เดินทาง

หลังจากหลี่หลิงเฟิ่งออกเดินทางพร้อมกับโม่จื่อหลิงและกองทัพแมวรัติกาลทั้งห้าสิบคน ทิ้งไว้เพียงเสียงลมพัดผ่านเมืองหลวงที่ยังคงเต็มไปด้วยบรรยากาศตึงเครียด

พวกอาหลงยืนมองตามเงาหลังของนางเอกที่ลับไปไกล ดวงตาคมดุดันฉายแววแน่วแน่ แม้สีหน้าจะดูสงบนิ่ง แต่ภายในใจกลับคลาคล่ำด้วยความกังวล

“อาหลง พวกเราจะไม่ตามนางไปจริงหรือ” หวังซีเอ่ยขึ้น

ข่งป๋อหย่วนกล่าวเสียงหนักแน่น มองหนูทดลองที่ยืนส่งอาจารย์ของพวกเขา “ยังไม่ได้ เจ้านายให้พวกเรารักษาตัวก่อน ข้าจะทำตามคำของนาง”

อาหลงยกยิ้มบางเบา ดวงตาเปล่งประกายเจ้าเล่ห์ขึ้นมาอย่างหาได้ยาก “ท่านพูดถูกนางไม่เป็นอะไรง่ายๆ หรอก อีกอย่างข้าก็ไม่ได้คิดจะตามไปที่ดินแดนไร้ขอบ”

ข่งป๋อหย่วนและหวังซีขมวดคิ้วมองหน้ากันด้วยความงุนงง “หมายความว่าอย่างไร”

อาหลงหันมามองพวกเขา “ข้าจะไปสร้างกองกำลังของพวกเราเองอีกดินแดนหนึ่ง ที่มีศักยภาพพอจะเป็นฐานที่มั่นไม่แพ้ที่นี่”

หวังซีถามเสียงแปลกใจ “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาง อาจารย์ของพวกข้าไปยังแดนไร้ขอบ หาใช่ดินแดนอื่นที่เจ้าพูดถึงด้วยซ้ำ”

ตั้งแต่เริ่มรักษา ความทรงจำของเขาก็กลับมาบ้างแล้ว อาหลงหัวเราะในลำคอ “เชื่อข้าสิ ท้ายที่สุดแล้ว ไม