LOGINShare
คีย์19 แค่นี้ก็พอ
Last Updated:
2025-04-23 20:15:47ณ.ร้านK.lin เบอเกอรี่
เวลา20:12นาที
นรินทร์ที่พึ่งจะเก็บร้านเสร็จกำลังจะทำการปิดและเช็กล็อกประตูร้านให้เรียบร้อยเป็นต้องสะดุ้งตกใจเมื่ออยู่ๆร่างของชายหนุ่มตัวสูงคนรักเก่าก็มาโผล่อีกฝั่งของประตูร้านด้วยสภาพที่สะบักสะบอมเต็มไปด้วยคราบเลือดและคราบดินตามเนื้อตัว
"คีย์!"เสียงทุ้มใสสถบชื่อของชายหนุ่มตรงหน้าที่หายหน้าหายตาไปนานนับเดือนหลังจากที่รับรู้ว่าคิรินเป็นลูกชายของตัวเอง นลินที่หายตกใจและได้สติก็รีบเอื้อมมือไปเปิดประตูร้านแล้วก้าวออกจากร้านไปเช็กดูอาการของฐิระเชษฐ์ด้วยใบหน้าตื่นๆ เมื่อเห็นคนตัวสูงนั้นเซแล้วทรุดลงกับนั่งกับพื้นดิน
"นึกว่าลินจะไม่ออกมาดูคีย์ซะแล้ว"คีย์เอ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบพลันริมฝีปากคลี่ยิ้มน้อยๆส่งให้คนตัวเล็กตรงหน้าที่ในตอนน
Related chapters
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์20 กลับมาในพื้นที่ส่วนตัว
หลายเดือนผ่านไปเวลา20:42นาทีหลังจากวันที่ฐิระเชษฐ์โดนคนดักรุมทำร้ายวันนั้น ในตอนนี้ก็ผ่านพ้นมาสองสามเดือนแล้วและในตลอดระยะเวลาสองสามเดือนที่ผ่านมาฐิระเชษฐ์ยังคงแวะเวียนมาที่ร้านK.linเบอเกอรี่แทบจะทุกวันเพื่อมาพูดคุยเล่นกับลูกชายตัวน้อยและเหตุผลหลักในการมาที่ร้านขนมหวานของคีย์ไม่เพียงแค่มาเล่นกับลูกชาย แต่มันคือการที่เขามาเจอและมองใบหน้าหวานของอดีตคนรักของเขาต่างหาก คนรักของเขาที่มันไม่เคยเป็นอดีตเลย เขายังคงรักและคิดถึงนลินตลอดหกปีที่ผ่านมาและไม่เคยมีใครได้มายืนแทนที่ของนลินเลยแม้แต่น้อย"คุณคีย์ผมจะปิดร้านแล้วคุณกลับไปได้แล้ว"เสียงใสเอ่ยดังขึ้นด้านหลังของคนตัวสูงและเด็กชายตัวน้อยที่กำลังนั่งเล่นกันอยู่อย่างสนุกสนานพลันนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนก็มองภาพที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนนั้นกำลังยิ้มหัวเราะคิกคักกับผู้เป็นพ่ออย่างมีความสุขแค่น้องคิรินมีความสุขมี
Last Updated : 2025-04-24ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์21 เลือกเองนะ!
ณ.ลานจอดรถของร้านK.linเบเกอรี่"นลินแด๊ดจะไม่พูดซ้ำ แด๊ดปล่อยมันมานานแล้ว น้องถอยไป"เสียงทุ้มเข้มทรงอำนาจเอ่ยพูดกับผู้เป็นลูกชายคนโตด้วยน้ำเสียงนิ่งๆพลางนัยน์ตาคมก็จ้องมองไปยังฐิระเชษฐ์ด้วยแววตาแข็งกร้าวด้านนรินทร์ที่ได้ยินน้ำเสียงและเห็นสีหน้าที่จริงจังของผู้เป็นบิดาก็พลางก้มหน้าลงเล็กน้อยและเบี่ยงสายตาหลบสายตาคมของฟิลิปป์ที่จ้องมาที่ตนและคีย์ ก่อนที่สองเท้าเล็กจะก้าวเดินออกจากด้านหลังของคีย์และเดินตรงไปหาผู้เป็นตามคำเอ่ยสั่ง แต่ยังไม่ทันที่ร่างบางจะก้าวเดินผ่านร่างของคีย์มือหนาของฐิระเชษฐ์ก็เอื้อมมาจับข้อแขนเล็กรั้งเอาไว้เสียก่อนพร้อมกับเอ่ยห้ามนลิน"นลินอย่าไปนะ"ฐิระเชษฐ์เอ่ยขึ้นพร้อมกับนัยน์ตาคมจ้องมองสบดวงตาสวยด้วยแววตาอ้อนวอน แต่ท้ายที่สุดนลินก็ต้องสะบัดมือออกจากการจับกุมของมือใหญ่เมื่อเสียงทรงอำนาจของผู้เป็นบิดาเอ่ยย้ำขึ้นมาอีกครั้ง&nb
Last Updated : 2025-04-25ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์22 เหตุผล
ฐิระเชษฐ์ฐิระเชษฐ์ที่กำลังนอนนิ่งไร้สติอยู่บนเตียงนอนคนไข้ในโรงพยาบาลเอกชนที่ไหนสักแห่งค่อยๆรู้สึกตัวและลืมตาตื่นขึ้นอย่างช้าๆ แต่แล้วคนที่พึ่งจะเปิดเปลือกตาขึ้นเป็นต้องกะพริบเปลือกตาอย่างถี่รัวเมื่อแสงสว่างจ้าภายในห้องกำลังเล่นงานเขา ดวงตาคมที่คุ้นเคยกับแสงสว่างภายในห้องแล้วเริ่มกวาดตาสังเกตมองรอบๆห้องสีขาวที่ไม่คุ้นเคยนี้ ก่อนที่นัยน์ตาคมจะมาหยุดมองที่หลังมือด้านขวาของตัวเองที่มีเข็มน้ำเกลือเจาะอยู่และสิ่งนี้บ่งบอกเขาได้เป็นอย่างดี ว่าตัวเขาในตอนนี้นั้นอยู่ที่ใด"ที่นี้คงเป็นโรงพยาบาลสินะ"น้ำเสียงแหบพร่าถสบพูดกับตัวเองเสียงเบา ก่อนที่คนป่วยบนเตียงจะค่อยๆดันร่างกายที่ปวดร้าวของตัวเองลุกขึ้นนั่งแกร็กเสียงเปิดประตูดังขึ้นเรียกความสนใจของคนที่พึ่งจะดันตัวลุกขึ้นนั่งได้สำเร็จให้หันไปมอง และทันทีที่ร่างของหญิงสาวที่คุ้นเคยปรากฏใ
Last Updated : 2025-04-26ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์23 ลูกใครนะ?
อีกด้านเช้าวันต่อมา"หม่ามี้ฮะทำไมเมื่อคืนปะป๊าไม่โทรมาเล่านิทานให้น้องฟังก่อนนอน ทำไมปะป๊าโกหกน้อง"เสียงเด็กชายตัวน้อยเอ่ยถามผู้เป็นมารดาขึ้นระหว่างกำลังทานอาหารเช้าด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเศร้าๆ ด้านนลินที่ได้ยินคำถามของลูกชายตัวน้อยที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะอาหารก็พลันชะงักมือที่กำลังตักข้าวต้มพลางใบหน้าหวานก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับดวงตาใสซื่อบริสุทธิ์ที่ในตอนนี้ดวงตานั้นแสดงความผิดหวังให้เขาเห็นอย่างชัดเจน"คือน้องคิรินครับ เมื่อคืนปะป๊าบอกกับหม่ามี้ก่อนกลับว่าปะป๊ามีธุระด่วนที่ต้องไปทำ เลยโทรมาเล่านิทานให้น้องฟังไม่ได้ หม่ามี้ขึ้นมาจะบอกน้องแล้วนะ แต่เมื่อคืนน้องหลับไปก่อน"นรินทร์เอ่ยอธิบายให้ลูกชายฟังพลางเอื้อมมือบางไปลูบหัวทุยของเด็กชายตัวน้อยที่ในตอนนี้ก็ยังแสดงสีหน้าเสียใจและน้อยใจผู้เป็นพ่อที่ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเขา
Last Updated : 2025-04-27ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์24 ความสัมพันธ์
ณ.โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งแกร๊ก"คีย์เราจะไปไหนน่ะ คีย์หยุดนะพี่บอกให้หยุด คีย์จะถอดสายน้ำเกลือออกเองแบบนี้ไม่ได้นะ คีย์พี่บอกให้เราหยุดไง"คานะเอ่ยพูดกับน้องชายด้วยน้ำเสียงและสีหน้าตื่นตระหนก เมื่อเจ้าตัวเปิดประตูห้องเข้ามาเจอน้องชายกำลังจะถอดสายน้ำเกลือออกจากแขนตัวเอง จนหล่อนต้องรีบวิ่งเข้ามาห้ามอย่างรวดเร็ว ด้านเรียวตะที่นั่งก้มดูมือถือและคุยกับคีย์อยู่ดีๆ ก็มีสีหน้าตื่นตระหนกไม่ต่างกับหญิงสาว"เห้ย!ไอ้คีย์มึงเป็นบ้าไปแล้วหรือไงวะ"เรียวตะที่พึ่งจะเงยหน้าจากมือถือและหันไปเห็นว่าเพื่อนสนิทของตัวเองกำลังถอดสายน้ำเกลือออกก็ร้องถามขึ้นอย่างงตกอกตกใจพร้อมกับพุ่งตัวไปจับแขนของฐิระเชษฐ์ล็อกไว้ ส่วนคีย์ที่โดนเรียวตะจับล็อกตัวไว้ก็ร้องโวยวายขึ้น"ปล่อยนะโว้ยยยยยกูบอกให้ปล่อยไง!!!"เสียงทุ้มร้องตะโกนขึ้นพร้อมกับพยายามสะบัดตัวออกจากการจับ
Last Updated : 2025-04-28ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์25 เจ็บไม่จริง
ด้านนรินทร์"หม่ามี้ฮะเราจะไม่กลับไปค้างที่ร้านขนมแล้วหรอฮะ"เด็กน้อยวัย5ขวบเศษๆเอ่ยถามผู้เป็นมารดาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเศร้าหมองเล็กน้อย นัยน์ตาบริสุทธิ์จ้องมองผู้เป็นแม่อย่างต้องการคำตอบ เพราะตั้งแต่วันนั้นวันที่ผู้เป็นพ่อสัญญากับคิรินว่าจะโทรมาเล่านิทานให้ฟังเช้าวันถัดมาคุณตาคุณยายก็เดินทางมารับเด็กน้อยกับผู้เป็นแม่ของเขามาค้างที่บ้านใหญ่ทันที จนในตอนนี้เวลาก็ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วที่เด็กน้อยนามว่าคิรินกับผู้เป็นแม่อย่างนลินมานอนค้างที่บ้านใหญ่ตระกูลNT"กลับครับ แต่ยังไม่ใช่วันนี้นะ น้องคิรินเป็นเด็กดีใช่มั้ยครับถ้างั้นน้องต้องไม่ดื้อนะครับ"น้ำเสียงทุ้มหวานเอ่ยกับลูกชายตัวน้อยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพลางใบหน้าหวานก็คลี่ยิ้มส่งให้ลูกชายบางๆ แต่แล้วใบหน้าหวานที่คลี่ยิ้มก็ต้องหุบลงแล้วหันไปด้านหลังของตัวเองเมื่อได้ยินเสียงผู้ที่ให้กำเนิดตนเองดังขึ้นอยู่ด้านหลัง"น้องจะกลับไปที่ร้านวันไหน มี้จะให้คนไปคุ้มกัน"เสียงใสของร่างบางวัยกลางคนเอ่ยถามขึ้นจากด้านหลังของสองแม่ลูกที่นั่งคุยกันอยู่ห้องโถง นลินที่ได้ยินเสียงของผู้เป็นแม่ก็หันไปมอง ก่อนที่จะหันกลับมามอ
Last Updated : 2025-04-29ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์26 ระบายความในใจ
ณ.ร้านK.linเบเกอรี่เวลา22:48นาทีตกเย็นแสงสีส้มของพระอาทิตย์แพร่กระจ่ายทั่วผืนนภาดวงตะวันเริ่มเคลื่อนตัวเข้าหาขอบฟ้าก่อนที่จะค่อยๆลับหายไปและย้อมท้องนภากลายเป็นสีดำมืด นลินที่วันนี้หยุดเปิดบริการร้านเบเกอรี่หนึ่งวันนั่งเหม่อมองแก้วน้ำสีอำพันในมือพลางมือบางหมุนควงแก้วสวยในมือที่ข้างในบรรจุน้ำสีทองอย่างช้าๆ ก่อนที่จะยกแก้วใบนั้นขึ้นจะลดริมฝีปากสวยแล้วสาดน้ำเมาภายในแก้วลงลำคอระหงส์ทีเดียวหมดแก้ว"แกมันน่าสมเพชจริงๆนลิน แค่เขากลับเข้ามาในชีวิตแก แกก็ใจอ่อนให้เขาแล้ว..."ริมฝีปากสวยบ่นพึมพำกับตัวเองเสียงเบาพลางมือบางก็เอื้อมไปคว้าขวดน้ำเมาสีอำพันมาเทใส่แก้วใบเดิมแล้วกระดกขึ้นดื่มหมดในอีกครั้งอย่างกับว่ามันเป็นน้ำเปล่าเสียอย่างนั้นก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูกระจกของร้านดังขึ้นเรียกความสนใจให้ร่างบางที่กำลังเมาได้ที่หันไปดู นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนจ้องมองไปยังต้นเสียงก็พบกับร่างสูงที่เขาคุ้นตาเป็นอย่างดียืนอยู่อีกฟากฝั่งของประตู นรินทร์ที่เห็นว่าเป็นใครก็ดันตัว
Last Updated : 2025-04-30ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์27 ฮายาโตะ
"คีย์ขอโทษ ทั้งๆคีย์ก็รู้ว่าลินเมาแท้ๆคีย์ก็ยังฉวยโอกาสตอนที่ลินไม่มีสติ"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพลางใบหน้าคมก้มลงซุกเข้าที่ลาดไหล่เล็กของคนตรงหน้าพร้อมกับที่ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดลงที่กายบาง แต่แล้วฐิระเชษฐ์ต้องผล่ะใบหน้าหล่อออกจากไหล่บางมาสบนัยน์ตาสวยเมื่อน้ำเสียงทุ้มนุ่มหวานเอ่ยพูดขึ้นแผ่วเบา"แล้วคีย์รู้ได้ยังไงว่าลินไม่มีสติ ลินมีสติคีย์ ลินไม่ได้เมาจนไม่มีสติขนาดนั้น""ลิน...."เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นน้ำเสียงขาดหายดวงตาคมจ้องมองนัยน์ตาสวยด้วยแววตาวูบไหว ก่อนที่จะเลี่ยงสายตามองไปทางอื่นเพราะเขายังไม่อยากที่จะล่วงเกินคนตัวเล็กที่มีสติไม่เต็มร้อยในตอนนี้ เขาไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาดในการกลับมาครั้งนี้ของเขา เขาอยากให้คนตัวเล็กกลับมาหาเขาด้วยความรักและความเต็มใจเขาไม่อยากทำอะไรให้นลินเสียใจและผิดหวังในตัวเขาอีก"ทำไมถึงทิ้งลินไป....ทำไมพี่คีย์ถึงทิ้งลินไปแบบไม่อธิบายอะไรเลย"ริมฝีปากได้รูปเอ่ยถามคนตัวสูงตรงหน้าที่เงียบไปนานถึงความสงสัยที่เขากักเก็บมานานนับ6ปีว่าเหตุใดคนตัวสูงตรงหน้านี้ถึงทิ้งเขาไปทั้งที่ไม่อธิบายอะไรให้เขาเข้าใจเลยสักนิด
Last Updated : 2025-05-01
Latest chapter
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์27 ฮายาโตะ
"คีย์ขอโทษ ทั้งๆคีย์ก็รู้ว่าลินเมาแท้ๆคีย์ก็ยังฉวยโอกาสตอนที่ลินไม่มีสติ"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพลางใบหน้าคมก้มลงซุกเข้าที่ลาดไหล่เล็กของคนตรงหน้าพร้อมกับที่ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดลงที่กายบาง แต่แล้วฐิระเชษฐ์ต้องผล่ะใบหน้าหล่อออกจากไหล่บางมาสบนัยน์ตาสวยเมื่อน้ำเสียงทุ้มนุ่มหวานเอ่ยพูดขึ้นแผ่วเบา"แล้วคีย์รู้ได้ยังไงว่าลินไม่มีสติ ลินมีสติคีย์ ลินไม่ได้เมาจนไม่มีสติขนาดนั้น""ลิน...."เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นน้ำเสียงขาดหายดวงตาคมจ้องมองนัยน์ตาสวยด้วยแววตาวูบไหว ก่อนที่จะเลี่ยงสายตามองไปทางอื่นเพราะเขายังไม่อยากที่จะล่วงเกินคนตัวเล็กที่มีสติไม่เต็มร้อยในตอนนี้ เขาไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาดในการกลับมาครั้งนี้ของเขา เขาอยากให้คนตัวเล็กกลับมาหาเขาด้วยความรักและความเต็มใจเขาไม่อยากทำอะไรให้นลินเสียใจและผิดหวังในตัวเขาอีก"ทำไมถึงทิ้งลินไป....ทำไมพี่คีย์ถึงทิ้งลินไปแบบไม่อธิบายอะไรเลย"ริมฝีปากได้รูปเอ่ยถามคนตัวสูงตรงหน้าที่เงียบไปนานถึงความสงสัยที่เขากักเก็บมานานนับ6ปีว่าเหตุใดคนตัวสูงตรงหน้านี้ถึงทิ้งเขาไปทั้งที่ไม่อธิบายอะไรให้เขาเข้าใจเลยสักนิด
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์26 ระบายความในใจ
ณ.ร้านK.linเบเกอรี่เวลา22:48นาทีตกเย็นแสงสีส้มของพระอาทิตย์แพร่กระจ่ายทั่วผืนนภาดวงตะวันเริ่มเคลื่อนตัวเข้าหาขอบฟ้าก่อนที่จะค่อยๆลับหายไปและย้อมท้องนภากลายเป็นสีดำมืด นลินที่วันนี้หยุดเปิดบริการร้านเบเกอรี่หนึ่งวันนั่งเหม่อมองแก้วน้ำสีอำพันในมือพลางมือบางหมุนควงแก้วสวยในมือที่ข้างในบรรจุน้ำสีทองอย่างช้าๆ ก่อนที่จะยกแก้วใบนั้นขึ้นจะลดริมฝีปากสวยแล้วสาดน้ำเมาภายในแก้วลงลำคอระหงส์ทีเดียวหมดแก้ว"แกมันน่าสมเพชจริงๆนลิน แค่เขากลับเข้ามาในชีวิตแก แกก็ใจอ่อนให้เขาแล้ว..."ริมฝีปากสวยบ่นพึมพำกับตัวเองเสียงเบาพลางมือบางก็เอื้อมไปคว้าขวดน้ำเมาสีอำพันมาเทใส่แก้วใบเดิมแล้วกระดกขึ้นดื่มหมดในอีกครั้งอย่างกับว่ามันเป็นน้ำเปล่าเสียอย่างนั้นก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูกระจกของร้านดังขึ้นเรียกความสนใจให้ร่างบางที่กำลังเมาได้ที่หันไปดู นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนจ้องมองไปยังต้นเสียงก็พบกับร่างสูงที่เขาคุ้นตาเป็นอย่างดียืนอยู่อีกฟากฝั่งของประตู นรินทร์ที่เห็นว่าเป็นใครก็ดันตัว
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์25 เจ็บไม่จริง
ด้านนรินทร์"หม่ามี้ฮะเราจะไม่กลับไปค้างที่ร้านขนมแล้วหรอฮะ"เด็กน้อยวัย5ขวบเศษๆเอ่ยถามผู้เป็นมารดาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเศร้าหมองเล็กน้อย นัยน์ตาบริสุทธิ์จ้องมองผู้เป็นแม่อย่างต้องการคำตอบ เพราะตั้งแต่วันนั้นวันที่ผู้เป็นพ่อสัญญากับคิรินว่าจะโทรมาเล่านิทานให้ฟังเช้าวันถัดมาคุณตาคุณยายก็เดินทางมารับเด็กน้อยกับผู้เป็นแม่ของเขามาค้างที่บ้านใหญ่ทันที จนในตอนนี้เวลาก็ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วที่เด็กน้อยนามว่าคิรินกับผู้เป็นแม่อย่างนลินมานอนค้างที่บ้านใหญ่ตระกูลNT"กลับครับ แต่ยังไม่ใช่วันนี้นะ น้องคิรินเป็นเด็กดีใช่มั้ยครับถ้างั้นน้องต้องไม่ดื้อนะครับ"น้ำเสียงทุ้มหวานเอ่ยกับลูกชายตัวน้อยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพลางใบหน้าหวานก็คลี่ยิ้มส่งให้ลูกชายบางๆ แต่แล้วใบหน้าหวานที่คลี่ยิ้มก็ต้องหุบลงแล้วหันไปด้านหลังของตัวเองเมื่อได้ยินเสียงผู้ที่ให้กำเนิดตนเองดังขึ้นอยู่ด้านหลัง"น้องจะกลับไปที่ร้านวันไหน มี้จะให้คนไปคุ้มกัน"เสียงใสของร่างบางวัยกลางคนเอ่ยถามขึ้นจากด้านหลังของสองแม่ลูกที่นั่งคุยกันอยู่ห้องโถง นลินที่ได้ยินเสียงของผู้เป็นแม่ก็หันไปมอง ก่อนที่จะหันกลับมามอ
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์24 ความสัมพันธ์
ณ.โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งแกร๊ก"คีย์เราจะไปไหนน่ะ คีย์หยุดนะพี่บอกให้หยุด คีย์จะถอดสายน้ำเกลือออกเองแบบนี้ไม่ได้นะ คีย์พี่บอกให้เราหยุดไง"คานะเอ่ยพูดกับน้องชายด้วยน้ำเสียงและสีหน้าตื่นตระหนก เมื่อเจ้าตัวเปิดประตูห้องเข้ามาเจอน้องชายกำลังจะถอดสายน้ำเกลือออกจากแขนตัวเอง จนหล่อนต้องรีบวิ่งเข้ามาห้ามอย่างรวดเร็ว ด้านเรียวตะที่นั่งก้มดูมือถือและคุยกับคีย์อยู่ดีๆ ก็มีสีหน้าตื่นตระหนกไม่ต่างกับหญิงสาว"เห้ย!ไอ้คีย์มึงเป็นบ้าไปแล้วหรือไงวะ"เรียวตะที่พึ่งจะเงยหน้าจากมือถือและหันไปเห็นว่าเพื่อนสนิทของตัวเองกำลังถอดสายน้ำเกลือออกก็ร้องถามขึ้นอย่างงตกอกตกใจพร้อมกับพุ่งตัวไปจับแขนของฐิระเชษฐ์ล็อกไว้ ส่วนคีย์ที่โดนเรียวตะจับล็อกตัวไว้ก็ร้องโวยวายขึ้น"ปล่อยนะโว้ยยยยยกูบอกให้ปล่อยไง!!!"เสียงทุ้มร้องตะโกนขึ้นพร้อมกับพยายามสะบัดตัวออกจากการจับ
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์23 ลูกใครนะ?
อีกด้านเช้าวันต่อมา"หม่ามี้ฮะทำไมเมื่อคืนปะป๊าไม่โทรมาเล่านิทานให้น้องฟังก่อนนอน ทำไมปะป๊าโกหกน้อง"เสียงเด็กชายตัวน้อยเอ่ยถามผู้เป็นมารดาขึ้นระหว่างกำลังทานอาหารเช้าด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเศร้าๆ ด้านนลินที่ได้ยินคำถามของลูกชายตัวน้อยที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะอาหารก็พลันชะงักมือที่กำลังตักข้าวต้มพลางใบหน้าหวานก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับดวงตาใสซื่อบริสุทธิ์ที่ในตอนนี้ดวงตานั้นแสดงความผิดหวังให้เขาเห็นอย่างชัดเจน"คือน้องคิรินครับ เมื่อคืนปะป๊าบอกกับหม่ามี้ก่อนกลับว่าปะป๊ามีธุระด่วนที่ต้องไปทำ เลยโทรมาเล่านิทานให้น้องฟังไม่ได้ หม่ามี้ขึ้นมาจะบอกน้องแล้วนะ แต่เมื่อคืนน้องหลับไปก่อน"นรินทร์เอ่ยอธิบายให้ลูกชายฟังพลางเอื้อมมือบางไปลูบหัวทุยของเด็กชายตัวน้อยที่ในตอนนี้ก็ยังแสดงสีหน้าเสียใจและน้อยใจผู้เป็นพ่อที่ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเขา
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์22 เหตุผล
ฐิระเชษฐ์ฐิระเชษฐ์ที่กำลังนอนนิ่งไร้สติอยู่บนเตียงนอนคนไข้ในโรงพยาบาลเอกชนที่ไหนสักแห่งค่อยๆรู้สึกตัวและลืมตาตื่นขึ้นอย่างช้าๆ แต่แล้วคนที่พึ่งจะเปิดเปลือกตาขึ้นเป็นต้องกะพริบเปลือกตาอย่างถี่รัวเมื่อแสงสว่างจ้าภายในห้องกำลังเล่นงานเขา ดวงตาคมที่คุ้นเคยกับแสงสว่างภายในห้องแล้วเริ่มกวาดตาสังเกตมองรอบๆห้องสีขาวที่ไม่คุ้นเคยนี้ ก่อนที่นัยน์ตาคมจะมาหยุดมองที่หลังมือด้านขวาของตัวเองที่มีเข็มน้ำเกลือเจาะอยู่และสิ่งนี้บ่งบอกเขาได้เป็นอย่างดี ว่าตัวเขาในตอนนี้นั้นอยู่ที่ใด"ที่นี้คงเป็นโรงพยาบาลสินะ"น้ำเสียงแหบพร่าถสบพูดกับตัวเองเสียงเบา ก่อนที่คนป่วยบนเตียงจะค่อยๆดันร่างกายที่ปวดร้าวของตัวเองลุกขึ้นนั่งแกร็กเสียงเปิดประตูดังขึ้นเรียกความสนใจของคนที่พึ่งจะดันตัวลุกขึ้นนั่งได้สำเร็จให้หันไปมอง และทันทีที่ร่างของหญิงสาวที่คุ้นเคยปรากฏใ
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์21 เลือกเองนะ!
ณ.ลานจอดรถของร้านK.linเบเกอรี่"นลินแด๊ดจะไม่พูดซ้ำ แด๊ดปล่อยมันมานานแล้ว น้องถอยไป"เสียงทุ้มเข้มทรงอำนาจเอ่ยพูดกับผู้เป็นลูกชายคนโตด้วยน้ำเสียงนิ่งๆพลางนัยน์ตาคมก็จ้องมองไปยังฐิระเชษฐ์ด้วยแววตาแข็งกร้าวด้านนรินทร์ที่ได้ยินน้ำเสียงและเห็นสีหน้าที่จริงจังของผู้เป็นบิดาก็พลางก้มหน้าลงเล็กน้อยและเบี่ยงสายตาหลบสายตาคมของฟิลิปป์ที่จ้องมาที่ตนและคีย์ ก่อนที่สองเท้าเล็กจะก้าวเดินออกจากด้านหลังของคีย์และเดินตรงไปหาผู้เป็นตามคำเอ่ยสั่ง แต่ยังไม่ทันที่ร่างบางจะก้าวเดินผ่านร่างของคีย์มือหนาของฐิระเชษฐ์ก็เอื้อมมาจับข้อแขนเล็กรั้งเอาไว้เสียก่อนพร้อมกับเอ่ยห้ามนลิน"นลินอย่าไปนะ"ฐิระเชษฐ์เอ่ยขึ้นพร้อมกับนัยน์ตาคมจ้องมองสบดวงตาสวยด้วยแววตาอ้อนวอน แต่ท้ายที่สุดนลินก็ต้องสะบัดมือออกจากการจับกุมของมือใหญ่เมื่อเสียงทรงอำนาจของผู้เป็นบิดาเอ่ยย้ำขึ้นมาอีกครั้ง&nb
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์20 กลับมาในพื้นที่ส่วนตัว
หลายเดือนผ่านไปเวลา20:42นาทีหลังจากวันที่ฐิระเชษฐ์โดนคนดักรุมทำร้ายวันนั้น ในตอนนี้ก็ผ่านพ้นมาสองสามเดือนแล้วและในตลอดระยะเวลาสองสามเดือนที่ผ่านมาฐิระเชษฐ์ยังคงแวะเวียนมาที่ร้านK.linเบอเกอรี่แทบจะทุกวันเพื่อมาพูดคุยเล่นกับลูกชายตัวน้อยและเหตุผลหลักในการมาที่ร้านขนมหวานของคีย์ไม่เพียงแค่มาเล่นกับลูกชาย แต่มันคือการที่เขามาเจอและมองใบหน้าหวานของอดีตคนรักของเขาต่างหาก คนรักของเขาที่มันไม่เคยเป็นอดีตเลย เขายังคงรักและคิดถึงนลินตลอดหกปีที่ผ่านมาและไม่เคยมีใครได้มายืนแทนที่ของนลินเลยแม้แต่น้อย"คุณคีย์ผมจะปิดร้านแล้วคุณกลับไปได้แล้ว"เสียงใสเอ่ยดังขึ้นด้านหลังของคนตัวสูงและเด็กชายตัวน้อยที่กำลังนั่งเล่นกันอยู่อย่างสนุกสนานพลันนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนก็มองภาพที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนนั้นกำลังยิ้มหัวเราะคิกคักกับผู้เป็นพ่ออย่างมีความสุขแค่น้องคิรินมีความสุขมี
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์19 แค่นี้ก็พอ
ณ.ร้านK.lin เบอเกอรี่เวลา20:12นาทีนรินทร์ที่พึ่งจะเก็บร้านเสร็จกำลังจะทำการปิดและเช็กล็อกประตูร้านให้เรียบร้อยเป็นต้องสะดุ้งตกใจเมื่ออยู่ๆร่างของชายหนุ่มตัวสูงคนรักเก่าก็มาโผล่อีกฝั่งของประตูร้านด้วยสภาพที่สะบักสะบอมเต็มไปด้วยคราบเลือดและคราบดินตามเนื้อตัว"คีย์!"เสียงทุ้มใสสถบชื่อของชายหนุ่มตรงหน้าที่หายหน้าหายตาไปนานนับเดือนหลังจากที่รับรู้ว่าคิรินเป็นลูกชายของตัวเอง นลินที่หายตกใจและได้สติก็รีบเอื้อมมือไปเปิดประตูร้านแล้วก้าวออกจากร้านไปเช็กดูอาการของฐิระเชษฐ์ด้วยใบหน้าตื่นๆ เมื่อเห็นคนตัวสูงนั้นเซแล้วทรุดลงกับนั่งกับพื้นดิน"นึกว่าลินจะไม่ออกมาดูคีย์ซะแล้ว"คีย์เอ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบพลันริมฝีปากคลี่ยิ้มน้อยๆส่งให้คนตัวเล็กตรงหน้าที่ในตอนน
![What is a divorce? [Mpreg]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
