บทที่ 12 ทัณฑ์สวาทป่าเถื่อน NC

เจคอปปลดกางเกงออกอย่างรวดเร็ว เขาจับร่างบางกระแทกเข้ากับประตูรถโดยไม่สนใจว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บหรือไม่ แต่นาเดียไม่มีเวลาสนใจความเจ็บปวดที่ศีรษะ เธอกำลังตาลุกวาวด้วยความตื่นตระหนก มองท่อนเนื้อขนาดใหญ่ตั้งตระง่านจ่อเข้าหากลางหว่างขา เธอกรีดร้องสุดเสียงอย่างน่าเวทนา เธอกำลังจะถูกเขาข่มขืน!

“ใครก็ได้ช่วยหนูด้วย อย่านะ ผ.อ. อย่า!”

เจคอปดันแก่นกายขนาดมหึมาเสียบเข้าไปในช่องแคบโดยไม่สนใจคำทัดทานของเหยื่อ

“โอ๊ยยยยย”

นาเดียร้องเสียงหลงกับความเจ็บปวดที่กระจุกตัวอยู่ตรงกลางหว่างขา แม้เขาจะทะลวงเข้ามาได้เพียงแค่ส่วนหัว แต่ช่องแคบของเธอก็แทบปริแตก เจคอปไม่รอให้นาเดียมีเวลาบรรเทาความเจ็บ เขาออกแรงดันดุ้นใหญ่เข้าไปอย่างต่อเนื่อง

“กรี๊ดดดดดดดด/อ๊ากกกกกกกก”

ทั้งสองคำรามออกมาพร้อมกับที่อาวุธร้ายทะลุทลวงเข้าไปได้ เลือดสีแดงไหลซึมออกมาตามลำเอ็น นาเดียปล่อยเสียงโฮด้วยความเจ็บปวด แต่เจคอปกลับมองว่ามันเป็นเพียงแค่การแสดง

เลือด ต้องแลกด้วยเลือด...

“ไม่ต้องมาใช้มารยากับฉัน ฉันไม่มีวันหลงกลน้ำตาของผู้หญิงอย่างเธอ” เขาประกบริมฝีปาก ดูดเม้มกลีบปากนุ่มรุนแรง เมื่อเธอไม่อนุญาตให้เขาลุกร้ำ เขาก็ใช้มือบีบบังคับกลีบปากให้อ้าออกจากกัน สอดแทรกลิ้นเข้าไปดูดดื่มความหวานอย่างเร้าร้อน

“อื้อออ ฮึก ฮืออ”

จูบขมขื่นผสมปนเปไปกับหยาดน้ำตามีแต่จะเพิ่มแรงอาฆาตให้กับซาตาน เขารอจนความเจ็บปวดที่แก่นกายทุเลาลง จึงออกแรงดันสะโพกเข้าไปอีกครั้ง

“โอ้วว แน่นฉิบ อ๊ากก”

“โอ๊ยยยย เจ็บบบ ฮืออออ หนูเจ็บบ” นาเดียดิ้นทุรนทุรายหนีจากการคุกคามที่ป่าเถื่อน โชคดีที่ความคับแคบของสถานที่ทำให้เขาเข้ามาในกายเธอได้เพียงแค่ครึ่งเดียว แต่แค่นั้นมันก็สร้างรอยแผลที่เกินจะรับไหวให้ร่างบางแล้ว

“คุณทำแบบนี้กับหนูทำไม ฮึกก หนูเจ็บ เอามันออกไปเถอะนะ หนูขอร้อง ฮืออออ”

“อย่ามาตีหน้าซื่อ ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมว่าเธอหลอกฉันไม่ได้เป็นครั้งที่สอง” เจคอปยังกดสะโพกเข้าใส่ไม่ยั้ง

“หนูไม่เข้าใจว่าคุณพูดเรื่องอะไร โอ๊ยย ยะ อย่า อย่าขยับ อ๊ะ กรี๊ดดด โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย อ๊ะ หนูเจ็บ อ๊าาาส์”

เจคอปกระแทกแก่นกายเข้าใส่ร่องเล็กไม่หยุด เขาเกลียดผู้หญิงตอแหล เกลียดผู้หญิงที่กล้าท้าทายเขา

“ร่านๆอย่างเธอ ต้องเจอกับคนอย่างฉัน รับรองว่าถึงใจเธอแน่นอน” เจคอปบดเบียดร่างกายเข้าไปแนบชิดกับร่างเล็ก เขากระทำการอุกอาจภายในรถที่จอดริมถนน ไม่แคร์สายตาใครหน้าไหนทั้งนั้น หากเขาต้องการ อะไรก็ฉุดเขาไม่อยู่

เจคอปใช้มือรั้งร่างบางให้แอ่นหน้าอกเข้าหาใบหน้า ใช้เพียงปลายนิ้วปลดตะขอยกทรงผ่านเสื้อยืดที่เธอสวมใส่ ใช้มืออีกข้างถลกเสื้อขึ้นจนเต้าอวบสองข้างปรากฏแก่สายตา ไม่รอช้า เขารีบประกบริมฝีปากดูดกินเม็ดถันสีชมพู มืออีกข้างก็บีบเค้นจนเต้าทะลักออกมาตามร่องนิ้ว ช่วงล่างยังคงกระแทกกระทั้นอย่างต่อเนื่อง นาเดียทั้งเจ็บทั้งจุก เธอฝังคมเล็บเข้าที่กลางแผ่นหลังจนเสื้อเชิ้ตเขายับยู่ยี่

“โอ๊ววว นาเดีย เอามันส์มาก ตอดดีฉิบ ซี๊ดดด ตอดแรงๆ อื้มม”

เขาปวดหนึบ ช่องแคบของเธอบีบรัดอาวุธร้ายของเขาจนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เจคอปเร่งความเร็วในการซอยสะโพกขึ้นอีก ใช้ลิ้นช่วยโลมเลียเพื่อให้อาการปวดทุเลาลง แต่เหมือนความซ่านเสียวจะแพ้พ่ายให้กับความเจ็บปวด นาเดียปวดแสบปวดร้อนไปทั้งช่วงล่าง เธอร้องไห้อ้อนวอนจนหมดเรี่ยวแรง

“อ๊ะๆๆ เจ็บ ฮืออ ปล่อยหนู โอ๊ยๆๆ ดะ ได้โปรด ฮืออ ทำแบบนี้ ทะ ทำไม ฮึกๆๆ”

“อ๊าา นาเดียย ซี๊ดดดด มันส์โว๊ยย ตอดแรงๆ แล้วฉันจะให้รางวัลอย่างงาม” เจคอปจูบซับดวงตาบวมช้ำ เขาไม่เคยติดใจรสสวาทของผู้หญิงคนไหนเท่านาเดียมาก่อน เจคอปใช้มือจับสะโพกกลมกลึงกดไว้กับเบาะเพื่อไม่ให้เธอขยับสะโพกหนี เพราะเขากำลังเตรียมตัวจะยิงประตูอย่างต่อเนื่อง เขาไม่อยากพลาดเป้าแม้สักลูกเดียว

“พร้อมนะ หายใจลึกๆ”

นาเดียตาลุกโพลนเมื่อรับรู้ถึงแรงกดล็อคที่สะโพก เธอพยายามจะกรีดร้องห้ามปราม แต่ถูกปากหนาช่วงชิงเข้าปิดปากไว้เสียก่อน ไวเท่าความคิด เจคอปซอยสะโพกเข้าใส่ร่องสวาทที่บวมช้ำถี่ยิบ จนหญิงสาวหูอื้อตาลายไปกับความเจ็บแสบที่แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่าง

“อื้ออออ อื้อๆๆๆๆ อ๊อยๆๆๆ อื้อออออ”

เสียงร้องครวญครางดังลอดออกมาจากเรียวปาก ในที่สุดนาเดียก็รับรู้ว่าเธอไร้ซึ่งหนทางจะหนีรอดจากชะตากรรมนี้ เธอได้แต่ภาวนาขอให้ทัณฑ์สวาทป่าเถื่อนนี้จบลงเสียที

ความเสียวซ่านก่อตัวขึ้นที่ส่วนโคนดุ้น ก่อนจะค่อยๆเลื่อนตัวมาตามลำเอ็น ไปหาส่วนปลาย “อ๊ากกกกกกกกกกกก”

เขากระตุกปล่อยน้ำเชื้อพันธุ์ดีเข้าใส่เต็มร่องรัก ทันทีที่เขาถอนตัวออก น้ำเมือกและน้ำสีขาวผสมไปกับหยดเลือดก็ทะลักออกมาจนเลอะเบาะ นาเดียหมดเรี่ยวหมดแรง ฟรุบตัวลงกับเบาะ งอเข่าเข้าหาลำตัวเพื่อบรรเทาอาการปวดช้ำด้านล่าง

         “ใส่กางเกงซะ ถ้าไม่อยากลงจากรถสภาพนี้”

เขาหันมาสั่งการอย่างไม่ใยดี ก่อนจะออกรถวิ่งฉิวมาจนถึงคอนโด