไปชิดกับบานหน้าต่างใหญ่ดังปึง แดดร้อนลามไล้แผ่นหลังนวลเนียนจนเธอหยีตา คุณสามหรี่ตาลงมองใบหน้าของหล่อนที่แต่งเติมเมคอัพไปเพียงน้อย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังดูสวยพิฆาตสิ้นดี

“อย่ามาว่ากูโหดร้ายแล้วกัน ในเมื่อเธอยั่วยวนกูก่อน” ริมฝีปากหยักลึกขยับพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงแหบต่ำเย้ายวน ใบหน้าของเด็กสาวเหรอหราและขึ้นสีเลือดฝาด ยิ่งเขาขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ในขณะที่เธอจนมุมอยู่แบบนี้ สาวเจ้ายิ่งหลับตาปี๋ด้วยความกลัว

ตึกตัก ตึกตัก

ริมฝีปากนั้นอยู่เพียงเอื้อม ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดใบหน้าของหล่อนอย่างตั้งใจ ออพิมแก้วนั้นแสนตื่นตะลึง เพราะนี้เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่อยู่ใกล้ชิดกับบุรุษได้ถึงขนาดนี้โดยไม่มีเจ้าคุณพ่อมายืนคุมเชิง

กะ... ใกล้จักได้จุมพิตกันแล้ว

ก็อกๆ!

“นายครับ คุณเอมมิกามาขอพบครับ”

ทว่า

เสียงเคาะประตูอย่างมีมารยาทที่มาพร้อมกับทุ้มต่ำของลูกน้องที่ขัดขึ้นกะทันหันระหว่างที่ปากใกล้จรดเด็กสาวอายุสิบแปดปี ก็ทำให้คุณสามผละออกจากเธอทันควัน การหักห้ามใจกับความทรมานที่แสนหอมหวานนี้ทำให้มาเฟียหนุ่มรู้สึกโล่งใจที่ไม่ได้จูบเด็กสาวตรงหน้าไปจริงๆ

เธอยังคงเผยอปากค้าง มองคุณสามที่ขยี้ผมของตนเองจนยุ่งเหยิงจากที่เซ็ตมาจนเนี๊ยบอย่างหัวเสีย

แกรก

“เอ่อ... คุณเอมมิกามาขอพบครับนาย” ลูกน้องอ้ำอึ้งไปเมื่อเห็นว่าทันที่ที่นายของเขาเปิดประตูออก สภาพของคนข้างในทั้งสองดูแปลกนัก เหมือนเพิ่งผ่านอะไรชวนจั๊กจี้ใจมาก็ไม่ปาน

สามก๊กนวดหัวคิ้วตัวเองพลางตบบ่าเขาเบาๆ

“ขอบใจมาก”

ขอบใจ... เรื่องอะไรครับคุณสาม!

ลูกน้องหน้าเหี้ยมคนนั้นที่เผลอมาขัดจังหวะคิดไปไกลแสนไกลเสียแล้ว

“บอกเธอให้รอฉันสวดมนต์ก่อน”

สามก๊กพูดกับเมดสาวให้ไปบอกหญิงสาวผู้มาใหม่คนนั้น ก่อนที่จะผละไปเข้าห้องพระอย่างไม่ใยดี

เพราะ ‘เอมมิกา’ คือชื่อของเมียคนแรกของเขาที่มีลูกด้วยกัน แต่ลูกสาวนั้นถูกทำแท้งตั้งแต่ยังไม่คลอดด้วยซ้ำ เนื่องจากอีกฝ่ายเป็นสาวสังคมสมัยใหม่ พอเห็นผู้ชายคนไหนดีกว่า ก็พร้อมแจ้นไปหา โดยทิ้งให้เขาที่เต็มไปด้วยความหวังว่าจะได้มีลูกกับคนที่รัก จมอยู่กับความทุกข์ทรมานที่เสียลูกสาวคนแรกในชีวิตมานานนับปี

อดีตของเธอน่ะ ไม่น่าจดจำนักหรอก ที่มาหาครั้งนี้ ก็คงเพราะตอนนี้ธุรกิจของเขากำลังไปได้ดี และเธอก็ถูกผู้ชายคนนั้นทิ้งมาแล้ว ซึ่งไม่รู้ว่ารอบที่เท่าไหร่ที่เป็นแบบนี้ โดยที่เธอจะเลือกมาหาเขาเป็นที่พึ่งสุดท้ายเสมอ

ราวกับของตาย

เพราะฉะนั้นจึงไม่อยากไว้หน้าสักเท่าไหร่น่ะสิ

ถึงจะเจ็บปวด เคียดแค้นกับสิ่งที่เอมมิกาทำกับเขาไว้มาก แต่เพราะสามก๊กนั้นเป็นผู้ชายที่ยึดติดกับอดีต กลายเป็นว่าเขาเองนี่แหละที่ชอบทำตัวเหมือนของตายให้เธอมาย่ำยีจิตใจไม่เว้นแต่ละวัน

ทางฝ่ายเอมมิกานั้นก็ไม่พอใจอย่างแรงที่ชายคนนั้นหยามหน้าเธอขนาดนี้ อุตส่าห์มารอเพื่อมาคุยเรื่องความสัมพันธ์ที่คาราคาซังกันเนิ่นนาน (หลังจากทิ้งเขาไปหาเศรษฐีคราวพ่อที่รวยกว่า แถมยังจับแต่งานสะอาดผิดกับสาม) เธอไม่มีทางเลือกมากนัก นอกจากอาละวาดจนกว่าสามจะลงมา

“แกไปตามสามมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ จะสวดมนต์หรืออะไรฉันไม่สน บอกสามด้วยว่าอย่าเล่นลิ้น ฉันต้องการเจอเขาเดี๋ยวนี้!!”