ทำใบขับขี่

“สวัสดีค่ะ รบกวนสอบถามเรื่องขั้นตอนการทำใบขับขี่หน่อยค่ะ” ซูเมี่ยวจินเดินเข้าไปสอบถามประชาสัมพันธ์ที่นั่งอยู่ด้านหน้า

“คุณไปติดต่อเจ้าหน้าที่ช่องหนึ่งได้เลยค่ะ อย่าลืมนำบัตรประจำตัวส่งให้เจ้าหน้าที่ด้วยนะคะ เขาจะได้เตรียมเอกสารการสอบให้พวกคุณ” เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์บอก

“ขอบคุณมากค่ะ” ซูเมี่ยวจินที่ยังไม่ปล่อยมือสามี เธอพาเขาไปยังช่องหนึ่งที่มีป้ายเขียนเอาไว้แล้วนำบัตรประจำตัวของเธอกับฉางเล่ยส่งให้เจ้าหน้าที่

“พวกคุณมาจากหน่วยงานไหนครับ” เจ้าหน้าที่ดูบัตรประจำตัวแล้วสอบถามเพื่อใส่ข้อมูลลงในเอกสารการทำใบขับขี่

“พวกเราไม่ได้ทำงานในหน่วยงานค่ะ แต่เปิดร้านเครื่องใช้ไฟฟ้าตรงข้ามโรงงานจึงต้องใช้รถยนต์ในการไปซื้อสินค้ากลับมาขายที่ร้านค่ะ” ซูเมี่ยวจินบอกตามตรง

“อ้อ! ถ้าอย่างนั้นพวกคุณรอกันสักครู่นะครับ ระหว่างที่ผมกำลังลงทะเบียนให้ พวกคุณไปอ่านป้ายด้านโน้นได้เลยนะครับ ข้อสอบจะออกตามรายละเอียดในป้ายพวกนั้นทั้งหมด พวกคุณต้องทำคะแนนมากกว่า 80% ถึงจะสอบข้อเขียนผ่านครับ”

“ขอบคุณมากค่ะ พวกเราจะตั้งใจอ่านให้ดี” ซูเมี่ยวจินตอบแล้วจูงมือฉางเล่ยไปที่ป้ายประกาศซึ่งเจ้าหน้าที่ชี้นิ้วบอกก่อนหน้านี้

ฉางเล่ยที่ยังถูกภรรยาจับมืออยู่ก็ยืนอ่านป้ายอย่างตั้งใจ เขารู้ดีว่าการสอบครั้งนี้สำคัญมากแค่ไหน หากว่าเขาสอบไม่ผ่าน ภรรยาเขาจะต้องคอยขับรถให้เขานั่งอยู่ตลอดเวลา ฉางเล่ยมีหรือจะอยากให้ซูเมี่ยวจินต้องลำบาก

ซูเมี่ยวจินมองป้ายคร่าว ๆ ก็พบว่ารายละเอียดต่าง ๆ ยังคงเหมือนการสอบใบขับขี่ในยุคที่เธอจากมา ซูเมี่ยวจินหันไปบอกให้ฉางเล่ยตั้งใจอ่านและหากสงสัยอะไรให้ถามเธอ เพื่อที่เธอจะได้อธิบายให้เขาฟัง

“ขอบคุณมากครับภรรยา ผมจะตั้งใจอ่านให้ละเอียด คุณไม่ต้องห่วง”

“ตกลงค่ะ ฉันเชื่อใจคุณว่าจะต้องสอบผ่านได้แน่ค่ะ” ซูเมี่ยวจินเพิ่งนึกได้ว่าตัวเองจับมือสามีอยู่นานสองนานก็ปล่อยมือออกอย่างขัดเขิน

ฉางเล่ยอมยิ้มกับความน่ารักของภรรยาหน้าดุของเขา เขาเข้าใจดีว่าเธอคงเขินมากแน่ที่จับมือเขาโดยไม่รู้ตัว

20 นาทีต่อมา เจ้าหน้าที่เรียกซูเมี่ยวจินกับฉางเล่ยเพื่อเข้าไปในห้องสอบที่เขาเตรียมเอกสารการสอบเอาไว้ให้ทั้งคู่แล้ว

“พวกคุณมีเวลาสอบหนึ่งชั่วโมง ข้อสอบมีทั้งหมด 50 ข้อ ข้อสอบทั้งสองชุดไม่เหมือนกัน ถ้าพวกคุณสอบผ่านข้อเขียนแล้วจึงจะสามารถไปสอบขับรถต่อได้”

เจ้าหน้าที่อธิบายให้พวกเขาฟังหลังจากทั้งสองนั่งประจำโต๊ะของตัวเองเพื่อทำข้อสอบ

“พวกเราเข้าใจแล้วค่ะ/ครับ” ซูเมี่ยวจินกับฉางเล่ยบอกพร้อมกัน

“เริ่มทำข้อสอบได้เลยครับ” เจ้าหน้าเริ่มจับเวลาและไปนั่งที่โต๊ะด้านหน้าห้องสอบ

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป เจ้าหน้าที่บอกให้ซูเมี่ยวจินกับฉางเล่ยหยุดมือ เขาเดินเข้าไปเก็บข้อสอบทั้งสองชุดและบอกพวกเขาไปนั่งรอด้านนอกก่อน

ซูเมี่ยวจินกับฉางเล่ยพยักหน้ารับคำและออกไปนั่งรอตามที่เจ้าหน้าที่บอกอย่างไม่ได้คิดมากอะไร

“สามี คุณทำข้อสอบเป็นยังไงบ้างคะ” ซูเมี่ยวจินถามอย่างเป็นห่วง

“ผมคิดว่าน่าจะสอบผ่านนะครับ ดีที่ได้อ่านป้ายก่อนเข้าห้องสอบ”

ซูเมี่ยวจินพยักหน้าอย่างพอใจ เธอกลัวว่าฉางเล่ยจะไม่เข้าใจสัญลักษณ์ต่าง ๆ ที่ปรากฏอยู่ในป้าย ดีที่ป้ายพวกนั้นมีรายละเอียดบอก จึงทำให้ฉางเล่ยมั่นใจแบบนี้

25 นาทีต่อมา เจ้าหน้าที่เรียกพวกเขาอีกครั้ง ซูเมี่ยวจินกับฉางเล่ยจึงลุกขึ้นไปยังช่องหมายเลขหนึ่งซึ่งเจ้าหน้าที่นั่งรออยู่

“พวกคุณสอบผ่านทั้งสองคนครับ รบกวนคุณขับรถไปที่ด้านหลังอาคารเพื่อสอบขับรถต่อด้วยนะครับ” เจ้าหน้าที่บอก

“ได้ค่ะ สามี คุณไปกับเจ้าหน้าที่นะคะ ฉันจะไปเอารถมาเอง” ซูเมี่ยวจินหันไปบอก

“ตกลงครับ ผมจะดูคุณสอบก่อนแล้วค่อยสอบทีหลัง” ฉางเล่ยยิ้มตอบภรรยา เขาไม่รู้ว่าการสอบขับรถจะต้องทำอะไรบ้าง ถ้าภรรยาเขาสอบเป็นตัวอย่างก่อน เขามั่นใจว่าตัวเองจะสามารถสอบผ่านได้เช่นกัน

เจ้าหน้าที่ได้ยินที่ทั้งสองคุยกัน เขาอดที่จะอมยิ้มไม่ได้ที่เห็นคนเป็นสามีเชื่อฟังภรรยาหน้าตาสวยดุคนนี้ เมื่อเห็นซูเมี่ยวจินเดินออกไปแล้ว เจ้าหน้าที่จึงถือเอกสารการให้คะแนนและเชิญฉางเล่ยไปยังสนามสอบด้านหลังอาคารด้วยกัน

ซูเมี่ยวจินขับรถมาที่ลานด้านหลังในเวลาไม่นาน เจ้าหน้าที่อธิบายวิธีการสอบขับรถให้ทั้งสองคนฟังอย่างละเอียด

“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ให้เริ่มสอบได้เลยไหมคะ” ซูเมี่ยวจินที่นั่งอยู่ที่นั่งคนขับถาม

“เริ่มได้เลยครับ ผมจะคอยตามให้คะแนนจนถึงตอนที่คุณถอยรถเข้าซองเอง”

ซูเมี่ยวจินพยักหน้าตอบรับและเริ่มเคลื่อนรถออกไปตามเส้นทางที่เจ้าหน้าที่บอกเอาไว้ก่อนหน้านี้อย่างช้า ๆ เธอรู้ดีว่าไม่จำเป็นต้องขับเร็วในเมื่อสนามสอบนั้นมีขนาดเล็กกว่าถนนจริงและมีพื้นที่แคบ เธอเพียงแค่ต้องขับตามสัญลักษณ์ป้ายต่าง ๆ อย่างเคร่งครัดเพื่อผ่านการสอบเท่านั้น

ฉางเล่ยมองดูวิธีการขับของภรรยาอย่างตั้งใจ เขาเองก็เดินตามเจ้าหน้าที่ไปติด ๆ เช่นเดียวกัน จนกระทั่งซูเมี่ยวจินขับรถถอยหลังเข้าซองเสร็จ เจ้าหน้าที่ก็เดินเข้าไปบอกผลการสอบให้เธอฟังทันที

“คุณสอบผ่านแล้วครับ ต่อไปเชิญคุณฉางเล่ยขับรถไปที่จุดเริ่มต้นและเริ่มสอบได้เลยนะครับ” เจ้าหน้าที่หันไปบอกฉางเล่ย

“ได้ครับ ภรรยารอผมกับเจ้าหน้าที่สักครู่นะครับ” ฉางเล่ยบอกซูเมี่ยวจินระหว่างที่พวกเขากำลังเปลี่ยนกันขึ้นลงรถ

“คุณขับช้า ๆ นะคะ แค่ขับตามสัญลักษณ์พวกนั้นก็ผ่านแล้ว” ซูเมี่ยวจินบอกสามีเมื่อเห็นว่าเขากำลังจะขับรถออกจากซองไปยังจุดเริ่มต้น

“ตกลงครับ คุณไม่ต้องเป็นห่วง” ฉางเล่ยยิ้มตอบคำภรรยา

เจ้าหน้าที่เดินไปยังจุดเริ่มต้นการสอบในเวลาไม่นาน ซูเมี่ยวจินเดินตามหลังไปไม่ห่างเช่นเดียวกัน เธออยากให้กำลังใจฉางเล่ยในการสอบครั้งนี้ หากว่าเขาสอบผ่านได้ในครั้งเดียวก็นับว่าวันนี้พวกเธอไม่ได้มาเสียเที่ยวแล้ว

ฉางเล่ยเริ่มขับรถจากจุดเริ่มต้นตามที่ซูเมี่ยวจินขับก่อนหน้านี้ เขาทำตามป้ายสัญลักษณ์ต่าง ๆ อย่างเคร่งครัดไม่ต่างจากที่ภรรยาขับให้ดู จนกระทั่งฉางเล่ยขับไปยังจุดสุดท้ายเพื่อถอยรถเข้าซองแคบ ๆ เขาระมัดระวังเป็นอย่างมากเพราะกลัวว่าจะทำผิดพลาดจนสอบไม่ผ่าน

“คุณฉางเล่ยสอบผ่านเช่นกันครับ พวกคุณนั่งรอผมเรียกไปถ่ายรูปติดบัตรสักครู่นะครับ ผมจะทำเอกสารสรุปคะแนนให้เรียบร้อยก่อน” เจ้าหน้าที่บอกทั้งคู่

“ได้ค่ะ ฉันกับสามีจะเอารถไปจอดไว้ก่อนแล้วจะตามเข้าไปนะคะ” ซูเมี่ยวจินตอบ

“ไม่มีปัญหาครับ” เจ้าหน้าที่พยักหน้ารับคำแล้วเดินกลับเข้าไปในอาคาร

ซูเมี่ยวจินเดินไปนั่งข้างคนขับและบอกให้ฉางเล่ยขับรถไปจอดในที่จอดรถหน้าสำนักงานขนส่ง ระหว่างทางเธอยังเอ่ยชมเขาไม่ขาดปาก ซูเมี่ยวจินไม่คิดว่าฉางเล่ยจะฉลาดมากขนาดนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะเรียนจบแค่ ป.6 ก็ตามที น่าเสียดายที่เขาไม่ได้เรียนต่อ เธอคิดว่าถ้าเขาได้เรียนต่อจะต้องเก่งมากแน่ ๆ

เจ้าหน้าที่สรุปคะแนนให้ทั้งสองคนไม่นานนัก เมื่อเห็นสองสามีภรรยาเดินเข้ามาในสำนักงานอีกครั้ง เขาจึงเรียกทั้งสองมาถ่ายรูปทีละคนเพื่อติดใบขับขี่ หลังจากถ่ายรูปเสร็จ เจ้าหน้าที่บอกให้พวกเขารอรับใบขับขี่และชำระค่าบริการ

15 นาทีต่อมา เจ้าหน้าที่ก็เรียกให้พวกเขาไปรับใบขับขี่และจ่ายค่าบริการคนละ 20 หยวน ใบขับขี่ของพวกเขาสามารถใช้ได้ 5 ปี จึงจะต่อใบขับขี่ได้อีกครั้ง

“ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยทำใบขับขี่ให้พวกเรา นี่เงิน 40 หยวนค่ะ” ซูเมี่ยวจินรับใบขับขี่ทั้งสองใบมาหลังจากจ่ายเงิน

“เป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับ ขอให้พวกคุณขับขี่ตามกฎเพื่อหลีกเลี่ยงการทำผิดกฎหมายจราจรด้วยนะครับ” เจ้าหน้าที่เตือนด้วยความหวังดี

“พวกเราเข้าใจแล้วค่ะ/ครับ” ทั้งสองรับคำและขอตัวลาทันที ตอนนี้เลยเที่ยงมาสิบนาทีแล้ว พวกเขาอยากรีบกลับบ้านเพื่อไปช่วยพ่อแม่ดูแลร้านสักหน่อย