ปาร์คเกอร์รู้สึกสิ้นหวังมากขวับจาค็อบจ้องแจ็คกี้ตาแดงก่ำ “แจ็คกี้ เยล แกต้องการทำลายคฤหาสน์เกียรติกระบี่ของฉันใช่ไหม? ถ้าคิดว่าทำได้ก็เข้ามาเลย”จาค็อบไม่มีท่าทีหวาดกลัวเลย เขาคำรามอย่างเกรี้ยวกราดและพุ่งเข้าโจมตีการต่อสู้ดุเดือดนี้ยิ่งดูน่าอนาถขึ้น ความต่างทางด้านพลังของทั้งสองฝ่ายนั้นมากเกินไป แต่ว่าศิษย์ของคฤหาสน์เกียรติกระบี่ต่างก็ทุ่มกำลังสู้อย่างเต็มที่ พวกเขาต้องการปกป้องคฤหาสน์ไว้อากาศนั้นอวลไปด้วยกลิ่นคาวเลือด และมีเลือดเป็นละอองฟุ้งในอากาศเพียงสิบนาที ศิษย์ของคฤหาสน์เกียรติกระบี่เกือบครึ่งก็หมดสภาพ ส่วนคนที่เหลือก็พยายามต้านไว้เต็มที่“พวกสำนักมาร ตายซะ”ซูมจาค็อบคำรามและเข้าโจมตีศิษย์ของสำนักเสียงลวงตา หลายคนกระเด็นไปเพราะแรงจากการโจมตี จาค็อบมองไปรอบตัว โทสะของเขาพวยพุ่งเขาเห็นศิษย์ของตนหลายคนบาดเจ็บล้มตาย พื้นดินอาบนองไปด้วยเลือด“แม้วันนี้คฤหาสน์เกียรติกระบี่จะต้องจบสิ้นลง ฉันก็จะลากพวกแกไปด้วยกัน” จาค็อบตะโกนกร้าวจากนั้นเขาก็ทะยานขึ้นไปในอากาศแล้วยกมือขึ้น มีพลังภายในรุนแรงพวยพุ่งออกมาและพลังที่สะท้านฟ้าสะเทือนดินนั้นก็รวมตัวกันรอบดาบที่อยู่ในมือเขา
ตอนนั้นแจ็คกี้ก็ตวาดและบีบคอปาร์คเกอร์แน่น หากว่าเขาใช้แรงมากกว่านี้ปาร์คเกอร์ต้องตายแน่“พวกคฤหาสน์เกียรติกระบี่จงฟัง วางอาวุธซะอย่าต่อต้านฉันอีก ไม่อย่างงั้นปาร์คเกอร์ โยฮันตายแน่” แจ็คกี้ยิ้มอย่างคลุ้มคลั่ง ใบหน้าหล่อเหลาของเขาฉายแววโหดร้าย “ประมุขคฤหาสน์จาค็อบ ฉันได้ยินมาว่าปาร์คเกอร์เป็นลูกสาวสุดที่รักของแก หากว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเธอ ฉันว่าแกคงใจสลายแน่”“หากว่าแกยอมแพ้ ฉันรับรองว่าจะไม่ทำร้ายคนของคฤหาสน์เกียรติกระบี่“เธอสวยขนาดนี้ ฉันจะฆ่าทิ้งก็เสียดาย…”น้ำเสียงของแจ็คกี้แฝงแววเยาะเย้ยขณะที่พูดแจ็คกี้มั่นใจว่าเขาจะเอาชนะจาค็อบได้หากว่าสู้กันตัวต่อตัว แต่เขาเป็นประมุขสำนัก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องลงมือเอง ที่สำคัญเขาก็ไม่อยากเสียเวลาอีกแล้วขวับดวงตาจาค็อบแดงฉาน เขาจ้องแจ็คกี้อย่างกราดเกรี้ยวแจ็คกี้นั้นได้ชื่อว่าเป็นคนโหดร้ายชั่วช้า เขาสามารถทำทุกอย่างได้เพื่อสิ่งที่ต้องการ จาค็อบไม่คิดว่าชายคนนี้จะไม่เพียงชั่วร้ายแต่วิธีการที่เขาใช้ก็เลวทรามมาก แจ็คกี้กล้าดียังไงมาจับลูกสาวเขาเป็นตัวประกันแจ็คกี้พูดถูก จาค็อบเป็นคนมีคุณธรรมและกล้าหาญ เขาไม่กลัวอะไรทั้งนั้น แต่
แดร์ริลไม่สนใจสายตาของผู้คน เขามองแจ็คกี้และบอกว่า “นายคือประมุขสำนักเสียงลวงตา แจ็คกี้ เยลสินะ? นายเป็นประมุขของสำนัก เป็นคนมีอิทธิพลแต่ก็ยังใช้วิธีการสกปรก นายขู่คนอื่นโดยจับลูกสาวเขาเป็นตัวประกัน นายไม่กลัวว่าชาวบ้านเขาจะหัวเราะเยาะเอาหรือไง?”โอ้ฝูงชนต่างส่งเสียงฮือฮา ไม่ว่าจะเป็นแขกที่มางาน หรือคนของสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็คิดว่าหูฝาดไปแดร์ริลกล้าดีอย่างไรมาต่อว่าแจ็คกี้ต่อหน้าคนอื่นแบบนี้?ใครให้ความกล้าเขากัน?ขวับสีหน้าแจ็คกี้เย็นเยียบ เขาจ้องแดร์ริลและด่ากลับ “แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร? ในเมื่อแกรู้ว่าฉันคือใคร แล้วกล้าดียังไงมาพูดกับฉันแบบนั้น? แกอยากตายหรือไง?”เขานั้นเป็นประมุขสำนักเสียงลวงตาและทุกคนในทวีปมหาสมุทรอำพันต่างก็หลบเลี่ยงเขาเหมือนหนีโรคร้าย แต่ชายคนนี้กลับกล้าพูดจาแบบนี้กับเขา… บางทีหมอนี่คงหาเรื่องตายแดร์ริลไม่ได้ตระหนกเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงโทสะของแจ็คกี้เขายิ้มให้แจ็คกี้และบอกว่า “ฉันก็แค่คนไม่สำคัญ ฉันแค่คนมองเห็นวิธีการที่สำนักเสียงลวงตาทำไม่ได้”จากนั้นสีหน้าแดร์ริลก็เปลี่ยนเป็นจริงจัง เขาบอกว่า “แจ็คกี้ เยล เรามาพนันกัน นายกับฉันมาสู้กันตัวต่อ
แจ็คกี้ปล่อยปาร์คเกอร์ ร่างของเขาพลิ้วไหวเหมือนสายน้ำตอนที่พุ่งเข้าโจมตีแดร์ริล อากาศรอบข้างที่เขาผ่านไปบิดเบี้ยว… เป็นภาพที่น่าสะพรึงมากตอนนั้นเหล่าคนของคฤหาสน์เกียรติกระบี่พากันเป็นห่วงแดร์ริลพวกเขานั้นเป็นหนี้ความกล้าหาญของแดร์ริล แต่ว่าเขาก็เป็นแค่คนธรรมดาแล้วจะต่อสู้กับแจ็คกี้ได้อย่างไรกัน?แม้แต่จาค็อบก็ลอบส่ายหน้า เพื่อนของลูกสาวเขาทำอะไรบุ่มบ่ามเกินไปจริง ๆแดร์ริลยิ้มเมื่อเห็นการโจมตีของแจ็คกี้ เขาไม่ตระหนกสักนิด“ตายซะ”แจ็คกี้มาอยู่ตรงหน้าแดร์ริลก่อนที่จะตะโกนและโจมตีแดร์ริลแดร์ริลแค่นเสียง เขายืนอย่างมั่นคงก่อนที่จะปล่อยพลังภายในออกมา… เขารับการโจมตีไว้ปังการโจมตีปะทะกัน… ทำให้เกิดเสียงดังจนสั่นสะเทือนไปทั่ว ตอนนั้นแจ็คกี้ก็ตัวสั่นเทา และเขาก็ผงะถอยหลังไปหลายก้าว สีหน้าเขามืดครึ้มแม้แจ็คกี้จะเป็นระดับเทพยุทธ์และแดร์ริลอยู่แค่จักรพรรดิยุทธ์ระดับห้า แต่แดร์ริลมีพลังพิสุทธิ์ ดังนั้นพลังของพวกเขาจึงอยู่ในระดับเดียวกันอะไรกัน?ทุกคนต่างอึ้งเมื่อเห็นเช่นนั้น พวกเขามองแดร์ริลอย่างไม่อยากเชื่อชายคนนี้สามารถรับการโจมตีของแจ็คกี้ได้งั้นเหรอ?“แก…”แจ็คกี้รู้สึก
’เขาก็แค่คนธรรมดา แต่ยังอยากจะเป็นวีรบุรุษช่วยสาวงามหรือไง?’แม้ว่าแดร์ริลจะสามารถป้องกันการโจมตีของแจ็คกี้ได้ ลูคัสก็ยังเชื่อว่าเขาไม่มีทางสู้ชนะแน่และก็ต้องแพ้หมดท่าแน่นอนเหล่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่ต่างก็ร้อนใจแทนแดร์ริลใบหน้างามของปาร์คเกอร์เต็มไปด้วยความร้อนรนแม้ว่าแดร์ริลจะแข็งแกร่งมาก แต่แจ็คกี้นั้นเจ่าเล่ห์เลวทราม เขาโจมตีโดยมีเจตนาฆ่า แดร์ริลอาจจะบาดเจ็บได้หากว่าเขาไม่ระวังแจ็คกี้โจมตีระลอกแล้วระลอกเล่าไม่หยุดอยู่กลางอากาศแต่ว่าแดร์ริลก็กั้นทุกการโจมตีได้ ที่จริงแดร์ริลได้ต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งระดับตำนานอย่างหยางเจียนมาก่อน ดังนั้นเขาเลยไม่ได้สนใจอะไรกับคนระดับประมุขสำนักอย่างแจ็คกี้แต่แดร์ริลก็ประมาทพลังของแจ็คกี้มากเกินไปตอนแรกแดร์ริลไม่ได้ใช้พลังเต็มที่เพราะเขาคิดว่าจะใช้เพียงพลังพิสุทธิ์เพื่อเอาชนะแจ็คกี้ แต่แดร์ริลก็เริ่มรับมือยากเมื่อการโจมตีของแจ็คกี้นั้นรุนแรงขึ้นฮ่าฮ่าเหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตาต่างก็ยิ้มอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นภาพตรงหน้า“ดูเจ้าหมอนั่นสิ เขาทนต่อไปไม่ไหวแล้ว”“เจ้าโง่ กล้ามาท้าทายประมุข รนหาที่ตายแท้ ๆ”“ประมุขแข็งแกร่งมาก…”เหล่าสำนัก
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท