บทที่ 15 ไม่ใช่รูปเธอแน่นะ NC

“จะให้หนู เอ่อ... จะให้หนูทำอะไรอีกไหมคะ” น้ำเสียงใสซื่อของเธอทำเอาเจคอปแทบคลั่ง เขาแผ่รังสีชั่วร้ายจนนาเดียรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว เฝ้ารอคำตอบด้วยใจระทึก ปรากฏยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าเจคอป ถึงเวลาที่เขาจะได้เล่นกับเหยื่อเสียที

“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น นอนหลับตาเฉยๆก็พอ”

นาเดียรู้สึกถึงความยวบยาบที่ปลายเตียง ค่อยๆขยับเข้ามาใกล้ แม้เขาจะสั่งแบบนั้น แต่นาเดียก็อดลืมตาขึ้นมองไม่ได้

“ดะ เดี๋ยวก่อนค่ะ ไหน... ไหนผ.อ.สัญญาว่าจะไม่ล่วงเกินหนูไงคะ หนูเจ็บ...อ๊ะ!” ร่างบางเกร็งเรียวขาเมื่อเขาวางฝ่ามือลงบนเข่า

“ฉันสั่งให้ทำอะไรก็ทำเถอะน่า ถ้าไม่อยากให้ฉันโมโห”

นาเดียรีบหลับตาลงทันที บีบฝ่ามือเข้าหากันแน่น เจคอปมองร่างสั่นระริกตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะลากสายตาวนเวียนอยู่บริเวณร่องสวาทบวมช้ำ เธอทำตัวเธอเองนะนาเดีย!

“ถ้าว่าง่ายๆ ฉันจะไม่ทำให้เธอเจ็บ ตกลงไหม?”

นาเดียจำต้องพยักหน้ารับอย่างเลี่ยงไม่ได้

เจคอปพิจารณาใบหน้าอ่อนเยาว์ที่แต่งแต้มด้วยสีสันบางเบา ต่างจากใบหน้าของผู้หญิงที่ผ่านมา พึ่งรู้ว่าแบบนี้มันดูแล้วสบายตากว่ากันมากทีเดียว เขาเลื่อนสายตาลงมองกลีบปากสีชมพู อยู่ๆหัวใจก็เต้นโครมครามอย่างหาสาเหตุไม่ได้ เขาทำในสิ่งที่เขาไม่เคยคิดจะทำมาก่อน

มือหนาลูบไล้พวงแก้มเนียนนุ่ม ร่างบางเกร็งตัวเล็กน้อยแต่ยังคงหลับตาแน่นสนิท ริมฝีปากหนาประกบลงบนกลีบปากอวบแผ่วเบา เขาค่อยๆตะล่อมดูดเม้มกลีบปากบนสลับล่าง อ้อยอิ่งไปเรื่อยจนร่างบางเริ่มจูบตอบอย่างไร้เดียงสา หญิงสาวดูดเม้มริมฝีปากเขาแผ่วเบา พยายามทำให้เหมือนกับที่เขากำลังทำกับเธอ

“อืมมม” เจคอปครางหึ่มในลำคอด้วยความพอใจ ปากเธอมันนุ่มนิ่มจนเขาอยากจะดูดจูบอยู่อย่างนั้น เจคอปค่อยๆแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปาก แต่ร่างเล็กรีบหุบปากหนีการจาบจ้วงในตอนแรก แต่ก็ค่อยๆเผยอปากออก อนุญาตให้สิ่งแปลกปลอมเข้ามาภายใน อารมณ์ของคนที่ผ่านเรื่องบนเตียงมาอย่างโชกโชนเช่นเขา กลับตื่นเต้นเร้าใจกับรสจูบไร้เดียงสาของคนตรงหน้า เขาเริ่มดูดเม้มแรงขึ้น แต่ยังคงนุ่มนวลจนนาเดียเคลิบเคลิ้ม เขาตวัดดูดเลียลิ้นเล็กเบาๆ ก่อนจะดุ้นลิ้นเข้าหาเพื่อให้เธอลองทำตาม นาเดียเกิดอาการอยากรู้อยากลอง เธอดูดตอบแผ่วเบา มันเบาบางจนเจคอปแทบจะไม่รู้สึก เธอค่อยๆเพิ่มความหนักหน่วงขึ้นทีละน้อย เลียนแบบที่เขาทำ

ทั้งสองแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม สลับกันดุ้นลิ้นหยอกล้อกันไปมา มือเล็กที่เคยบีบประสานกัน บัดนี้เอื้อมมาโอบรอบลำคอ ลูบไล้นัวเนียไปตามไรผมด้วยความซ่านเสียว

“หื้มมมม จ๊วบบบ อื้มมม” มือหยาบกร้านลูบไปบนหน้าท้องเนียน ไต่ขึ้นมาจนถึงเนินภูเขาลูกใหญ่ ปลายนิ้วบีบคลึงยอดถันสีชมพูแผ่วเบาแต่รัวเร็ว สร้างความเสียดเสียวแผ่ซ่านไปทั่วลำตัว

“อ้า...”

นาเดียแอ่นหน้าอกเข้าหาสัมผัสหรรษาที่เธอพึ่งเคยได้รับ เมื่อร่างใหญ่รับรู้ถึงการตอบสนอง เขาก็เร่งใช้มือบดบี้เม็ดแข็งพร้อมกันจนร่างบางดิ้นเร้าด้วยความเสียวสยิว

“อ๊ะ ผ.อ. อ๊ะ อ๊อยย อื้ออออ” นาเดียใช้ฝ่ามือปิดปากตัวเองเพื่อปกปิดเสียงน่าอายที่เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ คนเจ้าเล่ห์ยิ้มร้ายกาจเมื่อเห็นร่างบางมีอาการสุขสมขนาดนี้ เขาเลื่อนริมฝีปากไปตามลำคอ ดูดเม้มเบาๆกระตุ้นให้เธอเคลิบเคลิ้ม

“ไม่ต้องอายหรอก ร้องออกมา ฉันอยากได้ยินเสียงเธอ” เสียงแหบพร่าของเจคอปทำเอานาเดียสั่นสะท้าน

“อ๊ะ ตรงนั้นมัน...” สัมผัสอุ่นชื้นทำเอาสติของนาเดียเตลิดเปิดเปิง

“ตรงนี้ทำไม” เขาแกล้งตวัดลิ้นเลียผ่านเม็ดแข็งไปมา ทำเอาร่างเล็กเหยียดปลายเท้าจิกลงกับเตียง

“อื้ออออ มัน... มัน... รู้สึกแปลกๆ”

เจคอปฉีกยิ้ม เขาพอใจที่ได้เห็นนาเดียในแบบไร้เดียงสา มากกว่าจะเป็นผู้หญิงแรดร่านที่เที่ยวถ่ายรูปเปลือยเปล่าส่งให้ผู้ชายคนอื่นดูไปทั่ว เขามีสิทธิ์จะได้เห็นเพียงคนเดียวเท่านั้น!

“รูปที่เธอส่งให้เจมส์ เธอส่งไปกี่รูป”

คำถามสุดประหลาดที่ไม่คิดว่าจะหลุดออกมาจากปาก และเธอก็คงไม่คิดว่าจะได้ยิน

“อ๊ะ ผ.อ.หมายถึง ระ รูปอะไรคะ” สมองเธอช่างสั่งการชักช้าไม่ทันใจเขาเอาเสียเลย

“ก็รูปที่เธอถ่ายโชว์เนื้อโชว์นมตอนที่นั่งอาบน้ำในอ่างไง!” จู่ๆเขาก็มีอาการโมโหขึ้นเสียเฉยๆ เจคอปยันฝ่ามือไว้ที่ข้างใบหน้าของนาเดีย จ้องเธอตาเขียว ทำเอาหญิงสาวมึนงงกับอารมณ์แสนแปรปรวนของเขา

“เอ่อ เดียไม่เคยถ่าย...” สีหน้าเจคอปบูดบึ้งขึ้นในทันที เขาไม่อยากฟังคำโกหก นาเดียจึงต้องรีบเปลี่ยนคำพูดเพื่อให้เขาพอใจ “เดียหมายถึง นั่นไม่ใช่รูปเดียค่ะ” เธอไม่ได้โกหก...

“แล้วรูปใคร!?” เขาโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้จนปลายจมูกสัมผัสกัน

คนตัวเล็กใจสั่นจนต้องเสมองไปทางอื่น

“เอ่อ รูปในเน็ตค่ะ” หญิงสาวตอบกระอ้อมกระแอ้ม กลัวว่าเขาจะไม่พอใจขึ้นมาอีก

“แน่ใจนะว่าไม่ใช่รูปเธอ” เขานึกถึงขนาดหน้าอกของผู้หญิงในรูปกับขนาดจริงตรงหน้า อืมมม ขนาดต่างกันมาก ทรวดทรงก็แตกต่างกัน

เขารู้สึกปลื้มในหัวใจอย่างน่าประหลาด ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

“แล้วรูปอื่นๆล่ะ” นาเดียเผลอมองเข้าไปในดวงตาเขา พลันหัวใจของเธอต้องเต้นระส่ำ หวั่นไหวไปกับแววตาที่เหมือนจะกลืนกิน หวงแหนหรือแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ เธอก็ไม่แน่ใจว่าควรจะใช้คำไหน แต่ที่แน่ๆมันทำให้เธอต้องเอียงหน้าหลบจากสายตาสื่อความหมายนั่น

“ว่าไง” เจคอปใช้มือเชยคางมนให้หันหน้ามาสบตากัน นาเดียทั้งขวยเขิน ทั้งหวั่นไหวไปกับการกระทำของเขา

“ไม่มีค่ะ หนูไม่เคยส่งรูปหนูให้พี่เจมส์ อื้ม!”

เขาประกบริมฝีปากเธอแนบแน่น มอบจูบแสนดูดดื่มที่เขาไม่เคยให้ใครมาก่อน “อืมมม ยัยแม่มด จ๊วบบบ นาเดีย..”

นาเดียตกใจกับการรุกล้ำกระทันหัน แต่เธอก็เคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบแสนหวานปะปนไปกับความแข็งกร้าว ฝ่ามือหนาโอบกอดนัวเนียไปตามแผ่นหลังเนียน ลูบไล้ไปทั่วสะโพกกลม นาเดียตกใจเมื่อเขาออกแรงอุ้มเธอขึ้นจากเตียงนอน หญิงสาวผวากอดรัดรอบลำคอชายหนุ่ม

“จะพาหนู อื้มมม จ๊วบบ จุ๊บบ ผะ ผ.อ. จุ๊บ จุ๊บบ” เธอปล่อยตัวปล่อยใจ ยอมให้เขาทำตามใจกับร่างกายนี้