แสดงตัว

กงเฉิงเซวียนเมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ตระกูลกงก็เก็บตัวอยู่ในห้องทำงานของตัวเองต่อทันที แต่ดูเหมือนว่าวันนี้จะมีบางอย่างที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย เพราะแม้ว่าเขาจะเฉยชากับเย่อิงไปบ้าง แต่ตั้งแต่แต่งงานกันมา อีกฝ่ายไม่เคยที่จะละเลยการเข้ามาหาเขาที่ห้องทำงานพร้อมกับชาหอมกรุ่นเลยแม้แต่วันเดียวเช่นกัน

ความเคยชินที่หายไปอย่างกะทันหันสร้างความประหลาดใจให้กับชายหนุ่มขึ้นมานิด ๆ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่สามารถบอกตัวเองได้เหมือนกันว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้นั้นมันคืออะไร และเมื่อหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ ชายหนุ่มก็หันกลับมาให้ความสนใจกับคนรักของตนเองเป็นหลักเช่นเดิม

กงเฉิงเซวียนรู้สึกว่าเขารักหวงซืออิ๋งมากขึ้นเรื่อย ๆ อย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยในชีวิต น่าเสียดายที่ทั้งเขาและเธอรู้ใจตัวเองในวันที่มันสายเกินไปจนทำให้ทั้งคู่ต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แต่นั่นกลับทำให้เขายิ่งอยากโอบประคองเธอเอาไว้บนฝ่ามืออย่างทะนุถนอมมากยิ่งขึ้นไปอีกเสียอย่างนั้น

+๐+๐+๐+๐+๐+๐+

ทางด้านของเย่อิงนั้นเธอยังไม่ได้คิดที่จะเคลื่อนไหวอย่างเอิกเกริกในตอนนี้ หญิงสาวต้องการข้อมูลที่เกี่ยวกับเฉิงเซวียนและซืออิ๋งมากกว่าที่เธอมีอยู่ เพื่อที่ในตอนลงมือทุกอย่างจะได้ง่ายมากขึ้นกว่าเดิม

อีกทั้งเธอยังไม่อยากให้การตัดสินใจของเธอส่งผลกระทบต่ออาการป่วยของนายท่านผู้เฒ่ากงที่กำลังรักษาตัวอยู่มากเกินไปอีกด้วย

ดีที่ความสัมพันธ์ของเธอและพระเอกของเรื่องในตอนนี้ยังเป็นเพียงแค่คนที่อาศัยอยู่บ้านเดียวกันเท่านั้น อีกทั้งยังไม่ค่อยมีเวลาที่ใช้ร่วมกันเลย เนื่องจากฝ่ายชายอ้างเรื่องงานอยู่ตลอดเพื่อที่จะได้ไม่มีเวลาเข้าใกล้ภรรยานั่นเอง

ดังนั้นการเคลื่อนไหวของเย่อิงทั้งหมดในคฤหาสน์ตระกูลกงแห่งนี้จึงเป็นไปอย่างอิสระเสียจนใคร ๆ ก็ต้องอิจฉาเลยทีเดียว

+๐+๐+๐+๐+๐+๐+

เช้าอันแสนสดใสเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง เย่อิงตื่นมาพร้อมแผนการดำเนินชีวิตที่เป็นระบบมากขึ้นกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด

เธอลุกขึ้นมาแต่งตัวอย่างประณีต เลือกสวมชุดที่ดูสง่างามแต่ไม่แสดงถึงความโอ่อ่าจนเกินไปเนื่องจากเธอต้องการสร้างภาพลักษณ์ของผู้หญิงที่เต็มไปด้วยความมั่นใจและดูเป็นมืออาชีพเหมือนกับในตอนที่เธอยังเป็นซีอีโอสาวอยู่เท่านั้น

ในขณะที่เธอกำลังเดินออกจากห้องเพื่อเดินทางไปยังบริษัทของครอบครัวเธอนั้นเอง เย่อิงก็พบเข้ากับเฉิงเซวียนที่เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องของเขาเข้าพอดี

เฉิงเซวียนมองไปยังภรรยาของตนที่วันนี้อยู่ในชุดที่แปลกไปจากเดิมเล็กน้อยด้วยความสนใจระคนประหลาดใจ

“คุณจะไปไหนเหรอ?” เขาหลุดปากถามเธออกไปอย่างลืมตัว

“ไปบริษัทค่ะ” เธอตอบสั้น ๆ อย่างไม่คิดจะอธิบาย

เฉิงเซวียนผู้เป็นสามีขมวดคิ้วมุ่นขึ้นมาทันทีที่ได้ยินคำตอบของภรรยา เพราะเขาไม่เข้าใจว่าเธอจะไปวุ่นวายที่บริษัทของเขาทำไมกัน

‘หรือเธอต้องการไปแสดงตัวให้ทุกคนรู้ว่าเป็นภรรยาของเขา...หรือเธอรู้เรื่องของเขากับอิ๋งเอ๋อร์แล้ว’ ชายหนุ่มคิดไปต่าง ๆ นานาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

แต่แม้ว่าเขาจะรู้สึกกังวลมากเพียงใด เขาก็ยังแสดงท่าทีเรียบเฉยแล้วเอ่ยกับหญิงสาวตรงหน้าอย่างใจเย็น “ไปสิครับ แต่ผมคงอยู่เป็นเพื่อนคุณได้ไม่นานนะ เพราะวันนี้มีประชุมสำคัญ”

หลี่เย่อิงที่สังเกตท่าทีของกงเฉิงเซวียนด้วยความสนุกสนานอยู่นั้นสนใจเป็นอย่างมากว่าเมื่อครู่นี้เขาเผลอแสดงสีหน้าตกใจออกมาอย่างลืมตัวเป็นเพราะอะไรกัน

ดูเหมือนว่าเขาจะคิดว่าเธอจะไปบริษัทเขาสินะ แล้วบริษัทตระกูลกงมีอะไรที่ทำให้เขาต้องกังวลถ้าเธอไปกันล่ะ

‘หรือจะมีอะไรน่าสนใจรออยู่ที่นั่นกันนะ’ ร่างบางคิดอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนที่จะตอบเขาออกไปด้วยรอยยิ้ม

“อ๋อ จริง ๆ แล้วฉันกำลังจะไปบริษัทของครอบครัวฉันค่ะ แต่ถ้าคุณอยากให้ฉันไปที่บริษัทของคุณก่อนฉันก็ไม่ขัดข้องนะคะ เพราะยังไงซะตั้งแต่แต่งงานกันฉันยังไม่เคยไปที่นั่นอีกเลย ไปทักทายทุกคนอีกครั้งอย่างเป็นทางการในฐานะภรรยาท่านประธานบริษัทบ้างก็ดีเหมือนกัน” เธอตอบเขาออกไปอย่างนึกสนุก

จริงอยู่ที่เธอนั้นวางแผนเอาไว้แล้วว่าจะหย่ากับสามีคนนี้แน่ ๆ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าในระหว่างนั้นเธอจะหลีกเลี่ยงการสร้างความลำบากใจให้กับเขาไปด้วยเสียหน่อย ในชีวิตที่แล้วการสร้างความกระวนกระวายใจให้คนอื่นเธอทำได้ดีกว่าการเป็นซีอีโอเสียอีก

กงเฉิงเซวียนที่เพิ่งรู้ว่าตนเผลอคิดไปเองเรื่องภรรยาแต่ไม่สามารถแก้ไขเรื่องราวได้แล้วก็ทำได้เพียงแค่พยักหน้ารับคำของเธอและพาเธอไปบริษัทของตระกูลกงอย่างช่วยไม่ได้

ทั้งสองคนเดินทางมุ่งหน้าไปยังบริษัทของตระกูลกงก่อน โดยเย่อิงให้คนของเธอขับรถตามไปอีกคัน ส่วนเธอเองนั้นนั่งรถไปกับสามีอย่างไม่คิดมาก

“ทำไมวันนี้คุณถึงต้องออกไปบริษัทของครอบครัวงั้นเหรอ หรือว่าที่นั่นเกิดปัญหาอะไร” เขาชวนเธอคุยอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

“เปล่าหรอก ก็แค่อยู่บ้านเฉย ๆ แล้วรู้สึกเบื่อเกินไป มันไม่ใช่ตัวฉัน ฉันเลยอยากหาอะไรทำเพิ่มดูก็เท่านั้นเองค่ะ” เธอตอบ

“ถ้าต้องการความช่วยเหลืออะไร หรืออยากได้คำแนะนำเกี่ยวกับเรื่องงานบอกผมได้ทุกเมื่อ ไม่ต้องเกรงใจ” เฉิงเซวียนเอ่ยขึ้น

เขารู้สึกว่าเมื่อต้องพูดคุยกับเธอในเรื่องทั่วไปที่ไม่ได้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ฉันท์สามีภรรยา ความตึงเครียดระหว่างเขาที่มีต่อเธอกลับลดลงไปมากกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัดเลยทีเดียว

‘อ่า...พระเอกก็ยังคงเป็นพระเอกสินะ พอคุยเรื่องงานก็กลายเป็นอีกคนเชียว หลี่เย่อิงเอ๋ยหลี่เย่อิง...ไม่ใช่นางเอกก็เหนื่อยหน่อยนะ’ หญิงสาวคิดพลางทอดถอนใจ

การมาเยือนของภรรยาท่านประธานกงสร้างความแตกตื่นให้กับพนักงานทั้งหลายเป็นอย่างมาก เพราะก่อนหน้านี้คุณผู้หญิงไม่เคยมาปรากฏตัวที่นี่เลยสักครั้ง

ดังนั้นเหล่าพนักงานผู้มากไปด้วยจินตนาการทั้งหลายจึงคิดกันไปเองว่าความสัมพันธ์ของท่านประธานและภรรยาอาจจะเป็นการแต่งงานกันเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจและไม่ได้หวานชื่นกันอย่างที่พวกเขาได้เห็นตามข่าวออกไปก็เป็นได้

“คุณผู้หญิงของท่านประธานสวยจริง ๆ เลย เคยเห็นแต่ในโซเชียล ตัวจริงสวยกว่าตั้งหลายเท่าแน่ะ”

“นั่นสิ ๆ ทั้งสวยทั้งรวย ฉันอิจฉาท่านประธานจัง”

“เธอเป็นผู้หญิง จะอิจฉาท่านประธานทำไม ควรอิจฉาคุณผู้หญิงสิถึงจะถูก อีกอย่าง ท่านประธานก็รวยเหมือนกันนะ เธอลืมไปหรือเปล่า”

“ฉันชอบคนสวยนี่ อิจฉาท่านประธานน่ะถูกแล้ว”

“เอ่อ พวกเรา แล้วคุณหวงล่ะ คุณหวงที่เธอมาที่นี่เกือบทุกสัปดาห์น่ะ”

“จริงด้วย แล้วคุณหวงเป็นอะไรกับท่านประธานล่ะ ในเมื่อท่านประธานก็ยังดูให้เกียรติคุณผู้หญิงมากขนาดนี้”

“จะเป็นอะไรไปได้ล่ะ เธอก็คงจะเป็นแค่ของเล่นของท่านประธานเท่านั้นน่ะสิ”

“แต่ถ้าเป็นแค่ของเล่นทำไมต้องพยายามมีตัวตนขนาดนั้นด้วยล่ะ”

“ก็คงหวังสูงเหมือนผู้หญิงที่ต้องการจะกลายเป็นหนูตกถังข้าวสารทั่วไปนั่นแหละ”

เสียงซุบซิบของเหล่าพนักงานทั้งหลายดังขึ้นอย่างต่อเนื่องผสมปนเปกันไปดูวุ่นวายไม่น้อย แต่มันกลับสร้างความสนใจให้กับหลี่เย่อิงและผู้ติดตามของเธออยู่มากเลยทีเดียว

“ออฟฟิศคุณนี่...ครึกครื้นดีนะคะ” คุณผู้หญิงแห่งตระกูลกงเอ่ยกับสามีด้วยสีหน้าประดับไปด้วยรอยยิ้มที่ยากจะคาดเดา

ความลนของพระเอกนั้น…ไม่ค่อยมีพิรุธเลยนะแกรรรร

(￣︿￣)

พนักงานคือเม้าฉ่ำมาก ยัยน้องยิ้มเลย ฮ่าๆๆ

v(￣︶￣)y