Chapter 8

Chapter 8

คลับ4bh

คลับหรูใจเมือง ตั้งอยู่ใกล้บริษัทหลายแห่ง จึงเห็นพนักงานออฟฟิศที่เพิ่งเลิกงานมาแฮงค์เอ้ากัน ลูกค้าภายในคลับแห่งนี้ล้วนหล่อสวยดูดี บางคนก็เป็นเซเลป บางคนก็เป็นเน็ตไอดอล บางคนก็แค่คนธรรมดาที่มาดื่มเพื่อคลายเครียด

เป็นหนึ่งนั่งดื่มอยู่ที่โซนวีไอพีพร้อมกับมองนาฬิกาที่ข้อมือตัวเองไปด้วย ก่อนเบนสายตามองอย่างอื่น จวบจนเห็นร่างแน่งน้อย เดินกรีดกรายตรงมาที่โต๊ะของเขา

“รอนานไหมคะพี่หนึ่ง?”

“ก็ไม่นานเท่าไหร่” ที่จริงก็ไม่ได้หรอก มีมี่มาสายแค่สามสิบนาทีเอง

“รถมันคิดมากเลยค่ะ ขอโทษที่สายนะคะ” มีมี่นั่งลงเก้าอี้ข้าง ๆ เธอมองหน้าเขาอยู่นาน ก่อนจะรวบรวมความกล้าเอื้อนเอ่ยออกไป “มี่ขอโทษสำหรับทุกเรื่อง”

“พี่อยากรู้ ว่าคุณย่าเป็นคนทำให้มี่เลิกกับพี่ใช่ไหม?”

“ค่ะ” มีมี่พยักหน้ายอมรับ “คุณย่าพี่เป็นเจ้าหนี้พ่อกับแม่มี่ พวกท่านไม่ได้จ่ายหนี้คุณย่าพี่มาเกือบปีแล้ว ที่จริงมี่ก็ไม่รู้หรอกนะคะ ว่าคุณพ่อคุณแม่ไปติดหนี้คุณย่าของพี่เอาไว้ มี่เพิ่งรู้ความจริง ตอนที่ท่านบอกให้มี่เลิกกับพี่ เพื่อไม่ให้ครอบครัวของมี่เดือดร้อน ท่านให้เงินมี่ห้าล้านให้ไปตั้งตัว มี่ยอมรับว่ามี่ทำไม่ดีกับพี่ แต่มี่ไม่มีทางเลือก”

“มี่ก็น่าจะบอกกับพี่ตั้งแต่ทีแรก” เป็นหนึ่งรู้สึกเห็นใจอดีตคนรักขึ้นมาทันที ตอนคบกันมีมี่น่ารัก ไม่เคยทำให้เขาต้องเหนื่อยใจเลย การเลิกกันมันไม่ใช่ความผิดของเธอเลย แต่เป็นคุณย่าของเขามากกว่า ที่เข้ามาบงการทุกอย่าง

“คุณย่าพี่กำชับไม่ให้บอก ท่านให้เลิกยุ่งกับพี่ มี่พยายามทำตามคำสั่งพี่ทุกอย่าง แต่ตลอดเกือบสองปีที่ผ่านมา มี่ไม่เคยมีความสุขเลย มี่คิดถึงพี่ แต่มี่ไม่กล้าวุ่นวายกับพี่”

“แล้วตอนนี้ทำไมกล้า”

“เพราะมี่ทนไม่ได้ มี่คิดถึงพี่ มี่ยังรักพี่ไม่เปลี่ยนแปลง” คำตอบของอดีตทำให้เป็นหนึ่งนิ่งเงียบ เขากำลังชั่งใจตัวเอง ว่าควรทำอย่างไรต่อ “พี่หนึ่งให้โอกาสมี่สักครั้งนะ ให้มี่ได้มีโอกาสได้รักพี่อีกครั้ง”

“…” เป็นหนึ่งไม่ได้ตอบ เขานิ่งพร้อมกับคิดไปถึงคำพูดของคุณย่า ท่านจะให้เขาแต่งงานกับกันตา  มันเป็นเรื่องสุดแสนปวดหัว เขาพยายามปฏิเสธ แต่เชื่อเหอะ ว่าคนเป็นย่าไม่ยอมล้มเลิกความตั้งใจแน่

 “ให้โอกาสมี่สักครั้งนะพี่หนึ่ง” มือเรียวกุมมือของเป็นหนึ่งเอาไว้ เธออยากได้เขาคืน ไม่อยากทำงานเป็นพนักงานบริษัทต็อกต๋อยอีกแล้ว

“พี่ขอคิดดูก่อน” เป็นหนึ่งว่าแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นกระดก แต่การไม่ปฏิเสธของเขา มีมี่ก็รู้ว่าเธอมีหวัง เป็นหนึ่งรวยอู้ฟู่มีบริษัท มีโรงงานแปรรูปเป็นของตัวเองแบบนี้ เธอไม่ยอมปล่อยแน

————

คุณย่านวลละออกดโทรศัพท์ดูภาพที่ลูกน้องของเปรมส่งมาให้ เป็นหนึ่งนัดกับมีมี่เมื่อคืน ไปดื่มที่คลับพูดคุยกันหลายเรื่อง กว่าจะกลับก็เกือบเช้า

วันนี้พ่อแม่ของมีมี่ก็โทรมา ทั้งสองโอนเงินมาใช้หนี้ทั้งหมดเรียบร้อย สร้างความแปลกใจให้คุณนวลละอออยู่ไม่น้อย

ครอบครัวนั้นถังแตก ที่ผ่านมาก็เป็นมาตลอด พี่น้องญาติสนิทมิตรสหายต่างไม่อย่างยุ่งด้วย เพราะกลัวโดนคนบ้านนั้นยืมเงิน

ตอนนี้กลับมีเงินมาใช้หนี้ทั้งหมด รวมทั้งดอกเบี้ย มันแปลกมาก หรือเจ้าหลานชายตัวดีจะโง่บรม โดนนังเด็กมีมี่ปลอกลอกอีกครั้ง

 คุณนวลละออรู้ดี ว่าหลังจากนี้จะไม่สามารถต่อรองอะไรกับเด็กคนนั้นได้ แต่ไม่เป็นไร นางจะจัดการหลานชายของนาง รีบจัดการเรื่องงานแต่งงานให้เร็วที่สุด เพื่อตัดปัญหาทุกอย่าง เพราะนางมั่นใจ ว่ามีมี่ไม่ยอมล่าถอยเหมือนเดิมแน่

“ย่ายังยืนยันคำเดิม เป็นหนึ่งต้องแต่งงานกับกันตา”

“ผมก็ยังยืนยันคำเดิม ว่าไม่” เป็นหนึ่งเสียงขุ่น ไม่มองหน้าคนเป็นย่า แต่กลับจ้องกันตาเขม็ง จนเธอต้องหลบสายตา

“ได้ งั้นสมบัติทุกอย่างของแก ย่าจะยกให้กันตาทั้งหมด ทั้งบริษัท โรงงานแปรรูปผลไม้ ไร่นวลละออ แกไม่ต้องเอาอะไรสักอย่าง แต่ถ้าแกยอมแต่ง ฉันจะยกให้แก” คุณย่านวลละออยื่นคำขาด

“มันเป็นสมบัติของพ่อ เป็นชื่อพ่อ ย่าไม่มีสิทธิ์”

“แกแน่ใจเหรอ ว่ามันเป็นชื่อพ่อแก?” คุณนวลละออยิ้มร้าย เปรมเซ็นยกทุกอย่างให้นางเมื่อวาน เพราะนางต้องการตัดไฟตั้งแต่ต้นลม นางกลัวว่าเป็นหนึ่งจะโดนปลอกลอก ก็เลยรีบจัดการ

“อย่าบอกนะว่าคุณย่า…” เป็นหนึ่งมองหน้า คาดคั้นเอาคำตอบ

“แล้วแกคิดว่ายังไงล่ะ?”

“คุณย่า”

“ถ้าแกยังพูดไม่รู้ฟัง ฉันจะยกทุกสิ่งทุกอย่างให้กันตา”

“อย่าคิดว่าผมจะยอม สมบัติพ่อแม่ผมเป็นคนสร้างมากับมือ จะให้คนอื่นมาชุบมือเปิบได้ยังไง?” คำว่าคนอื่นทำให้หัวใจหญิงสาวสะท้านอยู่ไม่น้อย แต่มันก็จริงอย่างเป็นหนึ่งพูดนั่นแหละ เธอเป็นคนอื่น พ่อเอาเธอมาทิ้งแล้วหนีหาย ส่วนแม่เธอก็ตายจาก เป็นเด็กกำพร้า ที่คุณย่านวลละออรับเลี้ยง เธอจึงไม่กล้าขัดใจอะไรท่าน

พระคุณล้นเกล้าล้นหัว ไม่ว่าจะสั่งให้ลงนรก ขึ้นสวรรค์ ถ้าเป็นความต้องการของผู้มีพระคุณ เธอก็คงต้องทำตาม

“ไม่ยอมก็ต้องแต่งงานกับกันตา วันนี้พากันตาไปลองชุดที่ร้านชุดเจ้าสาวg&tด้วย ย่าโทรบอกทางร้านไว้แล้ว”

“วันนี้ผมมีประชุม” เขาพูดอย่างไม่ไยดี

“ย่าโทรถามแล้ว แกไม่ได้มีประชุม เอกสารต่าง ๆ ก็ไม่มีเคลียร์ วันนี้แกต้องพากันตาไปลองชุด”

“คุณย่าเป็นอะไรกับการคลุมถุงชนนักหนา คนมันไม่ได้รักกัน จะให้แต่งงานกันได้อย่างไร!” เป็นหนึ่งระเบิดอารมณ์ใส่ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันนักหนา คุณย่าถึงได้เอาแต่อยากให้เขาแต่งงานกับกันตา

“แกก็เปิดใจรักน้องมันสิ กันตาทั้งสวยทั้งเก่ง เป็นแม่บ้านแม่เรือน งานบ้านทำเป็นทุกอย่าง คนที่ทั้งสวยครบเครื่องแบบนี้ เหมาะกับแกแล้วตาหนึ่ง”

“เฮ้อ” เป็นหนึ่งถอนหายใจอย่างเอือม ๆ “ผมไม่ได้ต้องการคนสวยครบเครื่อง ผมต้องการคนที่ผมรักจริง ๆ”

“กันตาก็รักแกจริง”

“ไม่จริง”

“ถ้าไม่แต่งก็ไปแต่งตัว ย่าจะได้รีบจัดการโอนทุกอย่างให้กันตา” ว่าจบก็เดินขึ้นบ้านไป คล้อยหลังคุณย่า เป็นหนึ่งก็เล่นงานกันตา

“อย่าคิดว่าพี่จะยอมให้เธอชุบมือเปิบสมบัติของพี่” เขาเสียงขุ่น จ้องอย่างไม่พอใจ ตอนแรกก็ไม่อะไรกับคนตรงหน้า แต่หลังจากที่ถูกบังคับและกันตาไม่ยอมปฏิเสธในเรื่องนี้ มันทำให้เขาโมโห คงอยากจะเป็นเมียเขาจนตัวซีดตัวสั่นสินะ ถึงได้อมพะนำไม่ยอมพูดปฏิเสธออกมา

ผู้หญิงที่ดูซื่อ ๆ ไม่มีพิษมีภัย สุดท้ายก็ร้ายเหลือ เผลอ ๆ อาจจะเป่าหูคุณย่าเขาหลายอย่าง เพราะอยากเป็นคุณนาย อยากเป็นเจ้าของทุกอย่างก็เป็นได้

หึ! คิดว่าจะยอมเหรอ? คนอย่างเธอ ต้องเจอคนอย่างเขา