บทที่ 9

คดีหุ่นจำลองเข้าสู่ชั้นศาลในไม่นาน

ลี่จื่อเซียนถูกตัดสินให้ต้องโทษประหาร ซึ่งเขาแปลกใจไม่น้อยกับผลการตัดสินเช่นนี้

ทว่าก่อนตายเขาอยากจะได้เห็นหน้าเมิ่งเชียนเชียนอีกสักครั้งเหลือเกิน

น่าเสียดายที่เมิ่งเชียนเชียนสุดที่รักของเขา เมิ่งเชียนเชียนที่เขารักดั่งดวงใจกลับปฏิเสธที่จะพบหน้าเขา

เมื่อคุณแม่ลี่รู้ว่าลี่จื่อเซียนอยากเจอแต่เมิ่งเชียนเชียน ก็บันดาลโทสะขึ้นมาแล้วตบหน้าลี่จื่อเซียนอีกหลายฉาด “แกได้สติสักทีสิ ผู้หญิงคนนั้นมีดีอะไรให้แกต้องมานั่งคิดถึงขนาดนี้ ทั้งที่ซินอวี๋แสนดีขนาดนั้นแกก็ไม่รัก แต่ดันเอาแต่คิดถึงนางผู้หญิงใจโหดเหี้ยมคนนั้นอยู่ได้...”

“แกถูกขังอยู่ในคุกนี่ตั้งหลายวัน มีสักวันไหมที่เมิ่งเชียนเชียนมาเยี่ยมแกน่ะ?”

“หล่อนอยากจะรีบไปให้พ้นแกใจแทบขาด!”

“เมื่อก่อนตอนที่ยังไม่ได้ร่ำรวยมีเงินทอง ไม่ว่าแกจะมีเงินหรือไม่ เจ็บไข้ได้ป่วยหรือเปล่า ซินอวี๋ก็คอยอยู่กับแกไม่ห่างไปไหนมาตลอด ถ้าซินอวี๋ยังอยู่แล้วรู้ว่าแกเป็นแบบนี้ไปแล้ว ซินอวี๋จะต้องมาเยี่ยมแกแน่นอน เสียดายแต่ก็ตอนนี้ซินอวี๋ไม่อยู่แล้ว ซินอวี๋จากไปเพราะแกทำให้โมโหไง! ซินอวี๋ไม่มีทางกลับมาแล้ว!”

พอลี่จื่อเซียนถูกมารด