Se connecterShare
ตอนที่10
Dernière mise à jour:
2025-02-11 11:15:51
Related chapter
ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่11
ซ่งเฟยหย่าเมื่อเห็นว่าไม่อาจสู้คนตัวโตได้ ก็ให้นึกขัดเคืองใจนัก ไม่ว่านางจะออกหมัด ศอก เข่า อีกฝ่ายกลับตั้งรับได้หมด จนนางหายใจเหนื่อยหอบ ยิ่งเห็นใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มขึ้นอย่างเหนือกว่า ราวกับเย้ยหยัน ทำให้ร่างบางยิ่งเดือดดาลในอกพลันร้อนรุ่มไปด้วยไฟแห่งโทสะที่ยากจะควบคุม ยิ่งร่างเล็กถูกพันธนาการเอาไว้ด้วยกายหนาที่แข็งแกร่งจนยากที่จะสะบัดให้หลุดนั้น ยิ่งทำให้ร่างบางยิ่งรู้สึกเดือดดาล เท้าเล็กที่ยังคงเป็นอิสระจึงกระทืบลงบนหลังเท้าใหญ่ด้วยแรงทั้งหมดที่มี จนร่างสูงที่ซ้อนอยู่ด้านหลังเสียหลักเพราะไม่คิดว่าร่างบางในอ้อมแขนจะใช้กลยุทธ์เช่นนี้ จึงทำให้เสียการทรงตัว สองร่างหงายหลังล้มลงไปด้วยกันใบหน้างามนั้นบิดเบี้ยว มิใช่เพราะได้รับบาดเจ็บแต่เป็นเพราะฝ่ามือหนาของคนตัวโตที่ไม่ยอมปล่อยนางแม้จะล้มลงไป กลับดึงนางลงไปด้วย แต่นั่นมิใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นมันอยู่ที่ฝ่ามือใหญ่ที่ร้อนผ่าวนั้นกำลังนาบอยู่บนทรวงอกอวบอิ่มของนางเต็มๆ จนรู้สึกถึงความร้อนที่ส่งผ่าน แม้จะมีอาภรณ์ขวางกั้นก็ตาม และตอนนี้เองที่ซ่งเฟยหย่า นางสัมผัสได้ว่าบุรุษผู้นี้อยู่ในอาภรณ์ที่ไม่เรียบร้อยนัก เขาสวมเพียงเสื้อคลุมตัวเดียวเท่าน
Dernière mise à jour : 2025-02-12ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่12
ซ่งเฟยหย่าในวันนี้สวมอาภรณ์สีแดงเลือดขับให้ผิวขาวนั้นนวลผ่อง สีแดงเป็นสีที่นางชื่นชอบมากที่สุด และนางคิดว่ามันเป็นสีของความเป็นมงคล วันนี้ที่นางสวมใส่อาภรณ์งดงามอย่างเต็มพิธีการ ก็เพื่อที่จะมีส่วนร่วมในการประชุมขุนนางในวันนี้ ร่างบางที่เดินมุ่งตรงไปยังท้องพระโรง ทุกย่างก้าวนั้นล้วนมั่นคงและเด็ดเดี่ยว มีความเป็นตัวเองสูงอย่างที่ซ่งเฟยหย่าคนเก่าไม่เคยมี ดวงตาหงส์ดูมีเสน่ห์มันมีทั้งความแน่วแน่และดื้อรั้นอยู่ในนั้น วันนี้นางมีเรื่องที่จะเสนอต่อทุกคนเยอะแยะมากมายเลยทีเดียวเมื่อมาถึงก็เอ่ยทักทายขุนนางชั้นผู้ใหญ่พอเป็นพิธี ก่อนที่จะก้าวขึ้นไปนั่งยังที่นั่งประจำตำแหน่ง ขององค์หญิงเพียงหนึ่งเดียวของแคว้น เมื่อพระบิดาเสด็จมาประทับบนบัลลังก์สีทองอร่าม การประชุมจึงได้เริ่มต้นขึ้น บรรดาขุนนางต่างหยิบยกนำเอาเรื่องราวความเดือดร้อนของประชาชนที่อยู่ในส่วนของความรับผิดชอบของตนขึ้นมานำเสนอเพื่อช่วยกันแก้ไขปัญหาซ่งเฟยหย่านางมองภาพที่เกิดขึ้นด้วยแววตาที่ยากจะหยั่งถึง นึกย้อนไปยังภพที่นางจากมาแล้วให้นึกสะท้อนใจนัก อดที่จะเปรียบเทียบกับความร่วมมือร่วมใจกันของกลุ่มคนเหล่านี้ไม่ได้ หากบุคคลในภพก่อน ร่วมมือร
Dernière mise à jour : 2025-02-12ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่13
นางเห็นความยินดี จงรักภักดีฉายชัดอยู่ในดวงตาของทุกคน"เช่นนั้นก็เป็นสวรรค์เมตตาแคว้นซ่งของเราแล้ว ลูกก็อธิบายสิ่งที่จะทำให้เหล่าขุนนางได้ฟังต่อเถิด พวกเขาพร้อมที่จะยืนอยู่เคียงข้างลูก ใช่หรือไม่"พระสุรเสียงของฮ่องเต้ซ่งเต๋อเทียนกล่าวออกมาอย่างยินดี พร้อมกับรอยยิ้มระบายเต็มใบหน้า ท้ายประโยคนั้นหันไปเอ่ยกับเหล่าข้าราชบริพารผู้ภักดีตรงหน้า"พ่ะย่ะค่ะ"เสียงตอบรับที่ดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียง พร้อมกับแววตาที่มองนางนั้นเต็มไปด้วยความหวัง ทำให้ใบหน้างามกะพริบตาถี่ๆ เพื่อขับไล่หยาดน้ำที่เอ่อคลอหน่าวตา ยกยิ้มขึ้นอย่างยินดี ก่อนจะกล่าวต่อไปอย่างตั้งอกตั้งใจ การมีคนรับฟัง พร้อมที่จะเคียงข้าง มันให้ความรู้สึกดีอย่างนี้นี่เอง นางจะไม่ทำให้ทุกคนต้องผิดหวัง"ข้าอยากจะเสนอให้มีการขุดลอกคูคลองขึ้นและสร้างฝายกั้นน้ำ เพื่อให้ชาวบ้านชาวเมืองได้มีน้ำดื่มน้ำใช้ เมื่อเข้าหน้าฝนก็สามารถที่จะกักเก็บน้ำไม่ให้มันไหลทะลักท่วมบ้านเรือนของชาวบ้าน""แต่แคว้นของเรานั้นแห้งแล้งมาก เราจะเอาน้ำมาจากไหนกันพ่ะย่ะค่ะ"เป็นขุนนางอาวุโสท่านหนึ่งที่กล่าวขึ้น ก่อนที่คนอื่นจะรอคำตอบจากนางเช่นกัน"เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง ข้าแล
Dernière mise à jour : 2025-02-13ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่14
ร่างสูงสง่าของหนึ่งเอกบุรุษที่กำลังก้าวเดินมาด้านหน้าอย่างมั่นคงใบหน้าหล่อเหลานั้นดูเย็นชาไร้ซึ่งอารมณ์ แววตานั้นเรียบนิ่งไม่บ่งบอกความรู้สึก เขากำลังมุ่งหน้าไปยังท้องพระโรงแคว้นซ่ง ซึ่งเขามาที่นี่ในฐานะแม่ทัพคนสนิทของชินอ๋องแคว้นหยวน เพื่อช่วยเหลืออีกฝ่ายในการทำศึกใหญ่ครั้งนี้ ด้านหลังนั้นตามติดมาด้วยชายหนุ่มผู้เป็นคนสนิท ที่ยังคงไม่หยุดพูดตั้งแต่ก้าวขาออกมาจากเรือนพัก"ท่านอ๋อง พระองค์จะไม่ทำตามพระบัญชาของฝ่าบาทจริงๆ หรือพ่ะย่ะค่ะ"คำถามที่หลุดออกมาจากริมฝีปากบางเป็นรอบที่ร้อยของบุรุษผู้ติดตามมาเบื้องหลัง ทำให้ร่างหนาต้องหยุดชะงักฝีเท้าลง หันมาเผชิญหน้ากับองครักษ์คนสนิทที่เป็นมากกว่าองครักษ์ใต้บังคับบัญชา แต่อีกฝ่ายนั้นเป็นเสมือนสหายและพี่น้อง"หึ เปิ่นหวางมิปรารถนาจะมีห่วงมารัดคอ องค์หญิงแคว้นซ่งงดงามเป็นเอก มากด้วยความสามารถมิใช่หรอกหรือ นางคงมิลำบากกับการหาสวามีแน่ๆ หากเปิ่นหวางจะปฏิเสธนาง""แต่คำร่ำลือเกี่ยวกับองค์หญิงซ่งเฟยหย่านั้นน่าสนใจมิน้อยนะพ่ะย่ะค่ะ หากพระองค์เป็นผู้ครอบครองธนูเฟิ่งหวงและเป็นผู้สังหารองค์ชายรองจ้าวฉีหมิงด้วยพระองค์เองจริงๆ นั่นก็แสดงว่าพระองค์ย่อมไม่ธรรมด
Dernière mise à jour : 2025-02-13ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่15
ภาพใบหน้างามของธิดาเพียงองค์เดียวของพระองค์ที่ก้มหน้างุด เมื่อบุรุษหนุ่มปรากฏกายขึ้น ทำให้ฮ่องเต้ซ่งเต๋อเทียนยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี คิดว่าผู้เป็นธิดาคงจะเขินอายบุรุษตรงหน้าเป็นแน่"นี่อย่างไรเล่าหย่าหยา คนที่พ่อจะให้มาช่วยเหลืองานของลูก""แม่ทัพหยาง นี่คือธิดาของลุ...เอ่อ ของข้า องค์หญิงเพียงหนึ่งเดียวของแคว้นซ่ง องค์หญิงซ่งเฟยหย่า"สุรเสียงของบุรุษผู้อยู่เหนือบัลลังก์ทอง ทำให้ใบหน้าหล่อที่ในตอนแรกมิได้สนใจสิ่งใด จำต้องหันไปมองตามคำแนะนำ สตรีร่างบางที่เอาแต่ก้มหน้านั้นทำให้คิ้วคมเข้มขมวดมุ่น ร่างงามในอาภรณ์สีแดงนั้นดูคุ้นตาอย่างประหลาด แต่ไม่ว่าพระองค์จะพิศมองอย่างไรใบหน้านั้นก็เอาแต่ก้มหน้าหลบสายตา กิริยาเช่นนั้นพระองค์สัมผัสได้ว่ามิได้เกิดจากอาการเขินอาย แต่จงใจที่จะหลบหน้าเสียมากกว่า แต่มีเหตุอันใดที่ทำให้นางไม่กล้าสู้หน้าพระองค์กันซ่งเฟยหย่าที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับหลับตาแน่น ในใจได้แต่ครุ่นคิดว่าบุรุษผู้นั้นจะจำนางได้หรือไม่ ได้แต่ภาวนาให้เขาจำนางไม่ได้ แต่นางปิดหน้าปิดตาเสียขนาดนั้นเขาคงจะจำไม่ได้กระมัง และอีกอย่างตอนนั้นก็มีเพียงแสงสว่างจากเชิงเทียนเท่านั้น คิดได้ดังนั้นใบหน้างา
Dernière mise à jour : 2025-02-13ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่16
"แม่ทัพแคว้นหยวนช่างขวัญกล้าเทียมฟ้า เอ่ยเรียกนามของผู้มีศักดิ์สูงกว่าเช่นนี้ก็ได้หรือ"เสียงของคนตัวเล็กที่เลิกคิ้วเรียวขึ้นสูงกล่าวขึ้นเสียงเรียบ ใบหน้างามนั้นจงใจยั่วโมโหพระองค์ชัดๆ กรามแกร่งขบเข้าหากันจนขึ้นสันนูน พระองค์อยากหักคอนางยิ่งนักคำกล่าวของสตรีผู้เป็นที่เทิดทูนของพวกตน ทำให้บรรดาขุนนางต่างมองอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ นั่นคือการหยามหมิ่นองค์หญิงของพวกตน ซึ่งพวกตนไม่อาจที่จะยอมรับได้ ตอนนี้จึงกลายเป็นการร้องเรียนการกระทำนั้นต่อจ้าวผู้ครองแคว้นที่ตกตะลึงกล่าวสิ่งใดไม่ออกฮ่องเต้ซ่งเต๋อเทียนที่มองดูเหตุการณ์ตรงหน้าพลางระบายลมหายใจ ทุกอย่างดูเหมือนจะดีเหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ไปเสียได้ ยิ่งเห็นใบหน้าทะมึนของบุรุษสูงศักดิ์ต่างแคว้น ผู้เป็นบุตรชายของสหายรัก ทำให้ฮ่องเต้ซ่งเต๋อเทียนหนักพระทัยยิ่งนัก พระหัตถ์จึงยกขึ้นเป็นสัญญาณให้ทุกฝ่ายนั้นเงียบเสียงลง ก่อนความวุ่นวายเบื้องหน้าจะกลับเข้าสู่ความสงบอีกครั้ง"ทุกคนฟังข้าก่อนเถิด ความจริงบุรุษที่ยืนอยู่เบื้องหน้าของทุกคนนั้นคือชินอ๋องไท่หมิงหลงแห่งแคว้นหยวน"เพราะไม่อยากให้เรื่องราวนั้นบานปลาย พระองค์จึงตัดสินใจแจ้งความจริงแก่ทุกคนจึงกลายเป็
Dernière mise à jour : 2025-02-14ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่17
ร่างบางที่หยัดกายขึ้นหลังอาชาอย่างกล้าแกร่ง มิได้อ่อนปวกเปียกดังสตรีในห้องหอ ก่อนจะห้อตะบึงม้าไปข้างหน้าราวกับโกรธแค้นใคร ทำให้บุรุษหนุ่มผู้องอาจที่มองตามหลังหยัดยิ้มขึ้น การขี่ม้าของนางช่างดุดันถูกใจพระองค์ยิ่งนักฮะแฮ่ม"คิดอะไรอยู่พ่ะย่ะค่ะ องค์หญิงทรงเสด็จไปไกลแล้ว"ลู่จิ่นที่กระแอมไอขึ้น มองใบหน้าหล่อเหลาของผู้เป็นนาย ที่ประกายตาเจ้าเล่ห์นั้นดูเจิดจรัสอย่างมิน่าไว้วางใจ องค์หญิงผู้สูงศักดิ์ผู้ที่พึ่งควบม้าออกไปก็ดูจะไม่ธรรมดา เห็นทีคงมีเรื่องให้เขาปวดหัวอีกแล้วเป็นแน่ สวรรค์ช่างสรรค์สร้างส่งคนทั้งสองให้โคจรมาพบกันโดยแท้ ช่างไม่สงสารคนรอบตัวของทั้งสองพระองค์บ้างหรืออย่างไรชินอ๋องไท่หมิงหลงที่หันมามองคนสนิท ก่อนจะยกยิ้มขึ้นนัยน์ตาพยัคฆ์นั้นเปล่งประกายเจ้าเล่ห์แสนร้ายกาจ"เปิ่นหวางก็กำลังคิดว่า หากได้องค์หญิงแคว้นซ่งมาเป็นชายาก็ดีไม่น้อย การได้ปราบลูกแมวแสนพยศให้เชื่องมันน่าสนุกและน่าตื่นเต้น ช่วยให้ชีวิตที่น่าเบื่อหน่ายนี้มีสีสันขึ้นมาก"ลู่จิ่นที่มองผู้เป็นนายตาปริบๆ ดูจากอาการของผู้เป็นนายแล้วมิรู้ว่าผู้ใดกันแน่ที่จะเป็นฝ่ายถูกปราบ เขากลัวว่าจากพยัคฆ์จอมอหังการจะถูกลูกแมวน้อยปรา
Dernière mise à jour : 2025-02-14ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่18
เมื่อมาถึงเขตที่ผู้คนพลุกพล่านทุกคนต่างลงจากหลังม้าแล้วเปลี่ยนเป็นจับจูงมันตามรับสั่งขององค์หญิงของแคว้นที่อยากจะเดินชมความเป็นอยู่ของประชาชนมากกว่าที่จะนั่งอยู่บนหลังอาชา เมื่อส่งม้าให้เหล่าทหารที่แต่งกายด้วยอาภรณ์ดังชาวบ้าน จึงพากันเดินเท้าเข้าไปในเขตชุมชนที่มีทั้งตลาดที่ดูคึกคักและบ้านเรือนของชาวเมืองที่ตั้งเรียงรายทั้งสองฟากของถนน ใบหน้าของนายทั้งสองที่เดินเคียงข้างกันไป สร้างความอึดอัดและหน่ายใจให้คนสนิทของทั้งสองด้านหลังยิ่งนัก เพราะตั้งแต่ชักม้าตามกันมา ต่างฝ่ายต่างก็หันมาส่งยิ้มกันไปส่งยิ้มกันมาโดยไม่กล่าวสิ่งใด แต่หากรอยยิ้มที่ส่งให้กันนั้นมันหวานชื่นพวกเขาคงจะไม่อยู่ในอาการกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเช่นนี้ แต่รอยยิ้มนั้นยิ่งมองยิ่งคล้ายดังทั้งสองกำลังแยกเขี้ยวใส่กันเสียมากกว่าต่างฝ่ายต่างก็รอดูท่าทีของกันและกัน ฝ่ายหนึ่งคือนางแมวสาวที่ดูฉลาดเฉลียวระแวดระวังภัยตลอดเวลา อีกฝ่ายนั้นดังพยัคฆ์กล้าที่ภายนอกดูเหมือนจะซุ่มนิ่งอย่างใจเย็นรอวันตะครุบเหยื่อ แต่ภายในใครเล่าจะรู้ว่าตอนนี้เจ้าตัวกำลังตื่นเต้นคล้ายดังพยัคฆ์หนุ่มโตเต็มวัยที่อยากพุ่งกระโจนเข้าหาเหยื่อเนื้อนุ่มนี้เต็มที"เจ้าว่าใ
Dernière mise à jour : 2025-02-14
Latest chapter
ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนพิเศษ
ผืนดินเขียวชอุ่มสุดลูกหูลูกตา มองไปทางใดก็มีแต่ความอุดมสมบูรณ์ ต้นไม้ใบหญ้าเขียวขจี อากาศบริสุทธิ์ปลอดโปร่งกลิ่นอายธรรมชาติโอบล้อม แผ่นดินที่เคยแตกระแหงแห้งแล้ง บัดนี้ล้วนเต็มไปด้วยสีเขียวของพืชผัก ผลหมากรากไม้พากันเบ่งบานออกดอกผลิผล ฝูงสัตว์เลี้ยงมากมายเดินหากินอยู่ในทุ่งกว้าง ชาวบ้านชาวเมืองล้วนอยู่ดีมีสุขมองไปทางใดล้วนเห็นแต่บรรยากาศอันชื่นมื่น ใบหน้าของทุกคนยามนี้ประดับประดาไปด้วยรอยยิ้มแห่งความยินดี ทุกหัวเมืองถนนหนทาง ร้านรวงต่างๆ ต่างประดับประดาเต็มไปด้วยผ้าแดงมงคล ทุกหนทุกแห่งในแผ่นดินนี้ทุกคนกำลังดื่มฉลอง เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญของบุคคลอันเป็นที่รักและเทิดทูนของเหล่าประชาชนแคว้นซ่ง วันที่ทุกคนต่างตั้งตารอคอยและร่วมยินดี วันอภิเษกสมรสที่ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ขององค์หญิงซ่งเฟยหย่าของพวกเขากับชินอ๋องไท่หมิงหลงแห่งแคว้นหยวนที่บัดนี้กลายเป็นรัชทายาทของแคว้นซ่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ท่ามกลางความยินดีของทั้งสองแคว้นเสียงจุดประทัดมงคลดังขึ้นสนั่นหวั่นไหว ในขณะที่ทุกคนกำลังดื่มฉลองอย่างสนุกสนานและชื่นมื่น คู่บ่าวสาวก็กำลังดื่มด่ำกับความสุขเช่นกัน หลังจากที่ผ่านการกราบไหว้ฟ้าดินอย่างถ
ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน จบบริบูรณ์
คำตอบที่ออกมาจากริมฝีปากของสตรีตรงหน้า สตรีที่พระองค์มอบหัวใจรักให้กับนางราวกับดังมาจากที่ไกลแสนไกล แต่มันกลับดังก้องอยู่ในหัว อื้ออึงเต็มสองหู จนรู้สึกถึงความเจ็บแปลบในโพรงอก หัวใจมันบีบรัดจนปวดหนึบ ชินอ๋องไท่หมิงหลงที่จ้องมองใบหน้างามตรงหน้าอย่างรวดร้าวในอก จ้องลึกลงไปในดวงตาคู่งามที่พระองค์หลงใหลและหลงรักตั้งแต่ครั้งแรกที่สบสายตา ราวกับจะค้นหาความจริงในนั้น อยากให้คำตอบนั้นนางเพียงแค่ล้อพระองค์เล่น แต่ยิ่งจ้องมองพระองค์ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดเพราะมันมีแต่ความจริงจังอยู่ในนั้น จนวูบโหวงไปทั้งโพรงอก อยากไปให้พ้นจากตรงนี้โดยไว ก่อนที่จะแสดงความอ่อนแอออกมา แต่กว่าจะเปร่งคำพูดออกไปได้ช่างทรมานยิ่งนัก"พี่เข้าใจแล้ว"เสียงแหบโหยที่ดังอย่างโรยแรง ทำให้คนฟังนั้นสะท้านในอกซ่งเฟยหย่าที่มองคนตรงหน้าที่มองนางอย่างเจ็บปวดและผิดหวัง ก่อนจะหันหลังให้นาง แผ่นหลังกว้างลู่ลงดูน่าสงสารและก่อนที่อีกฝ่ายจะก้าวเดินออกไป นางจึงรีบเอ่ยขึ้น"ข้ายังมิได้บอกท่านเลยว่าจะเป็นไท่จื่อเฟยของแคว้นใด"เสียงหวานที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้เท้าหนักอึ้งที่กำลังจะก้าวไปด้านหน้าหยุดชะงัก ทบทวนสิ่งที่นางกล่าวอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะห
ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่26
หลังจากที่แคว้นซ่งอุดมสมบูรณ์ไปด้วยน้ำ การปลูกพืชผักต่างๆ จึงเป็นไปได้โดยง่าย ตอนนี้ทุกคนต่างช่วยกันพลิกฟื้นผืนดินที่แห้งแล้ง ขะมักเขม้นปลูกพืชผลทางการเกษตรกันอย่างขยันขันแข็ง และยังช่วยกันปลูกไม้ยืนต้นที่องค์หญิงที่พวกเขาเทิดทูนกล่าวว่า ต่อไปต้นไม้ที่พวกเขาช่วยกันปลูกจะสร้างคุณให้พวกเขาอย่างใหญ่หลวง ซึ่งพวกเขาก็พร้อมที่จะน้อมรับทำตามสิ่งที่พระองค์บอก ขอเพียงแค่พระองค์รับสั่ง พวกเขาก็พร้อมที่จะทำตามบัญชา เมื่อน้ำท่าสมบูรณ์ สิ่งดีดีต่างๆ ย่อมตามมาสถานการณ์ในแคว้นซ่งตอนนี้กำลังเกิดการณ์เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี ประชาชนล้วนมีใบหน้าที่เอิบอิ่มแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มแ่งความสุข ภายในแคว้นกลับมาคึกคักอีกครั้ง ความสงบร่มเย็นกลับมาเยือนแผ่นดินซ่ง และดูเหมือนว่าจะดีขึ้นเรื่อยๆ“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”เสียงของคนสนิทที่เอ่ยเรียกทำให้ชินอ๋องไท่หมิงหลงจำต้องละสายตาจากภาพเบื้องล่างของโรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งของแคว้นซ่งที่เปิดให้บริการอีกครั้งหลังจากที่ปิดให้บริการมาเนิ่นนาน ภาพอันสวยงามของแผ่นดินซ่ง แผ่นดินของสตรีที่พระองค์ทรงปักใจรัก สตรีที่พระองค์มิเคยพบเจอที่ใดมาก่อน และตอนนี้นางได้เข้ามาครอบครองทั้งหมดในพร
ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่25
วันนี้มีทหารและชาวบ้านชาวเมืองมากมายที่เดินมุ่งหน้าไปยังภูเขาอันเขียวชอุ่มที่มีเพียงลูกเดียวด้านหลังของแคว้น เพื่อจะไปชมการเปลี่ยนทิศทางการไหลของน้ำขององค์หญิงซ่งเฟยหย่าที่กลายเป็นหัวข้อการสนทนาตลอดหลายวันที่ผ่านมาตั้งแต่มีการขุดลอกคูคลองและสร้างฝายกั้นน้ำ ทุกคนต่างตื่นเต้นที่จะมีน้ำดื่มน้ำใช้ และอยากรู้ว่ามันจะเป็นความจริงและเห็นกับตาตนเอง ว่ามิใช่เป็นแค่ความฝันลมๆ แล้งๆ อีกต่อไป ผู้คนที่มามุงดูทั้งหมดถูกกันออกมาให้อยู่ในบริเวณที่ถูกกั้นเอาไว้โดยเหล่าทหาร มิให้เข้าไปในพื้นที่การทำงานเพราะเกรงว่าจะมีอันตรายและกีดขวางการทำงานของทหารที่กำลังขนย้ายถังไม้ที่บรรจุดินระเบิดเอาไว้เหล่าชาวบ้านชาวเมืองที่มามุงดูยาวไปตั้งแต่จุดที่เป็นต้นน้ำที่มองเห็นอยู่ไกลๆ ในระยะสายตา เห็นเหล่าทหารกำลังลำเลียงถังไม้ขึ้นไปอย่างแข็งขัน เลียบไปตลอดแนวตลิ่งของคูคลองที่ถูกขุดขึ้นยาวไปจนถึงสระน้ำขนาดใหญ่ที่ถูกขุดขึ้นใจกลางแปลงเกษตร ต้นน้ำถูกจับจ้องว่าถังเหล่านั้นคือสิ่งใด และจะสามารถเปลี่ยนแปลงทิศทางของน้ำได้เช่นไร เลียบแนวตลิ่งทุกสายตาต่างจ้องมองอย่างจดจ่อว่าเมื่อไหร่จะมีน้ำไหลมาเติมเต็มผืนดินที่แห้งแล้งนี้ซ่งเฟ
ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่24
สัมผัสอุ่นละมุนที่ประทับลงมาแผ่วเบาซาบซ่านไปทั่วริมฝีปากอ่อนนุ่ม ความอ่อนโยนนั้นทำให้ดวงตาหงส์หลับพริ้มซึมซับความรู้สึกอ่อนหวานอย่างเต็มใจ ชินอ๋องไท่หมิงหลงที่เห็นว่าสตรีในอ้อมแขนมิได้รังเกียจสัมผัสจากพระองค์ให้รู้สึกยินดียิ่งนัก เจ็บกายคราวนี้ช่างคุ้มค่าเสียจริงที่ทำให้สตรีในอ้อมแขนเปิดใจให้พระองค์ ริมฝีปากหนาที่ผละออกเพียงเล็กน้อยเพื่อสบตากับสตรีตรงหน้าราวกับจะขออนุญาต เมื่อเห็นว่านางไม่กล่าวอันใดและมิได้มีท่าทีโกรธเคืองมีเพียงพวงแก้มนวลที่แดงก่ำอย่างเขินอาย เวลานางเขินอายก็ดูน่าเอ็นดูยิ่งนัก จึงยกยิ้มละมุน ก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปอีกครั้ง ครั้งนี้จุมพิตนั้นช่างอ่อนหวานลึกซึ้งจนสองกายที่โอบกอดกันอยู่นั้นสั่นสะท้าน เรียวลิ้นอุ่นนุ่มที่สอดแทรกเข้ามาชิมความหวานในอุ้งปากเล็กนั้นให้ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ทำให้ร่างบางรู้สึกวาบหวิวตอบรับสัมผัสจากร่างหนาอย่างน่ารักน่าใคร่ จนจุมพิตอ่อนหวานในคราแรกเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนปรารถนา"โอ๊ย...!"ร่างสูงที่ผละออกจากร่างบางร้องเสียงหลง สาเหตุเพราะแผลของพระองค์ถูกกดอย่างแรงจากคนตัวเล็กในอ้อมแขน"สมน้ำหน้า ได้คืบจะเอาศอก ฉวยโอกาสดีนัก""เจ็บ..."ใบหน
ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่23
ภาพของสตรีที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากด้านหน้าเรือนของผู้เป็นนายทำให้ลู่จิ่นยกยิ้มขึ้น เดินเข้าไปหาสตรีสูงศักดิ์ที่วันนี้ไม่ได้มาในคราบคุณชายหนุ่มรูปงาม แต่วันนี้ทรงสวมอาภรณ์งดงามเฉกเช่นสตรีแลดูอ่อนหวานจนเหล่าบุปผารอบกายนั้นพร้อมใจกันเบ่งบานชูช่อดูมีชีวิตชีวาไปด้วย "คารวะองค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ"ลู่จิ่นที่ค้อมกายให้สตรีตรงหน้าอย่างนอบน้อมฮะแฮ่ม"ท่านลู่จิ่นอย่าได้มากพิธีเลย ท่านอ๋องเป็นเช่นไรบ้าง"ซ่งเฟยหย่าที่กระแอมไอเล็กน้อยเอ่ยถามอีกฝ่าย ใบหน้างามนั้นดูรู้สึกผิดกับเรื่องในคืนนั้น วันนี้จึงทำให้นางต้องมาเยือนที่เรือนรับรองแห่งนี้ตั้งแต่เช้าตรู่ เมื่อคิดได้ว่านางกลั่นแกล้งอีกฝ่ายมากเกินไป ทั้งๆ ที่พระองค์อุตส่าห์ไปช่วยเหลือนางแท้ๆ"ดีขึ้นมากแล้วพ่ะย่ะค่ะ"เมื่อได้รับคำตอบจากอีกฝ่าย จึงได้เบาใจขึ้น"เอ่อ แล้วนั่นท่านกำลังจะไปที่ใดหรือ""กระหม่อมจะไปตามท่านหมอมาเปลี่ยนผ้าพันแผลให้ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะเปลี่ยนให้ก็ไม่ยอมท่าเดียว บอกว่ากระหม่อมมือหนัก"ลู่จิ่นที่เอ่ยตอบพร้อมรอยยิ้มขัน ดูเหมือนท่านอ๋องจะผวาไม่น้อยกับรอยแผลบนแผ่นหลังนั้นเพราะโดนฤทธิ์เดชขององค์หญิงคนงามตรงหน้า"อ้อเช่นนั้น
ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่22
ซ่งเฟยหย่าที่ชักม้าให้หยุดลง ก่อนจะหันไปหากลุ่มชายชุดดำที่เข้ามาช่วยเหลือพวกนาง อย่างต้องการจะรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนของใครที่ส่งมาช่วย แต่ร่างสูงของบุรุษบนหลังอาชาผู้ที่เข้ามาช่วยเหลือนางให้รอดพ้นจากธนูดอกนั้นกลับฟุบลงไปกับหลังม้า ด้านหลังนั้นมีธนูดอกหนึ่งปักอยู่จนแผ่นหลังกว้างนั้นเปียกชุ่มไปด้วยเลือด สร้างความตกใจให้แก่นางยิ่งนัก "ท่านอ๋อง"แต่เสียงของผู้ติดตามของชายชุดดำผู้นั้นที่น่าจะเป็นท่านลู่จิ่นเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ พร้อมกับพุ่งตัวเข้าไปหาผู้เป็นนาย ทำให้นางจ้องมองร่างนั้นอย่างตกตะลึง บุรุษผู้นั้นที่ช่วยเหลือนางจนตัวเองได้รับบาดเจ็บคือชินอ๋องไท่หมิงหลงแห่งแคว้นหยวนไม่ผิดแน่ ขาเรียวจึงก้าวเข้าไปดูอาการของบุรุษสูงศักดิ์ที่ตอนนี้ถูกประคองลงจากหลังม้าในทันทีซ่งเฟยหย่าที่ดึงเอาผ้าปิดหน้าของอีกฝ่ายออกเพื่อให้พระองค์หายใจได้สะดวกขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาที่ตอนนี้ซีดเซียวจนใจดวงน้อยของนางกระตุกวูบ นางไม่คิดว่าจะเป็นพระองค์ เพราะเรื่องที่นางจะลักลอบเข้าเผ่าจ่าวข่าย มีเพียงหน่วยพยัคฆ์ซ่อนเท่านั้นที่ล่วงรู้ แม้แต่พระบิดาของนางก็ไม่ทราบเรื่องนี้ เช่นนั้นก็คงจะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกเสียจากว่าอีกฝ่า
ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่21
"องครักษ์เว่ยการก่อสร้างฝายกั้นน้ำและการขุดคูคลองเป็นเช่นไรบ้าง"เสียงหวานของร่างบางที่กำลังครุ่นคิดแผนการที่จะลอบเข้าไปในเผ่าจ่าวข่ายเพื่อนำกำมะถันออกมา เอ่ยถามองครักษ์คนสนิทถึงการดำเนินการสร้างฝายและการขุดคูคลองรอบๆ กำแพงเมืองและในพื้นที่ที่จะทำการเพาะปลูก"คาดว่าอีกไม่เกินสามวันก็จะเสร็จสมบูรณ์ขอรับ ทุกอย่างถูกเตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว ส่วนพื้นที่ที่ท่านจะใช้ทำเป็นแปลงเกษตรก็ถูกเตรียมการเอาไว้แล้ว พื้นที่ถูกขุดยกร่องเพื่อเตรียมที่จะลงเมล็ดพันธุ์เอาไว้แล้วขอรับ"คำตอบนั้นสร้างความพอใจให้กับร่างบางยิ่งนัก การดำเนินงานนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็วแล้วยังสามารถสร้างรายได้ให้กับชาวบ้านและเหล่าขอทานให้สามารถลืมตาอ้าปากได้อีกด้วย นางคิดไม่ผิดจริงๆ ที่ดึงคนเหล่านั้นให้ได้ทำงานแสดงความสามารถที่พวกเขามี พวกเขาเหล่านั้นต่างก็มีฝีมือเพียงแค่ไม่มีโอกาสเท่านั้นเอง นี่เป็นก้าวแรกที่ถือว่าดีมากเลยทีเดียว ตอนนี้ก็คงเหลือเพียงการรอน้ำมาเติมเต็มเท่านั้น"เช่นนั้นท่านไปแจ้งให้หน่วยพยัคฆ์ซ่อนเตรียมตัวให้พร้อม คืนนี้เราจะลงมือกัน"องครักษ์เว่ยที่ยังคงรีรอ ไม่ได้ไปทำตามคำสั่ง จนใบหน้างามต้องเงยขึ้นมอง เอ่ยถามอย่างไ
ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน ตอนที่20
เรื่องราวที่ได้รู้ได้เห็นมาในวันนี้ ทำให้ซ่งเฟยหย่าที่กลับวังมาด้วยหัวใจที่หนักอึ้งเกิดอาการปวดหน่วงขึ้นในโพลงอก ถึงกับไม่อาจที่จะข่มตาให้หลับลงได้ ใบหน้าอมทุกข์ของเหล่าประชาชนวิ่งวุ่นในหัวทุกครั้งที่หลับตา บรรยากาศโศกเศร้าที่รายล้อมอยู่รอบตัวคนเหล่านั้น ทำให้นางอยากจะร้องไห้ มือบอบบางยกขึ้นก่ายหน้าผาก ทบทวนสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น ครุ่นคิดถึงการที่จะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นกับแผ่นดินของนาง อย่างแรกที่นางจะต้องทำคือลงมือสร้างระเบิดเพื่อเร่งสร้างทางน้ำและสร้างฝาย เพื่อที่แผ่นดินนี้จะไม่ต้องทนกับความแห้งแล้งอีกต่อไป มีพืชผักที่ปลูกขึ้นเองโดยที่ไม่ต้องรอคอยจากผู้อื่น นางจะต้องทำให้แผ่นดินนี้กลายเป็นแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์ให้ได้ ผืนแผ่นดินที่แห้งแล้งแตกระแหงจะต้องเขียวชอุ่มด้วยต้นไม้ใบหญ้า ประชาชนของนางจะต้องอยู่ดีกินดี เต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขซ่งเฟยหย่าที่ครุ่นคิดถึงวิธีการต่างๆ จนกระทั่งเผลอหลับไปในเวลาที่ล่วงเข้าสู่วันใหม่แล้ว ก่อนจะตื่นขึ้นในตอนที่ฟ้าไม่ทันสาง เดินทางขึ้นเขาที่ได้นัดหมายกับเหล่าทหารเอาไว้ สถานที่ที่นางคิดจะใช้เป็นฐานลับและกองบัญชาการของหน่วยพยัคฆ์ซ่อนของนางเมื่อเดินทางไปถ
