บทที่ 3 สัญญา 100%

THE LUST ผับที่พิรุณรัตน์นัดเพื่อนสนิทอย่างครองรักไว้ 

ทั้งสองไม่ได้เจอหน้ากันมาสักพักใหญ่ ๆ นับตั้งแต่เรียนจบ พอมาถึงผับพิรุณรัตน์ก็สั่งเครื่องดื่มและกระดกมันลงกระเพาะอย่างกับน้ำเปล่าจนครองรักต้องร้องห้าม 

“มีเรื่องเครียดอะไรนักนะแก?” ครองรักถามแค่นั้นแต่พิรุณรัตน์นี่สิตอบยาวเป็นหางว่าว สาเหตุของการอยากเมาย้อมใจเพราะไม่รู้ว่าจะใช้เวลาหกเดือนที่ได้จากจิรัฎร์จีบเขาอย่างไรให้สำเร็จ

“เฮ้อออ...ท้อแท้จริงเชียว” เพราะเครียดจัดพิรุณรัตน์จึงดื่มไปค่อนข้างเยอะ หญิงสาวตัวเอนแทบยืนไม่อยู่

“ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”

“เดี๋ยวฉันช่วยพยุง”

“ม่ายต้อง...แค่นี้สบายบรื๋อ เอิ๊ก!” คนสบายสะอึกขึ้น หน้าแดงด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์แล้วยังไม่สำเหนียก 

พอออกจากห้องน้ำพิรุณรัตน์รู้สึกมึนหัว มือบางยันกำแพงไว้ รู้สึกคลื่นไส้ แต่เมื่อหางตาเห็นบางอย่างอาการเมาก็เหมือนจะหายไปทันควัน 

“อาไนต์!” ใช่เขาแน่ ๆ ผู้ชายที่เป็นรักเดียวของเธอมาตลอดหลายปีมีหรือจะจำไม่ได้ แม้เห็นแค่แผ่นหลังก็เถอะ พิรุณรัตน์พยายามวิ่งตาม แต่เพราะเมามากไปหน่อยเลยเผลอไปชนใครสักคนเข้า แต่หญิงสาวไม่สนใจคอยังคอยชะเง้อมองหาคนร่างสูง

“หายไปไหนของเขานะ” ขาสวยกำลังก้าวแต่ถูกรั้งไว้

“เดี๋ยวสิครับคนสวย” ผู้ชายคนหนึ่งดึงแขนเธอ พิรุณรัตน์ชักสีหน้า กวาดตามองหมอนั่นศีรษะจดปลายเท้า

“ปล่อย” คนเมายังพอมีสติ พยายามแกะมือปลาหมึกนั่นออก

“เดินชนผมแล้วไม่ขอโทษหน่อยเหรอครับ”

“ขอโทษ!” พิรุณรัตน์ขอโทษส่ง ๆ หมายผละห่าง แต่ผู้ชายคนนั้นกลับกอดเอวบางไว้มั่น ทั้งสองยื้อยุดฉุดกันอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะมีใครสักคนเดินเข้ามาผลักร่างผู้ชายมือปลาหมึกแรงจนเกือบล้ม พิรุณรัตน์ตกใจสะดุ้งหันไปมองแล้วยิ้มกว้าง เพ้อ ๆ แบบคนเมา

“เพ่...ไนต์...ขา...” หญิงสาวขานชื่อคนที่กำลังตามหายานคาง แขนเสลาคล้องเข้ากับลำคอจิรัฎร์โน้มใบหน้าหล่อเข้ามาใกล้ จุมพิตลงยังแก้มสาก

“เรนนี่คิดถึงพี่ไนต์ที่สุดเลย” หล่อนยิ้มพราวเอ่ยเสียงอ้อแอ้ จิรัฎร์ยังมองผู้ชายที่ลวนลามพิรุณรัตน์อยู่ ส่งสายตาดุกร้าวทั้งใบหน้าก็เครียดขรึมจนน่ากลัว ชายคนนั้นล่าถอยไปแล้ว จิรัฎร์มองร่างอรชรที่ยืนแทบไม่ไหว กลิ่นเหล้าคลุ้งจนต้องย่นจมูก

คืนนี้จิรัฎร์และเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยมีสังสรรค์เล็กน้อย ซึ่งพวกเพื่อนของเขาเลือกจะมาปล่อยแก่ที่ผับแห่งนี้ อันที่จริงชายหนุ่มไม่ได้อยากมาสักเท่าไหร่ แต่เพราะเพื่อน ๆ รบเร้าและพวกเขาก็ไม่ได้เจอกันนานหลายปีแล้วด้วย เขาอยู่ร่วมก๊วนกับเพื่อนได้ราว ๆ ชั่วโมงหนึ่งแล้ว ดื่มไปเพียงเล็กน้อยเพราะไม่ได้เป็นคนคอแข็งอะไรมาก นี่ออกมาสูดอากาศเพราะรู้สึกมึนหัวจากกลิ่นบุหรี่และฤทธิ์แอลกอฮอล์ ระหว่างยืนหลบมุมอยู่เงียบ ๆ สายตาก็พลันเห็นร่างเล็กที่คุ้นตากับผู้ชายที่หน้าไม่คุ้น โดยไม่ต้องคิด จิรัฎร์ล่วงรู้เรื่องราวได้ดี และยิ่งเมื่อเห็นว่าผู้ชายคนนั้นกระชากแขนหญิงสาวด้วยเขาก็พุ่งเข้าใส่มันทันที 

จิรัฎร์โทรบอกเพื่อนว่ามีธุระต้องจัดการด่วนไว้โอกาสหน้าเขาจะขอเป็นเจ้ามือชดใช้ที่ครั้งนี้ต้องกลับออกมาก่อน ชายหนุ่มพาร่างอรชรที่เดินแทบไม่ได้มาที่รถอย่างยากลำบาก กว่าจะเอาพิรุณรัตน์นั่งในรถได้ก็เล่นเอาปาดเหงื่อ เหมือนเล่นเกมจับปูใส่กระด้งเสียจริง

ระหว่างอยู่ในรถพิรุณรัตน์กลายร่างเป็นทั้งลูกแมวน้อยแสนอ้อนและปลาหมึก เพราะมือน้อยอยู่ไม่สุขคอยจะสัมผัสไปทั่วกายของจิรัฎร์ ชายหนุ่มต้องใช้สมาธิเป็นอย่างมากในการพาหญิงสาวกลับมาส่งที่บ้านโดยที่รถไม่เกิดอุบัติเหตุเสียก่อน ขับมาถึงหน้าบ้านพิรุณรัตน์ก็ออกอาการงอแงไม่อยากเข้าบ้าน 

“อาไนต์ขา...” เสียงนั้นหวานเสียจนน่าขนลุก ดวงตากลมโตกะพริบรัว ๆ 

“อาไนต์ของเรนนี่...” พิรุณรัตน์ปลดสายคาดพ้นกาย ก่อนจะพาร่างตัวเองขึ้นมาเกยบนตัวจิรัฎร์ หญิงสาวดูมีแรงขึ้นมากเมื่อมีแอลกอฮอล์อยู่ในกระแสเลือด ความอายมลายหายมีเพียงความกล้าเข้ามาแทน ร่างเล็กพยายามอย่างยิ่งในการปีนป่ายขึ้นมาคร่อมบนตัวจิรัฎร์ ชายหนุ่มพยายามต่อต้าน แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ อาจเป็นเพราะเขาโดนเธอลูบไล้ช่วงเป้าไปด้วยจึงโอนอ่อนได้ง่าย

พิรุณรัตน์ยิ้มหวานพร้อมกับประทับปากลงมาจูบ จิรัฎร์ตกใจจะผลักออก แต่เมื่อเผลอเปิดปากลิ้นอุ่นก็สอดลึกเข้ามาสำรวจโพรงปากของเขา ไม่รู้เพราะรสสาวที่หวานหอมหรือรสสุราที่คลุ้งอบอวลในตัวทำให้เขาขาดสติไป มือใหญ่ที่ว่าจะผลักร่างเล็กออกกลับกอดรั้งเข้ามาชิดใกล้มากกว่าเดิม พิรุณรัตน์ตะโบมจูบจนเขาโอนอ่อนและหลงเคลิ้มกับรสหวานหอมของกายสาว มือใหญ่เริ่มไม่อยู่นิ่ง มันปัดป่ายเผลอเชยชมไปอย่างที่ใจปรารถนา เมื่ออารมณ์ชายพลุ่งพล่านจิรัฎร์จึงเป็นฝ่ายกระชับร่างเล็กแล้วกดจูบหนักหน่วงแทน 

“อะ!” พิรุณรัตน์คล้ายรับรู้ถึงแรงบีบเคล้นยังทรวงเต้าของตนเอง เดรสสายเดี่ยวร่นลงเผยให้เห็นเนินนมได้มากขึ้น จิรัฎร์ครางต่ำยามลูบไล้ไปทั่วกายสาว คงต้องโทษสิ่งที่ดื่มเข้าไป หรือเพราะนานแล้วที่ไม่ได้ใกล้ชิดเรือนกายสาวคนไหนแบบนี้จึงทำให้สิ่งที่เรียกว่าสติขาดกระบั้นลง 

“อืม...” จิรัฎร์กำลังหลงมัวเมาในกายสาวที่ทั้งหอมทั้งหวานและสด เขากำลังอำนวยความสะดวกให้มือนุ่มนิ่มที่อยู่ช่วงหัวเข็มขัดโดยการยกสะโพกขึ้นรูดซิปลงจนสุด ถูไถส่วนนั้นกับเนินนิ่มที่ส่ายร่อนเข้าหา อีกนิดเดียวเท่านั้นที่ทุกอย่างกำลังจะข้ามเส้นที่ตนเองกำหนดไว้ หากมันไปถึงขั้นนั้นเขาจะไม่มีวันได้หวนกลับมายืนจุดที่คิดไว้ได้อีก แต่ทว่า…คนที่เมามากกว่าได้หลับคอพับไปเสียดื้อ ๆ  ชายหนุ่มยังคงถูไถจมูกโด่งสูดกลิ่นสาวไปตามหน้าอกและลำคอ แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายนิ่งไปจึงชะงักงัน จิรัฎร์ทิ้งกายกับเบาะรถพยายามอย่างยิ่งที่จะให้ไฟในกายดับมอดลง จัดเสื้อผ้าของทั้งตนและพิรุณรัตน์ให้กลับมาเรียบร้อย นั่งทำใจให้สงบอยู่อีกเกือบยี่สิบนาทีจึงบีบแตรเรียกคนในบ้านของพิรุณรัตน์ให้เปิดประตู 

คืนนั้นจิรัฎร์ยังกระวนกระวายใจ เขาต้องอาบน้ำถึงสี่รอบเพื่อดับความกระสันในกาย แต่ก็ไม่อาจทำได้เลย

เช้านี้พิรุณรัตน์ดูสดชื่นและสดใสกว่าหลาย ๆ วันที่ต้องไปทำงาน แม้ไม่ได้หน้าเหมือนตูดไก่โดนปิ้งแต่ก็ไม่ฉีกยิ้มชื่นแจ่มเช่นนี้ คุณพิทักษ์และคุณมีนามองหน้ากันพลางสงสัยว่าอะไรที่ทำให้ลูกสาวอารมณ์ดีได้ขนาดนี้

สาเหตุของความอารมณ์ดีก็มาจากเรื่องราวในฝัน เมื่อคืนนี้พิรุณรัตน์ฝันดีเป็นบ้า เธอฝันว่าได้ฟัดจูบ ลูบไล้กับจิรัฎร์ซึ่งมันเหมือนความจริงมาก ๆ ในฝันชายหนุ่มจูบตอบทั้งยังใช้มือสำรวจเรือนกายของเธอด้วย ในฝันจิรัฎร์สุดแสนจะเร่าร้อน แค่คิดก็แก้มแดงเขินจนอยากมุดดินหนีแล้ว ถ้ามันเป็นเรื่องจริงก็คงดี แต่ไม่เป็นไร เพราะในอนาคตยังไงมันจะต้องเป็นความจริงเข้าสักวัน เธอจะต้องจีบอาไนต์มาเป็นแฟนให้ได้ เมื่อนั้นเธอจะได้จูบเขาทั้งวันทั้งคืนตามที่ใจต้องการ