Share

บทที่ 669

Penulis: หรงหรงจื่ออี
ในฐานะเพื่อนรัก เฉียวซิงเจียก็มองไม่ออก

“อาซู จริง ๆ แล้วถ้าพวกเธอหย่ากันด้วยดี และต่างฝ่ายต่างก็มีคนใหม่ไปอย่างรวดเร็ว งั้นฉันก็คิดว่าระหว่างพวกเธอไม่มีทางเป็นไปได้อีกแน่นอน แต่ว่า...”

“ตอนนี้เธออยู่ในสถานะที่ไม่อยากยุ่งกับผู้ชาย อยากจะหาแต่เงินเท่านั้น ส่วนฟู่ซือเหยียนน่ะเห็นได้ชัดว่าตาสว่างเพื่อความรักแล้ว ตอนนี้เขาวางตำแหน่งตัวเองเป็นอัศวินชัด ๆ ฉันดูออกนะ เขาจะไม่บังคับให้เธอกลับไปคืนดี แต่ว่านะ เขาอยากจะคอยปกป้องเธอเงียบ ๆ ในนามพ่อของลูก เธอจะบอกว่าในการปกป้องครั้งนี้ไม่มีความคาดหวังอยู่เลยสักนิด นั่นมันเป็นไปไม่ได้แน่นอน! ขอแค่ยังมีความรัก ก็ยังต้องมีความคาดหวัง นี่เรียกว่ากบต้มในน้ำอุ่น เมื่อต้องเจอกับการปกป้องแบบนี้ เธออาจจะปฏิเสธเขาอย่างมีสติได้หนึ่งปี สองปี หรือแม้กระทั่งห้าปี แต่ถ้าเขายังไม่ยอมแพ้ตลอดล่ะ เธอจะยืนหยัดได้นานแค่ไหน ตอนนี้เธออาจจะยังปฏิเสธเขาได้อย่างหนักแน่น แต่ถ้าอีกสักสิบปีล่ะ รอจนถึงวัยชรา เจ็บป่วยแก่เฒ่า มีคนรู้ร้อนรู้หนาวคอยอยู่ข้าง ๆ ถึงตอนนั้น เธอยังจะปฏิเสธเขาอย่างหนักแน่นได้อีกเหรอ?”

เสิ่นชิงซูหันหน้าไปมองนอกหน้าต่าง

ท้องฟ้าสีครามกับเมฆสีขาว เป็นอา
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 669

    ในฐานะเพื่อนรัก เฉียวซิงเจียก็มองไม่ออก“อาซู จริง ๆ แล้วถ้าพวกเธอหย่ากันด้วยดี และต่างฝ่ายต่างก็มีคนใหม่ไปอย่างรวดเร็ว งั้นฉันก็คิดว่าระหว่างพวกเธอไม่มีทางเป็นไปได้อีกแน่นอน แต่ว่า...”“ตอนนี้เธออยู่ในสถานะที่ไม่อยากยุ่งกับผู้ชาย อยากจะหาแต่เงินเท่านั้น ส่วนฟู่ซือเหยียนน่ะเห็นได้ชัดว่าตาสว่างเพื่อความรักแล้ว ตอนนี้เขาวางตำแหน่งตัวเองเป็นอัศวินชัด ๆ ฉันดูออกนะ เขาจะไม่บังคับให้เธอกลับไปคืนดี แต่ว่านะ เขาอยากจะคอยปกป้องเธอเงียบ ๆ ในนามพ่อของลูก เธอจะบอกว่าในการปกป้องครั้งนี้ไม่มีความคาดหวังอยู่เลยสักนิด นั่นมันเป็นไปไม่ได้แน่นอน! ขอแค่ยังมีความรัก ก็ยังต้องมีความคาดหวัง นี่เรียกว่ากบต้มในน้ำอุ่น เมื่อต้องเจอกับการปกป้องแบบนี้ เธออาจจะปฏิเสธเขาอย่างมีสติได้หนึ่งปี สองปี หรือแม้กระทั่งห้าปี แต่ถ้าเขายังไม่ยอมแพ้ตลอดล่ะ เธอจะยืนหยัดได้นานแค่ไหน ตอนนี้เธออาจจะยังปฏิเสธเขาได้อย่างหนักแน่น แต่ถ้าอีกสักสิบปีล่ะ รอจนถึงวัยชรา เจ็บป่วยแก่เฒ่า มีคนรู้ร้อนรู้หนาวคอยอยู่ข้าง ๆ ถึงตอนนั้น เธอยังจะปฏิเสธเขาอย่างหนักแน่นได้อีกเหรอ?”เสิ่นชิงซูหันหน้าไปมองนอกหน้าต่างท้องฟ้าสีครามกับเมฆสีขาว เป็นอา

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 668

    เสิ่นชิงซูขมวดคิ้ว “ฉันจ้างพยาบาลพิเศษก็ได้...”“พยาบาลพิเศษก็ต้องจ้าง จ้างพยาบาลพิเศษผู้หญิง เรื่องบางอย่างในฐานะอดีตสามีอย่างผมทำก็ไม่ค่อยสะดวกจริง ๆ”เสิ่นชิงซู “...”ฟู่ซือเหยียนถอนหายใจ น้ำเสียงอ่อนลงเล็กน้อย “อาซู คุณลองเปลี่ยนมุมมองดูนะ ผมเป็นพ่อของลูก ผมดูแลคุณให้ดี อนาคตคุณฟื้นตัวแข็งแรงแล้ว ก็จะสามารถอยู่เป็นเพื่อนลูกได้ดียิ่งขึ้น ผมดูแลคุณ จริง ๆ แล้วก็ถือว่ากำลังช่วยตัวเองอยู่เหมือนกัน เพราะฉะนั้น คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกอึดอัดใจเลย”เสิ่นชิงซู “...”สมกับที่เป็นทนาย ถ้าต้องโต้เถียงกันจริง ๆ ไม่ว่าจะเหตุผลหรือข้ออ้างอะไรเสิ่นชิงซูก็ตระหนักดีว่าตัวเองพูดสู้เขาไม่ได้!ขณะที่ทั้งสองคนกำลังยื้อกันไปมา ประตูห้องพักคนไข้ก็ถูกเคาะฟู่ซือเหยียนลุกขึ้นไปเปิดประตูทันทีนอกประตูคือเฉียวซิงเจีย“อาซูตื่นหรือยัง?”ฟู่ซือเหยียนเบี่ยงตัวหลีกทาง “เธอเพิ่งตื่น ยังไม่ได้กินอะไร ผมจะลงไปต้มโจ๊กหน่อย คุณอยู่เป็นเพื่อนเธอไปก่อนนะ”เฉียวซิงเจียขานรับเบา ๆฟู่ซือเหยียนก้าวออกไปอย่างรวดเร็วแผ่นหลังนั้นเดินจากไปอย่างเร่งรีบ ทำเอาเฉียวซิงเจียเห็นแล้วก็ขำ“ก่อนหน้านี้ที่ฉันมาเยี่ยมเธอ ฟู

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 667

    เสิ่นชิงซูไม่ค่อยอยากอาหาร เธอจึงส่ายหน้าฟู่ซือเหยียนมองใบหน้าที่ซีดเซียวซูบผอมของเธอ ก็รู้สึกปวดใจอย่างมาก แต่ก็รู้ว่าเธอป่วยอยู่ย่อมไม่เจริญอาหาร จึงไม่กล้าฝืนใจเธอเรื่องการเฝ้าไข้ฟู่ซือเหยียนรับหน้าที่ทั้งหมด หลังจากพยาบาลเปลี่ยนสายน้ำเกลือเสร็จ ก็กำชับสองสามประโยคแล้วออกไปภายในห้องพักคนไข้เงียบสงบฟู่ซือเหยียนนั่งอยู่ข้างเตียงคนไข้ มองเสิ่นชิงซูอย่างเงียบ ๆเสิ่นชิงซูถูกเขามองจ้องแบบนี้ ก็รู้สึกอึดอัดอยู่บ้างบรรยากาศค่อนข้างน่าอึดอัดเสิ่นชิงซูกระแอม แล้วถามว่า “ฉันหลับไปนานแค่ไหนเหรอ?”ฟู่ซือเหยียนนั่งลงข้างเตียง มองเธอด้วยแววตาอ่อนโยน “คุณหลับไปหนึ่งวันหนึ่งคืนเต็ม ๆ”เธอถามอีกว่า “ลูกสองคนไม่ได้งอแงใช่ไหม?”“ไม่ พวกเขาเรียบร้อยมาก ผมคุยวิดีโอคอลกับพวกเขาแล้ว บอกว่าช่วงนี้คุณทำงาน อาจจะยังกลับบ้านไม่ได้ พวกเขายังกำชับให้ผมเตือนคุณให้กินข้าวด้วย”ในใจของเสิ่นชิงซูรู้สึกอบอุ่นลูกทั้งสองคนเป็นเด็กดีมาโดยตลอด รู้ความจนชวนให้สงสารเสิ่นชิงซูกวาดตามองไปรอบ ๆ ก็พบว่าห้องพักคนไข้ห้องนี้แตกต่างจากห้องอื่นมาก“นี่มันโรงพยาบาลอะไรเหรอ?”“นี่คือโรงพยาบาลฉินซื่อ ฉินเยี่ยนเ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 666

    เฉียวซิงเจียพูดขัดคอขึ้นมาว่า “น่าเสียดายนะ อาซูของเราก้าวออกมาได้แล้ว เธอไม่หันหลังกลับไปอีกแล้วล่ะ!”ฉินเยี่ยนเฉิง “...ผมก็ยังไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย!”“คุณอย่าพูดเลยเป็นดีที่สุด ฉันขอบอกคุณไว้นะ ฉันอยู่ข้างอาซูของเราเต็มร้อย”“พวกผู้หญิงอย่างคุณนี่เชียร์ให้เลิกไม่เชียร์ให้คืนดี พวกผู้ชายอย่างเราไม่เหมือนกันนะ ยังไงก็มีลูกด้วยกันแล้ว...”“หยุดเลย!” เฉียวซิงเจียยื่นมือออกไปห้าม “ฉินเยี่ยนเฉิง เราไม่คุยเรื่องนี้กันแล้ว”ฉินเยี่ยนเฉิงเม้มปาก มองเฉียวซิงเจีย ในแววตาก็มีแววหงอยเหงาอยู่บ้างเฉียวซิงเจียเหลือบมองเวลา แล้วถามว่า “อาซูจะย้ายไปห้องพักคนไข้เมื่อไหร่”“ยังไม่เร็วขนาดนั้น อาการหนักยังต้องสังเกตอาการอีกยี่สิบสี่ชั่วโมง”“งั้นฉันกลับไปเอาของใช้ส่วนตัวที่บ้านอวิ๋นกุยมาให้เธอก่อน” เฉียวซิงเจียโบกมือให้เขา “ฉันไปแล้วนะ”ฉินเยี่ยนเฉิงตะโกนไล่หลังเธอ “ไปเอาของก็ยังไม่รีบนะ คุณออกมาครึ่งวันแล้ว กลับบ้านไปดูลูกก่อนเถอะ เขาน่าจะหิวนมแล้ว...”“ไม่กลับ ครบขวบพอดี ได้เวลาหย่านมแล้ว!”ฉินเยี่ยนเฉิง “...”......หลังจากที่เสิ่นชิงซูอยู่ในห้องไอซียูสังเกตอาการยี่สิบสี่ชั่วโมง อาการก็ค

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 665

    หนึ่งชั่วโมงต่อมา ไฟห้องผ่าตัดก็ดับลงประตูเปิดออกฟู่ซือเหยียนเป็นคนแรกที่พุ่งเข้าไป “อาซูเป็นยังไงบ้าง?”เฉียวซิงเจียนั่งยอง ๆ นานเกินไป ขาชาจนลุกขึ้นไม่ไหวในชั่วขณะ...“พ้นขีดอันตรายแล้วชั่วคราว” ฉินเยี่ยนเฉิงถอดหน้ากากอนามัย เดินไปพยุงเฉียวซิงเจียที่นั่งยอง ๆ อยู่บนพื้นขึ้นมา มองดูดวงตาทั้งสองข้างของเธอที่บวมแดงจากการร้องไห้ ก็ถอนหายใจ “เธอต้องนอนโรงพยาบาล”เฉียวซิงเจียจับมือของฉินเยี่ยนเฉิง “รักษาให้หายได้ไหม ฉินเยี่ยนเฉิง คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ คุณต้องรักษาให้หายได้แน่ ๆ ใช่ไหม?”“ผมจะพยายามเต็มที่” ฉินเยี่ยนเฉิงรู้ว่าคำตอบที่เฉียวซิงเจียอยากได้ยินคืออะไร แต่ในฐานะหมอ เขาต้องพูดความจริงเฉียวซิงเจียกับฉินเยี่ยนเฉิงเป็นสามีภรรยากันมานานหลายปี มีหรือจะไม่เข้าใจความหมายลึกซึ้งในประโยคนี้ของฉินเยี่ยนเฉิง!พยายามเต็มที่ ไม่ใช่ว่ามั่นใจน้ำตาของเฉียวซิงเจียไหลรินลงมาอีกครั้ง “อาซู อาซูของเราทำไมถึงโชคร้ายแบบนี้ตลอดเลยนะ...”“ซิงซิง ผมรู้ว่าคุณเสียใจ แต่คุณร้องไห้ต่อไม่ได้แล้วนะ ตาคุณบวมมาก แล้วอารมณ์คุณยังตื่นเต้นขนาดนี้ ถึงตอนนั้นถ้าน้ำนมหดอีก แม่เราก็จะว่าคุณอีก...”“อ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 664

    เสี่ยวอันหนิงชะงักไป พอได้สติก็ยกมือปิดหน้าประท้วง “แม่ไม่ยุติธรรมเลย เสี่ยวอันหนิงเป็นนางฟ้าตัวน้อยที่สวยที่สุด จะมีรูปหน้าตลก ๆ ไม่ได้นะ!”เสิ่นชิงซูลูบหัวกลม ๆ ของเธอ “งั้นลูกยังไม่รีบเช็ดหน้าสกปรกของลูกให้สะอาดอีกเหรอ”เสี่ยวอันหนิงเป็นเด็กรักษาภาพลักษณ์ เช็ดน้ำตาจนแห้งอย่างรวดเร็วร้องไห้จนจมูกเล็ก ๆ แดงก่ำ ตาก็แดงก่ำ แต่ตอนนี้กลับเท้าสะเอว ใบหน้าเล็ก ๆ เต็มไปด้วยความไม่ยอมแพ้“แม่คะ หนูไม่ได้ร้อง!” นิ้วอ้วนป้อมของเสี่ยวอันหนิงชี้ไปที่เสี่ยวเนี่ยนอัน “เสี่ยวเนี่ยนอันต่างหากที่ร้องไห้ขี้มูกโป่ง น่าอายจังเลย โตเป็นเด็กโตแล้วยังร้องไห้ขี้มูกโป่งอีก~”หนุ่มน้อยพอได้ยินดังนั้น ก็รีบยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาจนแห้ง ถลึงตาใส่เสี่ยวอันหนิง “ฉันไม่ได้ร้อง! เธอต่างหากที่ร้อง!”“เธอร้อง!” เสี่ยวอันหนิงไม่ยอมอ่อนข้อ “เธอร้องก่อน!”เสี่ยวเนี่ยนอันขมวดคิ้ว “ฉันไม่ได้ร้อง!”“เธอร้อง!”“ไม่ได้ร้อง!”......สองพี่น้องเลยเถียงกันไม่เลิกแบบนี้พวกเขาไม่ค่อยทะเลาะกัน ทำเอาผู้ใหญ่หลายคนมองดูเป็นเรื่องแปลกใหม่ ไม่กล้าขัดจังหวะ เอาแต่ดูเหมือนกำลังดูตลกสั้นบรรยากาศอบอุ่นและดีงามอย่างไม่ต้องสงสัยเ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status