แคทเธอรีนเสียสมาธิตลอดการสอนเพราะเธอเอาแต่คิดว่าเธอจะต้องถูกลดระดับลงไปอีกสองระดับไปเป็นปรมาจารย์ขั้นสองในวันพรุ่งนี้หากเธอไม่ตามหาแดร์ริลอย่างทันทีเธอเครียดมาก ๆเธอกลับไปที่ห้องพักครูทันทีที่สอนจบเพื่อที่จะโทรหาแดร์ริลแต่ไม่มีใครรับสาย...โรงพยาบาลอับดับหนึ่งของเมืองตงไห่แดร์ริลเดินวนไปมานอกห้องผ่าตัดเพราะเขาอยู่นิ่ง ๆ ไม่ได้ ความเป็นห่วงวาดอยู่บนใบหน้าของเขาพร้อมกับดวงตาที่แดงฉานเชลลี ซัลลิแวน ทำการผ่าตัดด้วยตัวเธอเองหลังจากลิลี่ถูกส่งเข้าโรงพยาบาลพวกเขาไม่ได้ออกมาจากห้องผ่าตัดตั้งแต่การผ่าตัดเริ่มเมื่อ 5 ทุ่ม ของเมื่อคืนถึงแม้มันจะเป็นความจริงที่ว่าเขาถูกครอบงำไปด้วยความกระวนกระวายและความโกรธ แต่แดร์ริลก็ยังคงภาวนาให้ลิลี่ในขณะที่เขารอมาตลอด 10 ชั่วโมง'ในที่สุดเราก็ยอมรับซึ่งกันและกันหลังจากตลอดสามปีที่ผ่านมา คุณต้องไม่เป็นไรนะ'แสงป้ายผ่าตัดดับลงและเชลลีก็เดินออกมาด้วยความอ่อนล้าแดร์ริลเข้าหาเธออย่างเร่งรีบแล้วถาม "เป็นยังไงบ้าง?"เชลลีมอบรอยยิ้มน้อย ๆ เป็นการมอบความมั่นใจให้ แล้วกล่าวอย่างนุ่มนวล "แดร์ริล ภรรยาของคุณผ่านขีดอันตรายแล้ว แต่ยังไงก็ตาม บาดแผลนั้
เหล่าคุณผู้หญิงผู้ร่ำรวยหลายคนเดินตามหลังของซาแมนธามาในวอร์ดหนึ่งในนั้นสวมโค้ทขนจิ้งจอกและสร้อยคอ รวมถึงแหวนหลายวงแดร์ริลรู้สึกสนใจ'ฮ่าฮ่า หล่อนสวมขนจิ้งจอกหลังจากเทศกาลไหว้พระจันทร์ หล่อนดูรวยนะ แต่นั่นมันไม่ร้อนแล้วก็อึดอัดเหรอ?'ซาแมนธาจ้ำเข้ามาแล้วถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง "หนูน้อยลิลี่ เป็นยังไงบ้าง?"เธอใช้เวลาทั้งคืนเล่นไพ่นกกระจอก กว่าเธอจะรู้เรื่องลูกสาวก็เช้าแล้วเหล่าสตรีที่มากับเธอแน่นอนว่าเป็นคนที่เล่นไพ่นกกระจอกด้วยด้วยกันลิลี่ส่ายหัวแล้วตอบอย่างอ่อนแรง "แม่ หนูไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง"ซาแมนธาถอนหายใจแล้วหันไปหาแดร์ริล ความโกรธปรากฏในดวงตาของเธอ "แกมันขยะ! หนูน้อยลิลี่เป็นคนดีมาตลอด แต่กลับเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในตอนที่เธออยู่กับแก! แกอยู่ข้างเธอแต่ก็ยังเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น? นี่แกเป็นลูกผู้ชายรึเปล่า? บอกฉันซิ นี่เธอเจ็บเพราะแกรึเปล่า?!"แดร์ริลยิ้มอย่างขมขื่นแล้วตอบ "คุณแม่ ผมขอโทษ มันเป็นความผิดของผมเอง ผมดูแลเธอไม่ดีพอ"ไม่ว่าเขาจะมองยังไง ที่เรื่องนี้เกิดขึ้นก็เพราะความประมาทของเขาจริงซาแมนธาโกรธยิ่งกว่าเดิมแล้วตะโกนพร้อมชี้หน้าแดร์ริล "อย่ามาเรียกฉันว่าแม่!
ลิลี่ผิดหวังกับแม่ของเธออยา่างมากซาแมนธาสัญญากับเธอไว้เป็นมั่นเป็นเหมาะว่าเธอจะไม่เล่นไพ่นกกระจอกอีกแล้วซาแมนธาไม่คาดคิดว่าคนที่เธอเรียกว่าคู่เล่นไพ่นกกระจอกจะตามเธอมาทันทีเพื่อนของเธอถึงขนาดตามมาที่โรงพยาบาลเพื่อทวงเงิน นี่มันน่าอายเกิดไปแล้ว"โซฟี เธอช่วยเมตตาให้เวลาฉันสักสองวันได้ไหม?" ซาแมนธายิ้มแล้วกล่าวต่อ "เธอก็รู้จักลูกเขยของฉันนี่ เขาแต่งงานเข้าบ้านของเราและอยู่กินกับเรา แน่นอนว่าเขาต้องไม่มีเงิน เธอช่วยให้เวลาฉันหน่อยได้ไหม เห็นแก่วันเก่า ๆ ของเรา?"ซาแมนธาจะถูกกระตุ้นความโกรธทุกครั้งที่มีใครพูดถึงลูกเขยไร้ประโยชน์ของเธอนอกจากทำให่ลูกสาวเธอบาดเจ็บ เขายังไม่มีประโยชน์ในเวลาที่เธอมีหนี้อีกโซฟีเย้ย มันชัดเจนแล้วว่าเถียงไปก็ไม่มีประโยชน์ "ซาแมนธา หยุดพูดสักที ลูกของเธอต้องออกจากโรงพยาบาลวันนี้ถ้าเธอไม่จ่าย ฉันจะโทรหาหลานของฉัน รอก่อนเถอะ"เธอนำมือถือออกมาแล้วโทรออกไป"ไม่ ได้โปรด!" ซาแมนธาสูญเสียความเยือกเย็นในตอนที่โซฟีโทรหาหลานของเธอ เพราะเขามีความเกี่ยวข้องกับนิกาย และมีข่าวลือว่าเขาเป็นพวกโหดร้ายยังไงก็ตาม โซฟีได้โทรออกไปแล้ว เธอเชื่อว่าซาแมนธาและลูกสาวของเธอจ
ลิลี่ยังต้องพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บ อาการของเธอจะต้องแย่ลงหากพวกเขาแตะต้องบาดแผลของเธอยังไงก็ตาม ชายเหล่านี้ล้วนไม่สนใจเรื่องเธอและเริ่มล้อมเตียงโรงพยาบาลไว้"เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันน่ะ?"เสียงทุ้มลึกดังออกมาจากประตูในช่วงเวลาสำคัญชายคนนั้นเดินเข้ามาในห้องเขาคือแดร์ริลซาแมนธายืนขึ้นทันทีที่เห็นเขา "นั่นลูกเขยของฉัน เขาจะจ่ายแทนฉันเอง! ไปเอาเงินจากเขา! คุณจะหักขาเขาก็ได้หากเขาไม่มีเงิน"เคลันไม่รู้ว่าแดร์ริลอยู่ด้านหลังเขา เคลันขมวดคิ้วแล้วหันหลังไปแล้วเขาก็ต้องตะลึง!'ฮอลล์มาสเตอร์?''ทำไมเขามาอยู่ที่นี่?'ผู้ติดตามของเคลันเองก็สับสน พวกเขาจ้องแดร์ริลด้วยความงุนงง พวกเขาถึงกับตอบสนองไม่ถูกไปพักใหญ่!'หรือว่าผู้หญิงที่อยู่บนเตียงพยาบาลนั่นคือภรรยาของฮอลล์มาสเตอร์? บ้าน่า!'ในที่สุดเหล่าชายฉกรรจ์ก็ตอบสนองและทำความเคารพ "ทำความเคารพท่านฮอลล์มาสเตอร์..."แดร์ริลโบกมือเพื่อขัดพวกเขาแล้วหันไปหาเคลัน "มีปัญหาอะไร? ทำไมพวกนายอยู่ที่นี่?"คือ...เคลันลังเลแล้วหันสายตาไปมองโซฟีก่อนจะส่ายหัว เหงื่อกาฬผุดขึ้นจากหน้าผากของเขา "ไม่มีอะไรครับ ท่านฮอลล์มาสเตอร์ พวกเราแค่ผ่านมาครับ ไม
"เร็วสิ ฉันต้องจ่ายหนี้ให้แม่ยายฉันนะ" แดร์ริลส่ายหัวเขายึดมั่นในหลักการของตัวเองเสมอเขาต้องจ่ายหนี้ถึงแม้เคลันจะเป็นผู้ติดตามของเขา เพราะสองอย่างนี้เป็นคนละเรื่องกัน"ท่านฮอลล์มาสเตอร์ ได้โปรดอย่าทำให้ผมตกที่นั่งลำบากเลยครับ ผมจะเอาเงินมาจากท่านได้ยังไง?" เคลันถามอย่างปวดร้าว"ทำไมจะไม่ล่ะ?" โซฟีขัดแล้วเดินออกมาก่อนจะกล่าว "ฉันชนะพนันสองล้าน! เคลันนี่หลานจำคนผิดรึเปล่า? เขามันเป็นแค่ลูกเขยบ้านคนอื่น ไปกลัวเขาทำไม?""ป้า หยุดพูด! ขอทีเถอะ!" เคลันกุมหน้าอกตัวเอง เขาแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว จากนั้นเขาก็โขกหัวตัวเองกับพื้น "ท่านแดร์ริล ป้าของผมไม่รู้กฎ ผมขออภัยแทนเธอด้วยครับ ผมขอโทษ..."เขายังโขกหัวกับพื้นต่อไปเพื่อขออภัย หน้าผากของเขาเริ่มมีดเลือดออก"ก็ได้ ลุกขึ้นได้แล้ว" แดร์ริลโบกมือให้เขาเลิกทำในที่สุดโซฟีก็หุบปากของเธอแล้วฝืนยิ้มออกมา "ซาแมนธา คือ… ฉันมีเรื่องต้องไปทำ ฉันควรไปได้แล้ว"จากนั้นโซฟีและหญิงสาวคนอื่นก็รีบออกไปด้วยความเร่งรีบซาแมนธาจ้องแดร์ริลด้วยความประหลาดใจ 'เจ้าขยะนี่รู้จักคนพวกนี้ได้ยังไง? นี่เขาไปรู้จักหัวหน้าแก็งมาเฟียบางคนมาตลอดโดนจับเพราะขโมยของรึเปล่า?
แดร์ริลดื่มไปค่อนข้างเยอะและจบด้วยการมีอาการมึน เขายืนขึ้นแล้วไปที่ห้องน้ำหนึ่งในคนของเขาช่วยประคองแล้วถาม "ฮอลล์มาสเตอร์ ผมช่วยพาท่านไปไหมครับ?""ไม่เป็นไร" แดร์ริลโบกมือปฏิเสธเขาเมาจริง ๆ ความจริงแล้ว เขาเพียงแค่ต้องใช้พลังภายในในการขับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ออกจากระบบร่างกายอย่างที่ผู้บ่มเพาะทำ ยังไงก็ตาม นี่เป็นงานรื่นเริง และทุกคนก็ตั้งใจที่จะเมาแดร์ริลเดินโซเซลงไปข้างล่าง ห้องน้ำนั้นอยู่ชั้นใต้ดินเขาสังเกตได้ว่ากลุ่มคนอยู่ใกล้เข้าเมื่อเขามาถึงชั้นใต้ดิน มีเด็กวัยรุ่นนับสิบคนอยู่และพวกเขาก็ดูเหมือนจะเป็นนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยใกล้ ๆแดร์ริลหันไปที่มุมหนึ่งในขณะที่วัยรุ่นคนหนึ่งผู้ซึ่งใช้มือถืออยู่เดินมาชนเขาเข้าผลั่ก!มือถือของเขาเกือบตกลงกัยพื้นแดร์ริลหมดคำพูดมันไร้สาระมากที่หมอนี่มาชนเขาทั้ง ๆ ที่มีที่ว่างตั้งมากมายในล็อบบี้"แกตาบอดรึไงวะ?"วัยรุ่นคนนั้นหงุดหงิด "เดินมองทางด้วยดิ!" เขาสวมชุดมียี่ห้อ ชัดเจนว่าเขาร่ำรวยแดร์ริลสับสน 'เ-ี่ย ทำไมหมอนี่ทำตัวจองหองทั้ง ๆ ที่เป็นคนมาชนฉันเอง?'วัยรุ่นคนนี้เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยข้าง ๆ ชื่อว่าเลสเตอร์ ร็อค เขามาจากตระกูลร
"เลสเตอร์ ช่วยหยุดรบกวนเขาที นายทำเพื่อฉันได้ไหม?" ดอร่าผลักแดร์ริลไปอยู่ด้านหลังเธอเธอรู้ดีว่าตระกูลของเลสเตอร์มีความเกี่ยวข้องกับมาเฟีย เธอได้ยินว่าพ่อของเลสเตอร์มีนักสู้นับสิบ ๆ แดร์ริลจะต้องทุกข์ทรมานอย่างมากหากเขาไปล่วงเกินเลสเตอร์ถึงแม้แดร์ริลจะเป็นนักธุรกิจและเจด ผู้จัดการของวินดันกรุ๊ปจะเรียกเขาว่าป๊ะป๊าที่วิลล่าก่อนหน้านี้ แต่เขาไม่มีทางรับผลของการล่วงเกินมาเฟียได้เลสเตอร์ถอนหายใจแล้วเหล่ตามอง "ฉันจะปล่อยแกไปเพราะดอร่าขอให้ฉันทำ ครั้งหน้าถ้าฉันเห็นแกอีกก็ระวังตัวไว้ก็แล้วกัน"เพื่อนชายของเขาเดินมาใกล้แดร์ริลแล้วถ่มน้ำลาย"แกโชคดีไปนะ""แกโชคดีที่นายน้อยเลสเตอร์อารมณ์ดีวันนี้ ไม่งั้นแก-ิบหายแน่"แดร์ริลยิ้มโดยไม่พูดอะไรสักคำ เขาคิดในใจ 'พวกนายทุกคนคงอยู่ระหว่างทางไปโรงพยาบาลแล้วถ้าไม่ใช่เพราะดอร่า มีศิษย์ของนิกายตำหนักอมตะมากกว่าร้อยดื่มอยู่ข้างบน ฉันสงสัยจริงว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเลสเตอร์ ร็อค เริ่มสู้กับฉันแล้วเหล่าศิษย์รีบลงมา?'ดอร่าเข้าไปหาเขาแล้วถามด้วยรอยยิ้ม "แดร์ริล คุณมาทำอะไรที่นี่เหรอ?"มันน่าทึ่งที่เธอเจอเขาอย่างบังเอิญทุกครั้งที่เธอกลับจากมหาวิทยาลัยแด
แด๊กซ์ต้องตามล้างแค้นตระกูลดิกสันแน่หากเขารู้เรื่องเข้าเขาจะเสียเปรียบเพราะตระกูลดิกสันทรงอำนาจเกินไป แดร์ริลมอบทุกอย่างให้เคลันดูแลดีกว่าแด๊กซ์แสยะยิ้ม "ฉันรู้แล้ว นายต้องสวีทกับลิลี่ที่บ้านแน่ ยังไงก็เถอะ อาจารย์ของเรากำลังมองหานายเมื่อนายน่ะ"'แคทเธอรีน?'แดร์ริลชะงักไปก่อนที่เขาจะจำได้ว่าเขาได้รับสายโทรเข้าหลายสายจากเธอ และเขาก็ลืมโทรกลับ พลังของเธอจะต้องลดลงเยอะแน่ตลอดหลายวันมานี้เซอร์ซี นิวแมน ผู้ซึ่งกำลังนั่งอยู่ข้างหน้าหันมากะทันหันแล้วโยนกระดาษโน้ตให้เขาเ-ี่ย!แด๊กซ์คว้าแขนของแดร์ริลแล้วเขย่า!'เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย? ทำไมสาวงามส่งโน้ตให้เรา?'แดร์ริลงุนงงในขณะที่แด๊กซ์โน้มตัวไปหาเขาอย่างตื่นเต้นแล้วถามด้วยความแปลกใจ "ว้าว แดร์ริล ไม่กี่วันมานี้นายไปสนิทกับนางฟ้าประจำสถาบันแล้วเหรอ?"แดร์ริลหัวเราะเบา ๆ "ใช่ดิ"เขาเปิดกระดาษโน้ตออกมา มันเขียนไว้ว่า 'นายสะดวกไหมคืนนี้? ฉันจะเลี้ยงมื้อค่ำนาย''ฮ่าฮ่า เธอนี่ดื้อเอาเรื่องแฮะ'เขาถูกดึงไปโดยแคทเธอรีนแล้วถูกพาไปที่ห้องสมุดเพื่อบ่มเพาะครั้งที่แล้วในตอนที่เธอจะเลี้ยงมื้ออาหารเขาเขาลืมเรื่องนี้ไปโดยสิ้นเชิง และเขาก็ไม่ค