จอมเถื่อนสุดที่รัก

จอมเถื่อนสุดที่รัก

last updateDernière mise à jour : 2025-10-31
Langue: Thai
goodnovel18goodnovel
Notes insuffisantes
90Chapitres
0Vues
Lire
Ajouter dans ma bibliothèque

Share:  

Report
Overview
Catalog
Scanner le code pour lire sur l'application

ก่อนบิดาสุดที่รักของกรณิการ์จะจากไปด้วยโรคร้าย เขาได้ไหว้วานให้เพื่อนช่วยรับลูกสาวไปอุปการะ ขณะที่แม่เลี้ยงต้องการให้เธอแต่งงานกับผู้ชายที่เธอไม่รัก กรณิการ์จำต้องเลือกเดินทางไปกับผู้ชายหน้าดุ เขาเป็นลูกชายของเพื่อนพ่อ ด้วยเหตุจำเป็นบางอย่างเปลี่ยนเธอจากเด็กในอุปการะกลายเป็นเมียในปกครองของผู้ชายเถื่อนคนนี้แทน **************************** “เป็นเมียฉันไม่ยาก แค่...รับให้ได้ รุกให้เป็น” กรณิการ์หน้าร้อนซ่านขึ้นทันที เงยมองหน้าคนพูดแวบหนึ่งก่อนจะก้มหน้างุด หลบสายตาคมนิ่งที่จับจ้องไม่วาง เขาจะจ้องทำไมนักหนา นี่ถ้าเธอเป็นปลากัด เธอคงท้องเพราะสายตาเขาไปแล้วมั้ง ตาหนวดนี่ “คิดอะไร ทำไมแก้มแดง” ยังจะถามอีก คนบ้า! หน้าที่ร้อนจึงยิ่งร้อนวูบวาบ สาวน้อยเผลอตวัดตาค้อน ขณะที่ใจเต้นไม่เป็นส่ำ โธ่เอ๊ย! คำว่าเมียของเขานี่ มันกินความหมายลึกขนาดไหนนะ ทำไมเธอจะไม่รู้ ฟ้าครามกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะส่ายหน้า สาวใสไร้เดียงสาตรงหน้าเวลานี้ ไร้ซึ่งจริตจะกร้านแม้แต่จะปิดบังความคิดของเธอเองได้ นี่เขากำลังคบเด็กสร้างบ้าน เวรจริงไอ้คราม

Voir plus

Chapitre 1

Chapter 1 แก๊งหนุ่ม(โฉด)โสด

ร้านคาราโอเกะแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร

“กูละอิจฉาไอ้เข้มฉิบ น้องพุดเมียมันสวยน่ารักจริงๆ” จอมทัพเอ่ยถึงเพื่อนรักที่ตนไปร่วมงานแต่งงานมาเมื่อไม่กี่วันก่อน

“สาวๆ ของมึงเยอะแยะ สวย เอ็กซ์ เซ็กซี่ไม่หยอกนี่หว่า เลือกสักคนสิวะ” พยับหมอกกระเซ้า ชูแก้วให้เพื่อนก่อนกระดกแก้วสาดน้ำสีอำพันลงคอ

“เฮ้ย! กูแค่อิจฉามันเล่นๆ ที่ได้เมียน่ารัก กระดูกอ่อนน่าขบเคี้ยวอีกต่างหาก ส่วนไอ้เรื่องจะให้กูแต่งนี่ อีกนานว่ะ รึถ้ายังสนุกไปได้เรื่อยๆ กูก็อยู่แบบนี้แหละ จะหาห่วงมาล่ามคอให้น่าเบื่อทำไมวะไอ้ยับ”

“หมอกโว้ยหมอก กรุณาเรียกชื่อกูให้เสนาะรูหูกูหน่อย ไอ้เวร! เดี๋ยวพ่อปัดเตะไส้แตก”

คนชื่อเพราะแต่มักถูกเพื่อนเรียกซะเสียโวย ซ้ำกระดิกปลายเท้าที่พาดบนเข่าเป็นเชิงข่มขู่เพื่อนปากดี

พยับหมอกทำตาขวางใส่จอมทัพก่อนจะหันมาทางเพื่อนรักอีกคนที่นั่งกระดกเหล้าเงียบๆ ไม่บ่อยนักที่พวกเขาจะได้รวมตัวกันแบบนี้ ด้วยต่างคนต่างมีภาระหน้าที่การงาน

เพราะงานแต่งงานของโรมรันจึงทำให้มาเจอกันอีกครั้งในรอบครึ่งปีก็ว่าได้

“แล้วมึงล่ะคราม คิดจะแต่งงานแต่งการกับใครเขามั่งมั้ย หรือจะหมกตัวอยู่สวนยางเป็นมหาโจรต่อไป”

คราม หรือฟ้าคราม วงศ์เศวตรนนท์ เลิกคิ้วขึ้นสูงข้างหนึ่ง หวนนึกถึงวงหน้าสวยหวานของเมียเพื่อน สาวน้อยนามพุดแก้วเป็นผู้หญิงที่สวยงามน่ารัก แต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญมากไปกว่า เธอเป็นผู้หญิงที่ทำให้โรมรันมีความสุข เขาชื่นชมยินดีกับเพื่อนรักด้วยเช่นกัน

“มึงถามแต่คนอื่น ตัวมึงล่ะ”

“ยังไม่เจอคนที่ใช่ว่ะ ถ้าสนุกได้เรื่อยๆ เหมือนไอ้จอมว่า กูก็อยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ รึถ้าเจอแบบไอ้เข้มกูก็อาจเต็มใจหาห่วงมาล่ามคอเหมือนกัน”

“กูไม่ชอบเด็ก” ฟ้าครามย้ำเสียงเรียบ

“เฮ้ย เด็กก็สนุกนะมึง ทำอะไรไม่เป็น หน้าเหนียมๆ อายๆ แตะนิดแตะหน่อยสะดุ้ง ชวนให้กูนี่รู้สึกว่าตัวเองเทพมากๆ ฮ่าๆ” จอมทัพ คนชอบเด็กทำเสียงเริงรื่น ทำหน้าทะเล้น

ก่อนจะมีเพื่อนคนใดตอกกลับเพราะความหมั่นไส้ เสียงหวานฉ่ำก็ดังแทรกขึ้นมาก่อน

“แหม... สนุกอะไรกันค้า...หนุ่มๆ”

“โอ้...เจ๊รัก... มาๆ กอดที ไม่เจอเจ๊ตั้งนาน สวยขึ้นจนจำแทบไม่ได้”

จอมทัพยิ้มกว้าง ตาเป็นประกาย อ้าแขนรอเจ๊รัก หรือรักมณี เจ้าของร้านคาราโอเกะแห่งนี้ พวกเขาสนิทกับสาวสวยที่ยังพริ้งเพราคนนี้เป็นอย่างดี แม้ว่า อายุอานามของเจ๊รักเลยเลขห้าไปแล้ว

รักมณียิ้มกว้างหวานหยด เดินเข้าสู่วงแขนหนุ่มวัยฉกรรจ์ที่แน่นไปทั้งเนื้อทั้งตัว ไม่กอดเปล่า ยังยื่นหน้าไปหอมแก้มหนุ่มหล่อซ้ายขวาอีกด้วย กอดจอมทัพเสร็จก็เลยไปกอดพยับหมอกและฟ้าคราม ถือโอกาสทิ้งบั้นท้ายดินระเบิดของตนเองบนต้นขาแข็งแกร่งของหนุ่มคมเข้มที่หน้าดุดันกว่าใครเพื่อน วงแขนข้างหนึ่งยังเหนี่ยวอยู่ที่ลำคอหนา

ฟ้าคมกดยิ้มบางๆ ไม่ได้ว่าอะไร

“เจ๊คิดถึ้ง...คิดถึงพวกเธอ ว่าแต่เจ๊สวยพอจะขึ้นเตียงกับเธอได้มั้ยนายจอม อิอิ”

“โอ้ว...เจ๊ อยู่เป็นพี่ที่ผมเคารพเหอะคร้าบ ผมไม่อยากทำให้เจ๊หัวใจวายก่อนวัยอันควร”

“แหม...ปากคอเราะรายไม่เปลี่ยน ไม่แน่นะ ได้ลองสักทีอาจจะติดใจนะยะ เอาล่ะๆ ตามสบายกันนะ คราม หมอก จอมนานๆ มาที เจ๊จะให้น้องๆ น่ารักๆ มาคอยดูแล”

“ดูอย่างเดียวจะไปมันอะไรล่ะครับเจ๊รักสุดสวย” พยับหมอกเย้า ตาพราว

“ปาก...ไม่เคยเปลี่ยนกันเลยพวกเธอนี่น่ะ จะอะไรยังไงเจ๊ไม่ยุ่งย่ะ รึถ้าครามอยากจะไปชมวิวชั้นบนกะเจ๊ก็ยินดีนะ” รักมณีหันมายิ้มหวานให้หนุ่มที่ตนนัวเนียด้วย

ชายหนุ่มยิ้ม “ผมเองก็ยังไม่อยากติดคุกข้อหาชำเราผู้สูงวัยนะครับ”

“เฮ้อ พอกันนะพวกเธอ ปากแบบนี้มันน่าจูบให้ขาดใจจริงๆ ไม่เอาละ คุยกับพวกเธอทำฉันหมดความมั่นใจ เดี๋ยวจะไปเรียกน้องๆ มาให้”

“เจ๊รักน่าร้าก...เสมอสำหรับพวกผมล่ะครับ”

“ย่ะ”

สาวที่ยังสวยสะบัดค้อน ก่อนจะพาเรือนร่างระหงสมส่วนอันเกิดจากการดูแลตัวเองเป็นอย่างดีจะเดินออกไปจากห้อง ทิ้งหนุ่มๆ ที่หัวเราะกันครึกครื้นไว้ในห้อง ก่อนที่ไม่กี่นาทีถัดมา สาวสะพรั่งสามนางจะเดินยิ้มหวานหยดเข้ามาหา

“สวัสดีค่ะเฮีย”

“โอ้ว... เรียกพี่ก็พอจ้ะสุดสวย” จอมทัพรีบบอก กวักมือเรียกสาวๆ ไปนั่งด้วย

ทั้งสามคนก็แทรกตัวลงข้างๆ ร่างแกร่งของแต่ละหนุ่มสุดหล่อเหลาสามสไตล์ทันที พวกเธอเห็นหน้าแวบแรกก็รู้สึกว่าความหล่อเข้มนั้นกระแทกตา เขย่าหัวใจให้ระทึกไหวโครมคราม

ฟ้าครามพยักหน้ารับสาวสวยที่แนะนำชื่อของเธอกับเขาพร้อมคอยบริการรินเหล้า ร้องเพลงคลอไปกับเพื่อนๆ ของเธอและพยับหมอกกับจอมทัพ

สำหรับเขาแล้ว เที่ยวได้ทุกที่ กินดื่มได้ทุกอย่าง หากไม่ได้สนใจอะไรมากมายไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือเหล้า

เหล้ามีไว้ผ่อนคลายยังไง ผู้หญิงสำหรับฟ้าครามคือความหมายนั้น

ใช่ว่าเขาไม่ให้ความสำคัญกับผู้หญิง เพียงแต่เขาแยกแยะและปลดปล่อยตามสัญชาตญาณของผู้ชายที่ยังโสด จบแล้วจาก เลิกแล้วต่อกันไป บางครั้งบางคนก็มีเจอกันครั้งที่สองสามแล้วแต่โอกาสและอารมณ์จะพาไป แต่ถึงวันนี้ก็ยังไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ทำให้เขาคิดอยากจะร่วมชีวิตด้วย

“ไม่สนุกเหรอคะพี่ ไม่เห็นร้องเพลงเลย สักเพลงไหมคะ” สาวสวยยื่นไมโครโฟนมาให้ พลางยื่นหน้าแฉล้มมาออดอ้อนออเซาะ เบียดสีเนื้อตัวกับต้นแขนแน่นแข็งสมบูรณ์ที่แนบกับทรวงอก

Déplier
Chapitre suivant
Télécharger

Latest chapter

Plus de chapitres

Commentaires

Pas de commentaire
90
Chapter 1 แก๊งหนุ่ม(โฉด)โสด
ร้านคาราโอเกะแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร“กูละอิจฉาไอ้เข้มฉิบ น้องพุดเมียมันสวยน่ารักจริงๆ” จอมทัพเอ่ยถึงเพื่อนรักที่ตนไปร่วมงานแต่งงานมาเมื่อไม่กี่วันก่อน“สาวๆ ของมึงเยอะแยะ สวย เอ็กซ์ เซ็กซี่ไม่หยอกนี่หว่า เลือกสักคนสิวะ” พยับหมอกกระเซ้า ชูแก้วให้เพื่อนก่อนกระดกแก้วสาดน้ำสีอำพันลงคอ“เฮ้ย! กูแค่อิจฉามันเล่นๆ ที่ได้เมียน่ารัก กระดูกอ่อนน่าขบเคี้ยวอีกต่างหาก ส่วนไอ้เรื่องจะให้กูแต่งนี่ อีกนานว่ะ รึถ้ายังสนุกไปได้เรื่อยๆ กูก็อยู่แบบนี้แหละ จะหาห่วงมาล่ามคอให้น่าเบื่อทำไมวะไอ้ยับ”“หมอกโว้ยหมอก กรุณาเรียกชื่อกูให้เสนาะรูหูกูหน่อย ไอ้เวร! เดี๋ยวพ่อปัดเตะไส้แตก”คนชื่อเพราะแต่มักถูกเพื่อนเรียกซะเสียโวย ซ้ำกระดิกปลายเท้าที่พาดบนเข่าเป็นเชิงข่มขู่เพื่อนปากดีพยับหมอกทำตาขวางใส่จอมทัพก่อนจะหันมาทางเพื่อนรักอีกคนที่นั่งกระดกเหล้าเงียบๆ ไม่บ่อยนักที่พวกเขาจะได้รวมตัวกันแบบนี้ ด้วยต่างคนต่างมีภาระหน้าที่การงานเพราะงานแต่งงานของโรมรันจึงทำให้มาเจอกันอีกครั้งในรอบครึ่งปีก็ว่าได้“แล้วมึงล่ะคราม คิดจะแต่งงานแต่งการกับใครเขามั่งมั้ย หรือจะหมกตัวอยู่สวนยางเป็นมหาโจรต่อไป”คราม หรือฟ้าคราม วงศ์เศวตรนน
last updateDernière mise à jour : 2025-10-30
Read More
Chapter 2 คนขี้เล่น
“ตามสบายครับ ผมชอบกินเหล้าเงียบๆ มากกว่า”“แล้ว... ไม่อยากออกไปกินในที่ที่มัน...เงียบกว่านี้เหรอคะ” ดวงตาสวยคมจากอายไลเนอร์ช้อนขึ้นมองอย่างมีความนัย ฟ้าครามกระตุกยิ้ม เสียงพยับหมอกครวญเพลงซึ้งๆ ลั่นห้องกระจกที่เก็บเสียงอย่างดี หน้าคมเข้มก้มลงมาใกล้ดวงหน้าสวยคมบาดใจชาย“เรื่องบางเรื่อง ผมไม่ชอบกินแบบเงียบๆ ชอบเสียงดังๆ มากกว่า”“งั้นเราก็คิดเหมือนกันสิคะ” สาวสวยยิ้มหวานหยด ปากเผยอ สายตายั่วเย้าทอดส่งใส่ตาคมกริบ ขณะหัวใจในอกสั่นรัวด้วยความกระสันหา ปรารถนาเรือนร่างแข็งแกร่งของชายหนุ่มตรงหน้า เพราะเขาถูกตาต้องใจเธอตั้งแต่แรกเห็นคนหน้านิ่งไม่ตอบ สาดเหล้าลงคอเงียบๆ นั่นเพราะคืนนี้ ฟ้าครามไม่คิดจะสานต่อสัมพันธ์ใดๆ กับผู้หญิงคนไหนเมื่อหนุ่มหล่อไม่ตอบ สาวสวยไม่เร่งเร้า เฝ้าคอยดูแล บริการชงเหล้าให้พร้อมๆ กับพูดคุยร้องเพลงกับคนอื่นๆ อย่างสนุกสนานตามอาชีพของเธอ ไม่ว่าลูกค้าจะหน้าตายังไง เธอก็ต้องบริการอยู่แล้ว เพียงแต่คืนนี้โชคดีที่ได้ดูแลลูกค้าหุ่นกำยำล่ำสัน กล้ามเนื้อแน่นด้วยซิกซ์แพ็ก หน้าตาหล่อเหลาถูกสเปก ถึงจะหน้าครึ้มแนวหนวดเคราสั้นๆ แต่พิมพ์นี้สาวนิยมจึงยิ่งทำให้อารมณ์ดีและมีความรื่นเริง
last updateDernière mise à jour : 2025-10-30
Read More
Chapter 3 ไก่กับหมี
ร่างสูงกำยำก้าวเดินช้าๆ ไปตามบาทวิถีที่สองข้างทางเป็นร้านอาหารบ้าง ร้านคาราโอเกะบ้าง สาวๆ สวยๆ ต่างชม้ายชายตาให้เมื่อผ่านร้านต่างๆ บางคนบางกลุ่มใจกล้าส่งเสียงเชื้อเชิญ หากฟ้าครามก็เพียงแต่ผงกศีรษะให้ ไม่คิดจะแวะเยี่ยมชมร้านพวกนั้น ยังก้าวเท้าอย่างมั่นคง มือหนึ่งจับหูกระเป๋าที่เขาเหวี่ยงตัวมันพาดข้ามบ่าไปด้านหลัง มันห้อยแกว่งไกวอยู่กับไหล่ ส่วนอีกมือคีบบุหรี่ที่ไหม้ไปครึ่งมวนแล้วเนื่องจากเขารีบเดินทางจึงจับเที่ยวบินแทนการขับรถมาเองเพื่อมาร่วมงานแต่งที่แสนปุบปับของเพื่อน กลับจากบ้านโรมรันเข้ากรุงเทพฯ ก็อาศัยรถของพยับหมอก ส่วนขากลับเขาตั้งใจนั่งรถไฟ ซึ่งมันให้ความสะดวกดีไม่น้อย ยิ่งรถไฟใหม่สวยน่าใช้บริการด้วยสิ้นสุดถนนสายแสงสีเสียงเข้าสู่ถนนเล็กๆ ที่ตัดผ่านเรียบเลาะไปข้างๆ อาคารสูงและสวนสาธารณะ บนทางเดินเท้าริมถนน หลายจุดมีสาวๆ หนุ่มๆ ยืนจับกลุ่มพูดคุยหัวเราะกันบ้าง เล่นโทรศัพท์มือถือบ้าง ทว่า... ฟ้าครามรู้ดีกว่านั้นว่า พวกนั้นยืนทำอะไรในเวลาดึกแบบนี้ บางคนยิ้มหวานหยดชวนและเชิญเป็นทิวแถวตอนที่เขาเดินผ่าน บางคนพยักหน้าให้เป็นสัญญาณเขาเองไม่คิดจะสนใจ เดินเอื่อยๆ เรื่อยๆ เป้าหมายก็คือป้า
last updateDernière mise à jour : 2025-10-30
Read More
Chapter 4 เด็กที่มารับ
“เป็นไงมั่งอ้อน ไหวมั้ย”“อะ...อืม หัวหมุนติ้วๆ เลยค่ะพี่สาม”“งั้นกลับบ้าน บอกแล้วอย่ากินเยอะแบบนั้น บอกให้ยืนรอ เผลอแป๊บเดียว เดินมาถึงนี่ได้ไง”คนชื่อสามบ่น ประคองกันเดินโซซัดโซเซมุ่งหน้าออกจากซอยเล็กแห่งนี้เพื่อเข้าสู่ถนนหลัก จุดที่เขาจะไปเช่นกันฟ้าครามมองแล้วส่ายหน้า ก้าวเท้าตามเนิบช้า เด็กสาวสมัยนี้แก่นกล้าเกินตัวจริง และเธอคงรู้สึกว่าถูกเดินตามจึงหันกลับมาหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่“เดินตามมาทำไม น้องสาวฉันไม่ได้ทำงานอย่างที่คุณคิดหรอกนะ เข้าใจผิดแล้ว”“ตามเติมอะไร ต่อให้พวกเธอทำงานนั้นจริง ฉันไม่มีอะไรอารมณ์จะซื้อหรอกนะ ที่เดินมาเพราะฉันจะไปทางนี้อยู่แล้ว”“เอ๊ะ...บอกไม่ได้ทำ”“หมีแก่ขี้บ่น คิคิ”“ไม่ต้องหัวเราะ ดูซิเนี่ย เมาแบบนี้กลับไป โดนหยิกเนื้อเขียว นี่ฉันจะทำยังไงกับแกดียัยอ้อน เฮ้อ...”ฟังแล้วชวนคิด สงสัยหนีผู้ปกครองมาเที่ยว หน้าตาที่แต่งเสียเข้มจัดแลดูอ่อนวัยอยู่ไม่น้อย อายุถึงยี่สิบกันหรือยังไม่รู้ ฟ้าครามคิดเดินไม่กี่นาทีก็ถึงถนนเส้นหลัก ป้ายรถเมล์อยู่ทางซ้าย เขาเห็นทั้งสองประคับประคองกันโซเซทุลักทุเล หลายครั้งที่เกือบจะล้ม แม่เมรีขี้เมาก็หัวเราะอย่างกับสนุกนักหนา ขณะที่
last updateDernière mise à jour : 2025-10-30
Read More
Chapter 5 ทางเลือก
สภาพของหนุ่มตรงหน้าทำให้เธอไม่นึกเสียใจเลยที่ตัดสินใจยุติความสัมพันธ์กับเขาหันไปเลือกคุณกอบเกื้อที่มีเงินมีฐานะ ถึงแม้ช่วงหลังๆ ก่อนที่สามีสูงวัยของเธอจะเสียชีวิต กิจการของเขาย่ำแย่ จนสุดท้ายต้องปิดบริษัทในที่สุด ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังได้เสวยสุข สะดวกสบายมาสิบกว่าปี ถ้าตอนนั้นตัดสินใจเลือกฟ้าคราม ชีวิตเธอจะรู้จักคำว่าสบายหรือเปล่าไม่รู้ ดูจากสภาพของเขาตอนนี้ มันยิ่งกว่าโจร...ผมเผ้ายาวเป็นรากไทร หน้าตาเฟิ้มด้วยหนวด ผิวพรรณหรือก็เข้มคล้ำดำกร้าน น่าแปลกที่เธอไม่เคยได้ยินคุณกอบเกื้อพูดว่าเป็นเพื่อนกับพ่อของฟ้าคราม“อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะคราม ยัยอ้อนอยู่กับเปรมก็สบายดีแล้ว นี่ก็มีคนมาทาบทามสู่ขอเพราะชอบใจเอ็นดูความน่ารักของอ้อน เปรมว่าไม่จำเป็นที่คุณหรือพ่อของคุณจะต้องพายัยอ้อนไปอยู่ด้วยเลย”“อ้อนเพิ่งเรียนจบ ปวส. เองนะครับ พี่เปรมจะไม่ให้เรียนต่อเหรอ อ้อนยังเด็กอยู่เลย” เพชรพญาถามเสียงเครียด ไม่ชอบใจที่เปมิศากำลังทำเหมือนเอาลูกเลี้ยงไปขายให้ไอ้พวกเสี่ยเงินหนาที่ชอบเลี้ยงอีหนูไว้สนองตัณหาฟ้าครามละสายตาจากหน้าอดีตคนรัก เรื่องราวของกรณิการ์ที่รับรู้มาจากเพชรพญาไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก คุ
last updateDernière mise à jour : 2025-10-30
Read More
Chapter 6 เดินทาง
ชายหนุ่มถอนใจอย่างระอา ในใจตอนนี้มันคิดว่า เขาเคยมองเคยรักผู้หญิงตรงหน้าได้ยังไงกันเปมิศาเดือดดาล มือกำแน่น ตัวสั่นเทานิดๆ ดวงตาวาววับจ้องสบตาอดีตคนเคยรักอย่างเหยียดหยาม“ใช่ เสี่ยอูเขามีเงินมีทองมากองเป็นสินสอด ซึ่งนั่นเปรมคิดว่ามันก็ถูกต้องแล้ว เด็กเราดูแลเลี้ยงกันมา ถึงไม่ใช่ลูกเต้าแท้ๆ แต่เปรมคงไม่ปล่อยให้ยัยอ้อนต้องไประเหเร่ร่อนกับผู้ชายไม่มีอะไรเลยหรอกนะ อ้อ ถ้าคุณอยากได้ตัวเด็กนั่นจริง ก็แต่งงานกับมันสิ เอาเงินทองมากองตรงหน้าเปรมนี่ แล้วเปรมจะให้ไป”ตาคมวาวโรจน์ขึ้น ปากได้รูปเม้มกันจนเป็นเส้นตรง ชั่วแวบเดียว ก็กลับเป็นปกติ สีหน้าเรียบราบเฉยชากับแววตาไร้ความรู้สึกจับจ้องมองหญิงสาวสวยตรงหน้าอย่างรู้สึกสมเพชใจ“เปรมไม่ได้ดูถูกคุณ แต่ลูกคุณหนูแบบยัยอ้อนที่ทำอะไรไม่เป็นเลย ไม่เหมาะจะไปกัดก้อนเกลือกินหรือตรากตรำลำบากทำงานหนักหรอกนะ คุณกลับไปเถอะ”“คุณก็รู้ดีนะว่า สั่งผมไม่ได้ ผมจะไม่แต่งกับเด็กนั่นเพราะคุณบอกให้แต่ง หรือหอบเงินหอบทองมากองตรงหน้าคุณหรอกนะ ถามเด็กดีกว่า ว่าอยากไปลำบากกับผมหรืออยู่กับคุณเพื่อแต่งงานกับเสี่ยบ้าตัณหา” ฟ้าครามคร้านจะต่อปากกับเปมิศา ที่ดูท่าแล้วคงพูดกันไม่
last updateDernière mise à jour : 2025-10-30
Read More
Chapter 7 คนแปลกหน้าที่ชื่อว่าสามี
กรณิการ์หน้าร้อนวูบวาบไปหมดเพียงแค่ความคิดนั้นสว่างวาบขึ้นมาในความทรงจำ เหตุการณ์สดร้อนนั่นเพิ่งผ่านไปไม่ถึงสองชั่วโมงความเงียบทำให้ฟ้าครามต้องหันมามอง เสี้ยวหน้าอ่อนใส พวงแก้มนั้นซับสีระเรื่อดูน่ามอง แต่เธอก็ยังเหมือนเด็กมากกว่าจะเป็นสาวอายุเฉียดๆ ยี่สิบฟ้าครามนึกถึงเหตุผลที่เพชรพญายกขึ้นมาพูด มันทำให้เขาต้องจดทะเบียนสมรสกับสาวน้อยตรงหน้าอย่างเลี่ยงไม่ได้ แม้นว่า เปมิศาจะยกมันมาขู่เขาก่อนนั้น และเขาปฏิเสธที่จะทำตาม“อ้อนยังเหลือเวลาหลายเดือนถึงจะเต็มยี่สิบนะเฮีย ช่วงนี้ถ้าพี่เปรมเขาบ้าจะเอาเรื่องเฮียก็ทำได้นะ ผมว่าเฮียจดๆ ไปก่อน ป้องกันเรื่องยุ่งยากใจ ไว้อ้อนบรรลุนิติภาวะค่อยหย่ากันก็ได้”“ฉันจัดการกับเรื่องยุ่งได้”“ผมรู้ว่าเฮียจัดการได้ เพียงแต่ไม่อยากให้พี่เปรมมีช่องเข้าไปวุ่นวายกับอ้อนอีก สงสารเด็กมัน” “แล้วทำไมนายไม่ยื่นมือเข้าไปยุ่งเองวะเพชร”“อยากอยู่เหมือนกัน แต่ผมมีเหตุผลที่ไม่อยากยุ่งกับเรื่องนี้มาก เฮียนั่นแหละเหมาะสุดแล้ว”ฟ้าครามมองเห็นความยุ่งยากเหมือนกัน จากสีหน้า น้ำเสียง นิสัย รวมถึงแววตาของเปมิศาที่กราดมองเขาตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเท้า มันมีแต่ความหมิ่นแคลน อั
last updateDernière mise à jour : 2025-10-30
Read More
Chapter 8 คนแปลกหน้าที่ชื่อว่าสามี 2
สถานะระหว่างเขากับเธอมันเป็นเรื่องเหนือความคาดหมาย เวลานี้ฟ้าครามไม่คิดอะไร เพียงแค่พาเธอไปส่งให้ถึงมือพ่อ เขาก็หมดหน้าที่ จากนั้นก็รอให้เด็กสาวอายุครบยี่สิบปีบริบูรณ์ก็หย่ากันให้ถูกต้องแค่นั้นแต่...ทำไมนะ แววตาตื่นๆ กลัวๆ ของเธอถึงติดตาเขานักนะ เด็กสาวท่าทางสงบเสงี่ยมเรียบร้อย หากยามที่แววตาคู่นั้นเปล่งประกายตื่นเต้นสนใจยามได้เห็นแค่สถานีรถไฟหัวลำโพงกลับกระตุกใจเขาให้สนใจ มันก็แค่สถานีรถไฟ แค่ผู้คนที่สัญจรเดินทาง แต่เธอกลับทำท่าสนใจอย่างกับได้พบสิ่งพิเศษพิสดารเธอบอกนี่นะ ว่าไม่เคยขึ้นรถไฟ คงตื่นเต้นกับสิ่งแปลกใหม่ที่ไม่เคยเห็นเท่านั้นมั้งฟ้าครามถอนใจยาว ปัดไล่ความคิดคำนึงถึงเมียตีทะเบียนวัยใสของตนออกไปจากหัว แต่มันช่างยากเย็น เมื่อเผลอตัว ดวงตาตื่นๆ ของเธอกลับมายึดครองความคิดคำนึงของเขาอีกทางด้านสาวน้อย หลังจากปีนขึ้นมาบนที่นอนชั้นสอง ก็นั่งกอดเข่า ลอบชำเลืองมองไปยังผู้โดยสารอื่นๆ ที่ร่วมตู้ขบวนรถไฟ หลายๆ ช่องดึงผ้าม่านกางปิด อาจจะนอนแล้ว หลับหรือไม่นั่นเป็นอีกเรื่อง แต่มีหลายช่องหลายเบาะที่ยังไม่นอน บ้างก็อ่านหนังสือ บ้างก็เล่นโทรศัพท์ และเธอเห็นเหล่านักท่องเที่ยววัยรุ่นพากันเอา
last updateDernière mise à jour : 2025-10-30
Read More
Chapter 9 กล่อมเด็ก
ใกล้ชิดกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง ใจไม่รักดีของเขา มันพานจะคิดถึงแต่หน้าใสๆ กับตาตื่นๆ คู่นั้น ขัดแย้งกับปณิธานที่ตั้งไว้มานานนมเรื่องไม่สนใจสาววัยใส จนตอนนี้เขาชักรำคาญตัวเองเหลือเกินแล้วไม่กี่นาทีร่างบอบบางเดินออกมาจากห้องน้ำ กรณิการ์ไม่รู้ว่าคนเดินมาด้วยกลับไปหรือยัง หากพอพ้นประตู มองข้างผนังก็ต้องสะดุ้ง เนื่องจากไม่คิดว่าจะมีใครยืนอยู่ตรงนั้น“ตกใจอะไร ฉันไม่ใช่ผี”คนหน้าดุพูดเสียงขรึม ดึงตัวที่ยืนพิงกำแพงขึ้นตรง เดินนำออกไปก่อนสาวน้อยนิ่วหน้าย่นจมูกใส่แผ่นหลังกว้าง ใครจะรู้ว่าเขายืนอยู่รอ หันไปเจอก็ตกใจสิ แต่... เขารอ... ความคิดนี้ทำให้เรียวปากระเรื่อมีรอยยิ้มแต้มบางๆ หัวใจอุ่นขึ้นอย่างไม่มีเหตุผลฟ้าครามเดินนำไปเรื่อย ไม่ได้หันมามอง แต่หูได้ยินเสียงเบาๆ ที่เคลื่อนตาม เขาไม่ได้เดินห่างหรือเธอเดินตามเขามาติดๆ ก็บอกไม่ได้ กระทั่งถึงล็อกที่นอน กายสูงใหญ่ก้มตัวมุดเข้าไปนั่งก่อน แล้วต้องนิ่วหน้าแปลกใจกับเสียงแผ่วเบาที่ถามขึ้น“งะ...ง่วงแล้วเหรอคะ”“ห้าทุ่ม จะให้ทำอะไร”“กะ...ก็นั่งคุยก็ได้”ทำไมต้องทำเสียงดุ สาวน้อยคิดแล้วหน้างอ รู้หรอกว่าตอนนี้กี่ทุ่มกี่ยาม แต่เธอไม่อยากปีนขึ้นไปนอนนี่นา
last updateDernière mise à jour : 2025-10-30
Read More
Chapter 10 เป็นเรื่อง
“แต่ว่า...”เตียงล่างนั้นมีขนาดกว้างกว่าเตียงบน ถึงแม้ว่าการนอนด้วยกันสองคนจะทำให้เบียดเสียด เพราะกายหนาใหญ่ของฟ้าคราม เพราะลักษณะเตียงไม่ได้ทำมาเพื่อให้นอนกันสองคน แต่รูปร่างอรชรบอบบางของกรณิการ์ ฟ้าครามคิดว่าไม่เป็นปัญหา“หลับตา”“อ้อนว่า...”“ให้อยู่ข้างบนก็ไม่เอา งั้นอยู่ด้วยกันนี่แหละ”กรุ่นไออุ่นจากเรือนกายแข็งแกร่งที่แนบเบียดมาชิดทำให้กรณิการ์ใจเต้นโครมครามไปหมด ยิ่งเสียงห้าวต่ำดุดันดังชิดเรือนผม ลมหายใจอุ่นรินรดผิวหน้า สาวน้อยผู้ไม่เคยคลุกคลีสนิทสนมกับผู้ชายในลักษณะแบบนี้ถึงกลับทำตัวไม่ถูกรู้แต่ว่าไม่ควรอย่างยิ่ง!ร่างบางดิ้นขลุกขลักจะขยับลุกท่าเดียว ฟ้าครามจึงขยับตัวเข้ามาชิด กระทั่งนอนซ้อนแผ่นหลังบาง เขาสอดมือรัดเอวคอดไว้ อีกมืออ้อมไปเหนี่ยวศีรษะเล็กให้แนบซบลงกับหัวไหล่แกร่ง นึกอยากแกล้งขึ้นมาครามครัน เมื่ออาการของภรรยาตีทะเบียนคลับคล้ายว่าไม่เคยต้องมือชาย ผิดกับท่าทางแก่นกล้าก๋ากั่นคืนก่อนจะอินโนเซนต์ (Innocent) หรืออินเซนต์ (incent) เขาชักอยากพิสูจน์เหมือนกัน“ดิ้นมากๆ จูบนะ”“คุณคราม!” เสียงอุทานแทบไม่พ้นลำคอ ใจกระหน่ำมากขึ้น กรณิการ์ตกอยู่ในอ้อมแขนและอ้อมกอดของเขา มันท
last updateDernière mise à jour : 2025-10-30
Read More
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status