เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 2 คนขี้เล่น
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-10-30 13:18:08“ตามสบายครับ ผมชอบกินเหล้าเงียบๆ มากกว่า”
“แล้ว... ไม่อยากออกไปกินในที่ที่มัน...เงียบกว่านี้เหรอคะ” ดวงตาสวยคมจากอายไลเนอร์ช้อนขึ้นมองอย่างมีความนัย
ฟ้าครามกระตุกยิ้ม เสียงพยับหมอกครวญเพลงซึ้งๆ ลั่นห้องกระจกที่เก็บเสียงอย่างดี หน้าคมเข้มก้มลงมาใกล้ดวงหน้าสวยคมบาดใจชาย
“เรื่องบางเรื่อง ผมไม่ชอบกินแบบเงียบๆ ชอบเสียงดังๆ มากกว่า”
“งั้นเราก็คิดเหมือนกันสิคะ” สาวสวยยิ้มหวานหยด ปากเผยอ สายตายั่วเย้าทอดส่งใส่ตาคมกริบ ขณะหัวใจในอกสั่นรัวด้วยความกระสันหา ปรารถนาเรือนร่างแข็งแกร่งของชายหนุ่มตรงหน้า เพราะเขาถูกตาต้องใจเธอตั้งแต่แรกเห็น
คนหน้านิ่งไม่ตอบ สาดเหล้าลงคอเงียบๆ นั่นเพราะคืนนี้ ฟ้าครามไม่คิดจะสานต่อสัมพันธ์ใดๆ กับผู้หญิงคนไหน
เมื่อหนุ่มหล่อไม่ตอบ สาวสวยไม่เร่งเร้า เฝ้าคอยดูแล บริการชงเหล้าให้พร้อมๆ กับพูดคุยร้องเพลงกับคนอื่นๆ อย่างสนุกสนานตามอาชีพของเธอ ไม่ว่าลูกค้าจะหน้าตายังไง เธอก็ต้องบริการอยู่แล้ว เพียงแต่คืนนี้โชคดีที่ได้ดูแลลูกค้าหุ่นกำยำล่ำสัน กล้ามเนื้อแน่นด้วยซิกซ์แพ็ก หน้าตาหล่อเหลาถูกสเปก ถึงจะหน้าครึ้มแนวหนวดเคราสั้นๆ แต่พิมพ์นี้สาวนิยมจึงยิ่งทำให้อารมณ์ดีและมีความรื่นเริงมากเป็นพิเศษ
อีกสองสาวก็เฝ้านัวเนียแนบชิดสองหนุ่ม คอยเอาอกเอาใจเป็นอย่างดี เพราะนอกเหนือจากรายได้หลัก เธออาจจะได้ทิปพิเศษเพิ่มเติม รึไม่ก็ได้หนุ่มหล่อไปออกรอบร้องเพลงรักกันบนเตียงด้วย
ยิ่งดึกยิ่งเมา ยิ่งเมาความทะเล้นทะลึ่งก็ยิ่งมีมากขึ้น เมื่อร้องเพลงจนคอแหบแห้งก็พากันนั่งซบอิงแอบดื่มกินสุราเคล้านารีให้กระชุ่มกระชวยปอด พลางบอกเล่าเรื่องของตนเองคร่าวๆ อันเกิดจากการเล่นเกมที่เล่นกันง่ายๆ ว่าด้วยการหมุนขวดบนโต๊ะ ปากขวดชี้ไปที่ใครคนนั้นต้องดื่มหมดแก้ว พร้อมตอบคำถามที่คนหมุนขวดจะถาม
“บ้านพี่ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่พ่อค้าขายส้มธรรมด๊าธรรมดาครับ” จอมทัพ หนุ่มจอมทะเล้นพูดพลางทำตากรุ้มกริ่ม กะลิ้มกะเหลี่ยใส่สาวสวยที่นัวเนียแนบชิด
“แหม... น่ากินจังนะคะ ภาคเหนืออากาศดี ได้ยินว่าส้มอร่อย แถมลูกใหญ้...ใหญ่” หญิงสาวยิ้มหวาน ส่งเสียงยั่วเย้า ทั้งเบียดตัวเข้าแนบชิดลำแขนแข็งแน่นกำยำ เสียดสีเนื้อตัวนุ่มกรุ่นกลิ่นน้ำหอม ด้วยหวังว่า จะได้ลองลิ้มรสชาติส้ม
“อยากรู้ต้องชิม... นะครับ” พ่อค้าส้มขยิบตาทำท่าเจ้าชู้ใส่...
“แล้วสุดหล่ออย่างพี่ครามคนนี้ล่ะคะ ที่บ้านทำอะไรเอ่ย น่ากินเหมือนพี่จอมมั้ย แต่กี้ว่า...รสชาติคงอร่อย...ไม่แพ้ส้มมังคะ อยากลองชิมจัง” สาวสวยที่เพียรทอดสะพานฉะอ้อนหน้าถาม เลื่อนฝ่ามือสัมผัสแผ่นอกกว้างแน่นตึงออกไปทางกระด้าง ส่งเสียงหวานกับหนุ่มหล่อคมข้างกาย
ฟ้าครามกดยิ้ม สาดเหล้าลงคอทีเดียวหมดแก้ว
“บ้านผม เลี้ยงไส้เดือนขายครับ”
จอมทัพสำลักเหล้าพรวด ขณะที่พยับหมอกสะดุ้งโหยง ตวัดสายตาขวางมองเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด
ดูมันทำ! ไอ้เวร! มันกำลังจะทำให้เขาชวดอดกินเนื้อนมไข่
ไอ้หอกคราม!
“แหม... พี่ครามนี่ขี้เล่นจังนะคะ ชักอยากรู้แล้วสิว่า จะเล่นเก่งขนาดไหน” สาวสวยสะอึกไปเล็กน้อยแต่รีบปรับสีหน้า แสร้งหัวเราะกลบเกลื่อน เธอหมายตาหนุ่มหล่อแบบเขานี่นา
“ถ้ามีโอกาส” ชายหนุ่มตอบเสียงขรึม นอกจากเขาไม่อยากเล่นแล้ว ยังรู้สึกเบื่อๆ กับเสียงเพลงเสียงหัวเราะรื่นระริกของสาวๆ และเพื่อนของเขา
ฟ้าครามทำไม่รู้ไม่ชี้กับรัศมีอาฆาตที่เพื่อนรักทั้งสองส่งมาทางสายตาเอาเรื่อง
“เฮ้ย! เดี๋ยวกูกลับก่อนนะ นัดไอ้เพชรไว้ คืนนี้จะไปค้างกับมันก่อนกลับว่ะ”
“อ้าว ไอ้เพชรรุ่นน้องมึงน่ะเหรอ ไม่นัดมันมากินเหล้าด้วยกันวะ”
“มันยุ่ง กูมีธุระกับมันนิดหน่อยด้วย จะแวะหามันก่อนแล้วค่อยกลับบ้านเลย”
“เออๆ เดินทางดีๆ นะเพื่อน ไว้มาชนแก้วกัน”
“เออ เจอกันเมื่อชาติต้องการโว้ย กูไปละ”
“แหม... พี่ครามไม่น่ารีบกลับเลยนะคะ” สาวกี้ทำเสียงเสียดาย มองแผ่นหลังกว้างที่ลับหายออกประตูไปแบบไม่เหลือบแลมาทางเธอสักนิด
“อย่าไปสนไอ้บ้านั่นเลยจ้ะ พี่จอมยังอยู่ มามะ มานั่งใกล้ๆ พี่นี่มา”
เสียงแว่วๆ ก่อนประตูจะปิดตามหลังเรียกรอยยิ้มประดับมุมปากได้รูปของฟ้าคราม เขารู้ว่าสาวสวยปรารถนาอะไร แต่เขาไม่คิดเสียดายและไม่มีอารมณ์เรื่องนั้นสักนิด เพราะมีเรื่องอื่นที่มันกวนใจอยู่ นับแต่รับโทรศัพท์จากบิดาเมื่อเช้า
คำไหว้วานยังแว่วอยู่ในหู เมื่อท่านรู้ว่าเขาจะเดินทางขึ้นอีสานจึงฝากฝังให้จัดการเรื่องบางเรื่องให้
นั่นคือการรับเด็กคนหนึ่งกลับไปบ้านด้วย เพื่อเลี้ยงดูอุ้มชู เท่าที่มิตรคนหนึ่งจะทำให้กับคำขอร้องสุดท้ายของคนตาย
จะเลี้ยงคนอีกสักสิบคนฟ้าครามไม่มองว่าเป็นปัญหา แต่เด็กที่จะไปรับนี่สิ ดันเป็นเด็กผู้หญิง แถมยังเกี่ยวข้องกับคนที่เขาไม่อยากยุ่งเกี่ยวเสียอีก
ทฤษฎีว่าด้วยโลกกลม มันคงจะกลมเกินไปจริงๆ แถมยังเล่นตลกร้ายกับชีวิตคนเสียด้วย
ใช่ว่าเขาจะยี่หระ เพียงแต่รำคาญที่ต้องข้องแวะกับใครคนนั้น คนที่ถีบตัวเองหนีจากเขาเพื่อไปแต่งงานกับหนุ่มใหญ่ ที่มีเงินถุงเงินถังมากกว่า เพราะคิดว่าเขามันแค่นักศึกษาจนๆ
ตลกร้ายคือผู้ชายคนนั้น นายกอบเกื้อ พุทธรัก ดันเป็นเพื่อนรุ่นน้องของบิดาของเขาเสียนี่ ครั้นพอจะจากโลกนี้ไปได้ ไหว้วานฝากฝังให้พ่อเขารับลูกสาวคนเดียวมาช่วยดูแลเลี้ยงดูอุปการะ
ที่จริงแล้ว บิดาตั้งใจจะเดินทางไปเจรจาขอรับตัวเด็กคนนั้นด้วยตัวเอง แต่เนื่องจากท่านอายุมากแล้ว ฟ้าครามไม่อยากให้ต้องตะลอนๆ จากใต้ขึ้นมากรุงเทพฯ เขาจึงอาสา ทั้งที่ไม่อยากเลยสักนิดเดียว
บทล่าสุด
จอมเถื่อนสุดที่รัก Chapter 90 จบบริบูรณ์
“อ้อนรักคุณคราม อยากให้คุณครามมีความสุขค่ะ”“ฉันสุขจนล้น อ้อนจ๋า”“รักอ้อนมากๆ นะคะ”“แน่อยู่แล้ว ฉันแก่ขนาดนี้จะให้ไปวิ่งหาผู้หญิงที่ไหนอีก กลัวแต่เธอจะเผลอไปรักคนอื่น”“แน้... หาความแล้วนะคะ คุณครามแก่ที่ไหน แถมหล่อแบบนี้ อ้อนจะไปไหนได้”“แต่แรกว่าเถื่อน ว่าโหด”“โหดก็รัก เถื่อนก็รักค่ะ”“น่ารักนะเรา”กรณิการ์หัวเราะคิก ป่ายปีนขึ้นไปบนตักกว้าง ทำตัวน่ารักเพิ่มมากขึ้นไปอีกด้วยการขยับเสียดสีเนื้อตัวอ่อนนุ่มปลุกปั่นกายแกร่งให้แข็งขึง ซึ่งเธอไม่ต้องใช้ความพยายาม แค่สัมผัส ฟ้าครามก็ตื่นแล้ว“เห็นไหมคะ แก่อะไรตื่นไวปานนี้”ฟ้าครามส่ายหน้าแต่คลี่ยิ้มอ่อนโยนให้คนน่ารัก เขาแนบหน้าครึ้มเคราเข้ามาจูบปากหวานๆ ที่แสนจะพูดถูกใจ“อ้อนทำมันตื่น ต้องดูแลมันรู้ไหม”“รู้หรือไม่รู้ดีน้า...”หน้างามระบายยิ้ม ส่งสายตายั่วเย้า แต่ขยับบั้นท้ายคลึงเคลื่อนเบาๆ เมื่อสามีหนุ่มไล่จูบฟัด กรณิการ์หัวเราะลั่นก่อนถูกจูบจนตัวอ่อน คำหวานถูกกระซิบบอกย้ำ แล้วเธอจะใจดำกับเขาได้ยังไงสาวน้อยจึงเริ่มต้นออดอ้อน สนองรัก ตามเสียงพร่ำขอของสามีอย่างเต็มใจอย่างยิ่งยวดฟ้าครามคำรามระคนครางกระหึ่ม เมียสาวแปลงร่างเป็นนางแมวป่ายั่ว
จอมเถื่อนสุดที่รัก Chapter 89 ตอนพิเศษ 5
“ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น แต่หมายถึง คร่อมแล้วต้องคลึงด้วย มันจะยิ่งดี” เพราะเขากำลังถูกกดทับจนปวดร้าว ฟ้าครามขบกรามกรอด ผงกหัวมอง เมื่อเมียรักไล้ลิ้นลงไปถึงสะดือ เธอไม่ลืมจุ่มจ้วงลิ้นวนแอ่งเล็กๆ นั่นเล่น ก่อนจะเดินหน้าต่อไปตามขอบกางเกงที่สาบซิปเปิดแยกมือบางช้อนเข้าใต้สัดส่วนอลังการ มันกระตุกราวกับเริงร่า เหยียดขยายรอเวลาแผลงฤทธิ์ สาวน้อยมองแล้วหน้าร้อนผ่าวๆ หากเธอก็เหลือบขึ้นมองหน้าคมเข้มหล่อเหลาที่เดี๋ยวนี้เขาจะตัดแต่งหนวดเคราจนสั้นเตียนทำให้ยิ่งหล่อเข้มคม เธอสบตาร้อนแรง ชอบใจที่ทำให้สามีเก็บกลั้นทรมานได้“ปรานีกันบ้างเถอะที่รัก”“คนใจร้ายชอบแกล้ง ทำไมต้องสงสาร”“แกล้งเพราะรัก” เขาออด ทำตัวอ่อนหวานอย่างพยายามฝึกทำเต็มที่สองปีมานี้ฟ้าครามปรับเปลี่ยนตัวเองไม่น้อย จากคนที่ดุดันเคร่งขรึม เวลาอยู่กับกรณิการ์เขารู้จักออดทำตัวอ้อน แม้เสียงที่พูดจะไม่หวานหยด แต่น้ำเสียงนั้นก็จับใจเมียรัก“อ้อนก็ลงโทษเพราะรัก”กางเกงยีนตัวเก่งเลื่อนลงไปทางปลายเท้าพร้อมกับปราการของท่านชาย ความเข้มแข็งผงาดตั้งประกาศศักดา กรณิการ์ใจสั่น แต่ด้วยความรักที่มีต่อเขา แท้จริงเธอแค่อยากเอาใจฟ้าครามบ้าง สิ่งที่เขาท
จอมเถื่อนสุดที่รัก Chapter 88 ตอนพิเศษ 4
เจ้าของร่างหนาชะงัก เสียงร่ำไห้บาดหัวใจ น้ำตาที่รินไหลคล้ายน้ำกรดรดราดตัวให้แสบร้อนจนทนไม่ได้“อ้อน”“ไม่! ได้โปรด อย่าทำฉัน คุณคราม ฮือๆ ช่วยอ้อนด้วย ช่วยด้วย ฮือๆ”“อ้อน นี่ฉันเอง”ฟ้าครามกระซิบ จูบเคล้าปากอิ่มที่บวมเจ่ออย่างปลอบประโลม บ้าชะมัด เขาไม่น่าทำตามคำแนะนำของพ่อเลย เสียงร่ำไห้ของกรณิการ์บีบหัวใจเขาชะมัด อ้อมกอดแกร่งกระชับ กายหนาผละห่าง อุ้มร่างบางขึ้น เธอไม่ฟังเขาสักนิด เลยต้องพาออกไปนอกห้อง สับคัตเอาต์ไฟ ก่อนจะเข้าห้อง กดสวิตช์เปิดไฟให้สว่าง“อ้อน ดูสิ ฉันเอง”ร่างบางถูกเขย่าจนผมเผ้ากระจาย เสียงห้าวดุที่คุ้นเคยแทรกเข้ามาในหัว กรณิการ์ลืมตาเปียกน้ำตาขึ้นมอง พอพบว่าเป็นฟ้าครามจริงๆ เธอก็ร้องไห้โฮ... ผวาเข้าระดมกำปั้นเล็กๆ ทุบอกกว้างไม่ยั้ง“คนบ้า บ้า บ้า บ้าที่สุด ฮือๆ”ฟ้าครามนั่งเฉย ปล่อยให้เมียสาวทุบได้ตามใจ พอเธอทุบเหนื่อยก็ซบหน้ากับซอกคอเขา ร้องไห้สะอึกสะอื้น เขาจึงลูบไล้แผ่นหลังบางเบาๆ อย่างปลอบโยนกระทั่ง เสียงสะอื้นสร่างซา เนื้อตัวอุ่นนุ่มหยุดสะท้าน เสียงแผ่วดังขึ้นอย่างไม่เข้าใจในการกระทำบ้าๆ ของสามี“ทำไมต้องแกล้งอ้อนแบบนี้”“ไม่ได้แกล้ง”“แล้วที่ทำเรียกว่าอะไรล่ะ
จอมเถื่อนสุดที่รัก Chapter 87 ตอนพิเศษ 3
เสียงเสื้อนอนขาดดังแควกจากแรงกระชากทึ้ง กรณิการ์กรี๊ดลั่น ทว่า... เสียงนั้นไม่ดังออกมา เพราะหน้าถูกกดลงกับหมอน สองขาถูกทับ เมื่อเจ้าคนชั่วฉีกทึ้งเสื้อผ้าเธอเสร็จก็ดึงตัวเธอขึ้น แล้วจับเอาเสื้อนั้นขยำเป็นก้อนยัดปากเธอ เสียงร้องดังเพียงอู้อี้“อู้... เมียไอ้คราม ทั้งขาวทั้งหอม ขอพี่กระแทกให้น้ำแตกทีนะน้อง น่าเอาเป็นบ้า”กรณิการ์หวาดผวา ฟ้าครามไปไหน เขาอยู่ไหน ช่วยด้วย! ช่วยเธอด้วย“ไม่!”ร่างบางกระเสือกกระสนหนีไปบนเตียง มันก็ปล่อยให้เธอหนี เพื่อจะได้ฉีกฉุดกระชากกางเกงออกจากตัวเธอจนเหลือเพียงกางเกงชั้นในกับเสื้อชั้นใน กรณิการ์ขวัญเสีย ดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง ก่อนมือจะถูกรวบและมัดด้วยเศษเสื้อนอน วินาทีต่อมาเสื้อชั้นในก็ถูกกระตุกออก เธอผวาเด้งตัวหนีแต่ถูกผลักลงไปนอนหงายบนที่นอน ก่อนที่ขาจะถูกง้างออกห่างกัน ร่างใหญ่แทรกเข้ามาตรงกลางเสียงพึงพอใจดังขึ้นในลำคอของผู้อุกอาจ เมื่อกางมือทาบพื้นที่สงวน มือหยาบใหญ่ แต่พื้นที่ใต้ฝ่ามือก็เกือบปิดไม่มิด“อ่อย (ปล่อย) อ่า (อย่า)”เจ้าของร่างทะมึนไม่สนใจ มือหนึ่งจับมือที่ถูกมัดรวบกดไว้เหนือศีรษะเล็ก อีกมือเคล้าคลึงพื้นที่น่าหลงใหล เกลี่ยไล้ปลายนิ้วกับรูปรอย
จอมเถื่อนสุดที่รัก Chapter 86 ตอนพิเศษ 2
สาวน้อยวิ่งตรงไป เลือกดอกไม้อย่างคุ้นเคยเพราะเคยมาซื้อหลายครั้ง คุ้นกับพ่อค้าเป็นอย่างดี“ดอกนี้ดีกว่าไหมจ๊ะน้องสาว พี่บ่าวจะซื้อให้”ดอกกุหลาบยื่นมาตรงหน้า ทำให้กรณิการ์ผงะ เงยหน้ามองก็พบหนุ่มสองคน คนหนึ่งตัวใหญ่อีกคนรูปร่างเล็กแต่ผิวคล้ำ กลิ่นเหล้าคลุ้งจนมึนหัว เธอเดาว่าน่าจะเป็นชาวเลแถวนั้น แววตากะลิ้มกะเหลี่ยกวาดมองตัวเธอทั้งตัวสร้างความหวาดผวาให้กรณิการ์ เธอรีบส่งดอกไม้ให้พ่อค้า“ไม่ดีกว่าค่ะ ขอบคุณค่ะ”“เฮ้ย พวกมึงกลับเรือไปเลย อย่ามาวุ่นวายกับลูกค้ากู” พ่อค้าขายดอกไม้ส่งเสียงไล่“โธ่ จะรีบไล่กันไปไหนเล่า อยู่กับเรือมาแรมเดือน ขึ้นบกพบสาวน่ารักก็อยากทำความรู้จักเท่านั้นเองน่า” หนึ่งในนั้นร้องตอบพ่อค้า“นั่นสิจ๊ะ ชื่ออะไรครับคนสวย”กรณิการ์ไม่ตอบ จ่ายเงินรับถุงดอกไม้ หมุนตัวเดินกลับไปหาฟ้าคราม คิดเอาว่าถ้าเธอไม่เล่นด้วย พวกนี้ก็คงเลิกราไปเองทว่า... ไอ้หนุ่มใจกล้าคนหนึ่งกลับคว้าแขนเธอไว้อย่างถือวิสาสะ“เดี๋ยวสิ”“ว้าย ปล่อยนะ!” กรณิการ์สะบัดแขนเต็มแรงแต่ไม่หลุดสองหนุ่มหัวเราะร่าที่ได้แกล้งลวนลามสาวเจ้าโดยไม่สนเสียงด่าของพ่อค้า ซ้ำยังทำท่าจะรุกไล่มากไปกว่านั้น โดยไม่รู้ดวงมันกำลั
จอมเถื่อนสุดที่รัก Chapter 85 ตอนพิเศษ 1
“เดี๋ยวนี้พูดแบบนี้ก็เป็นเหรอคะ”“หัดมา เดี๋ยวเมียงอน ต้องง้อยาวเสียพลังงานเยอะด้วย งอนครั้งต่อไปที่ไหนดี บ่อปลาหรือว่าสวนยาง”“บ้าจริง คุณงามนี่” หน้าสวยแดงก่ำ แต่ไม่ว่าที่ไหน เธอไม่คิดขัดใจเขาอยู่แล้วเมียที่ดีต้องตามใจผัว...“อ้อนรักคุณครามค่ะ” เสียงหวานสั่นกระซิบ ก่อนเรือนกายน่าปรารถนาจะขยับตอบรับลำนำสวาทสร้างความถูกใจให้กับสามีจอมเถื่อน“น่ารักมาก”เสียงห้าวพร่ากระซิบ ก่อนที่ห้องสวีทสุดหรูจะถูกแผดเผาด้วยเปลวปรารถนาตลอดค่ำคืนที่มีความหมาย สองกายผลัดกันบอกย้ำคำรักราวกับจะจารจดไว้ทั่วทุกอณูเนื้อกายและสลักในเนื้อหัวใจตราบนานเท่านาน...เป็นเวลาสองปีแล้วนับจากวันแต่งงาน กรณิการ์ปรับตัวเข้ากับชีวิตใหม่ สิ่งแวดล้อมใหม่ได้จนกลายเป็นความคุ้นเคย สวนของฟ้าครามยังให้ผลิตผลเป็นอย่างดี ทำรายได้ให้ชายหนุ่มทุกวัน ขณะที่เธอเรียนจบจากโรงเรียนสอนทำขนมทำอาหาร ฟ้าครามเปิดร้านให้ เริ่มแรกนั้นลองทำและฝากขายก่อน พอมีลูกค้าการันตีความอร่อย กรณิการ์ก็ได้ร้านซึ่งอยู่ในย่านท่องเที่ยว เปิดเป็นร้านน่ารักๆ บรรยากาศดี ขายอาหารและขนม มีลูกมือช่วยหลายคน กระทั่งมีแม่ครัวประจำ เพราะฟ้าครามไม่ยอมให้เธอห่างกาย เช้าๆ เ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ยั่ว
มังกรเล่นน้ำ114.5K viewsเรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C67.3K viewsนับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ
อิงเซี่ย42.9K viewsเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก356.2K viewsซาตานร้ายพ่ายเมียเด็ก
จินต์พิชา595 viewsอาเขยจอมเถื่อน
มณีน้ำเพชร / My Darling120 viewsกับดักร้ายพ่ายรัก
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง580 viewsคุณชายโรคจิต (Nc 18+)
ณัฐลภัส33 views
