บทที่ 0085

“ค่ะ!”

จากนั้นเฟิงจิ่งซินก็วิ่งขึ้นบันไดอย่างดีใจ

หรงฉือเพิ่งปิดคอมพิวเตอร์ และเก็บของของตัวเองเสร็จ ขณะเดินออกจากห้องนอนใหญ่ เฟิงจิ่งซินก็พุ่งเข้ามากอดเธอและพูดว่า “คุณแม่!”

“อืม” หรงฉือแค่ลูบผมของเธอเบา ๆ แต่ไม่กอดเธอ

เฟิงจิ่งซินไม่สังเกตเห็น แต่พูดคุยกับหรงฉืออย่างดีใจ ในตอนนั้นเอง เฟิงถิงเซินก็ขึ้นบันไดมาเช่นกัน

หรงฉือได้ยินเสียงฝีเท้าจึงหันไปมอง จากนั้นทั้งสองคนสบตากันพอดี

เฟิงถิงเซินมีสีหน้านิ่งเฉยส่วน ส่วนหรงฉือก็มีสีหน้าค่อนข้างใจเย็น เธอพูดกับเฟิงจิ่งซินที่กำลังคุยกับเธอว่า “ให้ป้าหลิวช่วยอาบน้ำให้หนูนะ แม่มีเรื่องอยากคุยกับพ่อหน่อย”

เฟิงถิงเซินฟังแล้วก็หยุดเดินทันที

เฟิงจิ่งซินออกไปเที่ยวเล่นสองวันแล้ว จึงอารมณ์ดีมากเป็นพิเศษ เมื่อได้ยินหรงฉือพูดเช่นนั้น ถึงแม้จะไม่ค่อยพอใจ แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรอีก แล้วกลับไปที่ห้อง และให้ป้าหลิวสระผมและอาบน้ำให้

หรงฉือมองเฟิงถิงเซินที่กำลังยืนพิงผนังพลางถือโทรศัพท์มือถืออยู่ ไม่รู้ว่าเขากำลังยุ่งอะไร แล้วพูดว่า “เราเข้าไปคุยกันในห้อง?”

“อืม”

หรงฉือเดินเข้ามาในห้องก่อน พอเฟิงถิงเซินเดินเข้าประตูมาแล้ว เธอก็พูดว่า “ปิดประตูด้วย”

เ