ตอนที่ 76

"ไม่ได้หรอกจ้ะเอาตามที่บอกละกันนะคะรอโมติดต่อไปนะ อย่าดื้อสิ"

สักพักต้อมก็ออกมาจากห้องน้ำเดินเอ็นแข็งมาจ่อๆหน้าโม เอก็รีบเข้าไปอาบบ้าง

"เมียจ๋าดูสิเอ็นผัวแข็งอีกแล้วทำยังไงดีนะ"

"ไอ้บ้ามาแข็งอะไรตอนเช้าๆ" โมยื่นมือไปกำเอ็นชักเข้าออกให้ก่อนจะนั่งคุกเข่าตรงพื้นยัดเอ็นใส่ปากให้อมง่ายขึ้น

"ซี้ดดดโมอมเก่งเหลือเกินจ้ะ งั้นขอเอาอีกรอบได้ไหม"

"ตามใจสิจ้ะแต่ว่าคราวนี้โมขอให้แตกในปากนะคะเพราะเพิ่งจะล้างจนเกลี้ยงไปหมดแล้ว เดี๋ยวกลับไปผัวรู้น่ะตายแน่ๆค่ะ"

"ได้สิจ้ะโมต้องกินน้ำเอ็นผมให้หมดเลยนะ"

"จ้ะ" โมอมเอ็นและชักอย่างสนุกอย่างพอใจ ต้อมก็ดึงขึ้นมาบนเตียงจับถ่างขาเลียร่องหอยที่ไร้ขนขนและไม่มีคราบน้ำเชื้อที่เมื่อคืนนั้นพวกเขาช่วยกันแตกกันข้างในอย่างเต็มที่ไม่มีเหลือเลยสักหยด ต้อมเลียร่องหอยหอมๆด้วยความชื่นชม จนเออาบน้ำเสร็จก็ออกมา

"อ้าวเยี่ยมเลยมาทำลูกกันต่อสิจ้ะแจมด้วยๆสิ"

"เอเอาเอ็นมานี่สิจ้ะ" เอรีบเข้าไปหาโมทันทีโมคว้าเอ็นใส่ปากทันที กลิ่นเอ็นหอมๆที่เพิ่งฟอกสบู่มานี่มันยั่วจมูกเหลือเกิน แล้วต้อมก็สอดเอ็นเข้าไปในร่องและซอยทันที ทั้งสองสลับกันเอากระแทกเอ็นเต็มที่ จนผ่านไปชั่วโมงกว่าๆ โมที่นั่งค่อมเอ็นกำลังโยกเอวตัวเองอย่างเมามันสุดๆ ได้เห็นว่าต้อมนั้นจะออกแล้วก็รีบผละตัวออกรีบก้มลงไปกำเอ็นใส่ปากและรีบชักอย่างไว

"จะออกๆแล้วจ้ะออกแล้วๆๆโอ้ววววววอ้าๆๆกินให้หมดเลยนะโมจ๋า"

โมไม่พูดไม่จายังคงอมเอ็นไม่หยุด รีบกลืนน้ำเอ็นลงคอลงไปจนเกลี้ยงลำเอ็น และถอนปากออกมา

"อิอิ อร่อยจังเลยค่ะชอบจัง"

"สุดยอดเลยโมจ๋า โอ้ยยยยอิจฉาน้าชดจริงๆเว้ยได้เมียแบบนี้น่ะ" และเอก็ดึงโมมานอนหงายที่เตียงรีบยัดเอ็นเข้าร่องทันที โมรู้ใจเขากอดเอวแน่นและดึงหน้ามาจูบด้วยกัน เอก็ซอยยิกๆไม่หยุดและมีท่าทีจะไม่ไหวเช่นกัน

"เอจ๋ามาให้โมกินน้ำเอ็นแทนนะคะห้ามแตกข้างในนะคะ"

"อ้าวทำไมละจ้ะเออยากแตกข้างในน่ะ"

"ไว้คราวหน้าละกันนะคะขอโมกินน้ำเอ็นเอบ้างสิ และโมก็ไม่อยากจะไปล้างอีกน่ะกลัวกลับแล้วผัวรู้จะเป็นเรื่องนะสิ"

"งั้นก็ได้จ้ะ" เอรีบดึงเอ็นออกมาและนอนหงายบนเตียงโมก็รีบมาดูดเอ็นอมจะน้ำแตกคาปากและกลืนน้ำเอ็นลงคอไปอย่างอร่อยจนไม่เหลือเลยสักหยด ทั้งๆที่ตัวเองอยากจะได้น้ำเอ็นพวกเขาแตกข้างในร่องแท้ๆ ด้วยความเสียดาย

"ไปใส่เสื้อผ้ากันค่ะไปหาอะไรกินกันก็ค่อยกลับกันนะคะ"

ทั้งหมดก็เก็บข้าวของกันเรียบร้อยก็เช็คเอ้าท์ออกมา ขับรถตามกันไปหาร้านอาหารทานข้าวกันพูดคุยกัน ก่อนจะแยกย้ายกันกลับโมก็รีบขับรถกลับที่โรงเรียนทันที และปิดเรื่องนี้ที่ตัวเองทำโดยไม่ให้เขารู้ ก็จัดการลบและบล็อกเบอร์พวกนั้นให้ติดต่อไม่ได้ เพราะต้องการตัดขาดจากพวกเขานั่นเอง โดยที่เอและต้อมนั้นก็คงไม่รู้เช่นกันว่าวันนี้ เป็นวันสุดท้ายที่เขาและเธอจะไม่ได้เจอกันอีกต่อไป

โมมาถึงบ้านพักที่โรงเรียนในตอนบ่ายสอง จอดรถเสร็จก็เดินไปห้องน้าชดก็เห็นน้าชดนั้นอยู่ในห้องเขาแล้ว ก็มองซ้ายขวาดูว่าคงจะไม่มีคนเห็นแถวนั้น ก็รีบเปิดประตูเข้าไปทันทีและล็อคประตู

"เมียจ๋ามาแล้วเหรอจ้ะมาๆนั่งนี่เลย กินเบียร์กัน"

โมรีบเดินไปนั่งข้างๆทันที ยื่นหน้าไปจูบปากผัวรักด้วยความคิดถึง

"ผัวไม่อยู่ตั้งสองวันรู้ไหมว่าเมียคิดถึงมากๆ"

"ดีใจจริงๆจ้ะที่เมียพูดแบบนี้" ก็รินเบียร์ให้โมดื่มด้วย ทั้งสองกินกันไปคุยกันไปจนถึงเย็น ก็มาทานข้าวพร้อมกันในมื้อเย็นจนอิ่ม พอสามทุ่มก็พากันขึ้นห้องโมข้างบนก็คงไม่ต้องพูดจาอะไรกันอีกแล้ว สองผัวเมียก็เอากันอย่างสนุกถวิลหาความสุขให้เต็มที่ในคืนนั้น จนนอนหลับด้วยความเพลียด้วยกันไปทั้งคู่ ก่อนที่น้าชดจะลุกตื่นขึ้นมาในตอนตี 3 ก็ลงมาจากบ้านของโมปล่อยให้เมียรักนอนหลับสบายพร้อมกับน้ำเชื้อตัวเองที่ฉีดคาไว้มากมายคาร่องหอยไว้แบบนั้น เพราะช่วงเช้านั้นชาวบ้านที่นี่จะตื่นกันเร็วน้าชดกลัวว่าชาวบ้านมาเห็นมันจะไม่ดี

ชีวิตคู่ของทั้งคู่นั้นก็ผ่านไปได้ด้วยดี น้าชดก็มอบความสุขเรื่องบนเตียงไม่ขาดหาย โดยไม่มีการพูดถึงและนัดเจอกับ ต้อมและเออีก คืนวันหนึ่งในขณะที่ ทั้งสองกำลังเอากันอย่างถึงพริกถึงขิงภายในห้องของน้าชดกับแสงสว่างจากไฟนีออนเล็กๆ โมที่นั่งค่อมบนตัวน้าชดยิ้มร่าเมื่อได้รับน้ำเอ็นอุ่นๆฉีดเข้ามาเต็มร่องตัวเอง

"น้ำเอ็นผัวโมนี่ทำไมมันเยอะแบบนี้นะโมชอบให้ผัวแตกมันข้างในแบบนี้ทุกวันเลยค่ะ"

"งั้นก็รีบท้องมีลูกให้ผัวเร็วๆสิจ้ะคุณครูโม ภารโรงคนนี้อยากมีลูกกับครูนะ"

"จ้ะๆโมสัญญานะคะว่าจะต้องมีลูกให้ผัวแน่ๆค่ะตอนนี้ขอเมียนอนก่อนนะคะโมเหนื่อยมากๆเลย"

แล้วโมก็นอนฟุบลงหน้าอกน้าชดคาดุ้นเอาไว้แบบนั้นจนหลับกันไปทั้งคู่ โดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องพวกเขาอยู่ ผ่านมุ้งลวดหน้าต่างออกไปก็มีชายหนุ่มสองคนที่ตั้งกล้องมือถือถ่ายคลิปเริงรักระหว่างครูและภารโรงเอาไว้เรียบร้อย นั่นคือ

'สองพี่น้องโจ๊คและแจ๊สนั่นเอง'

ทั้งสองคนค่อยๆเดินย่องออกมาจากห้องพักน้าชดกลับมาที่รถมอเตอร์ไซค์ตัวเองที่แอบจอดไว้ริมข้างทางถนน เพราะวันนี้มันคิดแผนจะขึ้นมาปลุกปล้ำครูโมถึงบ้านพักนี่เอง ช่วง 4ทุ่มที่พวกมันมาถึงก็เห็นว่าบ้านพักดับไฟก็คิดว่าครูโมนั้นคงจะหลับไปแล้วแต่ขณะที่จะขึ้นบันไดขึ้นไปนั้นกลับได้ยินเสียงครางซี้ดๆจากบ้านหลังเล็กๆเบาๆพวกมันข้องใจจึงได้ค่อยๆย่องเข้าไปใกล้ๆสอดส่องผ่านหน้าต่างผ่านมุ้งลวดและพวกมันก็เลยได้เห็นภาพเริงรักสดๆระหว่างครูและภารโรงจนเสร็จกิจกามและได้เริ่มบันทึกอัดคลิปช่วงที่โมนั้นพูดไปด้วย

"ไอ้แจ๊สเราเจอของดีซะแล้วมึงไม่คิดเลยว่ะว่าครูสวยๆจะร่านขนาดนี้"

"เสียดายว่ะวันนี้ตั้งใจจะมาโปะยาสลบข่มขืนและถ่ายคลิปไว้ซะหน่อยแต่ไม่เป็นไรมึงแค่นี้เราก็มีหลักฐานไว้ขู่ครูโมแล้วเว้ยเดี๋ยวกลับบ้านไปค่อยวางแผนใหม่เว้ย" มันทั้งสองก็ขับรถกลับไปทันที แย่ซะแล้วครูโมจะเกิดเรื่องอะไรไม่ดีกับตัวเองเข้าซะแล้ว ปกติน้าชดแกจะปิดหน้าต่างไม้เอาไว้ทุกครั้งแต่วันนี้ลืมเพราะเห็นว่ามีมุ้งลวดอยู่

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว 2 สัปดาห์ วันศุกร์วันหนึ่ง โมก็ยังเป็นครูที่น่ารักสำหรับเด็กๆและชาวบ้านที่นี่เสมอไปที่ไหนก็มีแต่คนรักใคร่ จนถึงเวลาเลิกเรียนโมก็ส่งนักเรียนกลับบ้านทีละคนเดินไปตามทางจนครบก็กำลังจะเดินกลับ ก็มีรถมอเตอร์ไซค์คันนึงมาจอดข้างๆ

"สวัสดีครับคุณครู กำลังจะกลับเหรอครับ"

"จ้ะแล้วเธอสองคนมาทำอะไรที่นี่ละจ้ะ"

"ผมก็คิดถึงครูนั้นละถึงมาน่ะครับ งั้นให้ผมไปส่งนะ ไอ้โจ้ลงจากรถไปเลยมึง"

"ไม่ต้องๆจ้ะเดี๋ยวก็ถึงแล้วพวกเธอกลับบ้านไปเถอะ"

"ไม่ต้องรีบหรอกครับครูผมมีเรื่องจะคุยกับครูน่ะครับ ครูต้องรู้เรื่องนี้แล้วละ"

"เรื่องอะไร?" โมงงกับคำพูดของแจ๊ส