เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 4 แค่จูบเดียวเขาก็ลืมเธอไม่ลง
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-01 19:27:23“พี่อัญ เมื่อวานเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ” เสียงกระซิบของไอรดารุ่นน้องบรรณารักษ์ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าตอนนี้ไม่มีใครอยู่ใกล้
“ฮึ...” เธอไม่เข้าใจว่ารุ่นน้องหมายถึงอะไร
“ก็เมื่อเช้าพี่ยามที่ข้างล่างตึกเล่าว่าพี่อัญวิ่งออกจากหอสมุดไป แล้วก็มีผู้ชายวิ่งตาม”
“แล้วยังไงต่อ”
“รดาก็มาถามพี่นี่ไง ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใครเหรอคะ”
“อ๋อ พี่ก็ไม่แน่ใจว่าเขาเป็นใครนะ เขาแค่มาถามยืมหนังสือ แล้วพี่เห็นว่าไม่หนักหนาอะไรพี่ก็เลยช่วยหา”
“แล้วทำไมพี่ต้องวิ่งหนีออกไป” รุ่นน้องยังไม่คลายสงสัย
“วิ่งหนีเหรอ? ..เปล่านี่..พี่แค่รีบเพราะนึกได้ว่าต้องไปกินข้าวกับเพื่อนแค่นั้นเอง”
“อ๋อ” ไอรดาพยักหน้าหงึกๆ เป็นเชิงรับรู้ก่อนที่ทั้งสองจะแยกกันไปทำงานต่อ
พอสาวรุ่นน้องเดินออกไปแล้วอัญญาก็ลอบถอนหายใจแล้วพลันนึกไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานหัวใจเธอก็เต้นจังหวะแปลกๆ
แม้เมื่อวานในห้องจะไม่ค่อยสว่างมากแต่เธอก็พอจดจำใบหน้าชายหนุ่มได้อย่างชัดเจน
ใบหน้านั้นคมเข้ม คิวหนารับกับดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่ดูดุดัน มีไรหนวดรางๆ ผมหยักศกสีน้ำตาลเข้ม
ความสูงของเขาคงสูงไม่ต่ำกว่า 185 ซม.เพราะเขาดูสูงกว่าเธอเองที่สูงเพียง 162 ซม.ไปมากโขอยู่เหมือนกัน
เธอไม่แน่ใจว่าเขาเป็นลูกครึ่งสัญชาติไหน แต่เท่าที่ดูก็น่าจะไม่ใช่คนไทยร้อยเปอร์เซ็นต์แน่ๆ
ผิวของไม่ถึงกับขาวมากการแต่งกายดูสะอาดสะอ้าน กลิ่นหอมอ่อนจากกายเขาทำให้เธอยังคงนึกถึงแม้เพียงแค่ไม่กี่นาทีที่ได้อยู่ใกล้
******
ตลอดทั้งวันคาร์ลอสแทบไม่มีสมาธิกับการสอนวิชาเศรษฐศาสตร์ว่าด้วยตลาดการเงินและสถาบันการเงิน
โชคยังดีที่วันนี้ชายหนุ่มมีสอนแค่ภาคเช้าเท่านั้น เขาสอนไปได้เพียง 1 ชั่วโมงเท่านั้น
ส่วนอีก 1 ชั่วโมงครึ่งที่เหลือ เขาได้มอบหมายงานให้นักศึกษาไปค้นคว้าและเรียนรู้ด้วยตนเองก่อนนำงานมาเสนอเขาในการเรียนครั้งต่อไป
“เฮอ!” ชายหนุ่มถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อย เขาเดินวนอยู่ในห้องพักอาจารย์พิเศษอยู่หลายรอบ
ภาพใบหน้ารูปไข่ดวงตากลมโตยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของเขา ขนาดตอนที่เขากำลังเริงรักอยู่บนเตียงกับเคธี่
ภาพใบหน้าของเธอยังตามากวนใจ
“เป็นอะไรวะ!....” เขาพึมพำกับตัวเอง
คาร์ลอสมองนาฬิกาหรูบนข้อมือเมื่อเห็นว่าถึงเวลาพักกลางวันแล้วชายหนุ่มก็พาร่างกายอันสูงใหญ่เดินออกจากห้องไป
“ไปทานกลางวันด้วยกันไหมคะอาจารย์คาร์ลอส”
อาจารย์สาวท่านหนึ่งเอ่ยทักทายเมื่อเขาเดินผ่านส่วนรับแขกประจำภาควิชา
“ขอบคุณนะครับ แต่คงต้องเอาไว้ครั้งหน้าเพราะผมมีธุระต้องไปข้างนอก”
“รับปากแล้วนะคะ ทุกคนในห้องนี้เป็นพยานนะคะ” เธอหันไปพูดกับอาจารย์ท่านอื่นที่อยู่บริเวณนี้พอดี
“ครับ ขอตัวก่อนนะครับ” เขากล่าวขอตัวอย่างสุภาพ
ภาควิชาเศรษฐศาสตร์มีอาจารย์อยู่หลายท่าน
บางท่านก็มีห้องประจำ แต่สำหรับท่านที่ไม่มีห้องก็จะมีห้องรวม ที่มีส่วนรับแขกอยู่ตรงกลางแต่พอถึงเวลาพักอาจารย์บางคนก็มักจะมานั่งยังห้องรับแขกเพื่อผ่อนคลาย
“คนอะไร ทั้งล้อหล่อ หุ่นก็น่ากินชะมัด” อาจารย์คนเดิมพูดขึ้นเมื่อชายหนุ่มเดินออกจากห้องไปแล้ว
“นั่นสิ ได้ข่าวว่ายังไม่มีแฟนด้วยนะคะ”
“จริงเหรอ อย่างนี้ ศิก็พอมีลุ้นสิคะ” ศศิกานต์อาจารย์สาวคนหนึ่งพูดขึ้น
“รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่มีแฟน อาจจะมีซ่อนอยู่ที่ไหนก็ได้ ใครจะรู้ หึ หึ”
อาจารย์อรรถสิทธิ์ที่นั่งฟังอยู่นานพูดขึ้น แล้วก็เดินออกจากห้องไปอีกคน
“พี่อรรถ ไปรู้อะไรมาคะ อย่าเพิ่งไปสิคะ รอศิก่อน” หญิงสาววิ่งตามเขาออกไป
“บอกมานะคะว่าพี่ไปรู้อะไรมา”
“เปล่านี่” อาจารย์หนุ่มใหญ่วัย 40 กว่าๆ ยักไหล่
“พี่อรรถค่ะ บอกมาเถอะค่ะ นะคะ”
“ไม่รู้จริงๆ ผมก็พูดไปอย่างนั้นเอง”
“พี่ว่าก็แปลกๆ เหมือนกันนะ ตั้งแต่มาสอนที่นี่พี่ไม่เห็นเค้าพาแฟนมาที่ทำงานเลยเขาอาจจะยังไม่มีแฟน หรือบางทีก็อาจจะยังไม่พร้อมเลยยังไม่พามาก็ได้” อาจารย์อีกท่านที่เดินตามหลังมาตั้งข้อสังเกต
“หรือบางที...”
“บางทีอะไรคะ”
“บางทีเขาอาจไม่ชอบผู้หญิงก็ได้นะ”
“บ้าน่าพี่ปราณ ดูยังไงก็ชายทั้งแท่ง” ศศิกานต์พูดอย่างมั่นใจแล้วเดินนำไปยังร้านอาหารโรงอาหารของภาควิชาที่อยู่ชั้นล่าง
******
“อ้าว มาได้ไง มีเรื่องด่วนหรือเปล่า” ภีมวัฒน์จิตแพทย์หนุ่มเอ่ยทักทายเมื่อเห็นว่าตอนมีใครนั่งรออยู่ในห้องทำงาน
“นิดหน่อย” แขกผู้มาเยือนตอบพร้อมส่งแก้วกาแฟยี่ห้อดังให้เจ้าของห้อง
“ว่าแล้ว ถ้ามีเรื่องนี่ไม่ค่อยจะเห็นหัวเลยนะ อะ ว่ามา” จิตแพทย์หนุ่มดูดกาแฟไปเพียงนิดก็เข้าสู่โหมดจริงจัง
คาร์ลอสเล่าเรื่องที่เขาได้เจอกับหญิงสาวคนหนึ่งแล้วเอาก็เอาแต่คิดถึงเธออยู่ตลอดเวลา
แม้กระทั่งตอนทำกิจกรรมบนเตียงเขาก็เล่าออกมาทั้งหมด
เพราะภีมวัฒน์นอกจากจะเป็นจิตแพทย์แล้ว เขายังเป็นเพื่อนสนิทของคาร์ลอสตั้งแต่สมัยที่เรียนด้วยกันที่อังกฤษ
จิตแพทย์หนุ่มคนนี้รับรู้เรื่องราวต่างๆ ของเขาในอดีตทุกๆ เรื่อง เขาเองก็ไม่เคยมีความลับกับเพื่อนคนนี้เลยแม้แต่น้อย
“นายเคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนไหม” คุณหมอถามอยากแปลกใจเพราะนานแล้วที่ไม่เคยได้ยินว่าเพื่อนของเขาคิดถึงผู้หญิงคนไหน
“ครั้งสุดท้ายก็.....” เขาเว้นไว้ ไม่อยากพูดถึงเรื่องในอดีต
“นานขนาดนั้นเลยเหรอะวะ” แม้อีกคนไม่บอกเพื่อนก็เข้าใจได้ในทันทีว่าคาร์ลอสหมายถึงอะไร
“อือ...”
“เธอสวยไหม” ภีมวัฒน์ถามเพราะรู้ดีว่าผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเพื่อนแต่ละคนนั้นสวยเข้าขั้นนางแบบทุกคน
“ไม่”
“เห้ย สงสัยฉันต้องส่งนายไปทำ MRI สมองหน่อยแล้วมั้ง” หมอนุ่มพูดอย่างแปลกใจ
“ก็นั่นสิ ฉันยังงงตัวเอง”
“แล้วมีอะไรสะดุดตาไหม เช่น หุ่มสะบึ้ม แต่งตัวเซ็กชี่ คับ D อะไรแบบนั้น”
“ไม่” คาร์ลอสส่ายหัว
“มันต้องมีอะไรดึงดูดสิ สักนิดก็ยังดี ลองนึกดูนะ”
ชายหนุ่มพยายามนึกถึงใบหน้าของหญิงสาวคนที่เขามอบจูบให้เมื่อวานตอนค่ำ
ภาพที่ตราตรึงอยู่ในใจเขาคือดวงตากลมโตน่าค้นหา ปากนิด จมูกหน่อย ความหวานจากโพรงปากที่เขาไม่เคยได้มานานแสนนาน
“ว่าไง นึกออกไหม” เมื่อเห็นเพื่อนเงียบไปนานก็ถามต่อ
“อือ นึกออก”
“สรุปแล้วตรงไหน”
“เรื่องนี้ บางทีก็คงไม่ต้องบอกเพื่อนก็ได้มั้ง” ว่าแล้วชายหนุ่มก็หัวเราะในลำคอแล้วรีบเดินออกจากห้องไป
เขาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเขาขับรถมาหาเพื่อนถึงที่ทำงานในเวลาพักกลางวันทำไม แต่เมื่อได้พูดออกไปแล้วเขาก็สบายใจขึ้น
“อ้าว เห้ย คาร์ลอส มาคุยกันก่อน” เสียงตะโกนตามหลัง แต่คนถูกเรียกไม่สนใจเลยสักนิด
บทที่เกี่ยวข้อง
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 5 จะเจอกันได้ยังไง
ช่วงบ่ายวันนี้เขาไม่มีสอน คาร์ลอสจึงนั่งตรวจงานที่สั่งให้นักศึกษาทำอย่างอารมณ์ดีเพราะหลังจากได้พูดคุยเรื่องที่ค้างคาใจออกไปบ้างแล้วเขาก็สบายใจขึ้นและคิดว่าเวลาที่ผ่านมานานนั้นอาจเยียวยาจิตใจของเขาจนเกือบหายดีก็เป็นได้เขานั่งตรวจงานไปเรื่อยๆ พอเงยหน้าขึ้นมาอีกทีฟ้าก็เริ่มมืดลงชายหนุ่มรีบเก็บของให้เข้าที่แล้วรีบขับรถตรงไปยังหอสมุดที่อยู่ไกลออกไปจากภาควิชาของเขาเพียงไม่กี่ตึกภายในหอสมุดเวลาเย็นยังพอมีนักศึกษาอยู่บ้างประปราย เขามองตรงไปยังเคาน์เตอร์ที่เคยเจอกับเธอเป็นครั้งแรก แต่คนที่นั่งอยู่นั้นกลับไม่ใช่คนที่เขาตามหาหอสมุดแห่งนี้เป็นอาคารขนาดกลางที่มีด้วยกันทั้งหมด 3 ชั้น โดยสองชั้นแรกนั้นเป็นส่วนของหนังสือและมีโต๊ะสำหรับอ่านหนังสืออยู่เป็นจำนวนมาก ใน ส่วนชั้นที่สามนั้นเป็นส่วนของสื่อสารสนเทศต่างๆ มีห้องประชุมขนาดเล็กหลายห้องและอีกครั้งหนึ่งของชั้นสามก็เป็นคอมพิวเตอร์สำหรับสืบค้นข้อมูลของนักศึกษาคาร์ลอสเดินไปตามชั้นหนังสือ สองตาคมพยายามมองหาหญิงสาวร่างเล็กที่เจอเมื่อวาน จากชั้นหนังสือชั้นแล้วชั้นเล่าก็ไม่เห็นแม้แต่เงา เขาเดินขึ้นไปยังชั้นสองก็ยังไม่เจอ ครั้นจะไปถามก็ไม่รู้ว่าเธอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-01ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 6 แล้วเราก็เจอกัน..ใกล้แค่นี้
คาร์ลอสไปหอสมุดตั้งแต่เช้าเพราะอยากเจอเธอก่อนที่วันนี้จะต้องสอนยาวตลอดทั้งวันเมื่อไปถึงหอสมุดก็เห็นว่าเช้านี้มีนักศึกษามาเพียงไม่กี่คน เขาตรงไปยังเคาน์เตอร์ที่ให้บริการ ยืม-คืน หนังสือ แต่คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็ไม่ใช่เธอ“ให้ช่วยอะไรไหม” บรรณารักษ์วัยเกือบ 50 ทักทาย“เอ่อ คือ...” ชายหนุ่มตะกุกตะกัก“คุณคงเป็นอาจารย์ อยากได้หนังสืออะไรเป็นพิเศษไหมคะ ตอนนี้คนยังไม่เยอะฉันอาจช่วยคุณได้”“ขอโทษที่รบกวนนะครับ คือผมมาหาเพื่อนครับ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะยังไม่เข้ามา” เขาตอบ“ก็คงจะอย่างนั้น เช้านี้ฉันยังไม่เห็นอาจารย์คนไหนเข้ามาที่นี่เลย ถ้ายังไงคุณนั่งรอก่อนก็ได้นะคะ มุมตรงนั้นค่อนข้างเป็นส่วนตัว” เธอชี้ไปยังมุมหนึ่งที่อยู่หลังชั้นวางหนังสือเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงก็ยังไม่มีวี่แววว่าคนที่เขามารอจะเข้ามาทำงานครั้นจะเดินไปถามว่าวันนี้เธอจะเข้ามาทำงานไหม ก็ดูท่าว่าจะไม่เหมาะสมเท่าที่ควรเพราะดูเหมือนว่าตอนนี้ทุกคนกำลังทำงานกันวุ่นจนเขาเองไม่กล้าเข้าไปขัดจังหวะชายหนุ่มจึงเดินออกไปอย่างเงียบๆ แล้วคิดว่าตอนเย็นจะเข้ามาดักรอเธอที่นี่อีกครั้งห้องสมุดประจำคณะเศรษฐศาสตร์“พี่เบญค่ะ อัญขอตัวไปที่หอสมุดส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-01ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 7 เหตุบังเอิญ
“พี่เบญท้องแก่ใกล้คลอดอย่างนี้ อัญจะยอมให้พี่นั่งแท็กซี่กลับคนเดียวได้ยังไงกันคะ”อัญญาช่วยหญิงสาวท้องโตถือกระเป๋าเตรียมกลับบ้านพร้อมกันปกติแล้วเบญญาภาจะให้อีริคมารับ-มาส่ง แต่วันนี้สามีของเธอติดประชุมจึงโทรศัพท์มาแจ้งให้หญิงสาวกลับบ้านเอง อัญญาเข้ามาได้ยินพอดีจึงอาสาขับรถไปส่งเธอที่บ้าน“แต่พี่เกรงใจ บ้านเราคนละทางกันเลยนะ”“ไม่เห็นต้องเกรงใจเลยค่ะ ดีเสียอีก อัญจะได้ไปบ้านพี่เบญถูก เพราะหลังคลอดคงต้องไปหาพี่เบญบ่อยๆ แน่เลยค่ะ”“งั้นเราแวะทานข้าวก่อนกลับดีไหม แถวบ้านพี่มีร้านอร่อยๆ เยอะเลย”“ดีเหมือนกันค่ะ”ทั้งสองคนเดินมาถึงบันไดหน้าตึก อยู่ๆ เบญญาภาก็หยุดเดิน เธอรู้สึกเสียวแปลบบริเวณท้อง ใบหน้าเหยเก“เป็นอะไรคะพี่”“พี่ปวดท้อง” หญิงสาวเริ่มพยุงตัวเองไม่อยู่ เธอทรุดลงนั่งตรงบันไดมือก็ควานหายาดมในกระเป๋า“หรือว่าพี่เบญจะคลอด” อัญญาพูดอย่างตื่นเต้นทำอะไรไม่ถูก“พี่คิดว่าคงจะอย่างนั้น โอย..”“เราเรียกรถพยาบาลดีไหม” อัญญามือไม้สั่นพยายามเสิร์ซหาเบอร์โทรศัพท์ของโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด แต่เหมือนยิ่งรีบยิ่งช้า โทรศัพท์ในมือร่วงหน้าจอร้าวจนมองไม่เห็น“เป็นอะไรหรือเปล่าคุณ” เสียงทุ้มดังมาแต่ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-01ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 8 มีใครเคยบอกไหม ว่าอย่าโนบรา
“บ้านคุณอยู่ที่ไหนเหรอ”อัญญาบอกชื่อคอนโดมิเนียมของเธอให้กับชายหนุ่ม เขาพยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะขับรถออกไปอย่างช้าๆ ผิดกับตอนที่มาอย่างลิบลับ“หิวไหม” เขาพยายามชวนเธอคุย“ไม่ค่ะ” หญิงสาวส่ายหัว“แต่ผมหิว”“อาจารย์จอดข้างหน้าก็ได้นะคะ เดี๋ยวฉันกลับเองได้ คุณจะได้ไปหาอะไรทาน”“ผมบอกเหรอว่าผมจะไปคนเดียว” คาร์ลอสรู้ดีว่าเธอเองก็คงหิวไม่ต่างกันเท่าไหร่ เพราะตอนนี้ก็เลยเวลาอาหารเย็นมานานมากแล้วอัญญาอยากจะปฏิเสธอีกครั้งแต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอเลย เพราะชายหนุ่มเลี้ยวรถเข้ามาจอดยังร้านอาหารเล็กๆ ที่ยังเปิดอยู่แม้ว่าจะดึกมากแล้วคาร์ลอสจอดรถแล้วลงมาเปิดประตูให้เธอ อัญญาทำตัวไม่ถูกเพราะไม่เคยมีใครเปิดประตูให้กับเธอแบบนี้"ลงมาสิคุณ ผมหิว”“ค่ะ” เธอลงจากรถแล้วเดินตามเขาไปอย่างว่าง่ายถนนยามค่ำคืนรถโล่งกว่าตอนกลางวันอยู่มากเพียงไม่กี่นาทีจากร้านอาหารเขาก็พาเธอมาถึงที่พัก“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”“จะไม่ชวนผมขึ้นข้างบนหน่อยเหรอ”“ฉันว่าไม่ดีกว่าค่ะ”“ผมคงมีโอกาสได้ขึ้นไปข้างบนนั้น”อัญญาไม่ตอบเธอรีบลงจากรถทันทีโดยไม่รอให้เขาเปิดประตู“แล้วเจอกันนะครับ” คาร์ลอสเปิดกระจกตะโกนไล่หลัง******เช้าวันเสา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-01ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 9 ขอนะ ผมหิวนม nc
คาร์ลอสก้มหน้ามาจนหน้าผากชิด ตาจ้องตา เขาพรหมจูบไปที่หน้าผากช้าๆ อัญญาหลับตาพริ้มเมื่อเขาประทับรอยจูบอย่างแผ่วเบามาที่เปลือกตาทั้งสองข้าง เลื่อนลงมาที่สองแก้ม วนหยอกล้ออยู่กับริมฝีปากมือหนึ่งเชยคางเธอขึ้น ส่วนอีกมือก็ดันท้ายทอยเพียงนิดเขาจุมพิตเธออย่างแผ่วเบา ที่ข้างใบหู จนอัญญาเคลิบเคลิ้ม ปากเล็กเผยออกตามแรงอารมณ์เขาค่อยแทรกลิ้นร้อนๆ เข้าไปในโพรงปากนุ่มหญิงสาวจูบตอนแบบที่เขาทำ อย่างกล้าๆ กลัวๆ นั่นยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของคาร์ลอสให้เตลิดจูบของทั้งสองร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นหนาเข้าไปควานหาน้ำหวานจากโพรงปากสาว ลิ้นร้อนตวัดพันกันไปมา เขานำเธอตาม เธอเรียนรู้ไปกับเขาทีละน้อยเสียงจ๊วบจ๊าบ ดังไปทั่วห้องในขณะที่จูบอย่างดูดดื่ม เขาก็สอดมือใต้เสื้อลูบไล้แผ่นหลังเปลือยเปล่ากระตุ้นอารมณ์สาวจนกระเจิงอัญญาชอบรสจูบที่เขามอบให้ หญิงสาวเขย่งตัวสูงขึ้นเพื่อให้ได้รับจูบของเขาอย่างเต็มที่“อืม” คาร์ลอสพอใจเป็นอย่างมากกับการตอบสนองของหญิงสาว“ผมอยากจูบคุณแบบนี้นานๆ” เขาพลอดคำหวานระหว่างถอนปากออกเพื่อให้เธอได้พักหายใจอัญญาพยายามฝืนตัวเองเธอผลักร่างหนาออกแต่ดูเหมือนแรงเธอจะมีเพียงน้อยนิดชายหนุ่มรุกจนหญ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 10 สับสน
อัญญานอนขดตัวนิ่งในผ้าห่มหลังจากที่เขาออกไป เธอรู้สึกสมเพชตัวเองอย่างที่สุด ที่ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับไฟราคะที่เขามอบให้ ความรู้สึกสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่ก็เหมือนว่ามันยังไม่ถูกเติมเต็ม เธอโหยหา เธออยากให้เขาสอดใส่ อยากให้เขาทำมากกว่านี้ ในใจอยากร้องขออยากให้เขาเข้ามาในตัวเธอ พอคิดถึงเรื่องนี้น้ำตาเธอก็ไหลรินเขารังเกียจเธอ เป็นเหตุผลเดียวที่เธอคิดได้ในตอนนี้เขารังเกียจเธอ เขารังเกียจเธอ เขารังเกียจเธอ คำเดิมวนเวียนอยู่ในหัวครั้งแล้วครั้งเล่า ตอกย้ำให้เธอต้องลืมเรื่องวันนี้ให้ได้หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด เธอเดินไปส่องกระจกเงาบานใหญ่ ก็ต้องตกใจ เพราะปากเธอบวมเจ่อเหมือนคนแพ้อาหาร เขาทิ้งร่องรอยไว้ทั่วร่างกาย สองเต้ามีทั้งรอยจูบและรอยแดงเป็นปื้น จากการบีบเคล้น นั่นยิ่งตอกย้ำให้เธอได้นึกถึงเขาร่างกายร้อนรุ่มขึ้นมาอีกครั้งเพียงแค่คิดว่าเขาเมื่อครู่เขาทำอย่างไรกับร่างกายเธอบ้างหญิงสาวรีบเดินไปยังห้องน้ำแล้วเปิดฝักบัวเต็มแรง ดับความร้อนรุ่มและชำระล้างร่างกาย และหวังว่ามันจะชำระความทรงจำไปด้วยกว่าคาร์ลอสจะขับรถมาถึงโรงพยาบาลที่เพื่อนเขาทำงานอยู่ก็กินเวลานานโข ทั้งๆ ที่มันไม่ได้อยู่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 11 ครั้งแรก แต่ไม่ใช่ครั้งเดียว nc
“ปล่อยคุณน่ะเหรอ” เขาหัวเราะในลำคอ“ฉันว่าคุณเมาแล้วนะ กลับไปก่อนเถอะ”“คุณก็เห็น ผมดื่มไปนิดเดียว”“แต่ฉันง่วง” เธอพยายามไล่“ยังไม่ดึกเลยจะรีบง่วงไปไหน หาความสุขกันก่อนนะ”“ฉันนึกว่าคุณมีความสุขดีแล้วเสียอีก คู่รักของคุณออกจะสวยปานนั้น”“หึงเหรอ”“ไม่เลยสักนิด”“แต่ผมว่าคุณหึงนะ ถ้ายังงั้นคงไม่เอาแต่หน้างอตลอดทางตอนที่ผมมาส่งหรอก”“ไม่หึงก็คือไม่หึง อีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันจะหึงคุณทำไม” ท่าทางแสนงอนนั้นทำเขาใจเต้นแรง“แล้วอยากเป็นไหมล่ะ” เขาไม่รอคำตอบท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อกระชับร่างบางเข้าหาตัว สะโพกกลมกลึงแนบกับร่างกายแกร่งทรวงอกนุ่มหยุ่นปะทะเข้ากับแผงอกกว้าง ยอดปทุมถันหดตัว แม้จะมีเชิ้ตเนื้อดีขวางอยู่แต่เธอก็รู้สึกได้ว่ามันภายใต้เนื้อผ้านั้นมีกล้ามเนื้อกำยำซ่อนอยู่ หญิงสาวรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัวรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเป็นไข้ ใบหน้าแดงก่ำ ไม่กล้าสบตา สะโพกผายถอยหนีคาร์ลอสมองกิริยานั้นอย่างชอบใจ เขากระตุกสายชุดคลุมอาบน้ำครั้งเดียวก็หลุดสาบชุดคลุมแยกออก เขากดสะโพกของเธอเข้าหาร่างแกร่งอัญญาหน้าแดงก่ำเมื่อได้สัมผัสกับความแข็งของท่อนเอ็นที่บดเบียดกับหน้าท้องเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ซ่อนลีลารัก ตอน 12 ร้องขออย่างลืมอาย nc
คาร์ลอสจูบเล้าโลม ทั่วไปหน้า ซอกคอ ก่อนจะงับเบาๆ ที่ยอดปทุมถัน ก่อนจะดูดมันจนแก้มตอบ เหมือนทารกน้อยที่หิวโหยอัญญาเผลอครางกระเส่า ความเสียวแผ่ไปทั่วร่าง สองมือจับไหล่หนาไว้แน่น“อืมมม” เขาครางในลำคอขณะที่ปากยังเต็มไปด้วยเต้างาม เขาดูดกินโดยไม่รู้สึกเบื่อท่อนเอ็นก็แทงเข้าออกจากเบาเป็นหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ หัวแม่มือเขี่ยยอดเกสรเป็นจังหวะ“ได้โปรด คาร์ลอส อย่าทรมานฉันเลย” ในที่สุดหญิงสาวก็ทนไม่ไหว เสียงกระซิบที่ข้างหูเต็มไปด้วยแรงปรารถนาอยากให้เขาช่วยปลดปล่อยเสียงนั้นกระตุ้นให้ร่างหนากระหน่ำใส่ร่างอรชร ที่ร่อนสะโพกแอ่นรับตรงหน้าอย่างดุดัน อารมณ์พิศวาสพลุ่งพล่าน“อ่า โอวส์ ซีด เมียจ๋า “ร่องสาวตอดรัดเขาจนต้องห่อปากซี๊ด เขาเองก็ทรมานไม่ต่างจากเธออัญญาหอบสะท้านไปทั้งร่าง แผ่นหลังโค้งจนเต้างามลอยเด่น ปรนเปรอความหิวกระหายของชายหนุ่มด้วยความเต็มใจเมื่อเขาทั้งกัด ทั้งดูดเธอก็เกร็งสะท้าน มือเรียวกดลงบนไหล่หนาอย่างเต็มแรงคาร์ลอสจับขาข้างหนึ่งของเธอชี้ขึ้นพาดไว้บนไหล่กว้าง แล้วตัวเองก็คุกเข่ามันทำให้เขาสอดใส่ได้ลึกขึ้นกว่าเดิมมาก เนินขาวลอยเด่น“อ่าส์ ตอดแรงแบบนี้ถึงใจผมที่สุด ซี๊ด อ่าส์ “เขาพอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02
บทล่าสุด
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 23 มุมในสุดของห้องสมุด nc
ช่วงปิดเทอมแบบนี้ห้องสมุดค่อนข้างเงียบเหงา ป้ายที่หน้าห้องแจ้งว่าปิด แต่อัญญากับเพื่อนร่วมงานก็ยังจัดหนังสือเข้าชั้นอยู่ข้างใน ตั้งแต่วันนี้ห้องสมุดที่นี่จะปิดประมาณ 2 สัปดาห์แต่อัญญาก็ต้องไปทำงานที่หอสมุดของมหาวิทยาลัย ซึ่งก็พอดีกับที่แฟนหนุ่มของเธอจะไปอังกฤษการที่ไม่ต้องมาทำงานที่ตึกนี้คงพอช่วยให้เธอไม่ต้องคิดถึงเขามา เพราะที่หอสมุดงานค่อนข้างยุ่ง การทำงานคงจะช่วยให้วันเวลาผ่านไปโดยเร็ว“ไปกินข้าวกันไหมพี่อัญ” กานพลูเริ่มหิวเพราะนี่ก็ถึงเวลาอาหารแล้ว“ไปก่อนเลยจ้ะ พี่จะจัดต่ออีกหน่อยเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว ตอนบ่ายกานไม่ต้องเข้ามานะ ไปที่หอสมุดเลย”“ได้ค่ะพี่อัญ กุญแจอยู่ในลิ้นชักนะคะ” กานพลูหอบหิ้วของใช้ส่วนตัวพะรุงพะรังไปหมด เพราะกะว่าทานข้าวเสร็จแล้วจะได้ไม่ต้องกลับมาเอาของอีกรอบรุ่นน้องออกไปแล้วตอนนี้ทั้งห้องมีเพียงหญิงสาวกำลังจัดหนังสือเล่มสุดท้ายเข้าชั้นวางหนังสือที่มุมด้านในสุดของห้องสมุดอัญญาดึงทิชชูเปียกออกมาเช็ดฝุ่นในมือจนสะอาด พอหมุนตัวจะเดินออกมาจากมุมอับก็ต้องดีใจปนตกใจที่เห็นว่าตอนนี้มีใครยืนอยู่“ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้นล่ะที่รัก”“อัญคิดว่าตอนนี้คุณน่าจะกำลังจัดกระเป๋าเตรีย
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 22 คุ้มค่ากับการรอคอย nc
คาร์ลอสพรมจูบไปทั้งหลังขาวเนียนอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากร้อนแตะไปตรงไหน ร่างสาวก็แทบละลาย“โอ้วว” เสียงแหบต่ำของคาร์ลอสที่พยายามควบคุมตัวเองอย่างที่สุดสะโพกงอนงามลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ร่องเสียวยังมีน้ำไหลซึม กลีบกุหลาบที่เคยปิดตอนนี้มันแย้มออกเพราะบทรักที่ผ่านมาเมื่อครู่ไม่มีจุดไหนบนร่างกายเธอที่เขาไม่เคยเห็น และเมื่อได้เห็นมากเท่าไหร่เขาก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดอัญญาทั้งบริสุทธิ์ สะอาดแต่ก็เร่าร้อนไปในตัว เธอพร้อมรับกับบทรักที่เขามอบให้อย่างไม่มีเขินอาย เธอเรียนรู้ได้เร็วและเขาเองก็ชอบที่เธอมอบความสุขให้เขาทุกครั้งนิ้วหัวแม่มือลูบไล้วนติ่งเกสรวนเป็นวงกลม ก่อนที่ลิ้นร้อนจะก้มลงดูดเลียด้วยความหื่นกระหาย อัญญาสะดุ้งเฮือก สองมือกอดหมอนแน่น เสียงครางอยู่ในลำคอเพราะความเสียวที่เขามอบให้“เมียจ๋า ของเมียทั้งหวานทั้งหอม” เขาปาดเลียลิ้นไปทั่วทำเอาคนที่กึ่งนอนกึ่งคุกเข่าอยู่สั่นสะท้านเขาสอดปลายลิ้นเขาไปดูดกลืนกินน้ำรักของเธอที่ตอนนี้มันไหลรินออกมาตามแรงปรารถนานิ้วยาวเรียวสอดเข้าเปิดทางรัก ร่องสาวตอดรัดแน่น คาร์ลอสรัวนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะอย่างคนชำนาญในเกมส์แห่งรัก เขารู้วิธีปรนเป
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 21 เกือบเดือนมันนานเกินไปนะ nc
คาร์ลอสรู้สึกว่าการทานอาหารร่วมกับคณบดีและเพื่อนอาจารย์วันนี้มันช่างยาวนานเป็นที่สุด เขาอยากกลับไปหาอัญญาใจแทบขาด แต่ก็ไม่อาจเสียทำมารยาทแบบที่คิดได้“อาจารย์คาร์ลอสเป็นคนพูดน้อยแบบนี้ตลอดหรือเปล่าคะ” วิรัณดาหรือดาหวันลูกสาวท่านคณบดีอดที่จะถามไม่ได้ เพราะเกือบ 2 ชั่วโมงบนโต๊ะอาหารนั้น เธอแทบไม่ได้ยินเสียงของเขาเลย“ครับ”“ผมเองก็ได้ยินชื่อเสียงคุณมานาน เห็นว่าพูดน้อย แต่เรื่องสอนนั้นถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว”“ขอบคุณครับ” เขากล่าวของคุณอย่างเกรงใจอาจารย์อรรถสิทธิ์รู้ดีว่าตอนนี้อาจารย์หนุ่มรุ่นน้องของเขานั้นอึดอัดแค่ไหน เขาจึงรีบชวนท่านคณบดีคุยเรื่องอื่นคาร์ลอสมาถึงคอนโดก็เกือบห้าทุ่ม อัญญาปิดไฟเข้านอนแล้ว เขาจึงรีบอาบน้ำในห้องนอนเล็กเพราะกลัวว่าจะรบกวนเธออัญญานอนหดตัวตะแคงอยู่ใต้ผ้าห่มสีเทาผืนหนา โดยไม่รู้ว่าตอนนี้แฟนหนุ่มของเธอนั้นกลับมาแล้วและเขากำลังจะปลุกเธอขึ้นมาเพราะแรงคิดถึงอย่างล้นเหลือคาร์ลอสดึงห่มออกจากร่างบางที่นอนหลับปุ๋ยอย่างเบามือ เขาคิดถึงเธอจนรอให้ตื่นไม่ไหว ร่างบางของอัญญาอยู่ในชุดนอนผ้าซาตินสีครีมเนื้อบางเบาจนแนบไปกับทุกสัดส่วน“คาร์ลอส กลับมาแล้วเหรอคะ” เธอถามพลิกต
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 20 ความเข้าใจ
เช้าวันจันทร์คาร์ลอสมาส่งอัญญาที่ทำงานแต่เช้าหลังจากส่งเธอเขาก็กลับไปที่คอนโดของตัวเอง วันนี้เขามีสอนแค่ช่วงบ่ายแม้ว่าวันหยุดที่ผ่านมาเขาไม่ได้พักอย่างเต็มที่แต่ก็ไม่ทำให้รู้สึกเหนื่อยเลยสักนิด เขาดูแลเธอด้วยความเต็มใจ ไม่มีเรื่องเซ็กส์เข้ามาเกี่ยวข้องเลยแม้แต่น้อย แต่มันก็มีความสุขในอีกรูปแบบหนึ่ง ความสุขในแบบที่เรียบง่ายแต่อบอุ่นไปทั้งหัวใจกลางวันทานข้าวด้วยกันนะครับ เดี๋ยวผมซื้ออาหารเข้าไปเองเขาส่งข้อความให้เธอจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนโดยไม่ลืมตั้งเวลาปลุกคาร์ลอสถือชุดเบนโต๊ะที่เขาซื้อระหว่างทาง ชายหนุ่มแวะที่ห้องสมุดกะให้ถึงเวลาพักของอัญญาพอดี แล้วก็พาเธอเดินขึ้นไปทานอาหารที่ห้องทำงานของตัวเอง เขาไม่สนใจว่าจะมีสายตาอีกกี่คู่ที่มองเขากับเธอที่เดินหายเข้าไปด้วยกัน“อร่อยไหมครับ”“ค่ะ คุณจะลองหน่อยไหม” เธอเลื่อนเซ็ตอาหารของเธอให้เขาเพราะคาร์ลอสซื้อมาแค่อย่างละเซ็ต“ป้อนผมหน่อยได้ไหม”เพราะเห็นว่านี่เป็นห้องทำงานส่วนตัวของเขาอัญญาจึงไม่ต้องคอยระวังว่าจะมีใครเปิดเข้ามา เธอใช้ตะเกียบคีบแซลมอนจิ้มโชยุกับวาซาบิเพียงเล็กน้อยก่อนส่งเข้าปากเขาอย่างว่าง่าย“อืม อร่อยจัง” คาร์ลอสเคี้ยวตุ้ยๆ เหม
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 19 ในวันที่ฉันอ่อนแอ
อัญญาเดินออกมาจากหอสมุดพร้อมกับเพื่อนร่วมงานอีก 2 คน พอเดินถึงที่จอดรถก็เห็นรถของเขาจอดรออยู่แล้วติ๊ง...เดี๋ยวผมขับตามไปนะ เอารถไปเก็บก่อนแล้วค่อยไปกินข้าวกันนะเมื่ออ่านข้อความจบเธอก็หันมายิ้มให้เขาก่อนจะขับรถตรงยังที่พักของเธออัญญาขับรถไปจอดยังที่ประจำแล้วก็นั่งรถเขาออกไป“ทำไมวันนี้ถึงต้องทำงานเลิกค่ำแบบนี้ เหนื่อยไหมครับ” เขาถามขณะที่รออาหาร“ไม่หรอกค่ะ อัญชินแล้วแต่ก่อนก็เลิกงานเวลานี้ประจำ แต่พอไปทำที่ห้องสมุดคณะก็ได้เลิกงานเร็ว แต่ก็ยังต้องมาช่วยงานที่นี่บ้างเพราะช่วงเย็นคนจะค่อนข้างเยอะ”“คุณล่ะคะ เป็นยังไงบ้าง”“ผมก็เรื่อย ๆ ตอนนี้ก็ใกล้จะปิดคอร์สแล้ว งานก็จะเยอะหน่อยทั้งเตรียมข้อสอบแล้วไหนจะยังตรวจวิทยานิพนธ์อีก”“แบบนี้ต้องกินเยอะๆ นะคะจะได้มีแรงทำงาน” เธอตักกุ้งตัวโตในจานผัดบล็อคโคลี่ให้เขาทานเสร็จเขาก็ขับรถไปส่งเธอ“ไม่ต้องขึ้นไปส่งหรอกค่ะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะคะ คุณรีบกลับไปพักเถอะค่ะ แล้วก็อย่านอนดึกนะคะเดี๋ยวจะไม่สบาย”เขาจับมือเธอขึ้นมาจูบไปที่หลังมือเบาๆ ก่อนจะยอมให้เธอลงจากรถ“ถึงแล้วผมจะไลน์มาบอกนะครับ คุณก็รีบอาบน้ำเข้านอนนะครับ”“บ๊าย บายค่ะ ขับรถดี ๆ นะคะ”
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 18 แค่ได้เจอก็สุขใจ
บ่ายวันอาทิตย์อัญญาตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น หลังจากนอนพักไปนานหลายชั่วโมงเมื่อคืนหลังจากคาร์ลอสพาเธอไปอาบน้ำซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แค่การอาบน้ำปกติอย่างที่เธอคิด ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน กว่าเขาจะยอมปล่อยให้เธอได้พักก็เกือบหลับคาห้องน้ำข้างกายว่างเปล่าเจ้าของห้องคงตื่นไปนานแล้วเพราะพื้นที่นอนข้างเธอเย็นเฉียบ ประตูห้องนอนปิดสนิท หญิงสาวเดินผ่านห้องแต่งตัวก็เห็นกระเป๋าเดินทางของตัวเองวางอยู่ เธอค้นหาเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ใส่ก่อนเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วกลับออกมาด้วยชุดใหม่ เดรสสีฟ้าแขนกุดคอวีเนื้อผ้าบางเบายาวคลุมเข่าเล็กน้อยพอเปิดประตูออกมาก็ไม่เห็นคนตัวโตที่เป็นเจ้าของห้อง เธอได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์จึงเดินตามเสียงนั้นไป“เดี๋ยวผมลงไปรับครับ” เขาวางสายแล้วหันมาพอดี“ตื่นแล้วเหรอที่รัก หลับสบายไหม”“ค่ะ คุณตื่นนานแล้วเหรอ”“ก็ก่อนหน้าคุณสักพัก หิวหรือเปล่า ผมสั่งอาหารมาแล้ว รอแป๊บนะครับเดี๋ยวผมลงไปเอา”“ฉันรบกวนคุณหรือเปล่า”“โอ้ว ที่รัก อย่าคิดอย่างนั้น เดี๋ยวผมมานะ” เขาก้มลงจูบแก้มเนียนก่อนคว้ากระเป๋าเงินเดินออกจากห้องไปหลังทานอาหารเธอเป็นคนล้างจานจากนั่นก็มานั่งดูเขาทำงาน
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 17 ถ้าครั้งเดียวคงไม่ใช่คาร์ลอส nc
คาร์ลอสปลุกเร้าอารมณ์อย่างช้าๆ อัญญาแอ่นอกสะท้านเมื่อเขาเขี่ยนิ้ววนไล้ยอดเต้าทั้งสอง ร่างกายเสียวสะท้านเขาโน้มคอลงมาจูบเธอจากด้านหลัง ปากเขาร้อนผ่าว เธอเผยอปากรับ เบี่ยงตัวออกเล็กน้อยเพื่อให้เขาจูบได้ถนัดขึ้นลิ้นร้อนเข้ามากวาดไล้ดูดความหวานอย่างหิวโหย ความซ่านสยิวแล่นไปทั่ว ท้องน้อยปั่นป่วน แขนเกาะเกี่ยวไหล่กว้างยึดเกาะไว้แน่น“อืม” คาร์ลอสพอใจกับการตอบสนองจูบวาบหวามเนิ่นนาน“ที่รัก ผมอยากเห็นคุณชัดๆ” เขาบอกเมื่อถอนจูบออกแล้วดันตัวเธอออกจากอกแกร่ง“คาร์ลอส” อัญญารีบยกมือปิดเต้างามเขาค่อยๆแกะมือเธอออกจากสองเต้าด้วยมือที่สั่นเทา เขาเคยเห็นของเธอมาแล้วแต่ก็ยังอยากเห็นโดยเฉพาะในห้องของเขาที่เปิดไฟสว่างจ้า“โอ้ว มันสวยมากเลยที่รัก”เพียงแค่เขามองสองเต้าก็เหมือนจะขยายใหญ่ ปลายยอดรัดตึง กระตุ้นสัญชาตญาณในตัวของหญิงสาวโดยไม่ต้องพึ่งฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เลยสักนิดสองมือแกร่งโอบใต้เต้างาม ร่างเธอสั่นสะท้าน เมื่อนิ้วหัวแม่มือของเขาไล้ไปตามยอดที่แข็งเป็นไต เขาสะกิดเบาๆ“อ่า” อัญญาเผยอปากกว้างเพราะความเสียวชายหนุ่มอดใจแทบไม่ไหว รั้งร่างเธอเข้าใกล้แล้วซุกใบหน้าเข้ากลางร่องอกคู่งามสูดกลิ่นสาว สองมือ
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 16 หันหน้าคุยกัน
ฝนยังคงตกต่อเนื่อง แม้จะเลยเวลาอาหารกลางวันมาแล้วก็ยังไม่เห็นแสงแดดเลยสักนิดอัญญานอนซุกตัวใต้ผ้าห่มโดยมีร่างหนาของคาร์ลอสโอบเอวอยู่ไม่ห่างเมื่อคืนทั้งคู่ร่วมรักกันอย่างไม่รู้จักเหนื่อยกว่าเขาจะยอมให้เธอได้นอนพักก็ปาไปเกือบตีสี่คาร์ลอสมองร่างสาวด้วยแววตาเปี่ยมสุข รู้สึกหัวใจที่มันตายด้านไปแล้วได้กลับมามีน้ำหล่อเลี้ยงอีกครั้ง ภายนอกเธอก็เป็นแค่คนธรรมดา ออกจะดูจืดชืดเย็นชาสำหรับสายตาคนอื่นด้วยซ้ำ แต่พอได้ใกล้ชิดเขาก็รู้ว่าหญิงสาวคนนี้ซ่อนความเร่าร้อนไว้ภายใน ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ เหมือนว่าเธอมีมนตร์เสน่ห์ดึงดูดจนเขาแทบหลอมละลายทุกครั้งอัญญาลืมตาเมื่อรู้สึกว่าคนข้างขยับตัว เธอไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ รู้แต่เพียงว่าเมื่อคืนเธอกับเขามีความสุขกันมากแค่ไหน“มอร์นิ่งจ้ะที่รัก” เขากล่าวทักทาย ก่อนจะมอบจูบหวานรับวันใหม่“มอร์นิ่งค่ะ” อัญญาทักทายตอบเมื่อเขาถอนจูบออก“คุณนอนต่อสักหน่อยก็ได้ หิวหรือเปล่า เดี๋ยวผมจะสั่งรูมเซอร์วิสให้ อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม”อัญญาส่ายหน้าแทนคำตอบ เธอรู้สึกประหม่าไม่น้อยที่เห็นเขาร่างเปลือยเปล่านอนอยู่ใกล้ ทั้งๆ ที่เมื่อคืนก็ใกล้ชิดกันจนร่างกายแทบจะหลอมรวม“คุณช่
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 15 เสียงฟ้าร้องทำให้เกิดเสียงสองเรา nc
“คาร์ลอส” น้ำเสียงดีใจทำให้ชายหนุ่มยิ้ม รีบเข้าไปกอดเอวคอดแล้วพากันเดินออกไปเขาพาเธอมายังลิฟต์แล้วกดชั้นที่ต้องการ อัญญามองตามแต่ไม่ได้ถามเพราะตอนนี้ใจเต้นแรงที่เห็นเขาเธอมองอย่างสงสัยที่เขามีคีย์การ์ดของห้องเธอ“เนี่ยเหรอ ขอที่ฟร้อนมาไง” เขาอธิบายเมื่อเห็นเธอเอาแต่จ้อง“เดี๋ยวนี้เขาให้กันง่ายเลยเหรอ โรงแรมนี้ยังไงไม่มีความปลอดภัยเอาซะเลย” เธอบ่น“ก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แต่คนอย่างผมลองอยากได้อะไรแล้วก็ต้องได้” คำพูดหยิ่งผยองของเขาทำให้เธอเริ่มไม่พอใจ“ก็คงอย่างนั้น” พูดจบก็ดันประตูเข้าไปคาร์ลอสเอามือดันประตูไว้ไม่ให้เธอ“ส่งแล้วก็กลับได้”“ใครบอกว่าผมมาส่ง คืนนี้ผมจะค้างที่นี่”“ไม่ได้นะ”“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้”“คุณมีสิทธิ์อะไร”“จะให้ผมพูดไหมล่ะ ว่าผมมีสิทธิ์อะไร หรือเราจะยืนเถียงกันถึงเรื่องสิทธิ์จนเพื่อนที่คุณไปเที่ยวด้วยที่ผับมาเห็นล่ะ”อัญญาเลยต้องยอมเพราะกลัวว่าจะมีคนเห็นเปรี๊ยง!!!“ว้าย!!!”อัญญากระโดดกอดคนตัวโตทันทีด้วยความตกใจคาร์ลอสโอบกอดเธอกลับทันทีอย่างปลอบโยนพร้อมลูบศีรษะเบาๆ“กลัวเหรอครับ” เขากระซิบข้างหู“ค่ะ” อัญญาพึ่งรู้ตัวว่าตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดของเขา“คิดถึงผมไหม” เ
