บทที่สี่

สองแฝดนั่งมองพี่สะใภ้ด้วยความสนใจมองว่านางกำลังทำอะไร และต้องตาโตกับการเห็นพี่เหม่ยหลันใช้ไม้แหลมแทงปลาตัวใหญ่ขึ้นมาจากน้ำตัวนั้นคงจะสามชั่งได้

  "โอ้โหพี่รองดูพี่สะใภ้ช่างเก่งกาจยิ่งนักนางแทงปลาได้ตัวใหญ่มากโตขึ้นข้าจะต้องเก่งเหมือนพี่สะใภ้ให้ได้เลยเจ้าค่ะพี่รอง"   เฉิงเย่ซิงพูดด้วยความตื่นเต้นดีใจ

เอาตัวนี้ไปย่างก่อนก็แล้วกันคงจะพอกินกันสามคนกับเห็ดย่างจือเหม่ยหลันพูดกับตัวเองก่อนจะนำปลาไปย่างนางทุบตะใคร่ใส่ท้องปลาที่ผ่าเอาขี้ออกล้างจนสะอาด ก่อนนำย่างส่งกลิ่นหอมจนท้องของสองแฝดร้องโครกครากพอได้กลิ่นของปลาย่าง ทั้งสองแฝดเอามือลูบท้องทำหน้าอายที่ท้องร้องเสียงดังเหม่ยจือหลันหัวเราะเบาๆให้สองแฝด

"หิวแล้วใช่ไหมรอสักครู่เดี๋ยวปลาจะสุกแล้วละ"   นางบอกสองพี่น้องยิ้มๆถ้ามีมันมาเผาด้วยคงจะดี

  "เดี๋ยวพวกเจ้าดูปลากับเห็ดนะพี่จะเดินไปตรงโน้นเหมือนจะมีเถามันเทศขึ้นก็เป็นได้เพราะมองไปใบมันสีเขียวเกือบหมู่เห็นจะได้ ด้านนี้ก็สุกแล้วละเหลือด้านเดียวก็กินได้แล้ว"   นางบอกก่อนจะเดินไปดูสิ่งที่นางมองเห็นเขียวๆไม่ไกลมาก

"ขอรับ/เจ้าค่ะ" สองพี่น้องตอบรับด้วยรอยยิ้มและพากันนั่งมองปลาตัวใหญ่ด้วยรอยยิ้มพี่เหม่ยหลันเก่งจริงๆ

สิ่งที่ซือเหม่ยหลันมองเห็นนั้นคือดงมันเทศจริงๆมันเยอะมากเกือบจะสามหมู่เลย โอ้ไม่อดตายแล้วเราถึงจะยังไม่ได้มีมิติติดตัวเหมือนในนิยายแต่นางกับมีความโชคดีที่ขึ้นเขาหลังบ้านสามี นั้นกลับมีของกินมากมายให้เก็บเกี่ยวอีกตั้งสี่เดือนนางจะเก็บเอาไปขายในเมืองและเอาไว้กินหน้าหนาวคงจะทำตำลึงให้ครอบครัวไม่น้อย 

นางจึงเลือกขุดเอามันเทศมาเต็มถุงผ้าเพื่อจะไปเผาเอาไว้กินตอนค่ำด้วยก็ดีสักสิบหัวคงจะพอกับสามคนก่อนนางจะเดินกลับมาและนำมันไปเผาในขี้เถ้าไฟ  แลัวยกปลาเผาลงมากินกับสองแฝดด้วยความอร่อยจนอิ่มแปล้ นางเลาะก้างออกให้สองพี่น้องคนละกอง อีกทั้งเห็ดโคนย่างคนละสองไม้หวานๆฉ่ำ จนนั่งลูบท้องกันเลยทีเดียว

 "เนื้อปลาที่สดใหม่ย่างร้อนๆมันหวานมากและไม่มีกลิ่นคาวเลยพี่เหม่ยหลันสุดยอดเลยเจ้าค่ะ ข้าไม่เคยได้กินเนื้อปลาที่อร่อยได้ขนาดนี้อยากให้พี่ใหญ่ลงจากเขามากินปลาเผาของพี่เหม่ยหลันจังเลยเจ้าค่ะ" เฉิงเย่ซิงพูดขึ้นตอนที่อิ่มจนลุกจะไม่ไหวต้องนั่งกันก่อน ซือเหม่ยหลันหัวเราะเบาๆ

"เอามันเทศเผาไปกินล้างปากสักหัวใหญ่แบ่งกันคนละครึ่งนะ"   นางหยิบมันเผามาหักครึ่งให้เด็กสองคนกินล้างปากแก้คาวปาก พอได้กินมันเผาซิงเอ๋อร์ถึงกับตาโตกับความหวานที่ได้ล้มลองจนน้ำตาคลอ พี่สะใภ้ดีกับตนและพี่ชายอย่างใส่ใจไม่หวงของกินกับพวกตนด้วยนางมองพี่สะใภ้ด้วยความซาบซึ้ง

"พี่เหม่ยหลันมันอร่อยมากหวานมากเจ้าค่ะ"   นางกินไปน้ำตาไหลไปด้วย   

"อร่อยแล้วทำไมร้องให้ละต้องยิ้มสิถึงจะถูกไม่ต้องกลัวต่อจากนี้ไปเจ้าสองคนจะได้กินอิ่มนอนหลับ ถ้าพี่คนนี้ยังอยู่กับพวกเจ้าจะทำให้คนที่รังเกียจพวกเจ้าพากันอิจฉาจนกระอักเลือกไปเลยละซิงเอ๋อร์ เด็กดีต่อไปพี่เหม่ยหลันจะสอนพวกทั้งสองคนท่องอักษรเตรียมเข้าเรียนสถานศึกษาได้อย่างไม่อายใครเลย"

ซือเหม่ยหลันเอามือลูบผมเด็กสาวด้วยความอ่อนโยนเด็กน้อยที่ได้รับความรักด้วยความจริงใจถึงกับโผเข้ากอดพี่สะใภ้ร้องให้ออกมาด้วยความดีใจ

"ขอบคุณพี่เหม่ยหลันเจ้าค่ะที่ดีต่อซิงเอ๋อร์กับพี่รองและพี่ใหญ่ข้าจะช่วยงานพี่ทุกอย่างที่ข้าทำได้เจ้าค่ะ"  นางบอกพี่สะใภ้เสียงอู้อี้เพราะร้องให้นั้นเองส่วนเฉิงเย่ตงก็มองพี่สะใภ้ด้วยความเคารพ

"เอาละพี่ว่าเรามาเตรียมตัวลงเขากันก่อนวันนี้เก็บผักไปตามทางด้วยแวะดูหลุมดักปลาแล้วก็กลับบ้านกันเลยเดี๋ยวจะมืดค่ำเสียก่อน พี่กลัวฝนจะตกพรุ่งนี้พวกเราจะมาหาผักป่ากับเห็ดกันใหม่ และทุกๆวันจนกว่าจะถึงหน้าหนาวรับรองว่าบ้านของพวกเราจะต้องมีของกินไปจนหมดหน้าหนาวเลยละ"

ซือเหม่ยหลันเขี่ยเอาหัวมันเทศออกจากกองไฟดับไฟให้สนิทแล้วพากันสะพายตระกร้าเดินตามหลังกันลงจากเขา ตอนนี้ในตระกร้าของทั้งสามคนเต็มไปด้วยของกินของพี่สะใภ้ใหญ่นั้นเห็ดโคนเต็มตระกร้าใบใหญ่เลยทีเดียว ส่วนของสองแฝดนั้นได้ผักป่าหอมกระเทียมจนเต็มเหมือนกันพอเดินลงมาได้สักพักทั้งสามก็มาถึงที่ขุดหลุมดักปลาเอาไว้นางจึงพาเด็กๆนั่งพักเสียก่อน แต่ซือเหม่ยหลันนั้นเดินไปเก็บพริกข่าตะใคร่ใบมะกรูดมาไว้ก่อนที่นางจะพาสองแฝดไปเปิดกิ่งใบไม้ออกจากหลุมดักปลา ว่ามีปลาลงไปในหลุมบ้างหรือยังแต่สิ่งที่เห็นในหลุมทำให้สามคนถึงกับตาโต 

  !!!!!

โอ้มายก็อด

ปลาตัวใหญ่ห้าตัวนอนเบียดกันในหลุมที่ขุดเอาไว้แสดงว่าปลาในลำธารนี้เยอะมากซือเหม่ยหลันคิดในใจกับสิ่งที่เห็นก่อนที่นางจะเงยหน้าบอกกับสองแฝดว่า

"พวกเรากลับไปเอาถังมาใส่ปลากันดีกว่ามันจะได้ไม่ตายพี่จะล้างเห็ดรอที่ท่าน้ำตงเอ๋อร์กับซิงเอ๋อร์นำผักไปที่บ้านก่อนแล้วนำถังมาให้พี่นะพี่จะล้างเห็ดรอไม่นานคงจะเสร็จแล้วละ"    นางเอาใบไม้ปิดอาไว้เหมือนเดิมสองแฝดนั้นตาโตกับสิ่งที่เห็นกับการหาปลาของพี่เหม่ยหลันมันสุดยอดไปเลย

"เดินไปพร้อมกันนี้ละ"  ซือเหม่ยหลันบอกกับสองแฝดแล้วพากันเดินกลับไปยังท่าน้ำ ซือเหม่ยหลันจึงล้างเห็ดรอสองแฝดที่ท่าน้ำเพื่อจะได้ไม่เสียเวลาไปล้างที่บ้านมันเปลืองน้ำเปล่าๆ ในเมื่อด้านหลังบ้านมีท่าน้ำอย่างดีให้นั่งล้างมันตรงนี้ให้สบายไปเลย นางคิดและลงมือทำทันทีส่วนสองแฝดนั้นพวกเขาชำนาญทางที่หลังบ้านเป็นอย่างดีจึงไม่ต้องเป็นห่วงเพราะนี้คือบ้านของพวกเขาที่อยู่มาก่อนนางเสียอีก

ใช้เวลาไม่นานสองแฝดก็เดินถือถังใส่ปลากลับมาด้วยและช่วยกันล้างเห็ดจนหมดแล้วนางจึงผึงลมให้เสด็จน้ำก่อนจึงถือถังไปใส่ปลากลับบ้าน

ปลาหกหลุมนั้นมีปลาที่ตกลงไปทุกหลุมสี่ตัวห้าตัวและที่สำคัญมันตัวใหญ่หนึ่งชั่งขึ้นไปได ทำให้สองแฝดดีใจที่หาปลาได้ด้วยวิธีของพี่สะใภ้คนนี้ 

"พรุ่งนี้เราจะมาดูหลุมกันอีกในตอนเช้ามืดอีกครั้งนะ"  นางนำเอาโคนมาทาเอาไว้ที่ปากหลุมให้เหมือนเดิมก่อนจะยกถังปลาที่หนักอึ้ง นางจะนำปลาไปที่บ้านก่อนแล้วค่อยเดินกลับมาเอาตระกร้าเห็ดทีหลัง จนถึงเวลายามบ่ายคล่อยยังมีมันเทศเผาอีกหลายหัวทั้งสามคนที่พากันกินมันเผากับผัดผักป่าของพี่เหม่ยหลันก็อร่อยเหาะแล้ว 

สองแฝดนั้นอาบน้ำมาจากลำธารเรียบร้อยยามชวี่พวกเขาก็หลับไปด้วยความเหนื่อยเหลือเพียงซือเหม่ยหลันที่นั่งดูห่อผ้ากับกล่องไม้ที่ขุดมาของมารดาเจ้าของร่างเดิม